Morgunblaðið - 23.10.1974, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. OKTÓBER 1974
21
Evelyn
Anthony:
LAUNMORÐINGINN
Jðhanna v
Kristjönsdöltir
þýddi >
29
— Peter hefur sagt mér frá
móður yðar, sagði hann. — Hún
mun hafa verið indæl kona. Yður
þótti mjög vænt um hana...
— Æ, góði herra Leary, sagði
Elisabeth og sýndi á sér fararsnið.
— Mér finnst þetta í meira lagi
ósmekklegt...
— Ég bið yður að afsaka, sagði
Leary. — Ég veit hvernig yður er
innanbrjósts. Þér megið trúa því
að ég er ekki að leika mér að því
að rifja þetta upp. En ég verð að
segja yður sannleikann. Móðir yð-
ar lézt ekki í venjulegu slysi.
Sprengju hafði verið komið fyrir f
vélinni. Hún og faðir yðar og allir
aðrir í vélinni voru myrt með
köldu blóði...
Elisabeth missti handtöskuna á
gólfið. Hún fölnaði upp, svo að
Leary stökkuppúrstólnum, dauð-
hræddur um að hún myndi falla f
öngvit. Hann beygði sig niður og
tók upp töskuna hennar og lagði
höndina á öxl hennar.
— Þér getið ekki ímyndað yður,
hvað mér þykir þetta leitt, endur-
tók hann hvað eftir annað.
— Þetta er ekki satt, sagði hún.
— Það getur ekki verið satt. Ég
trúi því ekki!
— Ég hef sönnunina hérna — í
þessum kassa. Hann tók málmbút
upp úr litlum kassa á borðinu.
Hann þrýsti hlutnum f hönd
hennar.
— Við fiskuðum þetta upp úr
sjónum. Við bjuggumst við ein-
hverju hermdarverki í sambandi
við þessa vél og reyndum að vera
á verði. Og grunur okkar varð að
vissu við rannsóknina. Sérfræð-
ingar hafa komizt að raun um að
öflugri sprengju var komið fyrir f
farangursrýminu. Henni var kom-
ið fyrir til að granda einum
þeirra, sem voru um borð. Vara-
forseti Panama varskotmarkið og
þeir náðu honum, eins og til hafði
verið ætlast. Kommúnistar gerðu
byltingu í Panama sem hefur
valdið okkur miklum erfiðleikum.
Ef Miguel Martonarez hefði verið
á lífi hefði ekki farið svo. Þess
vegna myrtu þeir hann og for-
eldra yðar og alla hina farþegana.
— ÞEIR? Hverjir eru þeir?
Elisabeth kom varla orðunum út
úr sér fyrir geðshræringu.
— Kommúnistar, sagi Leary.
Hann settist aftur bak við skrif-
borðið. — Þeir kæra sig kollótta
þótt þeir drepi menn. Þeir telja
að tilgangurinn helgi meðalið.
Þeir myrtu foreldra yðar og sak-
laust fólk um borð. Konur og
börn. Má ég bjóða yður kaffi?
— Nei, hvíslaði hún. — Nei, ég
skil þetta ekki. Þér eigið við — að
þau væru öll á lffi núna, ef þess-
ari sprengju hefði ekki verið kom-
ið fyrir. Móðir mín væri lifandi?
— Vissulega, sagði Leary.
— Hvers vegna eruð þér að
segja mér frá þessu núna? Hún
teygði sig fram og lagði málmbút-
inn á skrifborðið fyrir framan
hann. Hún var að hugsa með sér
hvernig þetta hefði gerzt. Þau
höfðu setið, róleg og átt sér einsk-
is ills von í sætum sínum og
bjuggust til að lenda í Mexico.
Móðir hennar hafði unnað Mexico
mjög innilega. Hún hafði keypt
hús í Cuernvaca. Elisabeth hafði
hjálpað móður sinni að búa það
húsgögnum.
