Morgunblaðið - 20.04.1975, Síða 37

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. APRlL 1975
37
A fmœliskveðja:
Sigurður Stefánsson
fyrrv. símaverkstjóri
Á morgun 21. apríl 1975 verður
80 ára Sigurður Stefánsson, fyrr-
verandi simaverkstjóri, Stórholti
24 Reykjavík. Sigurður er fæddur
að Varmadal á Rangárvöllum og
dvaldi þar fyrstu árin. Föður sinn
missti Sigurður ungur, eftir and-
lát hans flyst hann með móður
sinni að Krókskoti i Flóa og
dvaldi þar nokkur ár, siðan flytj-
ast þau í Þingvallasveit og dvaldi
Sigurður þar í mörg ár og einnig
móðir hans. Þar gekk Sigurður i
skóla að Kárastöðum og i Þing-
vallabænum en þar var þá börn-
um kennt.
Sigurður fór snemma að vinna
og var fljótséð að þar fór táp-
mikill og duglegur unglingur sem
ekki lét sér alit fyrir brjósti
brenna, þó eitthvað bjátaði á i
lífinu. A sínum unglingsárum
vann Sigurður hjá Sigmundi á
Brúsastöðum sem þá rak veitinga-
og gistihúsið að Vaihöll á Þing-
völlum og var hann þá oft hesta-
sveinn og fylgdarmaður ferða-
manna um Þingvallasvæðið.
Sigurður var einnig á fleiri bæj-
um i Þingvallasveit, Mjóanesi,
Selkoti og fleiri bæjum. Alstaðar
þar sem hann vann likaði eins vel
við hann, og snemma fundu menn
að hann var rammur að afli, og
var hann hinn eftirsóttasti vinnu-
kraftur, enda var hann og er enn
samanrekinn vöðvakarl.
A þessum árum kynntist
Sigurður vel Þingvallasveit í
heild, þvi hann var eftirtektar-
samur og þekkti öll örnefni og svo
að segja hverja þúfu þar, enda
hefi ég ekki fyrir hitt eins
kunnugan mann á Þingvallasvæð-
inu og Sigurð, enda þykir honum
vænt um staóinn og margar eru
ferðir hans þangaó eftir aó hann
fluttist suður til Reykjavikur, en
þangað flyst hann með móður
sinni i von um arðbærari vinnu og
þeir flutningar fóru ekki fram
með bíl heldur á sinum tveimur
fótum, annað þekktist ekki i þá
daga. Þegar suður kom vann hann
ýmis störf til sjós og lands, þar á
meðal á síldveiðum og á bátum á
vetrarvertíðum.
Arið 1914 réðst Sigurður til
Landssima Islands og vann þar og
hjá Bæjarsima Reykjavikur þar
til hann var rúmlega sjötugur, en
þá segja lög til um að menn skuli
hætta störfum þrátt fyrir að
mikió sé eftir af starfskröftum
eins og var og er hjá honum.
Siguróur starfaði hjá Bæjarsima
Reykjavikur sem flokksstjóri og
siðar verkstjóri, hann var skipað-
ur linuverkstjóri 1. jan. 1946 og
fylgdi honum ávallt úrvals vinnu-
kraftur og vikingsanda Sigurðar
gekk vel að halda góðum mönn-
um, því hann var stjórnsamur og
vinur vina sinna og söfnuðust því
aðeins góðir menn i kring um
hann.
Fljótlega eignaðist Sigurður bát
eftir að hann gifti sig og fór að
búa, og með dugnaði og elju var
það mjög góð búbót, því hann reri
á bát sfnum til rauðmagaveiða og
Góð hákarla- og
rauðmagaveiði
Borgarfirði eystra,
17. apríl. —
í GÆR veiddust hér á bát Vig-
fúsar Helgasonar þrír fuil-
orðnir hákarlar á sömu línu
norður af Héraðsflóa. Auk
þess er hér nú svo mikil rauð-
magaveiði, að menn sem stund-
að hafa þá veiði um árabil
muna ekki annað eins. Jafn-
framt er óvenjulega gott útlit
með grásleppuveiði.
