Morgunblaðið - 28.05.1974, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. MAI 1974 33

Skunnnmvnd í finrskn framhaldssagaeftir
liyi IvJ 1 Ij^JIOíXÁJ MARIU LANG, <tandervell)
ÞÝÐANDI: JOHANNA KRISTJONSDÓTTIR. ^■^Véluiegur^^y
19
hvart inn á svirt þaó, sem Staffan
Arnold var aö fjalla um. Þeir
vissu þetta háðir og þeim var
einnig ljóst aó sá sem yrói fyrri til
að birta opinberlega niðurstöður
rannsókna sinna hafði mesta
möguleika til að ná vísindalegri
viðurkenningu. Aðeins sá, sem
verði sína ritgerð á undan, gat —
þrátt fyrir alla samninga þeirra
tveggja í millum — verið viss um
að hinn legði ekki hindranir í veg
hans.
En þótt einkennilegt megi virð-
ast ríkti milli þessara tveggja
keppinauta ágæt vinátta. Þeir
rökræddu oft og kastaðist iðulega
í kekki, en æ oftar sáust þeir
saman og allt benti til að með
þeim hefði tekizt góð vinátta.
,,Astarhatur“ kallaði Staffan það
kaldhæðnislega. — Sannleikur-
inn er sá, að viö þorum ekki að
sleppa hvor öðrum úr augsýn —
þar liggur hundurinn grafinn,
sagði hann.
En fleira blandaðist inn í þetta
mál. Vitað var að dósentsstaða í
bókmenntasögu var að losna og
öllum var Ijóst að annar þeirra
fengi stöðuna. Sá þeirra sem væri
betri og hæfari. Eóa kannski er
sönnu nær að segja: Sá sem yrði á
undan . ..
Ég var að brjóta heilann um
þetta, þegar ég stóð þarna i her-
berginu og fann Staffan þrýsta
hönd mína.
Stutta stund gleymdi ég því sem
hafði gerzt síðustu dægur og
spurði forvitnislega:
— Hvernig gengur með Stagne-
lius?
Hann sleppti hönd minni og
yppti öxlum, hátíðlegur á svip og
fór með tilvitnanir úr Stagneliusi
„gott er að ég er ekki skapaður til
frægðar og frama . . . en hafi ég
lifað við gleymsku kann ég að
vera syrgður þegar ég dey . . .“
Eóa svo að ég orði það á auðskilj-
anlegri máta: Pelle hefur lokið
ritgerðinni sinni . . .
— LOKIÐ HENNI . . . hvernig
getur það átt sér stað?
— Hann hefur unnið einsog
þræll í allt haust, en ég hef verið
önnum kafinn við að siða til
elskulega unga skóladrengi . . .
Lillemor bætti við með ákefð:
— Pelle leggur ritgerðina fram
í næstu viku.
Mánuði áður en doktorsvörn fer
fram er sérstök tilkynning hengd
upp, þar sem skýrt er frá því að
nú sé allt tilbúið og andmælendur
hafi byrjað störf sín. Staffan
benti dauflega á blaðabunka sem
lá á skrifborðinu. — Það versta er
að ég hef lofað þvf að vera annar
andmælandinn. Svo að nú neyðist
ég til að fara í gegnum allt efnið
og lesa það.
Ég las tilkynninguna, þar sem
stóð að Pelle Bremmer magister
hefði lagt fram ritgerð sína og
yrði hún tekin til doktorsvarnar
þann 14. desember kl. 10 f.h.
— Er hún . . . sagði ég vand-
ræðalega. — Er hún hættuleg
fyrir þig?
— Já, það veróur víst ekki
annað sagt.
í þessu stuttorða svari fólust
brostnir draumar heils áratugar.
Ég mætti augnaráói Karls Gustafs
og ég vissi hvað hann hefði langað
til að segja: Veslings stráið.
