Morgunblaðið - 30.07.1974, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. JÚLl 1974
I ÍÞIiliTIAIFIETTIIi MOUBIABSIIIS
Jafntefli í Keflavík 1:1
í STUTTU MÁLI:
Islandsmótið 1. deild.
Keflavíkurvöllur 27. júlí
URSLIT: IBK — IA 1:1 (0:0)
Mark IBK: Grétar Magnússon á
72. mín.
Mark ÍA: Teitur Þórðarsson á 67.
mín.
Dómari: Valur Benediktsson, —
dæmdi hann erfiðan leik mjög vel
og naut til þess góðrar aðstoðar
línuvarðanna Magnúsar V.
Péturssonar og Einars Hjartar-
sonar. Sú ráðstöfun Vals að leyfa
þjálfurunum ekki að fara inn á til
þess að athuga meidda leikmenn
var þó vafasöm.
Ahorfendur: 3347 — næstum tvö-
falt fleiri en verið hafa á þeim
leikjum deildarinnar, sem bezt
hafa verið sóttir til þessa.
Hingað og ekki lengra. Þorsteinn ólafsson hinn snjalli markvörður fBK bjargar á sfðustu stundu, Hörður er aðeins of seinn.
ó § breytt staða
s i toppn Lum
ÞAÐ var sannkölluð úrslita-
stemming I Keflavfk, er leikur
heimamanna við Akurnesinga 11.
deildar keppni Islandsmótsins f
knattspyrnu hófst þar á laugar-
daginn. Áhorfendur fylltu áhorf-
endastæðin, léttklæddir f veður-
blfðunni, tilbúnir til þess að
hvetja sfna menn f þessum mik
ilvæga leik — leik, sem gat ráð
ið úrslitum f keppninni. Sigruðu
Skagamenn í leiknum, mátti
teljast nokkuð öruggt, að tslands-
bikarinn hafnaði uppi á Skaga f
ár, en sigruðu heimamenn, stóðu
leikar jafnir milli þeirra og
Skagamanna.
Augljós merki taugaspennu
mátti sjá á forráðamönnum
liðanna, sem gengu um gólf í
vallarhúsinu, meðan beðið var
þess, að leikmennirnir yrðu kall-
aðir út á leikvanginn.
Og það mátti einnig greina
merki taugaspennu á leikmönn-
unuin í upphafi leiks. Fyrir
leikinn sagði Ríkharður jónsson,
formaður Iþróttabandalags Akra-
ness, við undirritaðan, að það
væri aðalatriði, að Skagamenn
næðu frumkvæði í leiknum strax f
upphafi — það hefðu þeir gert
1970, er þeir tryggðu sér Islands-
meistaratitilinn í leik sínum í
Keflavík. Svo virtist einnig sem
Skagamenn hefðu gengið með
þessu hugarfari út á völlinn, þar
sem þeir hófu strax sókn, en
Keflavíkurvörnin var vel á verði
og tókst að bæja hættunni frá, og
fljótlega færðist jafnvægi í
leikinn. Skagamenn voru þó
jafnan ívið sterkari aðilinn.
Aðgerðir þeirra voru betur skipu-
lagðar — knötturinn látinn ganga
betur. Þeir komust þó lítt áleiðis.
Guðni Kjartansson stjórnaði
Keflavíkirvörninni eins og her-
foringi og reyndi að byggja upp
fyrir framlínumenn liðsins, þar
sem Ölafur Júlíusson var einna
hættulegastur. Fá opin marktæki-
færi komu í fyrri hálfleik —
knötturinn var að mestu á vallar-
miðjunni. Bezta tækifærið fékk
Grétar Magnússon, er hann komst
nærri marki Skagamanna,
oæhindraður, en aðstaða hans var
ekki góð og skotið geigaði.
Ekkert mark hafði verið skorað
í hálfleik. — Það losnar um þetta
þegar leikmenn fara að þreytast,
var sagt í hálfleik, og menn
ræddu óspart um, hvort liðið væri
betra og sýndist það sitt hverjum.
Áður en Skagamenn komu inn
á völlinn til seinni hálfleiks, mátti
heyra þá reka upp mikið heróp í
búningsklefa sínum. Hvort sem
það var því að þakka eða ein-
hverju öðru, þá byrjuðu þeir
seinni hálfleikinn af miklum
krafti, og strax á 2. mínútu
skallaði Jón Alfreðsson knöttinn f
þverslá Keflavíkurmarksins, eftir
að Haraldur Sturlaugsson hafði
gefið knöttinn vel fyrir eftir
aukaspyrnu. Þarna skall hurð
nærri hælum.
En Keflvíkingarnir svöruðu
fyrir sig. Á 10. mínútu hálf-
leiksins átti Gunnar Jónsson, bak-
vörður liðsins, mjög fallegt skot
að marki Akurnesinga, en mark-
Texti: Steinar J. Lúðvfksson
Myndir: Ragnar Axelsson
vörðurinn, Davíð Kristjánsson,
var vel á verði og varði skot þetta
fallega.
