Morgunblaðið - 13.01.1978, Side 19

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 13. JANUAR 1977
19
Staksteinar
Framhald af bls. 7
fyrir aðdróttuninni, engin
afsökunarbeiðni. Aðeins:
staða Ólafs réttlætir skit-
kastið!
Þá eru heldur ekki sett
fram nein haldbær rök fyr-
ir þvi, hvers vegna Ólafi
var meinað að svara fyrir
sig á sama vettvangi og
getsakirnar voru fram
settar. Að kalla svar
Ólafs, sem var sérlega
prúðmannlegt, miðað við
getsök, „skæting", er að
bæta gráu ofan á svart af
hálfu Svavars.
Svavar hreytir þvi hins
vegar i Ólaf að hann eigi
að „taka viðtöl við Lions
klúbbinn Njörð og sem
flesta félagsmenn hans",
eins og það er orðað. „Á
það eitt var bent", segir
Svavar, „en ekki það að
Ólafur bæri ábyrgð á
gjörðum þeirra klúbb-
lima". Og svo rúsinan i
pylsuendanum: „Má enda
fyrr leggja byrðar á herðar
manna en þeir axli þau
ósköp sem sagt er frá
manna á meðal af þeim
klúbbbræðrum hans."
Hér er enn höggvið i sama
knérunn.
Lionshreyfingin hefur
komið fjölmörgu góðu til
leiðar svo að segja i öllum
byggðarlögum landsins.
Það er hneyksli að setja
hreyfingu sem slika, eða
meðlimi hennar yfirleitt. á
sakabekk, þó einn aðíli
sæti sakarannsókn, hver
svo sem niðurstaða þeirr-
ar rannsóknar verður.
Sorpblaðamennska af
sliku tagi þarf að mæta
svo kröftugri almanna-
andúð að mönnum lærist i
eitt skipti fyrir öll. að rit-
mennska af sliku tagi á
ekki upp á pallborð sæmi-
lega hugsandi manna.
— Hryðjuverka-
menn
Framhald af bls. 1
Rebmann ríkissaksóknari
sakaði Miiller um að hafa
smyglað sprengiefni inn í fang-
elsið í nærbuxum sínum og
hann sagði að lögfræðingarnir
báðir hefðu notað nærbuxur
sínar og einnig skjöl sín til að
smygla skilaboðum frá hryðju-
verkaforingjunum. Þar á meðal
voru skipanir frá Baader, Gudr-
un Ensslin og Raspe um að
þeim yrðu útvegaðar byssur og
sprengiefni.
Hann sagði að upplýsingar
frá fangelsuðum hryðjuverka-
mönnum bentu til þess að
hryðjuverkamennirnir hefðu
um 100 felustaði á Stuttgart-
svæðinu. Hingað til hafa aðeins
níu felustaðir fundizt og einn
þeirra var i skrifstofu Croiss-
ants lögfræðings.
• •
— Ongþveiti
Framhald af bls. 1
1495 1972 í 366 í fyrra.
Eftir árásirnar í dag hvatti mót-
mælendaleiðtoginn Harry West
til þess að komið yrði á fót varnar-
sveitum borgara. Hann gagnrýndi
að margar leiðir væru opnar til
miðborgarinnar frá hverfum
kaþólskra og að brezkir hermenn
stæðu fyrir óþörfu vegaeftirliti á
svæðum mótmælenda. „Hvað
lengi ætla borgarar Belfast að
halda að sér höndum og láta tor-
tíma borginni?“ spurði hann.
Hryðjuverkamennirnir réðust á
tvö vöruhús og ollu miklum
skemmdum á krá, fjórum verzlun-
um og pósthúsi. Tveir unglingar
skildu eftir sprengjur fyrir utan
vöruhús og komust undan í leigu-
bil sem beið þeirra.
Það er stefna hryðjuverka-
manna að reyna að valda sem
mestu efnahagslegu tjóni með
árásum sínum og ráðast gegn fyr-
irtækjum. Bretar verða að greiða
eina milljón punda í hverri viku í
skaðabætur vegna sprengjuárása.
