Morgunblaðið - 27.10.1974, Síða 35

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. OKTOBER 1974
35
Kristbjörg Péturs-
dóttir - Minningarorð
Fædd 26. júní 1882,
Dáin 18. okt. 1974.
Á morgun, 28. október, verður
til moldar borin á Blönduósi móð-
ir mín, Kristbjörg Pétursdóttir,
Blönduósi.
Hún andaðist á Héraðshæli A-
Húnvetninga, 18. okt. s.l. 92 ára
að aldri, eftir 2 ára sjúkralegu.
Kristbjörg Pétursdóttir var
fædd að Mýrdal (Miðdal) í Kjós
26. júní 1882. Foreldrar hennar
voru þau hjónin Pétur Árnason
og Margrét Benjamínsdóttir, sem
lengi bjuggu í Miðdal. Börn
þeirra Péturs og Margrétar urðu
alls 12, sem náðu fullorðinsaldri
og var Kristbjörg næstelst. Enn
eru á lífi Soffía, Magnús, Pétur og
Lárus, öll búsett í Reykjavík.
Margrét amma min andaðist árið
1900 á 43. aldursári. Börn þeirra
hjóna voru þá á aldrinum 1—19
ára.
Pétur Árnason afi minn bjó að-
eins 2 ár í Miðdal, eftir lát konu
sinnar. Eftir það kom hann yngri
börnunum fyrir á ýmsum stöðum
og nutu þau þvl mörg hver for-
eldra sinna skamma hríð. En þau
komust öll vel til manns og hafa
öll reynst dugandi fólk og barizt
áfram til bjargálna.
Móðir mín hugsaði um heimili
föður síns i 1 ár eftir lát móður
sinnar, en fór árið 1901 til Ölafs
frænda mlns Einarssonar I
Flekkudal I Kjós og Sigriðar
Guðnadóttur konu hans og var
hjá þeim I vinnumennsku I 4 ár.
Hún starfaði siðan við sveitastörf
að Sandi f Kjós árin 1905—1908
og að Tindastöðum á Kjalarnesi
árin 1908—1910.
Arin 1910 fluttist móðir mín
norður i Húnaþing og gerðist
ráðskona hjá föður mínum, Birni
Eysteinssyni, sem hafði þá verið
ekkjumaður um 4 ára skeið og
fluttist þetta ár frá Grímstungu í
Vatnsdal að Orrastöðum á Ásum.
Foreldrar mínir giftust ekki, en
bjuggu saman óslitið til dauða-
dags hans 1939. Þau eignuðust 2
syni, mig og Martein Björnsson,
verkfræðing og fæddumst við
báðir á Orrastöðum. Árið 1915
fluttust þau að Hamrakoti sem er
næsti bær við Orrastaði og nú í
eyði. Ástæðan fyrir því, að þau
fluttust að Hamrakoti var tima-
bundið heilsuleysi .föður mins,
sem vildi minnka bú sitt af þeim
sökum. Urþessu rættist þó vel um
skeið. Foreldrum mínum leið
Þorsteinn Sigurðsson
á Vatnsleysu - Minning
I DAG er til moldar borinn i
Biskupstungum bændahöfðing-
inn Þorsteinn Sigurðsson. Margir
verða án efa til að rita um hann
minningarorð, rekja æviferil
hans og hið merkilega lífsstarf og
ævisögu. En þótt svo sé, og að
auki, að ég þekkti Þorstein ekki
mikið, þá leitar á mig löngun að
minnast hans lítillega.
Tilefni þess er einkum sjón-
varpsviðtal Indriða G. Þorsteins-
sonar við Þorstein fyrir tæpu ári.
Síðastliðinn vetur var ég að skrá
hjá mér hugleiðingar um ýmis
áhugamál, í því skyni raunar að
flytja um það í þætti um dag og
veg.
En af því hefir ekki orðið. Einn
þáttur þessara hugleiðinga var
einmitt út af sjónvarpsviðtalinu.
Og á blöðum minum er það á
þessaleið: „Fyrri hluta vetrar var
viðtalsþáttur I sjónvarpinu, þar
sem Indriði G. Þorsteinsson
ræddi við Þorstein bónda á Vatns-
leysu. Sá þáttur var frábærlega
skemmtilegur og athyglisverður
fyrirýmsra hluta sakir.
