Morgunblaðið - 12.09.1976, Side 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. SEPTEMBER 1976

Þaó þarfað breyta plötun-
um og fínpússa þær"
SLAGBRANDUR gat
þess um siðustu helgi,
að hann hygðist gera
frekari skil síðar viðtali
því, sem hann átti við
umboðsmann frá Banda-
ríkjunum um íslenzka
popptónlist og tónlistar-
menn. Umboðsmaðurinn
heitir Lee Kramer og er
raunar Breti, en hélt til
Bandarikjanna fyrir
nokkrum árum og stund-
ar umboðsstörf sin þar.
Hann er umboðsmaður
hinnar frægu söngkonu
Oliviu Newton-John,
auk þess sem hann starf-
ar fyrir söngkonuna
Maxine Nightingale,
gamanleikarann Bruce
Forsyth og fleiri lista-
menn.
,,Ég er fyrst og fremst
leiðbeinandi þessa fólks,"
sagði hann i samtalinu við
Slagbrand. „Ég segi þeim
hvaða sjónvarpsþættir séu
góður vettvangur að koma
í, leiðbeini þeim um laga-
val og plötuútgáfu, kvik-
myndasamninga og
fleira." H : nn kvaðst hafa
stundað umboðsstarfið í
þrjú ár og hafa unnið með
Oliviu frá þvi að hún varð
fræg í Ameríku. „Ég kom
henni til Bandaríkjanna í
annað skiptið og þá sló
hún i gegn. í fyrstu ferð-
inni hafði hún ekki náð
nógu góðum árangri,"
sagði Lee Kramer.
Lee kom hingað til
lands með bróður sínum
Michael. Þeir komu hing-
að í boði Guðlaugs Berg-
mann, forstjóra Karnabæj-
ar, en hann þekkir föður
þeirra vegna viðskipta-
tengsla. „Þetta var fram-
lag okkartil íslenzka
poppsins," sagði Guðlaug-
ur í samtali við Slagbrand
og hann kvaðst vonast til
að þetta yrði til einhvers
góðs fyrir íslenzka popp-
tónlistarmenn.
Viðdvöl þeirra Kramer
bræðra varð ekki löng á
íslandi, enda ærin verk-
efni annars staðar. Þeir
dvöldust hér i sólarhring,
litu inn á æfingu hjá Lónlí
blú bojs, hljómleikana í
Laugardalshöllinni og i
upptökustúdíóið í Hafnar-
firði, þarsem Spilverk
þjóðanna var að störfum.
Þeir fengu eintök af fjöl-
mörgum íslenzkum hljóm-
plötum frá síðustu árum
og tóku þær með sér utan
til að kynna sér þær í ró og
næði Slagbrandur ræddi
við Lee Kramer i lok heim-
sóknarinnar og spurði
hann m.a. hvernig honum
hefði litizt á það sem hann
hafði náð að kynna sér á
þessum stutta tima:
„Mér lizt mjög vel á það
sem ég hef séð og heyrt.
Að vísu eru margar plöt-
urnar með islenzkum text-
um og það er ákaflega
erfitt fyrir mig að dæma
um þær. En héreru nokkr-
ir mjög færir tónlistar-
menn," svaraði hann.
— Eiga islenzkar hljóm-
sveitir möguleika á að ná
frama erlendis?
„Já, þæreiga vissulega
möguleika á þvi. En það
yrði þá að gerast með
plötum, frekar en að þær
færu að spila opinberlega
mikið. Plöturnareru fyrsta
skrefið "
— Gætirðu nefnt ein-
hver nöfn í þessu sam-
bandi?
„Mér leizt vel á plötur
Jóhanns G. Jóhannssonar
og Gunnars Þórðarsonar
og Spilverkið var einnig
gott."
— Telur þú, að plöturn-
ar eigi erindi á erlenda
markaði i núverandi
mynd?
„Nei, það þarf að breyta
þeim talsvert og finpússa
þær. Það þarf að leggja
meiri peninga í þær. Þá
næst árangurinn. Stór
plata hjá Oliviu Newton-
John kostar ekki minna en
30—40 þúsund pund
(10— 1 3 milljónir isl.
króna) og fyrir þessa pen-
inga fást reyndustu tón-
listarmennirnir, beztu
upptökumeistararnir,
beztu stúdíóin og fleiri
hljóðfæraleikarar og þar
með fyllri hljómur og betri
heild. Það eru að visu
einnig gerðar plötur nú á
tímum sem eru ódýrar, en
þær eru fáar. Ykkar plötur
eru verulega góðar miðað
við þá erfiðleika, sem þið
búið við í útgáfu. Sum
lögin eru mjög sterk og
góð, en ég get hins vegar
ekki dæmt um íslenzku
textana."
— Hvað hyggstu fyrir
eftir þessi stuttu kynni af
islenzka poppinu?
„Ég fer með plöturnar til
Los Angeles og þegar ég
hef hlustað á þær, þá mun
ég tala við plötuútgefend-
ur, upptökumeistara og
fleiri fróða menn og leita
álits þeirra á þvi hvernig
eigi að meðhöndla þetta
efni. Ef ég kem auga á
afbragðs listamenn í þess-
um hópi íslenzkra tón-
listarmanna, þá munég
fjárfesta í upptökum.
senda þeim lög, sem ég
tel við þeirra hæfi og
reyna á annan hátt að
draga fram það bezta hjá
þeim "
— Myndirðu þá vilja
gerast umboðsmaður
þeirra?
„Já, á sama grundvelli
og hjá hinum lista-
mönnunum. Ég myndi
leiðbeina þeim eftir beztu
getu. Það er með þetta
eins og mann, sem er að
kaupa sér föt. Það þarf
kannski að færa tölurnar
hér, laga sniðið þar,
o.s.frv. Það sama gildir
um popptónlistar-
mennina, það þarf að
segja þeim til og leið-
beina."
— Hvað viltu segja um
hljómleikana í Laugardals-
höll?
„Ég var aðeins stuttan
tima, því að hljómburður-
inn var afleitur og þannig
fékkst engin mynd af
raunverulegri getu hljóm-
sveitanna. Plötureru betri
í þeim efnum. Ég veit, að
það er erfitt að setja upp
tónleika sem þessa, en
mérfannst hljómlistar-
mennirnir sem ég sá (EIK
o.fl.) of rólegir. Þeim
virtist standa á sama um
áhorfendur. Ef þeir hefðu
tekið meira eftir áhorfend-
um og reynt að gefa þeim
meira fyrir peningana, þá
hefði þetta verið betra. í
sviðsframkomu og klæða-
burði voru þeir alltof dauf-
ir. Menn verða að hafa í
huga hvað felst í ensku
orðunum „show
business". Það þarf meiri
sýningu, skrautsýningu,
leiksýningu eða annað I
kringum þetta. Elton
John, Frank Sinatra, Rod
Stewart, Pink Floyd, slíkir
listamenn hugsa ekki bara
um tónlistina, heldurlíka
um sviðsframkomuna.
Þeir vilja gefa fólkinu eitt-
hvað fyrir aurana sína."
— Én þú telur sem sé
að íslenzkar hljómsveitir
eigi möguleika erlendis?
„Ég trúi a.m.k. nóg á
það til þess að vilja taka
allar þessar plötur með
mér og verja tíma I að
hlusta á þær og kynna
mér þær." — sh.
— segir Lee Kramer um
íslenzkar plötur
. . . og Spilverk þjóðanna Itka!
WXtTlSSOU
''tlip sitfu wejt'
HLIt) A
Bandaríska umboðsmanninum leizt vel á plötu
Jóhanns G . . .