Morgunblaðið - 07.01.1975, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. JANUAR 1975
Ragnar Jóhannesson
frá Engimýri - Minning
Fæddur 16. 5. 1905.
Dáinn 25. 12. 1974.
I dag er til moldar borinn Ragn-
ar B. St. Jóhannesson, búfræöing-
ur, frá Engimýri í Öxnadal sem
lést á Landspítalanum á jóladags-
morgun.
Aðfangadagskvöld var hann
hress og glaður, er ég hringdi til
hans og fjölskyldunnar til að
óska gleðilegra jóla og til að
gleðjast yfir heimkomu konu
hans, Margrétar, sem nýlega var
komin heim af sjúkrahúsi eftir
þunga legu. Hér sannaðist sem
oftar að skammt er á milli lífs og
dauða. Mér og öðrum vinum hans
kom andlát hans á óvart og
nokkurn tíma tékur að átta sig á
því, að Ragnar er farinn frá okkur
og við njótum ekki lengur vináttu
hans og hlýleika. En minningin
um hann, samstarf og samveru-
stundir, veitir okkur, sem hann
þekktu, gleði og bjartar minning-
ar.
Ragnar var fæddur að Hólum í
Öxnadal 16. maí 1905. Foreldrar
hans voru hjónin Guðný Jónsdótt-
ir og Jóhannes Sigurðsson, sem
lengst af bjuggu á Engimýri í
öxnadal og kenndi Ragnar sig við
Engimýri enda ólst hann þar upp
öll bernsku- og unglingsárin
ásamt 2 systrum og 4 bræðrum.
Ragnar vann á heimili foreldra
sinna við öll venjuleg sveitastörf
og hafði því góða þekkingu á
búskap, er hann fór til náms í
Hólaskóla 1928, en þaðan útskrif-
aðist hann búfræðingur vorið
1930.
Næsta vetur ’30—’31 fór hann í
Iþróttaskólann í Haukadal, en
Sigurður Greipsson hafði stofnað
þann skóla 1927 og var skóli Sig-
urðar frá upphafi í miklu áliti og
gaf ungum mönnum ómetanlegt
veganesti.
Að loknu námi í Haukadal gerðist
Ragnar íþróttakennari á Hólum
og kenndi nemendum bændaskól-
ans leikfimi i 3 ár eða þar til hann
hóf búskap á Vatnsleysu í Við-
víkursveit 1934 ásamt tengda-
föður sínum Jósep J. Björnssyni,
skólastjóra, sem þá var eigandi
jarðarinnar.
Vatnsléysa var ein af glæsileg-
ustu jörðum í Skagafirði austan
vatna. Jörðin var vel í sveit sett
og ræktunarmöguleikar miklir.
Það var því ekki í kot vísað fyrir
ung hjón að hefja búskap á
þessari jörð, en árið áður, 1933,
hafði Ragnar gengið að eiga Mar-
gréti Jósepsdóttur.
A Vatnsleysu bjuggu þau Ragn-
ar og Margrét í 8 ár eða til ársins
1942, en fluttu þá til Akureyrar
og áttu þar heima til 1955, en þá
fluttu þau til Reykjavíkur og áttu
þar fyrst heimili en síðar að Móa-
flöt 21 í Garðahreppi. Á Akureyri
stundaði Ragnar skrifstofu- og
verzlunarstörf og frá því hann
flutti suður hefur hann verið
starfsmaður hjá Sambandi ísl.
samvinnufélaga.
Skömmu eftir að ég fluttist til
Akureyrar (’49) átti ég og mín
fjölskylda þvi láni að fagna að
kynnast þeim Ragnari og
Margréti og þeirra heimili og hafa
þau kynni haldist siðan.
Ragnari var margt til lista lagt.
Hann var unnandi tónlistar og lék
á hljóðfæri og þó einkum píanó.