I sambandi við fréttirnar um
spellvirkin á Vatnsskarði telja
sumir of sagt að tala um eyði-
leggingu fatnaðar, enda mun
ekki um beina eyðileggingu að
ræða á fatnaðinum, þar sem
hann var aðeins rifinn upp úr
umbúðunum og dreift um víg-
völlinn. Einhvers staðar frá
kom líka frétt um stuld á fatn-
aði, sem reyndist ekki á rökum
reist.
á fengsæl fiskimið i nágrenni við
Reykjavik, og oft kom hann með
góða veiði heim og var þá örlátur
á aflann til kunningja. Sigurður
var mjög góð skytta og skaut
margan fuglinn og eins sel sér til
skemmtunar og ánægju og einnig
var fuglinn matreiddur á hans
heimili. Það góð skytta var
Sigurður talinn að löggæslan í
Reykjavik fékk hann til að aflífa
ýmis húsdýr, en í þá daga áttu
ekki margir byssur i Reykjavik,
og tókst honum ávallt vel til með
það verk, eins og-allt annað sem
hann lagði fyrir sig.
Öll þessi vinna var unnin utan
venjulegs vinnutima og um helg-
ar. Margar ferðir fór Sigurður til
rjúpu á Hellisheiði og víðar óg var
þá allt gengið. I þessum ferðum
fylgdi Sigurði tík sem hann átti
og var mjög góð til að sækja fugl-
inn. Hét hún Kola. Snemma tók
Sigurður bílpróf og er með fyrstu
bílstjórum i Reykjavík. Er skir-
teinisnúmer hans númer 599 og
enn ekur Sigurður þó áttræður sé
orðinn og hefur átt marga bila um
ævina. Hann hefur yndi af ferða-
lögum og ferðast mikið, enda
maður kunnugur landi sínu, einn-
ig hefur hann ferðast á erlenda
grund oftar en einu sinni. Mikla
ánægju hafði hann af ferðum sín-
um til Kaupmannahafnar, en þar
átti hann góðan vin.
Ég sem þessar línur skrifa var
eitt sinn að veiða í Þingvallavatni
og var þá Sigurður staddur rétt
hjá, heyrði ég þá skothvell,
skömmu siðar kom Sigurður upp
að bíl sinum og var þá með mink í
annarri hendi, en hann hafði skot-
ið minkinn þar sem hann var að
veiða, og var það áreiðanlega ekki
sá fyrsti sem hann skaut. Það var
ávallt gaman að hitta Sigurð á
ferðalögum þvi hann var glaður
og léttur og hittinn í svörum svo
að fyndnin rann upp úr honum án
þess að hann vissi af.
Areiðanlega hugsa margir hlýtt
til Sigurðar á þessum tímamótum
og senda honum hlýjar kveðjur.
Haminjudagur i lífi hans var 15.
maí 1923 er hann giftist konu
sinni Guðfinnu Sveinsdóttur sem
lést 2. april s.l., og var mikill
söknuður að þegar hún lést. Þá
heyrði ég hann segja að öll él birti
upp um sióir, en þar er gamalt
spakmæli sem mikill sannleikur
felst í. Fimm dætur eignuðust
þessi hjón, ein þeirra dó nýfædd,
en fjórar eftir lifa og eiga sín
heimili. Barnabön Sigurðar eru
tíu talsins og þrettán eru barna-
barnabörn hans svo hann ber afa
nafnið með réttu. Ég óska honum
inniiega til hamingju á þessum
timamótum og vona að honum
endist heilsa og kraftar enn um
árin. Ég sem þessar linur skrifa
er þakklátur fyrir að vera að
tengjast fjölskyldu hans og vona
að við eigum eftir að vera saman
enn um hríð. Sigurður verður að
heiman á afmælisdaginn.
Bj.G.