Á 12. mínútu virtist svo fyrsta
mark þessa leiks blasa við. Matt-
hías komst inn fyrir vörn Kefla-
víkurvörnina og Þorsteinn
Ólafsson, markvörður, var ekki í
jafnvægi. A síðustu stundu tókst
Guðna Kjartanssyni þó að renna
sér fyrir Matthías og pota knett-
Teitur Þórðarson smeygir sér fram fyrir Grétar Magnússon og skorar mark Akurnesinga.
inum í horn. Vildu sumir meina
að þarna ætti að dæma vfta-
spyrnu, en svo hefur þó tæpast
verið.
Skagamenn náðu upp úr þessu
allgóðum tökum á leiknum og
voru betri aðilinn. Þau upphlaup,
sem gengu upp vinstri kantinn,
voru sérlega erfið fyrir Keflvík-
inga, en þar átti hinn lágvaxni
Karl Þorðarson stærstan hlut að
máli. Karl er ótrúlega laginn leik-
maður og setti varnarmenn Kefl-
vfkinga oft f vanda með
sendingum sínum. Á 20. mínútu
hálfleiksins átti Karl t.d. heiður-
inn af mjög góðu tækifæri Skaga-
manna, er hann gaf fyrir markið,
beint á koll Matthíasar, sem
skallaði, en öðru sinni í þessum
leik hafnaði knötturinn í þverslá
Keflavíkurmarksins.
En svo kom að þvf, að Skaga-
menn skoruðu. Mikil þvaga
myndaðist inni í markteigi Kefl-
vikinga. Var ekki gott að sjá
hverju þar fram fór, en að lokum
heppnaðist þó Teiti Þorðarsyni að
senda knöttinn í netið, við gífur-
leg fagnaðarlæti hinna fjölmörgu
Skagamanna á áhorfenda-
svæðinu.
Eftir mark þetta lifnaði yfir
Keflvíkingum, og þeir tóku a£
sækja meira en þeir höfðu gert
fyrr i leiknum. Sókn þeirra bar
árangur á 27. mínútu hálfleiksins,
er sent var fyrir Skagamarkið frá
hægri. Grétar Magnússon var vel
settur og áður en vörnum var við
komið, hafði hann skallað f
markið og jafnað, 1:1. Var vel að
þessu marki staðið hjá Keflvfk-
ingum. Litlu munaði svo, að þeir
bættu öðru marki við skömmu
seinna, en þá átti Steinar fallegt
skot, sem Davíð náði að bjarga í
horn. Upp úr þeirri hornspyrnu
barst knötturinn f átt að Kefla-
víkurmarkinu og Teitur Þorðar-
son komst í gott færi, en skaut
síðan framhjá.
Þegar skammt var til leiksloka
meiddist fyrirliði Keflavikurliðs-
ins, Guðni Kjartansson, var studd-
ur útaf. Kom greinilega f ljós á
þeim mínútum, er eftir voru,
hversu mikilvægur maður Guðni
er fyrir Keflavíkurliðið, þar sem
Akurnesingar náðu að sækja
ákaft á þessum mínútum, og lá við
að þeir skoruðu á 44. mínútu, en
Þorsteinn Ólafsson bjargaði þá
með glæsilegum tilþrifum.
Eftir atvikum var jafntefli 1:1
ef til vill ekki ósanngjörn úrslit í
leiknum. Skagamenn virkuðu
sem sterkari aðilinn, en Keflavík-
ingar eru komnir upp með mun
betra Iið en þeir höfðu í byrjun
Islandsmótsins — lið, sem er
mjög virkt og berst skemmtilega.
Sérstaklega var þáttur þeirra
Guðna, Grétars og Karls í þessum
leik mikill, en þeir eru allir
ódrepandi baráttujaxlar. Fram-
lína Keflavíkurliðsins var hins
vegar ekki sannfærandi. Helzt var
það Ólafur Júlíusson, sem lét þar
að sér kveða.
Á því er enginn vafi, að Skaga-
liðið er nú betra en það hefur
verið um árabil, og sennilega er
það bezta fslenzka knattspyrnulið-
ið eins og er, svo sem staða þess í
mótinu segir til um. I liðinu er
raunverulega enginn veikur
hlekkur. Björn Lárusson átti stór-
góðan leik að þessu sinni — sýndi
hversu það getur verið mikilvægt,
að bakverðir taki virkan þátt í
sókninni. Jón Gunnlaugsson var
oft konungur vallarmiðjunnar, og
virtist þýðingarlaust fyrir Kefl-
víkinga að senda háar sendingar
fram miðjunar — Jón tók þær
allar. Karl Þórðarsson var bezti
framlínumaður Akurnesinga í
þessum leik — leikmaður, sem
landsliðsnefnd hlýtur að gefa
gaum að á næstunni.
Mikil harka var í þessum leik —
stundum óþarflega mikil, og ein-
stakir leikmenn gerðu sig á tíðum
seka um að hugsa meira um and-
stæðinginn en knöttinn. Sjálfsagt
er það ekki óeðlilegt í leik sem
þessum, að barizt sé hart, en
drengskapurinn verður þó að
vera í fyrirrúmi.