Morgunblaðið - 15.06.1974, Side 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. JÚNÍ 1974
37
s <uggamync i f .n FRAMHALDSSAGA EFTIR MARIULANG, PÝÐANDI: JÓHANNA KRISTJONSDÓTTIR.

heimilið og líta nánar á það, sem
var 1 skattholi Evu, ef það gæti
gefið okkur einhverjar vís-
bendingar.
— Og hvað segja fingrafarasér-
fræðingar þínir?
Christer andvarpaði og bætti
enn í bollann.
— Það var alveg hrúga af
fingraförum. Fingraför Kersti
Ryd, Görels, Lillemors. Auk þess
fundum við fingraför Ingmars á
bollapörunum í eldhúsinu. Auk
þess fingraför Evu og síðast en
ekki sízt fingraför Pucks! Það
getur vel verið að morðinginn
hafi verið með hanzka.
Svo bætti hann við og vottaði
fyrir gremju 1 rödd hans.
— Við hverju hafðirðu eigin-
lega búizt. Það er ekkert flón, sem
við erum að fást við. Það er nú
eitthvað annað.
Einar hallaði sér fram og sagði:
— í öllum góðum leyni-
lögreglusögum, sem ég hef lesið,
er alltaf sagt að þegar um morð sé
að ræða eigi að rannsaka þrennt: -
ástæðu, aðstöðu og tækifæri. Og
það sakar ekki að reyna. Mér
skilst að fyrsta atriðið vefjist
einna mest fyrir. Því að fyrir
þann sem þekkti Evu er í raun-
inni alveg fráleitt að gera sér f
hugarlund, að einhver hafi viljað
drepa hana. En samt ER einhver
ástæða. Og spurningin er hver sú
ástæða getur verið.
— Ást, sagði ég gætin. — Mað-
ur sem var ástfanginn eða kona
sem var afbrýðissöm eða...
— Ég held nú að það séu
peningarnir hennar, sem skipta
öllu meiri máli, sagði Christer,
rómantískur að vanda.
— Ég held að horfna taskan
komi eitthvað við sögu, sagði
Einar. — En við skulum halda
áfram. Hvaða fólk hafði aðstöðu
til að drepa hana? Greinilega ein
hver sem var hér í fbúðinni, þegar
hún fór í bað. Og þar með erum
við komin að sfðasta atriðinu.
Hver hafði tækifæri til að fremja
morðið?
Christer dró blað fram þar sem
hann hafði skrifað með sinni
ruglingslegu og lítt læsilegu rit-
hönd. Fjarvistarsönnun sunnu-
dagskvöldsins. Morðið framið
milli kl. átta og ellefu. Eva hleyp-
ir gesti sfnum inn f fbúðina rétt
fyrir klukkan átta.
Undir þessum orðum var listi,
sem hljóðaði svo:
KERSTI RYD. Engin fjarvistar-
sönnun.
LILLEMOR OLIN. Engin fjar-
vistarsönnun.
GÖREL FAHLGREN. Engin fjar-
vistarsönnun. Staðfesting hefur
fengizt á því að hún fór aftur inn i
borgina frá Lidingö með sjö-
lestinni.
INGMAR GRANSTEDT. Engin
fjarvistarsönnun fyrir timann ■
7,30 — 10.00
PELLE BREMMER. 7—8.50 f bíó.
HEFUR EKKI FENGIZT STAÐ-
FEST. 9,30—11,45, á bóka-
safninu. Það staðfesta Segerberg
ogHede.
STAFFAN ARNOLD. 7,45—8,45
á leið á bókasafnið. EKKI STAÐ-
FEST. 8.45—11,45, á bóka-
safninu. Vitað, að hann talaði við
Hede fyrr um kvöldið og sfðar um
kvöldið var hann f reykher-
berginu.
JAN HEDE. Á bókasafninu
7,45—11,45. Staðfest af Segerberg
(7,45—8,15) Arnold (8,45—8,55)
Segerberg og Bremmer
(9.45—11.45)
KARL GUSTAF SEGERBERG: Á
safninu 7,45—11,45. Staðfest af
Hede (7,45—8,15) Bremmer o.fl.