Henni fannst herbergið fara að
snúast og hún lokaði augunum
eins og hún vildi útiloka með því
hræðilega sýn, sem jafnan birtist
fyrir augum hennar, þegar hún
hugsaði um slysið. Flugvélin
hafði sprungið í tætlur. Andar-
taki áður höfðu þau verið lifandi,
kannski höfðu þau verið að halla
sér út að gluggunum til að horfa á
borgina — f næstu andrá voru
þau sprungin f loft upp.
— 0, guð minn góður. Hún
beygði sig fram og tárin blinduðu
hana. Leaiy hreyfði sig hvergi.
Hann beið og leyfði henni að
gráta. Ef hún hefði ekki grátið
hefði hún liðið út af. Hann ýtti á
bjölluna og ritari hans svaraði.
— Útvegið mér tvo bolla af
kaffi og konfak, Nancy. Og ég tek
ekki sfmann og vil ekki láta trufla
mig.
Elisabeth heyrði ekki þegar rit-
arinn kom inn. En hún fann hönd
á öxl sér. Stúlkan stóð við hliðina
á henni og hélt á glasi í hendinni.
Hún var vingjarnleg á svip og
brosti uppörvandi til hennar.
— Drekkið þetta, sagði hún. —
Yður líður betur á eftir.
Hún gerði eins og henni var
sagt og svo fékk hún að vera í
friði stundarkorn. Leary fór að
glugga í skjöl, ritari hans hellti
kaffi f bolla og fór síðan út úr
skrifstofunni.
— Ég vildi helzt fá að fara
heim, sagði Elisabeth.
— Ég skil mætavel líðan yðar,
sagði Leary. — Treystið þér yður
til að tala við mig stundarkorn í
viðbót. Ég bað yður ekki aðeins að
koma hingað til að færa yður
þessar ógnarlegu fréttir. Eg
þarfnast hjálpar yðar. Hverju
mynduð þér svara, ef ég segði
yður, að Eddi King ynni með því
fólki sem stóð að þvf að setja
sprenguna í flugvélina?
— Ég mundi ekki trúa yður. Ég
gæti ekki trúað... Hún þagnaði.
Eddi King. Eddi King að vinna
með pólitískum öfgamonnum og
Iaunmorðingjum — það var eins
og martröð sem hún gat ekki
vaknað af. Það var hræðilegt og
óhugsandi. Allt var þetta svo
óraunverulegt' að það lá við borð
að hún héldi að maðurinn sem sat
andspæinshenni væri alls ekki
þarna.
— Eddi King er ekki allur þar
sem hann er séður, sagði Leary.
— Deild mín hefur ástæðu til að
ætla að hann sé kommúnisti og
vinni með alþjóðlegum kommún-
istasamtökum.
VELVAKAIMDI
Velvakandi svarar í slma 10-100
kl. 10.30 — 11.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Bréf frá Halldóru
Bjarnadóttur
Nýlega birtist hér f dálkun-
um þýdd grein úr sænsku blaði,
en þar var sagt frá frímerkjaupp-
boði, sem fram fór f Kaupmanna-
höfn fyrir skömmu. Þar voru
boðin upp verðmæt frfmerkjaum-
slög og þótti það sæta tíðindum,
að verðgildi þeirra hafði aukizt
mjög verulega frá síðasta upp-
boði.
Nú hefur okkur borizt bréf frá
Halldóru Bjarnadóttur sjálfri, en
öll umslögin, sem seld voru á
þessu uppboði, voru með nafni
hennar, og hafði hún fengið þau
send, er hún ritstýrði Arsritinu
Hlín á Akureyri.
Halldóra er nú 101 árs gömul.
Bréfið hefur hún handskrifað,
liggjandi í rúminu, en eins og sjá
má er rithöndin ljómandi læsileg,
auk þess sem Halldóra er stál-
minnug og fylgizt vel með.
Hún skrifar:
„Góði „Velvakandi", Morgun-
blaðinu, Reykjavfk.
