Morgunblaðið - 28.11.1975, Síða 37

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 28. NÖVEMBER 1R75
37
VELVAKANDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl. 1 4— 1 5, frá mánudegi til föstu-
dags.
0 Ráðstefna um
hagræðingu í
strákústaiðnaði
„Handlagin húsmóðir í Vestur-
bænum skrifar:
Um daginn kom í ljós að ég átti
engan strákúst. En ekkert heimili
getur verið án strákústs eins og
allir vita. Ég brá mér því oní bæ
og keypti fagurlega sniðinn strá-
kúst með rauðum stráum, og til-
heyrandi skaft. Þegar ég kom
heim úr ferðinni og ætlaði að
stinga skaftinu ofan i þar til gerða
holu á strákústinum þá var
skaftið of svert, og holan þar
af leiðandi of þröng. Nú, auð-
vitað gat ég bætt úr þessu þar
sem ég er handlagin, og hélt
sannast sagna að þetta væri
einber tilviljun og því lán í
kanna þetta nánar átti ég tal
við ýmsa vini mína og vin-
konur og höfðu þau öll uppi
sama tóninn að tilheyrandi kúst-
sköft féllu yfirleitt aldrei ofan
í þar til gerðar holur á strá-
kústum, var þetta þó flest
gamalt fólk sem mundi allt til
upphafs strákústsins. Mér varð
þvt hugsað til þeirra sem ekki eru
handlagnir; hvers eiga þeir að
gjalda? — Tillaga min er því sú
að komið verði á ráðstefnu strá-
kústagerðarmanna og skafta-
smiða, þar sem samræmdur
verði sverleiki skaftanna og þver-
mál holanna.
Ilandlagin húsm.
í Vesturbænum."
Upplagt! Svo mætti skipta ráð-
stefnunni upp i starfshópa og um-
ræðuhópa, sem gætu fjallað um
einstakar hliðar málsins. Þegar
niðurstöður hópanna lægju fyrir
væri svo hægt að samþykkja
ályktanir um leiðir til úrbóta í
þessu brýna hagsmunamáli strá-
kústaunnenda, eins og gert er
þegar jafnmerk mál og ómerkari
eru á döfinni.
0 Um andlegt
atgjörvi
auglýsenda og
sveitamanna
Hjörtur Jónsson, kaupmaður,
skrifar:
„í Velvakanda i dag skrifar
sveitamaður um vafasamar sam-
keppnisleiðir kaupmanna og um
fáfræði þeirra og hugmyndaleysi
í auglýsingum og íslenzkumennt.
Af þeim dæmum, sem sveitamað-
ur tekur, er augljóst, að alvarleg-
ast er þetta hjá okkur kaupmönn-
um hér á Reykjavíkursvæðinu og
nágrenni.
— Ég verð að segja að það er
nokkuð til í þessu hjá Lundgren?
Þetta virðist vera meiriháttar
sanikunda hér. Sæl Susann!
Vertu ekki að fela þig. Komdu
hérna f lífvörðinn til okkar.
Susann var ekki enn kontin
þennan stutta spöl að gröfinni,
þegar enn cin manneskja birtist.
— Elsku beztu vinir! hrópaði
hin glaðsinna Friedeborg Janson.
— Eru allir komnir hér til að
hitta Barböru. Þetta er svei mér
kostulegt!
Orð hennar héngu f loftinu og
við þeim fengust ekki svör að
sinni, þvf að nú bættist enn f
hópinn og innan mfnútu voru
komnir á vettvang Tord, Einar og
Christer Wijk. Sfðan bættist við
einn lögregluþjónn og Connie
Lundgren móður og másandi.
Þeir héldu hver á sinni luktinni
og beindu þeim allir f senn eins
og lotningarfullir niður í gröf-
ina... niður að Ifkamanum sem
þar lá hreyfingarlaus ofan á
kistulokinu.
— Er það venjulegt? spurði
Christer hvatskeytlega að gröf sé
látin standa opin á þennan hátt
eftir jarðarför?
Ljósið titraði svo mjög f hcndi
Við kaupmenn erum ákaflega
þakklátir sveitamanni fyrir þá
góðvild að verja dýrmætum tíma
sinum frá vandasömuin og illa
launuðum störfum lil þess að
benda almenningi og okkur á
þetta afleita ástand, og munum
við vissulega reyna að gera betur.
Það er gott til þess að vita að
málvöndunaraðall sveitanna er
vel á verði og hugsar líka til okkar
kaupmanna hér á nesjunum. En
manni er nú tamt að bera i bæti-
fláka fyrir sig og sína, og dettur
mér þá sú afsökun í hug, að þó við
kaupmenn séum sumir hverjir
ættaðir og aldir upp i sveit, og
kannski sæmilega gefnir að eðlis-
fari, þá fellur nú fljótt á
vitsmunasilfrið, þegar menn
ílengjast í þessari svokölluðu
höfuðborg eða á þessum nesjaróf-
um hér syðra.
Af blæbrigðum i grein sveita-
manns finnst mér lika mega ráða,
að hann hafi gleymt að taka það
með í reikninginn, að við hér á
höfuðborgarsvæðinu og
nágrannanesjum, höfum nú fjór-
um sinnum minni atkvæðisrétt en
hann, og eitthvað hlýtur það að
standa i sambandi við atgjörvi
okkar til höfuðs og handa.
Það er vissulega satt, að við
erum oft í vandræðum með nafn-
giftir og auglýsingar. Það sem
stendur einna þverast i okkur
núna, — og höfum við þó velt
okkar litlu okrarahausum fram og
aftur um þetta atriði, — er hvern-
ig við eigum að auglýsa kartöfl-
urnar, sem sveitamenn senda
okkur til dreifingar. Af einhverj-
um ástæðum seljast kartöflur
frekar illa um þessar mundir, og
eins og sveitamaður hlýtur að
hafa tekið eftir, — svona glöggur
maður —, þá höfum við kaup-
menn alls ekki auglýst kartöflur,
ekki fundið nógu viðeigandi aug-
lýsingu yfir þær.
Þegar einhver réttir manni
hjálparhönd, þá vili það oft verða
svo, að maður færir sig upp á
skaftið, og svo fer fyrir rnér nú.
Nú langar mig til þess að fara
fram á það við sveitamann, að
hann búi út fyrir okkur kaup-
menn trúverðuga og árangursríka
auglýsingu um kartöflurnar.
Ég vona að sveitamaður skorist
ekki undan þessu, enda er hér um
sameiginlega hagsmuni að ræða!
sveitamenn losna við framleiðslu-
vöru sina kartöflurnar, kaup-
menn græða vel á að dreifa þeim,
og neytendur geta væntanlega
borðað þær.
27.11 75.
II jörtur Jónsson kaupmaður."
HÖGNI HREKKVÍSI
Útb: Reyktur Svínakambur 1.460.-
Útb: Nýr Svínakambur 1.256,-
Svínahnakki m/beini 967 kr. kg.
1/2 SVÍNASKROKKAR
TILBÚNIR í FRYSTINN
595 kr. kg.
LÁTIÐ GÆÐIN SITJA
í FYRIRRÚMI
PANTIÐ JÓLASTEIKURNAR
TÍMANLEGA