Morgunblaðið - 09.07.1977, Síða 12

Morgunblaðið - 09.07.1977, Síða 12
12 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. JULI 1977 Hluti þátttakenda í mótinu f Hamar. „Frískur hljómur, næst- um því eins og eldfjall „Ég er mest umdrandi yfir, að það skyldi ekki ganga verr en þetta“, sagði Björn Guðjónsson, hljómsveitarstjóri Skólahljóm- sveitar Kópavogs, I stuttu spjalli við Mbl., en hljómsveit- in hreppti 3ju verðlaun f keppni — Janitsjarfestivalen — f Hamar f Noregi. „Keppnin stóð f tvo daga, en við komum ekki fyrr en seinni daginn og þurftum að spila á einum degi alla dagskrána." Björn sagði að keppnin hefði skipzt f skyldunúmer, en það var Suite nr. 2 eftir Egil A. 5. sinn, en um 6000 manns tóku þátt í öllu móti. Dagskra keppninnar var, að sögn Björns, þannig háttað, að um morguninn var keppnin f leikhúsi staðarins, sfðdegis var „marserað" um borgina, en sið- an fór fram verðlaunaafhend- ing. Skólahljómsveit Kópavogs spilaði á tveimur stöðum utan Hamars, i Þrándheimi og Hommelvik. Aðspurður kvað Björn móttökurnar alls staðar hafa verið góðar, en tók sér- staklega fram að í Hommelvfk Gódur árangur Skólahljómsveitar Kópavogs í keppni í Hamar í Noregi Gundersen sem er „moderne“ og minnir á Stravinsky, og svo frjálst verk og valdi hljóm- sveitin Gleðiforleik eftir Kelar- Behla. . Tildrög ferðarinnar, sagði Björn, að hefðu verið þau, að Menntamálaráðuneytinu hefði borizt boð um mót f Hamar, og ákveðið að senda Skólahljóm- sveit Kópavogs, en hún hefur spilað víða í skólum í vetur á vegum Menntamálaráðuneytis- ins. Keppnin í Hamar er haldin annað hvert ár, og var hún nú í VALJ V 'lz hefðu þær verið frábærar. Mbl. hafa borizt blöð frá Noregi, þar sem hljómsveitinni er hælt alveg sérstaklega, t.d. segir Hamar Dagbladet m.a. að leikur hljómsveitarinnar hafi verið frísklegur og glaðlegur, skylduverkið hafi verið spilað á sérstakan hátt, einnig sjálf- valdaverkið. Hamar Dagbladet degir einnig í grein um Skóla- hljómsveit Kópavogs: „Frfskur hljómur, næstum því eins og eldfjall — —“. Hamar Arbeiderblad segir frá því, að hljómsveitin hafi fengið 3. verðlaun, en Adressavisen seg- ir um leik hljómsveitarinnar í Hommelvik: „Það sem án efa kom mest á óvart í mótinu var leikur Skólahljómsveitar Kópa- vogs, sem sló um sig með Grand March eftir Wagner, og gestirn- ir hættu ekki fyrr en hljóm- sveitin hafði leikið aukalag." Björn hældi sérstaklega far- arstjórum ferðarinnar, þeim Gróu Sigfúsdóttur, en þetta var hennar 3. ferð með hljómsveit- inni, og séra Árna Pálssyni. Mbl. innti Björn eftir því hvað nú tæki við og svaðaði hann: „frí í sumar og ekkert ákveðið framundan, en reynt verður að leggja meiri áherzlu á yngri deild hljómsveitarinn- ar.“ E.F. Björn fékk heiðursslaufu Sommer-Adressa 1 Adressavisen, en hann opnaði þessa sumarsfðu blaðsins með þvf að klippa sundur stóra siaufu. Með honum á myndinni eru Hallfrfðir Ólafsdóttir, til vinstri, og tris Sigmarsdóttir, til hægri, en þær eru báðar f hljómsveitinni. I greininni er Skólahljómsveit Kópavogs kynnt. Kommún- isminní Evrópu tek- ur á sig margar myndir FORDÆMINGU Moskvustjórnar- innar á Evró-kommúnismanum f sfðasta mánuði var fyrst og fremst beint gegn Santiago Carillo, leiðtoga spánska kommúnistaflokksins, en snerti um leið kommúnistaflokkana f Frakklandi og á ttalfu. Þeir flokk- ar hafa að verulegu leyti tileink- að sér meginatriði evró- kommúnismans, enda þótt þeir felli sig ekki alls kostar við nafn- giftina. Kommúnistaflokkarnir á Spáni, Italfu og f Frakklandi eiga f raun og veru fátt eitt sameigin- legt, og Kremlstjórnin tók þá áhættu að þjappa þeim saman f vörn sameiginlegra hagsmuna, en greinilega hefur þótt sennilegra að valda mætti missætti og ein- angra þannig Santiago Carillo. Orðið evró-kommúnismi er rak- ið til Arrigos Levi, ritstjóra La Stampa í Torino, en hann er ekki úr röðum kommúnista. Þessu