Þorsteinn er elskulegur fulltrúi
þeirrar bændamenningar, sem
ýmsir vilja nú hafa í flimtingum
og bændastéttin má sannarlega
gæta að sér að halda við lýði
kjarki og glæsileik i liði sínu f
líkingu við Þorstein á Vatnsleysu.
Slíkt er hamingju Islands
raunar ómissandi. Svipur bænda-
þjóðfélagsins má aldrei hverfa, og
hann helzt við með byggð um allt
Island, — með því að bænda-
stéttin láti borgarsvipinn ekki
flatjafna alla persónulega glæsi-
mennsku.
Frásögn Þorsteins af festu hans
fyrir byggingu Bændahallarinnar
stækkaði hann mjög í mínum
augum. Slíkra manna er ávallt
þörf og aldrei meiri en nú.“
Þessi orð urðu of sein til að
berast Þorsteini sjálfum, því að
nú er hann fallinn, og fallinn á
þann hátt, er slfkum skörungum
hæfir. En þó skulu þau hér
birtast.
Ég sakna Þorsteins. Glaðværðar
hans og glæsileiks. Aðalsbrag ís-
lenzkra bænda bar hann í bezta
máta. Þá von læt ég I ljós, að
margir bændur þessa lands leitist
við að tileinka sér svipmót Þor-
steins.
Konu Þorsteins og fjölskyldu
allri flyt ég sarnúðarkveðju.
Öllum vinum hans og islenzkri
bændastétt.
Megi merki Þorsteins lifa um
aldir.
19. október 1974,
Jónas Pétursson.
ágætlega I Hamrakoti. Og öll fjöl-
skyldan átti þaðan bjartar minn-
ingar. Margt af þeim rifjaðist upp
þegar ég kom þangað með móður
minni sumarið 1969.
Faðir minn hætti búskap f
Hamrakoti vegna sjóndepru og
dvöldust foreldrarminireftir það
fyrst 2 ár að Orrastöðum og síðan
önnur 2 ár í Grímstungu. En árið
1926 hófu þau búskap á Mosfelli í
Svínadal, vegna þess að þau vildu
ekki láta okkur Martein fara frá
sér á meðan við vorum að alast
upp Þetta var að mörgu leyti
ánægulegur tími að Mosfelli. Búið
var lítið og jörðin hæg. Við bræð-
urnir vorum óráðnir, hvað gera
skyldi og sinntum mikið fræða-
grúski.
Árið 1930 hættu foreldrar mínir
búskap að Mosfelli og við bræð-
urnir snerum okkur þá að lang-
skólanámi, en þau fluttust aftur
að Grímstungu, þar sem þau ílent-
ust hjá Lárusi Björnssyni, bróður
mínum, og hans ágætu konu
Péturínu Jóhannsdóttur. Móðir
mín hjálpaði föður mínum sjálf
til hinstu stundar. En hann dó í
Grímstungu árið 1939, 91 árs að
aldri. Hún fluttist síðan fljótlega
til Blönduóss, þar sem hún hefur
átt heima siðan i hálfan fjórða tug
ára og jafnan búið út af fyrir sig,
nema síðustu 5 árin, sem hún
dvaldist áHéraðshæli A-Húnvetn
inga. Móðir mín ólst upp á fátæku
heimili foreldra sinna, þar sem
mikið var starfað og litlu sóað og
bar þess merki til æviloka. Iðju-
semi og sparsemi voru henni eig-
inlegar. En auk þess hafði hún
létta lund, lét sér smámuni í léttu
rúmi liggja og öfundaði ekki þá,
sem betur voru settir. Hún var
sátt við meðbræður sina og alla
tilveruna sem hún ætlaðist ekki
til mikils af en treysti þvi að Guð
stjórnaði eins og best mætti
verða. Það er háttur hins nægju-
sama að sætta sig við örlög sín og
una glaður við sitt, hafa ekki
áhyggjur af óútreiknanlegum til-
gangi lffsins og mótaka með þakk-
læti sérhvern vináttuvott með-
bræðra sinna.
Og þá er og komið að þvi, sem
fékk mig til að taka mér penna í
hönd við andlát móður minnar.
Mér var kunnugt um, að hún bar
þakklæti í huga til íbúa Húna-
þings, þess byggðarlags, sem hún
vildi ekki yfirgefa i lifanda lifi,
ekki einungis til þeirra, sem eink-
um réttu henni hjálparhönd, þeg-
ar á bjátaði og kraftar tóku að
þverra, heldur til allra hárra og
lágra, sem Húnaþing byggja.