(9,30—11,45)
Athugasemd mfn: Hvenær er
eiginlega UNNIÐ hér á safninu.
EINAR BURE: Kom til Kaup-
mannahafnar laugardagsmorgun.
Staðfest af Hótel d’Angleterre.
PUCK BURE: Kom til Bromma á
mánudagskvöld. Staðfest af SAS.
Ég sagði Christer, að hann
mætti skammast sfn að hafa nöfn
beztu vina sinna á lista yfir
grunaða morðingja, en Einar
tautaði eitthvað um að augljós-
lega hefðu allir haft aðstöðu til að
fremja morðið, en ástæðan væri
okkur jafn hulin og áður. Svo
hringdi sfminn allt í einu og við
hrukkum i kút.
Það var Ellert og hann var
heyranlega mjög áfjáður í að fá
að tala við Christer, sem hlustaði
með athygli og skaut rétt inn í
orði og orði stöku sinnum. Þegar
hann kom aftur inn í stofuna sá-
um við að augu hans glömpuðu af
spennu.
— Ellert hefur rætt við full-
trúa bankans, sagði hann hægt.
— Og þar kemur að minnsta
kosti eitt atriði fram, sem er i
meira lagi athyglisvert.
Hann settist niður og rétti fram
bollann eftir meira kaffi.
— Eva erfði um það bil eina
milljón króna eftir föður sinn og
hún lét bankann sjá um að ávaxta
peningana. Vextir voru um eitt
hundrað og fimmtíu þúsund og
hún virðist hafa getað lifað á því
enda lifði hún spart og fékk
dálitla aukaþóknun fyrir ýmiss
konar störf, sem hún gegndi. Á sl.
vori kom hún að máli við skrif-
stofustjóra bankans og bað hann
að selja nokkur hlutabréf, því að
hún sagðist ætla að fara til
útlanda um sumarið og þvf þyrfti
hún að-fá handbæra peninga um
eitt hundrað þúsund krónur. Þar
sem viðkomandi var ljóst, hversu
erfitt er að fá leyfi til að fara með
gjaldeyri út úr landinu, fannst
honum upphæðin furðulega há,
en eins og hann benti Ellert á, þá
var hann ekki fjárhaldsmaður
Evu, svo að hann gekk í málið án
þess að skipta sér frekar af þessu
máli. A sl. hausti sneri Eva Clae-
son sér aftur til hans og vildi taka
út eitt hundrað þúsund til við-
bótar og það var ekki f sfðasta
skiptið. Á tímabilinu frá mai 1950
— september 1951 hefur hún
tekið út TÆPLEGA HELMING af
allri innstæðu sinni og enda þótt
hinn ágæti skrifstofustjóri hafi
ekki vogað sér að leggja neitt til
málanna, þá fór hann með réttu
að hafa áhyggjur af hvernig þetta
myndi enda.
Christer þagnaði og við gripum
undrandi andann á lofti.
— Þetta er einhver fjárkúgari,
sem hefur haft hana í greip sinni,
sagði ég ákveðin. — Mér hefur
alltaf fundizt sennilegast, að það
væri karlmaður, sem þarna kæmi
við sögu.
— Já, það er ekki fjarri lagi,
svaraði Christer. — Þó svo að mér
VELVAKAiMDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl 10.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Hafa byltingar-
sinnar vopnabúr?
Aðalsteinn Gunnarsson hefur
beðið Velvakanda að koma á
framfæri eftirfarandi fyrirspurn
til lögregluyfirvalda:
„Getur það verið, að Marx-
leninistar, eins og þeir kalla sig,
og Fylkingin, með Ragnar
Stefánsson í broddi fylkingar,
hafi vopn undir höndum?
Spurt er vegna þess, að í út-
varpinu hafa forsvarsmenn
þessara fámennu hópa imprað á
blóðugri byltingu.
Aðalsteinn Gunnarsson.“
0 Óþolandi
þjónustuleysi í
veitingastofu
Kjarvalsstaöa
h.k. skrifar:
„Um helgina brá ég mér á ljóða-
lestur á Kjarvalsstöðum, og þarf
ekki að orðlengja það, að hina
mestu ánægju hafði ég af þvi.