orði var ætlað að sammerkja þá kommúnista á Vesturlöndum, sem hafa gefið upp alla von um að byltingin verði að veruleika, og sjá þvi ekki annan kost vænni til að ná völdum en fara hina þing- ræðislegu leið að markinu, um leið og þeir visa á bug tilkalli Moskvuverja til undirgefni þeirra og afdráttarlausrar hollustu við „fremsta sósialistariki veraldar”. Liður í stefnubreytingunni eru þjóðernishugsjónir og hernaðar- legar ástæður. Flokkarnir þrír eru allir fylgjandi landvörnum — annað hvort sjálfstæðum eða í tengslum við önnur vestræn ríki, þótt ekki séu þeir sammála um leiðir i þeim efnum. En þegar sleppir þjóðernishugsjónum og afstöðunni til þingræðis, þá eru þessir þrír flokkar jafn fjarlægir i afstöðunni til hvers annars og gagnvart kommúnistaflokkunum I Austur-Evrópu. Spánski kommúnistaflokkurinn hefur gengið lengst í þvi að hafna strangtrúarkenningunni og nálg- ast það, sem Rússar kalla „borgaralýðræði". Þá kemur ítalski flokkurinn, en franski kommúnistaflokkurinn er skemmst kominn á þessari braut. Það er til dæmis eftirtektarvert, að franska kommúnistablaðið „L’Humanité" skírskotar yfirleitt til „lýðræðisstjórnarinnar", sem kæmi til valda ef vinstri öflin sigruðu í næstu kosningum, og gefur þar með í skyn, að núver- andi stjórn og raunverulega hver sú stjórn sem situr við völd án velþóknunar kommúnistaflokks- ins, geti ekki talizt lýðræðisleg. Langt er síðan Italskir og spánsk- ir kommúnistar létu af slfkum málflutningi, en þeir halda því fram nú, að lýðræði þjóni ekki tilgangi sinum án þjóðfélagslegs réttlætis. Carillo gengur lengst, og hann heldur þvi fram, að hin þróuðu iðnriki ein séu þess umkomin að viðhalda raunverulegu lýðræði með sósialísku efnahags- og þjóð- félagskerfi. Slík riki verða fyrstu sósialistaríkin, sem risa undir nafni, segir Carillo, um leið og hann fullyrðir hispurslaust, að Rússar séu hvorki lýðræðissinnar, sósíalistar né kommúnistar. Italskir kommúnistar láta sér yfirleitt nægja að benda á að hið sovézka kerfi mundi henta miður vel á Italíu, þar sem þjóðarsálin eigi fátt sameiginlegt með hinni sovézku. Franskir kommúnistar gera sér far um að forðast slíkar vangaveltur, en tina úr þau atriði í strangtrúarkenningunni, sem þeim henta ekki, og láta hitt liggja á milli hluta. Mismunandi túlkun skiptir meginmáli í þessu sambandi, að sumu leyti af þvi að þannig er hægt að marka stefn- una i fjölmörgum málaflokkum, en einnig vegna þess, að þótt kommúnistum verði ekki mikið um að breyta flokksstefnunni af hagsmunaástæðum, eiga þeir aft- ur á móti mjög erfitt með að breyta hinu fastmótaða hugsana- kerfi sinu. Þróunin í Júgóslaviu, eftir að Tító var rekinn úr Kominform, hefur haft mikil áhrif á gang mála á Italíu, en kommúnista- flokkurinn þar var hinn fyrst á Vesturlöndum, sem markaði sér óháða stefnu. Italskir kommúnist- ar eru nú komnir svo langt á þeirri braut að lýsa sig fúsa til að deila völdum með hófsömum og íhaldssömum stjórnmálaöflum — og kalla það „sögulega málamiðl- un“ — sem merkir ekki aðeins, að þeir viðurkenna einkarekstur á flestum sviðum, heldur einnig þá stjórnarhætti sem ríkisstjórnum lýðræðisríkja er ætlað að starfa í samræmi við, enda þótt þeir mæli ekki með starfsháttum rikis- stjórna á Italiu á liðnum árum. Stefnubreyting spænskra kommúnista, sem ýmist störfuðu með leynd eða í útlegð, kom siðar til sögunnar, og ástæðan fyrir henni var meðal annars sú, að á Spáni áttu sér óneitanlega stað efnahagslegar framfarir í stjórnartíð hins hægri sinnaða einræðisherra, Francos. Önnur ástæða var innrás Sovétrikjanna í Tékkóslóvakíu. (Utlegð og önnur niðurlæging hafði þveröfug áhrif á portúgalska kommúnista, sem enn eru dyggir stuðningsmenn sovézka kommúnistaflokksins og hafna með öllu evró- kommúnisma, en flokkur þeirra á sér líka aðra fortíð og efnahags-

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.