— Ræningjar
Framhald af bls. 1
er fundið, sennilega urh það bil
16 milljónir schillinga.
Mannræningjarnir játuðu
einnig á sig nokkur bankarán.
Þeir heita Franz Panagl og
Paul Francis.
Heimildir í lögreglunni
segja að málið virðist ekki
tengt vestur-þýzkum hryðju-
verkamönnum eins og fyrst
var talið.
— íþróttir
Framhald af bls. 31.
reyndar segja um stúdenta, en það er
mikill munur að vera í sigurliði og liði,
sem nærri hafði unnið Glaðningurinn
lenti KR meginn, en vissulega þurfti
lítið til að því hefði verðið snúið á hinn
veginn.
Beztu menn KR voru án efa Einar
Bollason, Andrew Piazza Jón Sigurðs-
son og Bjarni Jóhannesson Allir náðu
sína besta fram, en ekki má gleyma
þvi, að skiptimenn KR áttu einnig mjög
góðan leik.
Hjá stúdentum var Dirk Dunbar í
sérflokki og skoraði hann nánast hvar
sem var á vellinum og hvernig sem
var. Bjarni Gunnar Sveinsson átti þó
einnig mjög góðan leik og Kolbeinn
Kristinsson sem virðist loksins vera að
ná sér á strik.
Stig KR skoruðu: Piazza 26, Jón
Sig 25, Bjarni 24, Einar 16 stig,
Þröstur Guðmundsson 6 stig, Eiríkur
Jóhannesson, Árni Guðmundsson og
Gunnar Jóakimsson 2 stig hver og
Kristinn Stefánsson 1 stig, en þess
verður að geta að Kristinn varð að
yfirgefa leikinn eftir 3 minútur vegna
meiðsla.
Stig ÍS skoruðu: Dunbar 42, Kol-
beinn 21, Bjarni Gunnar og Steinn
Sveinsson 1 1 stig, Jón Héðinsson og
Ingi Stefánsson 8 og Gunnar Halldórs-
son 2 stig
Dómarar voru Kristbjörn Albertsson
og Erlendur Eysteinsson Gerði Erlend-
ur sig sekan um mistök í fyrri hálfleik,
en í heild var dómgæzla þeirra félaga
það besta, sem til islenzkra dómara
hefur sést — GG.
— Salyut-6
Framhald af bls. 15
dag. Sovézkir fjölmiðlar hrósa í
dag sfðustu áföngum í geimvis-
indum Sovétrikjanna sem „mikl-
um tæknilegum sigri sovéskra vís-
inda“.
Reiknað er með að starf geim-
faranna fjögurra í Salyut miðist
fyrst og fremst að þvi að kanna
hvernig haga skuli sem bezt sam-
starfi fjölmargra geimfara i einni
geimstöð í einu, en sem kunnugt
er hafa sovéskir geimvisinda-
menn haldið því fram að hag-
kvæmast sé aö vinna að geim-
rannsóknum i stórum mannmörg-
um stöðvum þar sem fleiri en eitt
geimfar komi við sögu í einu. I
fyrri vistum i Salyut-
geimstöðvum hafa rannsóknir
beinst að skyldum þáttum, svo
sem taugalegu og líkamlegu álagi
af langdvölum í geimnum
— Elstu barna-
skólarnir
Framhald af bls. 12
barnaskólanum og forráðamönnum
bæjarins var Ijóst að byggja þyrfti
nýjan skóla Bygging hófst árið
1 882 á horni Hafnarstrætis og Póst-
hússtrætis og var skólinn tekinn i
notkun 1 október 1883 Helgi E
Helgesen lézt árið 1890 og þá tók
við skólastjórn samkennari hans.