Meira að segja Lillemor hafði
vit á því að þegja á þessari
stundu. En Staffan fann, hvað við
vorum að hugsa og hann hristi
höfuöið þrjóskulega og sagði:
— Nei, ég kæri mig ekki um að
þið hafið meðaumkun með mér.
Hann náði markinu á undan mér
og sá betri hlýtur að vinna. Minn
ágæti Erik Johan Stagnelius hefði
reyndar átt að kenna mér að við
eigum ekki að binda okkur af of
miklu hjartnæmi við okkar erfiða
líf. Hvaða máli skiptir það svo
sem, hvor okkar Pelle er fyrri til
að ljúka einni ritgerð . . .?
Svo bætti hann skyndilega við,
svo alvörugefinn, að ég fann að
harmleikurinn með Evu hafði
snortið hann dýpra en hann hafði
viljað sýna fram að þessu:
— Það væri að nnnnsta kosti
fánýtt að gráta slíkt á degi sem
þessum . . . En hver veit? Það
skiptir kannski ekki eiryj sinni
máli hvort fólk deyr ungt eins og
Eva . . . „Hvað er vort líf?
Skýhnoðri á himni . . .. ský, sem
aldrei hvílir og er á eilífri hreyf-
ingu . . . lifir aðeins skarama hríð
. . . eitt sumarkvöld" —
Stagnelius blessaður, bætti hann
við og reyndi að láta ekki á þvf
bera, hve honum var þungt i
skapi.
Jan og Staffan voru keppinaut-
ar í því hvor þeirra væri snjallari
að koma með tilvitnanir. Ég furð-
aði mig, þegar mér varð litið á
þjáningarfullt andlit Jans, þegar
hann fór með grafskrift Macbeths
um tilgangsleysi tilverunnar . . .
orð hans hljómuðu eins og graf-
skrift yfir unga stúlku, sem var
myrt af einhverjum annarlegum
ástæðum. Hann endurtók sfðustu
hendinguna og vottaði fyrir tryll-
ingi í rödd hans:
„Það ævintýri sagði okkur fá-
ráður . . . ó Guð, hvað það er satt.
hvað það er satt . . "
ÁTTUNDl kafli
Christer hafði beðið drjúga
stund fyrir utan, þegar ég mundi
allt í einu eftir því að ég hafði
lofað að honuin yrði hleypt inn.
Eg var enn haldin þeim geð-
hrifum, sem ríktu uppi í her-
berginu, samblöndu alvöru og
glettni — og þögn, og ég var þvf
BENSÍNVÉLAR
Austin
Bedford
Vauxhall
Volvo
Volga
Moskvitch
Ford Cortina
Ford Zephyr
Ford Transit
Ford Taunus 1 2M, 1 7M,
20M
Renault, flestar gerðir.
Rover
Singer
Hilman
Simca
Skoda, flestar gerðir.
Willys
Dodge
Chevrolet
DIESELVÉLAR
Austin Gipsy
Bedford 4—6 cyl.
Leyland 400, 600, 680.
Land Rover
Volvo
Perkins 3, 4, 6 cyl.
Trader4, 6 cyl.
Ford D. 800 K. 300
Benz, flestar gerðir
Scania Vabis
VELX/AKAIMDI
Velvakandi svarar í sima 10-100
kl 10 30 — 1 1 30. frá mánudegi
til föstudags
% Árbæjarbúar og
„græna byltingin“
Guðrún Snæbjörnsdóttir,
Hraunbæ 174, Reykjavík, skrifar:
„Ég verð að segja, að mig rak í
rogastanz er ég las grein í Timan-
um í dag, miðvikudag, um þyrn-
inn i augum Framsóknar „grænu
byltinguna". Þar segir svo frá, að
Árbæingar hafi fyrstir orðið fyrir
barðinu á henni!
Hér er um framkvæmdir að
ræða, sem fbúar hverfisins báðu
sjálfir um á sinum tima, þ,e„ að
stórar og þungar bifreiðar og
flutningatæki fari ekki inn á bíla-
stæði við blokkirnar, heldur væri
lagt norðan Hraunbæjar (barna-
fólki til mikils léttis, að því er
maður hefði haldið).