Hann söng og stjórnaði söng. Nám
hafði hann þó ekki stundað í tón-
list. Hann var mjög skemmtilega
hagmæltur, og hafði mikla kýmni
til að bera. Lög samdi hann
einnig. Hann lét þó ekki mikið
yfir þessum hæfileikum, en þeir
gátu ekki farið fram hjá vinum og
samstarfsfólki. Hann var því jafn-
an eftirsóttur í söngfélögum, kór-
um og ýmsum menningarfélög-
um. Bæði hjónin og dóttir þeirra,
Brynhildur, voru kát og létt í
skapi bæði heima að sækja og f
mannfagnaði. Það var notalegt að
vera í nærveru þeirra.
Á Akureyri gekk Ragnar í Odd-
fellowregluna og var í henni til
æviloka. Þessi félagsmálastörf
voru ekki unnin til fjár né frama,
heldur til að njóta andlegra lista
og samveru með vinum og
kunningjum.
Af þessari frásögn mætti halda
að Ragnar hafi ekki haft tíma til
að sinna öðrum hugðarefnum, en
svo var þó ekki. Hann var framúr-
skarandi lagtækur og gat i raun
og veru smíðað hvað sem var, hús,
innréttingar og mublur. Hann
kom því jafnan svo fyrir á
heimilum sínum að hafa smíða-
+
Eiginmaður minn, faðir og afi,
LÁRUS PJETURSSON,
fulltrúi,
Skúlagötu 60,
verður jarðsettur frá Fossvogs-
kirkju miðvikudaginn 8 þ.m. kl.
10.30 f.h. Blóm vinsamlegast
afþökkuð, en þeir sem vildu
minnast hans láti líknarstofnanir
njóta þess
Ragnheiður Jónsdóttir,
Sigrfður Lárusdóttir og sonur.
kompu og bjó hana af hagsýni,
einföldum en góðum tækjum.
Þessi hæfileiki hans kom líka vel
í ljós, þegar þau hjónin stofnuðu
heimili fyrst fyrir norðan, síðan í
Reykjavík og nú síðast að Móaflöt
21. Ragnar var mikill smekkmað-
ur á byggingar og allan húsbúnað
og var sifellt að endurbæta og
lagfæra á heimili sínu bæði utan
húss og innan. Þau hjónin og
dóttir þeirra, Brynhildur, voru
mjög samhent og unnu af alúð og
ánægju að mótun sinna heimila.
Þá er enn eitt ótalið í fari
Ragnars en það var veganesti,
sem hann fór með frá föður-
húsum, þekking á landbúnaði og
framtíðarmöguleikum hans, og
knúði hann til að afla sér búfræði-
menntunar í Hólaskóla. Ekki er
vafi á, að kynni hans af tengda-
föður sínum og kennurum á Hól-
um hafi blásið honum í brjóst trú
á ræktunarmöguleikum á Islandi.
Það er samdóma álit allra, er urðu
þess aðnjótandi að kynnast Jósep
J. Björnssyni, skólastjóra, að þeir
voru ekki samir menn eftir. Jósep
hafði lag á þvi að sá i huga ungra
manna trú á landbúnað og mátt
íslenskrar moldar. Þessi áhrif
hafa jafnan síðan fylgt þeim
Ragnari og Margréti. Þegar þau
bjuggu á Akureyri áttu þau einn
fegursta skrúðgarð á Akureyri og
fékk garður þeirra hjóna i Helga-
magrastræti 21 verðlaun
Fegrunarfélags Akureyrar 1954.
Kom þar í ljós skilningur og þekk-
ing þeirra á ræktun trjáa og
margvíslegra runna og garð-
plantna. Ég vil taka fram, að égtel
Margréti hafa verið ofjarl
Ragnars á þessu sviði. Og til að
sýna fram á, að þessi þáttur i lífi
þeirra var ekki dægurfyrirbrigði,
heldur þeim samofinn, þá hafa
þau komið sér upp á undanförn-
um árum mjög fögrum garði við
Móaflöt 21, og hlaut sá garður
verðlaun s.l. sumar hjá Lions-
klúbb Garðahrepps.
