Morgunblaðið - 12.10.1977, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12, OKTÓBER 1977
t
Hjartkær maður minn faðir, sonur og bróðir
BJÖRN INGI ÁSGEIRSSON
Ránargötu 1 3
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mið-
vikudaginn 1 2 október kl 3.00
Jóhanna Steindórsdóttir
Dagbjörg Þórarinsdóttir
Ásgeir V. Björnsson
andaðist þriðjudaginn firði + STEFÁN STEFÁNSSON, innheimtumaður, frá ísafirði, 1 1 september í Fjórðungssjúkrahúsinu á Isa-
Aðstandendur.
t Sonur okkar, stjúpsonur og unnusti.
PÉTUR SVERRISSON
verður jarðsettur fimmtudaginn 13 október kl 13.30 frá Dóm-
kirkjunni Svava Bernhöft Sverrir Daviðsson
Örn Bernhöft Laufey Björnsdóttir
+ Útför eiginkonu minnar og móður okkar,
VALGERÐAR SIGTRYGGSDÓTTUR,
Brávallagötu 10,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 1 3 október kl 15
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hennar er
bent á liknarstofnanir Númi Þorbergsson Freyja Helgadóttir Heiður Helgadóttir Sjöfn Helgadóttir Drífa Helgadóttir
t
Þakka hjartaniega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
GUÐMUNDAR JÓNSSONAR,
Blómvallagötu 7.
Guðrún Friðfinnsdóttir
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför mannsins
mins og föður okkar
RAGNARS BIRGIS BALDVINSSONAR,
Rjúpufelli 35.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Borgarspítalans er annaðist hann
í veikindum hans
Sigríður Erla Óiafsdóttir
og börn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vmáttu við fráfall og jarðarför mannsins
míns og föður okkar
VILHJÁLMS GUÐJÓNSSONAR
hljómlistarmanns,
Sólheimum 27
Ásta Albertsdóttir
Ingunn Vilhjálmsdóttir Sigríður Vilhjálmsdóttir
Minning:
Einar M. Einarsson
fyrrum skipherra
Einar M. Einarsson, fyrrum
skipherra, andaöist aö Hrafnistu
18. september s.l., en þar hafði
hann dvalist um 10 ára skeið.
Einar var fæddur í Ólafsvík 2.
maí 1892 og öll var ævi hans helg-
uð sjómennsku og öryggi sjófar-
enda. Þekktastur er Einar fyrir
landhelgisgæzlustörf sfn og björg-
unarstörf. Hann var skipherra á
varðskipinu ÆGI frá 1929 og
fram til ársins 1937 og var orð-
lagður atorkumaður i sinu starfi,
bæði við landhelgisgæzlu og
fjölda björgunarafreka. A strfðs-
árunum vann Einar að ýmsum
björgunarstörfum á vegum
brezka flotamálaráðuneytisins
hér við land, og að stríðinu loknu
var hann um hríð við björgunar-
störf i Frakklandi á vegum Ósk-
ars Halldórssonar, útgerðar-
manns. Þegar því verkefni lauk
settist Einar að í Kaupmanna-
höfn, og þar lágu leiðir okkar
Einars fyrst saman.
Einar hafði þá í bili engan fast-
an starfa, en þegar undirritaður
tók við starfi skipaskoðunarstjóra
árið 1954 var töluvert um smíði
tréskipa í Danmörku fyrir ís-
lenzka útgerðarmenn. Augljóst
var því að brýn nauðsyn var á að
fá til eftirlitsstarfa vel færan ís-
lending og taldi ég því Einar á að
taka þetta starf að sér, enda hafði
ég haft kynni af störfum hans i
gégnum föður minn, Bárð G. Tóm-
asson, sem í stríðslokin fór til
Svíþjóðar til eftirlits með smíði
trébátanna þar í landi á vegum
íslenzku rikisstjórnarinnar. Hafði
Einar þá starfað við eftirlitið eftir
að striði lauk með föður míiium í
Sviþjóð. Mér var því vel kunnugt
um hæfni og mannkosti Einars,
sem myndu koma að fullu gagni
við eftirlitsstörfin í Danmörku.
Einar var að vísu hikandi í fyrstu,
þar eð hann var ekki tréskipa-
smiður að mennt, en lét þó til
leiðast að taka þetta starf að sér
til reynslu.
Reynslan varð sú, að fáum tré-
skipa-eftirlitsmönnum hefur
Skipaskoðun rikisins haft á að
skipa fyrr og síðar, sem tækju
Einari fram í hæfni í starfi. Hann
þaullas islenzku tréskipasmíða-
reglurnar svo, að hann gat vitnað
i hverja grein sem á þurfti að
halda hvenær sem var. Segja má
að tréskipasmiður hefði getað bet-
ur metið jafngildi ákvæða regln-
anna, ef út af var brugðið, en á
hinn bóginn hygg ég að árangur-
inn hafi orðið sá, að sjaldan eða
aldrei hafi íslenzkum tréskipa-
smíðareglum verið framfylgt svo
nákvæmlega, eins og við smíði
þeirra tréskipa sem Einar hafði
eftirlit með. En nú var líka samið
um smíði islenzkra tréfiskiskipa
samtímis í Vestur-Þýzkalandi, í
Svíþjóð og Noregi, og tók Einar
þá einnig að sér eftirlitið með
smíði þessara fiskiskipa. Þannig
var Einar á stöðugum ferðalögum
milli skipasmíðastöðvanna í þess-
um löndum öllum, en aldrei brást
þó að ágætar skýrslur skrifaði
Einar og sendi heim jafnóðum um
smiði allra þessara skipa. Hann
fékk sendar frá Skipaskoðuninni
eitt sett teikninga, sem leiðréttar
og viðurkenndar höfðu verið, og
hann gætti þess af mikilli sam-

SVAR MITT EFTIR BILLY GRAHAM
Við hjónin höfum áhyggjur út af slæmri hegðun
sonar okkar. Að hve miklu leyti eru foreldrar
ábyrgir vegna framkomu barna þeirra?