— Harald
Framhald af bls. 15
lifandi atburður. Ekki eitthvað
sem einhvern tima var gert ein-
hvers staðar úti i heimi. Hún er
hér og nú. Þess vegna er hún
geysilega góður vettvangur til
að koma á framfæri hlutum
sem manni finnast umhugsun-
arverðir varðandi manneskj-
una og heim hennar.“
„Það er óhætt að segja það,
að það sé gaman að starfa að
þessari sýningu i Iðnó. Sam-
starfið er einkar gott. Leikarar
eru yfirleitt fremur næmt fóik,
eiga því auóvelt með að komast
hjá árekstrum við samstarfs-
fólk sitt og gott með að vinna
saman. En það sem er fyrst og
fremst sjarmerandi við að
vinna niðri í Iðnó er hversu
auðvelt er að ná til áhorfenda,
vegna nálægðarinnar. 1 þessu
litla húsi skapast einmitt náið
samband við meðleikarana og
áhorfendur, — við umhverfið
allt.“
„Jú, auðvitað held ég að
hvern einasta listamann hljóti
að dreyma um að geta starfað
eingöngu að list sinni á meðan
hann er að þessu á annað borð.
Ef það er rétt að tækifæri fyr-
ir unga leikara virðist færri nú
en áður, þá má t.d. nefna að
fyrir fáum árum gafst ungum
leikurum tækifæri, — að vísu
iila eða ólaunuð —, til að
spreyta sig i áhugamannaleik-
félögum á borð við Litla leikfé-
lagið, Grímu, Leiksmiðjuna o.fl.
á meðan þeir komust ekki að
hjá leikhúsunum. Nú er þetta
úr sögunni þvi miður."
„Það eru sjálfsagt ýmsar
ástæður fyrir þvi að litlu leikfé-
lögin lognuðust út af. Kannski
er sú mikilvægasta, að fólk hef-
ur einfaldlega ekki efni á að
eyða nótt eftir nótt í ókeypis
vinnu. Það var lika fyrst og
fremst fólk nýútskrifað úr leik-
listarskólunum sem hélt þess-
ari starfsemi á loft. Margir
þeirra eru nú komnir til starfa
hjá öðru hvoru leikhúsanna, en
á meðan höfðu skólarnir lagzt
niður og endurnýjun því litil
átt sér stað. Þarna hefur því
orðið nokkurra ára gap. Nú ætti
hins vegar að fara að rætast úr,
og ég held að SAL sé einmitt
núna að útskrifa sinn fyrsta
árgang. Þá ætti það eiginlega
að koma að sjálfu sér að siikar
leikgrúppur myndist, — sem
væri óskandi.
Þetta eru mjög skemmtileg
innskot i leikiistarlífið í borg-
inni, auk þess sem þetta þrosk-
ar hæfileika sem annars ættu
þess kannski litinn kost að
dafna, og veitir íslenzkum leik-
ritahöfundum vettvang til
nokkurrar tiiraunastarfsemi."
SIUBIH OHH
Islenzkt Hugvit
eg Hsmlverli
Veiztii
m betri ieese?
á þeim vanda, sem upp kemur þegar skipta þarf
stórum herbergjum, eða þegar skilja þarf á milli
herbergja, án þess að nota fasta, heila veggi?
STUÐLA-SKILRÚM leysir ekki aðeins þennan
vanda, heldur opnar jafnframt ótal mögu-
leika. STUÐLA-SKILRÚM er léttur veggur,
sem samanstendur af stuðlum, hillum og
skápum, allt eftir þörfum á hverjum stað.
STUÐLA-SKILRÚM henta einnig sem
hillur upp við vegg. STUÐLA-SKILRÚM
sem eru að öllu leyti úr viði, eru fáan-
leg í öllum viðartegundum, og einnig
bæsuð í ýmsum litum.
Teikning: Þorkell G. Guðmundsson,
innanhússarkitekt.
Smíðastofa,
Trönuhrauni 5.
Sími: 51745.
SVERRIR HALLGRÍMSSON
— Sverrir.