Lesturinn stóð yfir lengi, og
ákvað ég og það fólk, sem með
mér var, að fara fram í kaffi-
stofuna og fá okkur hressingu.
Þá yandaðist málið verulega. í
troðfullum kaffisalnum voru
þrjár aldurhnignar konur að
störfum við að bera fram kaffi og
meðlæti til gesta. Gekk það með
þeim endemum, að ég hafði beðið
í tæpan hálftíma, þegar ég komst
loks i kallfæri við eina
maddömuna. Hún svaraði mér því
einu til, að röðin væri ekki nærri
komin að mér enn. Gafst ég þá
upp við svo búið, og sá ekki betur
en fleiri hörfuðu einnig frá.
Þeir, sem hafa tekið að sér að
sjá um veitingaþjónustu á Kjar-
valsstöðum, hljóta að geta út-
vegað aukafólk, þegar annríki er
mikið I kaffistofunni.
Iðulega hef ég rekið mig á þetta
seinlæti áður, þótt nú hafi tekið
út yfir allan þjófabálk.
Slík þjónusta eða þjónustuleysi
er óboðlegt og þeim, sem fyrir
veitingarekstrinum standa, til
hinnar mestu vansæmdar, og
ættu þeir að gera bragarbót hið
snarasta.
h.k.“
0 Þakklætiskveðja
Sigurður Ingimundarson biður
fyrir eftirfarandi:
„Ég sendi Einari Bergmann
þakklæti fyrir það, sem hann
hefur gert fyrir mig.
Hann var verkstjóri yfir mér I
þremur frystihúsum, og hef ég
aldrei haft eins góðan yfirmann.
Hann hafði alla jafna, leit ekki
niður á nokkurn mann. Hann hef-
ur alltaf sent börnin sln éða konu
hingað á Kópavogshælið með
gjafir til mín, bæði á jólum og
þegar ég á afmæli, og þetta hefur
glatt mig mjög mikið.
Kær kveðja.
Sigurður Ingimundarson frá
Hellissandi, deild 7, Kópa-
vogshæli."
£ Athugasemd
Ingimundur Sæmundsson
skrifar:
„Það er margt, sem er at-
hugunarvert, og þar með talið
bæjarlandið, sem ekki er notað og
oft í lélegri hirðingu. Þessi lönd
mætti flestöll nota undir mat-
jurtagarðp og hafa gróða af því,
a.m.k. þangað til það þarf að taka
þau undir aðrar framkvæmdir.
Það er einkennilegt að taka
gömul garðlönd af fólki, plægja
þau og sá í þau grasfræi og
miklum áburði. Það er stór
kostnaðarliður. Einnig þarf að
hirða þessi lönd, svo að þau falli-
ekki I órækt eða sinu. Grasinu,
sem kemur af þessum blettum, er
í flestum tilfellum hent, því að
ekki'má þurrka heyið á þeim. Mér
finnst engin óprýði að vel hirtum
matjurtagörðum, fyrir utan
ánægjuna og gagnið, sem fólkið
hefur af þeim, þ.e.a.s. það, sem
nennir að leggja þessa ræktun á
sig í frítíma sinum.
Mig minnir, að Gunnar
Thoroddsen hafi sagt það, þegar
hann var borgarájóri, að Reyk-
víkingar spöruðu þjóðarbúinu 5
milljónir króna I gjaldeyri vegna
þessarar ræktunar, og var verðið
þá, að mig minnir, innan við 100
krónur 50 kilóa poki. Þá var
landið vel nýtt.
Nú er Vatnsmýrin I algjörri
órækt, allir skurðir fylltir upp og
þar er að myndast dýjafen.
Það hefði verið nær að lofa fólk-
inu að hafa þetta land til afnota
enn þann dag í dag, heldur en að
fara svona með það.
Það er einn og einn áhugasam-
ur maður að setja á smáholur að
gamni sínu, náttúrlega í leyfis-
Ieysi. Þetta land hefði mátt nota
til þessa, þótt Norræna húsið sé
þarna.