Það er furðulegt ef kvörtun hef-
ur borizt frá Árbæingum vegna
framkvæmda því að hér eru
fbúar, sem ekki hafa legið á liði
sinu við að fegra og snyrta um-
hverfið.
Þaó er óhætt að segja, að lyft
hafi verið grettistaki f þessum
efnurn hér í hverfinu.
Eg er hrædd um, að Hraunbær-
inn hefði ekki þann svip, sem
hann hefur nú, ef aldrei hefðu
komið vinnutæki þar nálægt.
Guðrún Snæbjörnsdóttir."
Það er svo sem von, að fólki
blöskri ámátlegir tilburðir minni-
hlutaflokkanna í borgarstjórn við
áróðurinn, en það var nú reyndar
aldrei við öðru að búast.
0 Við hverja halda
minnihlutamenn
að þeir séu að tala?
„Sigga Breiöholtsbúi" hringdi
og las Velvakanda fyrir eftirfar-
andi pistil:
„Það er augljóst mál, að minni-
hlutaflokkarnir i borgarstjórn
leggja ofurkapp að ná sem flest-
um atkvæðum frá okkur, sem bú-
urn hér i Breiðholti. Áróðursflóð-
ið ber þessu glöggt vitni, enda er
varla friður fyrir ásókninni og
hér eru allir gangar fullir af
sneplum og áróðursbæklingum.
í þessum plöggum og málgögn-
um minnihlutaflokkanna er si-
fellt hamrað á því hvernig borgar'
yfirvöld hafi brugðizt Breiðholts-
búum við ýmsar framkvæmdir, og
einn prédikarinn sagðist meira að
segja hafa komið í verkamanna-
hverfi i erlendri borg þar sem öll
þjónustumannvirki hefðu verið
tilbúin jafnframt því, sem bygg-
ingu íbúðarhúsanna var lokið og
búið að ganga frá öllum al-
menningssvæðum, og það áöur en
nokkur einasta sála var flutt i
hverfið! Þetta fannst manninum
vera nákvæmlega eins og það ætti
að vera, og lá í orðunum ásökun í
garð borgaryfirvalda fyrir að hafa
ekki staðið að framkvæmdum í
Breiðholti með þessum hætti.
Nú spyr ég: Er ætlazt til, að
maður taki svona röfl hátíðlega?
Ég verð nú að segja það fyrir mitt
leyti, að ég 'get ekki annað en
móðgazt þegar svona málflutning-
ur er borinn á borð fyrir mig.
0 Misheppnuð
rógsferð
Eða hver kannast ekki við þá
útslitnu plötu, að Breiðholts-
hverfið sé „svefnborg", nokkurs
konar geymslustaður fyrir fórnar-
lömb velmegunarinnar.
Reynt hefur verið að klína því
orði á Breiðholtshverfin, að þau
séu einhver hryggðarmynd, sem
sé sambærileg við fátækrahverfi
stórborganna, og að hér geti gott
mannlff ekki þrifizt vegna mis-
taka í skipulagninu.
Það vill bara svo til, að það fólk,
sem hér býr, þarf ekki að láta
neinn segja sér hvernig hér er að
búa, né heldur lætur fólkið mata
sig á þvi hvernig hér ætti að vera.
Engum heilvita manni dettur 1
hug, að íbúðarhverfi verði full-
gerð um leið og farið er að undir
búa framkvæmdir.
Þegar við, sem höfum búið hér
um nokkurra ára skeið, látum
hugann hvarfla aftur í timann, og
lftum á það, sem gert hefur verið
á örskömmum tfma, þá fer ekki
hjá því, að við horfum með bjart-
sýni fram á við.
Hverfin eru frábærlega vel
skipulögð, tekið hefur verið tillit
til þarfa almennings, viðmiðun
tekin af staðháttum o.s.frv., eins
og reyndar vera ber.