Ragnar var óvenju fjölhæfur
maður, greindur, og allt iék í
höndum hans. Hann gekk af
áhuga til allra starfa og naut þess
að vinna og sjá árangur vinnu
sinnar.
Ragnar kvæntist eftirlifandi
konu sinni Margréti Jósepsdóttur
1933 og eignuðust þau eina dótt-
ur, Brynhildi, og hefur hún jafn-
an búið hjá foreldrum sinum og
tekið þátt í öllum störfum af
áhuga og myndarskap bæði utan
húss og innan bæjar við hússtörf
eða fegrun heimilisins.
Ég og fjölskylda mín vottum
þeim mæðgum samúð og hlut-
tekningu svo og öðrum aðstand-
endum. Ég bið góðan guð að veita
þeim styrk til að bera þær byrðar
sem lífið hefur nú á þær lagt.
Blessuð sé minning hans.
Árni Jónsson
+
Ástkær eiginmaður mrnn og
faðir
HALLGRÍMUR
JÓNSSON
fisksali. Langholtsvegi 27,
andaðist 3. janúar. Jarðarförin
auglýst siðar
Ólöf Egilsdóttir,
Hafdls Fjóla Hallgrimsdóttir.
+ Bróðir okkar,
BÖÐVAR STEINÞÓRSSON,
bryti.
andaðist i Landspitalanum 6. janúar. Svanhildur Steinþórsdóttir, Ásdís Steinþórsdóttir, Haraldur Steinþórsson.
Eiginkona mín, +
LILJA TÚBALS,
Sólheimum 23,
lést aðfaranótt 6 janúar í Landakotsspitala.
Jón Guðjónsson.
+
Eiginmaður minn
ÞÓRHALLUR DAN KRISTJÁNSSON
Bogaslóð 12, Höfn Hornafirði,
andaðist í Landspítalanum 5. janúar.
Fyrir mína hönd og barna okkar
Ólöf Sverrisdóttir
+ Hjartkær dóttir okkar og systir.
HELGA ANTONlA ÓSKARSDÓTTIR,
Bólstaðarhllð 42
lést i Landspitalanum föstudaginn 3. janúar Svava Árnadóttir, Óskar Emilsson og systkini.
+ JÓNA GUOMUNDSDÓTTIR fyrrv. hjúkrunarkona, Kópavogsbraut 11, andaðist á Grensásdeild Borgarspítalans 4. janúar Fyrir hönd vandamanna, Kristln Kristinsdóttir. + Útför eiginkonu minnar MARGRÉTAR ÞÓROARDÓTTUR Heiðarbæ, Þingvallasveit fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 8 janúar kl 1:30. — Blóm vinsamlegast afþökkuð. Þeir sem vildu minnast hinnar látnu láti líknarstofnanir njóta þess. Fyrir hönd barna, tengdabarna og barna- barna, Jóhannes Sveinbjörnsson

+ Bróðir okkar. + Eiginmaður minn
JÖN J. VÍÐIS BRYNJÓLFUR KR. BJÖRNSSON,
landmælingamaður. prentari
andaðist að morgni 6 janúar. verður jarðsunginn miðvikudaginn 8. janúar kl. 3 frá Fossvogskirkju.
Auður, Maria og Sigrlður Viðis. Fyrir mína hönd, barna, tengdabarna, barnabarna og systkina hins látna.
Kristjana Lindqvist Björnsson.
„Lítt sjer aftur, en ekki fram. Skyggir Skuld
fyrir sólu“
Það er aðfangadagur jóla.
Kirkjuklukkur boða komu jóla-
hátíðarinnar.