Sæll og blessaður!
Mér þótti vænt um að þú birtir
þessar línur um frfmerkin þ. 15.
okt. 1974. Þá fékk ég að vita hvað
varð af þessum kflógrömmum,
sem ég sendi Hallgrímskirkju í
Reykjavík fyrir einum 10—12
árum. Ætli það séu ekki ein
10—12 ár síðan þeir byrjuðu á
kirkjunni og báðu almenning um
hjálp?
Ég spurði þá kunningja mína,
sfra Jakob og Ölaf Ólafsson, trú-
boða, hvort þeir gætu ekki þegið
frímerki. Ég vissi, að þau gátu
verið nokkurs virði.
„Jú, jú,“ sögðu þeir. Það
y ‘-íii ', '• Wn p jg
^ ^ <*y ,
‘
/ó ~~ GjUL,rw

U.C

ÍMu*íftM-
'tut’C TÍ
y<íac r5
77/- f{.
f , (Jii e/e&r&v oc
iy JvCAtLÍ- , flíV -ipjL 'MkX'i

reyndist lfka svo þökk sé ykkur
Þorkatli í Gautaborg. Ágætt!
Ég átti þarna bunka af um-
slögum af öllu landinu, vegna
sölu Ársritsins Hlfn, sem ég sendi
frá Akureyri. Salan var svona al-
menn og blessaðar konurnar
stóðu vel f skilum.
Vona bara að kirkjan hafi notið
þess?
Bl.ósi 20.10. ’74.
Halldóra Bjarnadóttir.”
Nú vaknar auðvitað sú
spurning hjá lesendum ekki síður
en Halldöru og Velvakanda, hver
saga bréfanna er, frá því að Hall-
dóra gaf þau Hallgrímskirkju, —
hvenær þau hafi farið úr eigu
kirkjunnar o.s.frv.
Væri gaman að frétta af því,
annaðhvort frá þeim, sem Hall-
dóra nefnir í bréfinu, eða öðrum,
sem hnútum eru kunnugir.
Við þökkum Halldóru svo kær-
lega fyrir bréfið og vonumst til að
heyra frá henni sem alira oftast.
í grein Sven Abman um frí-
merkjauppboðið var mikið dáðst
að Halldóru og nú fær hann
ástæðu til að undrast og dást enn
frekar, því að við munum senda
hor.um úrklippur um málið.
0 Þakkir til mennta-
málaráðherra
og hugleiðing-
ar um bjór
Ragnar Tómasson skrifar,
og hefst bréfið á tilvitnun í Vel-
vakanda 17. okt. s.l.:
„„Annars er það undarlegur
hugsunarháttur, sem hér hefur
verið ríkjandi, sem sé sá, að fólki
sé treystandi fyrir lútsterku
brennivfni, en alls ekki fyrir létt-
ari veigum eins og bjór.“
Ofneyzla áfengis er þjóðfélags-
legt vandamál, sem okkur ber að
vinna gegn. Þessu vandamáli
verður ekki skolað burt með
sterkum bjór. Þvf miður kannski.
A sama tfma og hugvit mannsins
vinnur stóra sigra á sviði læknis-
fræðinnar þá hallar undan fæti í
baráttunni gegn ofneyzlu áfengis
og annarra vfmulyfja. Streita nú-
tímans sem og annar mannlegur
breyzkleiki færir áfenginu það
vald yfir manninum, sem hugvitið
hefur ekki fundið ráð við.
Sumir undrast hversvegna mað-
ur, sem er að gera út af við sjálfan
sig og aðra með ofdrykkju, skuli
ekki einfaldlega hætta að drekka.
Gáfur, menntun eða allsnægtir fá
litlu áorkað f baráttunni við
áfengið. Það er lögmál að áfengis-
neyzlu fylgir áfengisböl, þ.e.