Ég vil svo bæta þvi við að lok-
um, að allir kjósa þá stjórn yfir
sig, sem þeir eiga skilið að fá, en
það verður að ætlast til þess af
Reykvíkingum, að þeir hafi nú
nægilegan samanburð, þar sem er
annars vegar einhuga og samhent
stjórn Sjálfstæðisflokksins i
æðislega vel. Hvað eftirhermur
og allt „sykurjukk" snertir þá
þætti rnanni vist alveg örugglega
ekki gaman að fara á böll. ef
maður heyrði ekki lög. sem maður
þekkti.
Ég fór á ball fyrir tveimur árum
þar sem Svanatrfó spilaði (hljóm-
sveit Ömars H.). Þá var ég 15 ára
og fannst hljómsveitin alveg
hörmuleg.
Ömar ætti manna sizt að tala
um ókynþroska stelpur, — hann
ætti að Ifta tvö ár aftur i timann.
Þessar „ókynþroska" stelpur eru
flestallar úr 2. bekk gagnfræða-
skóla, en nokkrar úr 3.
Þetta er mitt álit á grein Ómars.
Ég vona að það verði birt, svo og
allar aðrar greinar, sem eru á
leiðinni, en þær skrifuðu vinkon-
ur minar.
Virðingarfyllst.
Ellnborg Ólafsdóttir."
Þetta er semsagt gagnrýni á
gagnrýni, en Ómar Halldórsson
reit grein hér i blaðið 19. maf s.l„
þar sem fjallað var um popphátíð
á Selfossi, sem haldin var i sam-
bandi við Árvökuna þar.
Velvakandi biður spenntur eft-
ir bréfurn vinkvenna Elínborgar
og fleiri, sem kunna að sýna mál-
inu áhuga.
Reykjavík, og hins vegar
margsplundruð flokksbrot og
brotabrot minnihlutans."
0 Selfoss —
popp
Hér kemur bréf frá Stokkseyri,
og er bréfritarinn Elinborg Ólafs-
dóttir:
„Kæri Velvakandi.
Mér finnst of langt gengið hjá
Ómari Ilalldórssyni i greininni
19. maí. Þgr talar hann um hljóm-
sveitina Raflost, sem strákar úr 3.
bekk gagnfræðaskólans á Selfossi
eru nýbúnir að stofna.
Hann ætti að horfa aftur í tím-
ann — þegar hann var að stofna
hljómsveit fyrir rúmum þrernur
árum, litlu eldri eða jafn gamall.
Nú þremur árum seinna þá vita
fáir, að hún var nokkurn tíma til,
hvað þá hvað hún hét. Þar aó auki
spilaði sú hljómsveit alveg örugg-
lega ekki nema fjórum sinnum
opinberlega, og þá vegna þess að
engar aðrar hljómsveitir voru til
staðar.
Og maður veit sosum af hverju
Ómar talar um, að platan hjá
Mánum sé góð, — hann samdi alla
textana sjálfur.
Ég fer á flest böll þar sem
Mánar spila, og þeir spila alveg
Þ. Jónsson & Go.
Skeifan 17 — Simi
84515 — 16
til-
brigði
Kosturinn við Sadolin máln-
ingu er m. a. hin nákvæma
litablöndun, sem þér eigið
völ á að fá í 1130 litbrigðum.
Sadolin er einasta máln-
ingin, sem býður yður
þessa þjónustu í olíulakki
og vatnsmálningu.
Komið með litaprufu og
látið okkur blanda fyrir
yður Sadolin liti eftir yðar '
Málningarverzlun Péturs Hjalte-
sted, Suðurlandsbraut 12,
Reykjavik.
Verzlunin Málmur, Strandgata
Strandgata 11, Hafnarfjörður.
Dropinn, Hafnargata 80,
Keflavík.
Neshúsgögn, Borgarnesi.
Hafliði Jónsson, hf„ Húsavik.