Þessu síðbúna þakklæti kem ég
hér með á framfæri. Jafnframt
óska ég átthöfum mínum blessun-
ar Guðs í nútíð og framtíð.
Erlendur Björnsson.
Frá timburverzlun
Árna Jónssonar
Sedrus viður
(Western Red Cedar)
Stærðir: 21/2"x5"
Timburverzlun
Árna Jónssonar og Co. hf.,
Laugavegi 1 48, sími 1 1 333 — 1 1 420.
Glataður póstur.
Póstur sendur til Steypustöðvarinnar h.f. og
Vinnuvéla h.f., pósthólf 245 Reykjavik um 15.
október, hefur glatast í pósti. M.a. bréfa, bréf
frá Búnaðarbanka íslands til Vinnuvéla h.f. og
frá Vegagerð ríkisins til Steypustöðvarinnar
h.f., skilist til viðkomandi gegn fundarlaunum.
Miðvikudaginn 30. okt. hefst námskeið að Norð-
urbrún 1, fyrir konur, sem taka eða hafa hug á að
taka börn í daggæzlu.
Kennt verður á miðvikudögum og föstudögum, kl.
20—22.
Kennsluefni: Föndur, leikir, söngur, sögur.
V____________________________________________)
WW| Félagsmálastofnun Reykjavíkurborgar
~ ~ ^ Vonarstræti 4 sími 25500
ffl Aðstoðarlæknar
2 stöður aðstoðarlækna á Lyflækningadeild Borgarspítalans eru lausar
til umsóknar, frá 1. janúar 1975 til 6 eða 1 2 mánaða.
Laun samkvæmt kjarasamningi Læknafélags Reykjavikur og Reykja-
víkurborgar.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um nám og fyrri störf skulu sendar
yfirlækni deildarinnar, fyrir 27. nóvember n.k. Frekari upplýsingar
veitir yfirlæknirinn.
Reykjavik, 25. október 1974.
Heilbrigðismálaráð Reykjavikurborgar.
Tilboð óskast
í neðangreindar bifreiðar skemmdar eftir tjón:
Ford Mavrick árg. 1974. Ford Mustang árg.
1972. Willys Jeep árg. 1 974. Mercedes Benz
250 árg. 1969. Fiat 850 árg. 1966. Fiat 1 100
árg. 1 966.
Bifreiðarnar verða til sýnis að Dugguvog
9 — 1 1, Kænuvogsmegin, á mánudag.
Tilboðum sé skilað á skrifstofu vora eigi síðar
en þriðjudag 29. október.
l/v!r~!vv
SJÖVATRYGGINGABFÉLAG ÍSLANDS í
Bifreiðadeild. Suðurlandsbraut 4, sími 82500
S]E]^E]G]E]E]G|B]B]G]E]E]G]E]E1E]B]E]E]B]
Hvar er Sjgrún?????
Hún er í Álfheimum 4.
Þaö fæst margt hjá Sigrúnu:
Á dömur:
Á börnin:
Glæsilegir jólakjólar á 3 — 10 ára.
Loðkápur á 1 — 5 ára.
Tviskiptir barnagallar á 1 /2 — 5 ára.
Úlpur, buxur, peysur, skyrtur úr jersey og
terylene, sokkar, nærföt, einnig úr ull, náttföt.
Ungbarnafatnaður og sængurgjafir.
Brjóstahöld og buxur, náttfatnaður, undirkjólar,
sokkab., sokkar, blússur úr terylene og jersey,
snyrtivörur, hárburstar og margt, margt fleira.
Opið ð laugardögum.
Vöruúrvalið er hjá okkur.
Sjón er sögu ríkari.
Sigrún Heimaveri Álfheimun 4
TILKYNIMING
frá lögreglunni í Kópavogi
Lögreglan í Kópavogi beinir þeim tilmælum til
bifreiðaeigenda og annarra ökumanna, að þeir
láti stilla Ijósker bifreiða, sem þeir eiga eða
stjórna. Á næstunni munu gerðar ráðstafanir til
að tryggja, að ákvæði um Ijósastillingu séu
haldin.
Jafnframt eru ökumenn varaðir við því að
vanrækja notkun stefnuljósa lögum samkvæmt,
en brot á þeim ákvæðum munu eftirleiðis kærð
eigi síður en önnur umferðarbrot.