þegar á heildina er litið. Sumum
dugar að drekka minna, en fyrir
flesta er eina ráðið að drekka ekki
neitt. Engum er það lausn að
leyfð verði sala á áfengum bjór
eða með öðrum hætti aukið frani-
boð áfengra drykkja. Geti Velvak-
andi bent á aðrar leiðir til lausnar
áfengisvandamálinu, mun hann
þar með afla sér og landi sinu
aðdáunar og þakklætis allra
þjóða.
P.S. Vilhjálmur Hjálmarsson,
menntamálaráðherra. Hafðu
hjartans þakkir fyrir framtakið!
Ragnar Tómasson”.
Ragnar hefur víst misskilið Vel-
vakanda. Engum — ekki heldur
Velvakanda — dettur f hug, að
sala á sterkum bjór geti leyst
áfengisvandamálið. En Velvak-
andi er á því, að þetta vandamál
verði heldur ekki leyst með því að
selja ekki bjór.
03P V/öGA £ iiLVtRAH
ÍG td V/Sb OH Aí) t>At>
tR L\rmLWm
■y
m wmz
titfSrftLtGA
tG Gtr 'oVajt k>éw viawa
Vt Vó wm\? VRAW
— Fréttabréf
Framhald af bls. 5
61.1% sýndra hrúta hlutu I.
verðlaun.
Til héraðssýningar voru teknir
alls 33 hrútar. Flokkur Þeirra var
þannig: 9 hlutu heiðursverðlaun,
161.A og 8 I.B.
Búnaðarsambandið gaf á sfnum
tfma farandgrip, sem bezti hrútur
á héraðssýningu hlýtur. Að þessu
sinni hlaut þann grip kollóttur
veturgamall hrútur, sem Ketill
heitir, eigandi hans er Ingólfur
Guðmundsson í Litla-Kambi i
Breiðuvíkurhreppi. Bezti hyrndi
hrúturinn var Eldur, eigandi
Guðmundur Guðmundsson, Hall-
bjarnareyri í Eyrarsveit.
Vegna varnarlínu, sem sker
héraðið í sundur var nokkur hluti
hrútanna sýndur í Söðulsholti í
Eyjahreppi, voru 9 hrútar sýndir
þar úr Kolbeinstaða-, Eyja- og
Skógastrandarhreppum. Aðal-
dómarar voru Sveinn Hall-
grímsson og Leifur Kr. Jóhannes-
son. Mikill f jöldi bænda úr hérað-
inu sótti þessa sýningu.
Eins og fyrr hefur verið frá
sagt, þá er garnaveiki fyrir sunn-
an varnarlínu, sem er hér þvert
yfir nesið eða frá Skógarnesi i
Alftafjörð. Reynt er að halda
þessari varnarlfnu við eftir því
sem hægt er. Engin kind hefur
farið yfir linuna f sumar. En
heyrt hef ég að útbreiðsla garna-
veiki sé einhver hér sunnan grið-
ingar frá f fyrra.
Nú eru skólar byrjaðir og er þvi
heldur f átt fólk á mörgum heimil-
um, en um það þýðir ekki að
sakast, æskan þarf að fá sína
menntun, þvf störf í nútima þjóð-
félagi krefjast menntunar.
Nú eru starfandi hér vinnu-
flokkar á vegum rafveitna ríkis-
ins, er verið að leggja línu frá
Andakflsvirkjun, sem á að ná til
Stykkishólms.
Á Vegamótum er verið að
byggja hús fyrir spenna, sem
dreifa eiga orkunni um héraðið.
Er það mikið fagnaðarefni að fá
þessa línu, þvf lína sú sem er frá
Ólafsvík hefur reynzt mjög
étrygg. & vonandi að þessi lfna
verði tilbúin til notkunar fyrir
áramót.
Páll.
Munið
Á morgun getur verið of
seint að fá sér slökkvi-
tæki.
Ólafur Gíslason
& Co h.f.,
Klettagörðum 3.
Sími: 84800.