Við hjónin hringjum í símann
til vina og venslafólks að Móaflöt
21 Garðahreppi, til systur minnar
og mágs, til að samfagna þeim að
fjölskyldan var nú aftur samein-
uð til hátíðahalds, eftir að hús-
móðirin var heim komin eftir
sjúkrahússlegu og lífshættulegan
uppskurð. Maðurinn með ljáinn
hafði þokað burtu um sinn, sem
hafði þó verið mikilvirkur meðal
þjóðarinnar fyrir hátíðina.
Ragnar mágur minn kom í sím-
ann, glaður og hress og sló á létta
strengi svo sem venja okkar var.
Kvíða og óvissu um úrslit veik-
inda konu hans var létt af og
hátíðin virtist björt og gleðirík
framundan. Systir mín glöð og
vongóð um áframhaldandi bata.
Nóttin líður. Rétt fyrir hádegi á
jóladag hringir síminn. Bróðir
minn hringdi og fann ég að hon-
um var brugðið. Sagðist þurfa að
flytja okkur sorgarfregn. Ragnar
mágur minn hafði verið snögg-
lega og óvænt burt kallaður þá
um morguninn.
Skyggir Skuld fyrir sólu.
Ragnar Jóhannesson var fædd-
ur 16. maí 1905 að Hólum i Öxna-
dal. Sonur hjónanna Jóhannesar
Sigurðssonar og Guðnýjar Jóns-
dóttur. Þau hjón bjuggu lengst að
Engimýri í sömu sveit, voru þau
lengst af kennd við þann bæ.
Ragnar lauk búfræðinámi á
Hólum 1930. Stundaði nám við
Iþróttaskóla Sigurðar Greips-
sonar 1931. Var leikfimi- og
íþróttakennari að Hólum
1931—1934. Bjó að Vatnsleysu i
Viðvíkursveit 8 ár, en flutti þaðan
til Akureyrar og stundaði þar
verslunar- og skrifstofustörf til
1955 er hann flutti til Reykjavík-
ur. Vann hann siðan til dánar-
dægurs hjá SlS í Reykjavík á
aðalskrifstofu fyrirtækisins.
Ragnar var ágætlega starfhæfur
maður. Prúður maður er öllu og
öllum vildi vel, enda vinsæll af
öllum samstarfsmönnum. Kýmni-
gáfa og græskulaus hagmælska
hans, leysti oft margan áhyggju-
vanda samferðamannanna. Hvar
sem hann fór, spáði hann í
morgunroðann.
Ragnar kvænist 30 apríl 1933
Margréti Jósefsdóttur, Björnsson-
ar alþingismanns og kennara og
Hildar Björnsdóttur. Þau hjónin
Ragnar og Margrét eignuðust
eina dóttur. Samferð þeirra hjóna
var ein óslitin vorbirta. Bæði voru
þau tónelsk og fagurkerar svo af
bar. Allan ljótleik til orðs og æðis
hötuðu þau og ræktuðu fegurðina
hvar sem þau áttu heimilisfestu.
Garðar við íbúðarhús þeirra, bæði
á Akureyri og í Garðahreppi, voru
á báðum stöðum verðlaunaðir
sem fegurstu garðar viðkomandi
byggðarlaga. — Þótt garðar
þeirra og gróðurfegurð þeirra
væri mikil og sérstök, þá voru
híbýli þeirra innanveggja ekki
síður samræmd fegurð. Listskyn
og hagleikur hjónanna bjó þar
þann unaðsreit að fátitt er. En
mest um vert og dýrmætast að
flest þar var þeirra eigin handa-
verk.
Skyggir Skuld fyrir sólu
Nú að leiðarlokum viljum við
hjónin færa okkar kæra vini
Ragnari ástarþökk fyrir órofna
vináttu.
Heimferðin verður honum góð
þvi „þar sem góðir menn fara eru
guðs vegir“.
Allar góðar vættir vaki yfir
S. Helgason hf. STCINIÐJA
ttnhotú 4 Slmar 26477 og 14254