Morgunblaðið - 10.01.1978, Blaðsíða 31
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. JANUAR 1978
31
ið 1910 fæddist þriója barn
þeirra, Sigrún Aðalheiður en hún
er gift Þórði Oddssyni lækni í
Reykjavik.
Árið 1913 var fengin hingað til
lands járnbraut til hafnargerðar í
Reykjavik. í frásögn Þorleifs Þor-
leifssonar af þessu, segir m.a.
„Hjá milljónafélaginu unnu þá
m.a. tveir ungir menn, þeir Páll
Ásmundsson og Öli Kærnested.
Störfuðu báðir við vélar, Páll í
þurrkhúsi þar á staðnum, en Óli á
vélbáti. Kaup þeirra var rýrt, eins
og þá var títt hjá flestum launþeg-
um, eða 65 krónur á mánuði. Þeir
félagar munu að líkindum hafa
eygt tækifæri til frama i starfi og
skárri launa“. Fór það svo, að þeir
voru báðir ráðnir. Áttu þeir fyrst
að starfa við eimreiðarnar sem
kyndarar og aðstoðarmenn, en
verða siðar fullgildir eimreiðar-
stjórar. Tímakaupið var 40 aurar
á klst. en almenn verkamanna-
laun voru þá 30—35 aurar á klst.
Við þessi framandi störf var afi
svo i 3 ár.
Árið 1913 flytjast þau til
Reykjavíkur aftur, að Grettisgötu
61, og sama ár missa þau elsta son
sinn, Gisla. Ári seinna 1914 fædd-
ist svo 4 barn þeirra sonur, og var
hann skírður Gísli Friðrik. Hann
starfaði i fjölmörg ár hjá Jes Zim-
sen í Hafnarstræti, en lést aðeins
42 ára gamall árið 1957. Eftirlif-
andi kona hans, er Hildur Björns-
dóttir Kærnested frá Ánanaust-
um, en hún starfar í Útvegs-
bankanum í Reykjavík.
Árið 1916 fæðist svo 5. barn
þeirra Gróu og Óla, Hermann
Viggó, en hann dó barn að aldri
árið 1922. Ari seinna missa þau
enn einn son sinn Aðalstein, þá 15
ára gamlan.
Á þessu sést, að líf þeirra hjóna
hefur verið langt frá að vera eins
og flestir kjósa, enda mun þessi
tími hafa sett sin mörk á þau. Þau
bjuggu víðsvegar i bænum og
þess á milli úti i Viðey þar sem
hann vann m.a. hjá Kárafélaginu,
og svona sögulega séð, hefur
orsakanna fyrir þessum tíðu bú-
ferlaflutningum án efa verið að
leita i þungbærri reynslu þeirra.
Óli var góður verkmaður og
hvers manns hugljúfi að mér er
sagt. Hann starfaði m.a. í Völundi
og við járnsmiðar, pipulagnir,
vitaviðgerðir og vélgæslu, svo
eitthvað sé nefnt. Síðustu æviár
sín, vann hann í Stálsmiðjunni og
lést árið 1944. Eftir það, fluttist
Gróa norður á Þórshöfn á Langa-
nesi til Sigrúnar dóttur sinnar og
Þórðar læKnis. Þar bjuggu þau til
ársins 1950, en þau fluttust að
Kleppsjárnsreykjum í Borgarfirði
og þar dó hún árið 1963.
Þessara æviára ömmu minnar
minnist ég nú i dag með þakklát-
um huga, en spara lýsingarorðin í
því sambandi, slíkt átti ekki við
hana. Þó get ég ekki stillt mig um,
aö hugsa til kyrrlátra kvölda I
herbergi' hennar, þegar hún las
upphátt fyrir okkur bræðurna
eða sagði frá liðnum dögum, og
gamla klukkan hennar sló, hátt og
hvellt á heilu tímunum, veikt á
þeim hálfu. Táknrænt fyrir lif
hennar fyrr á árum, skin og skúr-
ir.
Ég vona að saga þessara mætu
hjóna hafi með þessari grein
minni náð því að geymast eitt-
hvað lengur en ella hefði orðið, til
þess var verkið unnið.
Öli H. Þórðarson
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á þvf, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera í sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
Ifnubili.
Opinn umræðufundur um
æskulýðsmál kirkjunnar
ÆSKULYÐSSTARF Þjóðkirkj-
unnar efnir til umræðufundar
um æskulýðsmál kirkjunnar dag-
ana 23. og 24. janúar n.k. og
verður hann opinn öllum, sem
áhuga hafa.
1 frétt frá Æskulýðsstarfinu
segir, að margþætt starf fari fram
í söfnuðum íslenzku þjóðkirkj-
unnar og hafi það fremur aukizt
en hitt. Hafi barnastarf kirkjunn-
Töluvert um
byltur
TÖLUVERT hefur borið á því að
fólk hafi hlotið byltur í hálkunni,
sem nú er á götum og gangstétt-
um höfuðborgarinnar.
Sveinn Magnússon læknir á
slysadeild Borgarspitalans tjáði
Mbl. í gær, að svo virtist þó sem
aukning meiðsla af völdum hálk-
unnar væri minni nú en oft áður.
Algengast væri að fólk sneri sig
illa en beinbrot af völdum hálk-
unnar væru með færra móti.
ar eflzt stórum á undanförnum
árum, en unga fólkið á aldrinum
14—20 ára vanti. Sé þetta m.a.
tilefni þess að boðað er til fyrr-
greinds umræðufundar undir
yfirskriftinni Söfnuðurinn og
unga fólkið. Markmið fundarins
er tviþætt, annars vegar að gera
sér grein fyrir þvi hvernig ástand-
ið er og hins vegar að komast að
einhverjum niðurstöðum um
hvað gera megi til að byggja upp
árangursrikara starf meðal unga
fólksins.
Fundurinn fer fram í Bústaða-
kirkju og hefst kl. 9 bæði kvöldin
og stendur til kl. 23. Ekki verða
flutt erindi i upphafi en stuttur
inngangur og siðan unnið i hóp-
um þar sem verða lagðir fram
ýmsir þættir starfsins til umræðu.
1 frétt frá Æskulýðsstarfi þjóð-
kirkjunnar segir að lokum að
lærðir og leikir séu hvattir til
þátttöku og hana megi tilkynna á
skrifstofu Æskulýðsestarfsins,
sem einnig veitir nánari upplýs-
ingar.
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
Hvað segið þér um, að kristinn maður eigi stefnumót
við guðlevsingja?
Það er undir kringumstæðum komið og hvað þér
leggið í orðið „stefnumót“. Ef þér eigið við alvarlegt
stefnumót, þar sem hjónaband er haft í huga, tekur
kristni aðilinn á sig mikla áhættu, og miklir erfiðleik-
ar bíða þeirra beggja.
Hjóriaband er einhver æðsta reynsla mannlegs
lífs. Ef hjón hafa algjörlega andstæð lifsviðhorf, er
þess varla að vænta, að þau geti orðið hamingjusom.
Þau yrðu bæði vansæl.
Þetta er ástæðan til þess, að Biblían hefur varað
okkur við því að gangast undir ósamkynja ok með
vantrúuðum (2. Kor. 6,14). Biblían virðist kenna, að
betra sé að vera ógiftur en giftast þeim, sem við
áttum aldrei að giftast. Það er miklu betra að leggja
þetta mikilvæga mál í hendur Guðs og bíða eftir
„vali“ hans.
ií
^ SAMBANDIÐ BYGGINGAVÖRUR
SUÐURLANDSBRAUT 32-glNNIG INNAKSTUR FRÁARMÚLA29