I vor var Skildingarnesið tekið
til grassáningar. Það land hefði
mátt nota sem garðland þangað til
Háskóli íslands hefði þurft á því
að halda.
0 Sparnaðarleiðir
Bráðum líður að alþingis-
kosningum.
Mér finnst, að það mætti spara
talsvert með þvi að fækka þing-
mönnum um 25—30, og hinir, sem
eftir yrðu, störfuðu allt árið, og
ynnu fyrir sinu kaupi eins og
aðrir, sem vinna allt árið og þurfa
að vinna fyrir sínu kaupi.
En ég er með því, að þeir fengju
um það bil tveggja mánaða frí frá
störfum. Það myndi sparast mikið
með þessu móti, og þá yrði þing-
húsið nægilega stórt og ekki
þyrfti að byggja nýtt á næstunni.
Mér finnst, að ekki stærri þjóð
en við erum, ætti að Iáta sér
nægja 30—35 þingmenn til starfa.
Éggæti trúað þvi, að það ynnist
ekki verr með þessari tölu og að
þingmennirnir skiluðu góðu
starfi, væru þeir rétt valdir.
Ingimundur Sæmundsson,
Sörlaskjóli 56, Reykjavík."
— Auðlinda-
pólitík
Framhald af bls. 28
hefja framleióslu álsins sjálfs til
að auka tekjur sínar. Hvorki kom
til verðhækkana eða sölubanns á
bóxit, eins og getgátur höfðu ver-
ið uppi um. Samþykktin um ál-
framleiðslu boxít-framleiðenda
sjálfra er allrar athygli verð.
Komi hún til framkvæmda, sem
engan veginn er ljóst, gæti það
valdið álframleiðendum í öðrum
löndum ýmsum vandkvæðum, þar
sem hráefnaskortur kynni þá að
segja til sín. En vegna orkuskorts
í sumum framleiðslulöndum
boxíts, er ekki útilokað, jafnvel
þótt yfirlýst stefna þeirra kæmi
til framkvæmda, að ýmis þessara
landa hefðu áhuga á samstarfi við
aðrar þjóðir, sem ráða yfir orku-
gjöfum, um vinnslu sjálfs álsins.
Ekki skal frekari getum að því
leitt, hverjar verða muni fram-
haldsaðgerðir boxít-framleiðenda,
né heldur hvort og þá hverning
þær kynnu að snerta rékstur ál-
versins í Straumsvik eða nýja
möguleika á samstarfi islendinga
við aðrar þjóóir um álvinnslu á
íslandi. Tilgangur minn var sá
einn að vekja athygli á hræring-
um, sem nú má merkja á alþjóða-
vettvangi og hafa kynnu áhrif inn
fyrir islands strendur fyrr eða
síðar.
Austurströnd Bandaríkjanna,
12. marz 1974.

AUGLYSINGATEIKNISTOFA
MYNDAMÓTA
Aðalstraeti 6 simi 25810
ALLT MEÐ
S3P S1G6A V/öO>. í -tlLVEtWW
EIMSKIP
Á næstunni ferma skip vor til
íslands sem hér segir:
ANTWERPEN:
Saga 24. júni.
Urriðafoss 28. júní.
FELIXSTOWE:
Álafoss 25. júní.
Úðafoss 2. júli.
ROTTERDAM:
Mánafoss 1 8. júni.
Dettifoss 25. júni.
Hamborg:
Mánafoss 20. júni.
Dettifoss 27. júni.
NORFOLK:
Selfoss 27. júni
Fjallafoss 10. júlí.
Brúarfoss 24. júli.
WEST POINT:
Askja 26. júni.
KAUPMANNAHÖFN:
Urriðafoss 1 7. júni.
Reykjafoss 20. júni.
HELSINGBORG:
frafoss 26. júní.
GAUTABORG:
Saeborg 1 7. júni.
KRISTIANSAND:
(rafoss 24. júni.
GDYNIA:
Skip 24. júni.
VALKOM:
Skógafoss 2. júli.
VENTSPILS:
Skip 1. júli.