Fjölskyldan er mikilvægasta eining þjóðfélagsins,
en trúarleg áhrif skipta þó meginmáli. Það væri vel,
ef öll heimili yrðu kristin, en við vitum, aó svo er
ekki. Fjölskyldan og heimilið geta ekki orðið sá
áhrifavaldur, sem þeim ber, ef sjónarmið Biblíunn-
ar eru ekki höfð í heiðri. Biblían ka'llar á aga og
virðingu fyrir þeim, sem ræöur. Ef börnin læra
þetta ekki á heimilum sínum, verða þau þjóðfélags-
þegnar, sem þekkja ekki rétta afstöðu til valds og
Iaga. Alltaf eru til börn, sem eru öðruvísi en annað
fólk. En reynslan sýnir, að barnið er að mestu leyti
eins og það var gert úr garði heima hjá sér. Drottinn
fordæmdi spámanninn Elí, af því að hann hafði
tekið syni sína fram yfir Drottin. (1. Samúelsbók
2,29).
Eina ráðið til þess að heimili yðar verði börnum
yðar svo sem vera ber, er að Drottinn verði settur
ofar þeim og að þér leiðbeinið þeim afdráttarlaust
um vegu hans. Þið eruð ábyrg frammi fyrir Guði
fyrir því heimili, sem þér búið þeim.
Lokun, vegna jaröarfarar
Skrifstofur vorar, verzlun og verkstæði verða lokuð
miðvikudaginn 12. október vegna jarðarfarar Björns I.
Ásgeirssonar, skrífstofustjóra.
Einar Farestveit & Co HF.
Bergstaðastræti 10 a.
Lokað
verður í dag kl. 1 —3 vegna jarðarfarar
Fataverksmiðjan Gefjun,
Snorrabraut 56.
viskusemi, aö allar kröfur væru
teknar til greina á öl-lum þessum
skipasmiðastöðvum. Þetta var
orðið geysimikið verkefni, sem
Einar leysti af hendi af mikilli
alúð og samvizkusemi. Það var
altalað, að þótt Einar væri ekki
tréskipasmiður að mennt, þá var
skilningur hans á þessari iðn-
grein orðin svo mikil, að hann
virtist ávalt ramba þangað í skip-
in, sem eitthvað gat verið ábóta-
vant í smíðinni, hvort sem það var
nú of stutt skeyti i byröingsplönk-
um eða bandahlutum, eða seym-
ing eða boltum. En mannkostir
Einars við þessi eftirlitsstörf
komu honum og íslenzkum út-
gerðarmönnum að mjög miklum
notum. Hann var mannþekkjari
með afbrigðum, vanur að láta
hlýða sér í skipstjórn, og hann
kunni lagið á að segja erlendu
tréskipasmiðunum og meisturun-
um svo til syndanna ef á þurfti að
halda, með kímni og bros á vör, að
allir tóku þeir vel hans aðfinnsl-
um og athugasemdum. Þótt hann
fylgdi vel eftir sínum sjónarmið-
um, þá var hann jafn vel liðinn af
forstöðumönnum skipasmíða-
stöðvanna sem íslenzkum útgerð-
armönnum, sem nutu hans aðstoð-
ar líka við að koma ýmsum sér-
sjónarmiðum og breytingum á
framfæri við skipasmíðastöðvarn-
ar, enda var Einar vel fær um að
koma fyrir sig orði á þeim tungu-
málum, sem þörf var á.
Ég held að þessi þáttur í langri
starfsævi Einars hafi ekki fram
til þessa verið almennt eins vel
kunnur og ferill hans sem skip-
herra og björgunarmaður. Þess
vegna vil ég ekki láta hjá líða að
minnast þessara skipaeftirlits-
starfa Einars með þakklæti frá
Skipaskoðun ríkisins (nú Sigl-
ingamálastofnun rikisins) og ég
er þess fullviss að þar get ég mælt
fyrir hönd allra þeirra mörgu,
sem notið hafa þessa starfs Einars
M. Einarssonar.
En þá er að lokum engu minni
ástæða til að minnast þeirrar
tryggu vináttu Einars, sem ég
hefi notiö allt frá okkar fyrstu
kynnum. Þaö hefur ávallt værið
mér ánægjuefni, að eiga þess kost
að kynnast þeim mannkostum
sem Einar var búinn. Með Einari
M. Einarssyni er horfinn merkur
samferðamaður, en minningin um
ævistarf hans mun geymast í hug-
um okkar allra, sem áttum þess
kost að eiga með honum ánægju-
lega samleið.
Iljálmar R. Bárðarson.
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sent birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast f sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera í sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
Ifnuhili.