Morten Hansen. cand theol Barna-
skóli Reykjavikur starfaði i þessu
húsnæði til ársins 1898. er nýr skóli
var byggður við Tjörnina. Eftir það
hefur þessi fyrsti barnaskóli, sem
byggður var i Reykjavik, verið not-
aður fyrir pósthús, landssimastöð og
lögreglustöð
— Miðaustur-
lönd
Framhald af bls. 9.
Miðausturlöndum. Palestínu-
mönnum hefur að vísu tekizt að
sameina Arabana að sumu leyti
gegn Israel — þótt á því virðist nú
orðin breyting og geti hún orðið
stórbrotnari — en þeim hefur
ekki tekizt að vekja samúð og
hlýhug Arabaheimsins. Palestinu-
menn hafa vakið skelfingu hvar
sem þeir fara og leiðtogar Araba
eru sammáia um að þeim þurfi að
halda í skefjum.
Þessu veldur vissulega hryðju-
verkaiðja PLO og ýmissa annarra
samtaka Paiestínumanna sem
með hryðjuverkum hafa vissulega
vakið athygli umheimsins, en
ekki margt annað. Hitt er ljóst að
Palestínumenn sem búa i Israei
eru undir stöðugum þrýstingi frá
Palestínumönnum, sem eru ann-
ars staðar og þeim er iegið á hálsi
fyrir að hafa gerzt svikarar við
málstað Palestinumanna og
undirlægjur Israels. Þessa gætir
vissulega mjög á landsvæðunum á
Vesturbakkanum og á Gazasvæð-
inu, en á öðrum stöðum í Israel,
þar sem Israelar og Arabar hafa
búið saman i áratugi virðist að
mestu vera komin ró á og þar er
og allt annar blær og bragur á en í
þeim hlutum sem enn eru arabisk
í landinu.
Afstaða PLO:
útrýming
ísraelsríkis
Ekki þarf um það að fjölyrða
um hver er afstaða PLO til
ísraels. Þar dugir ekkert minna
en útrýming ríkisins, en PLO-
menn eru þó ekki alls kostar á
sama máli hvernig að því skuli
staðið. En i bezta lagi skulu þeir
Gyðingar sem fá þyrmt lífi sinu,
fá að búa sem minnihlutaaðili „i
lýðræðisríki Palestinuþjóðarinn-
ar“.
Hins vegar hefur á öllu mátt
merkja síðustu mánuði að þrátt
fyrir tregðu ýmissa Arabaleið-
toga, t.d. Saudi Arabiukonungs,
til að viðurkenna opinberlega og i
eitt skipti fyrir öll að hann meti
friðarviðleitni Sadats, og
Husseins Jórdaniukonungs sem
tvístígur og veit ekki á hvora
sveifina hann á að halla sér —
hefur þó óopinber stuðningur við
frumkvæði Sadats vaxið og dregið
hefur úr áhrifum PLO sem því
nemur.
Sadat telur að Palestinumenn
geti unað við þá lausn sem hann
hefur stungið upp á: brotthvarf
ísraela af hernumdu svæðunum
og ríki P: lestínumanna í tengsl-
um við Jórdan. En Sadat virðist
ekkert liggja á að fá þessu fram-
gengt, honum er mest i mun að fá
Israela til að viðurkenna að
stefna beri að þessu en sé þó
langtimaáætlun.
Sadat óttast það ekki siður en
aðrir Arabaleiðtogar og vitanlega
ísraelar að sjálfstætt og fullvalda
ríki Paléstínumanna sem lyti
stjórn PLO myndi i einu vetfangi
verða stórkostleg ógnun við
Arabaleiðtoga i þessum heims-
hluta. Hann væntir þess og að
slíkt ríki myndi leyfa rikjum sem
Egyptar eru fjandsamlegir, svo
sem Sovétrikjunum, Alsir eða
Libyu, að koma þar upp stöðvum
og myndi ógnunin aukast enn, því
að Sadat á marga fjendur.
Þar af leiðandi gætir ákveðinn-
ar firðar í yfirlýsingum Sadats
um Palestinumenn. Þess vegna er
mjög hæpið að málefni Palestínu-
manna verði þröskuldurinn fyrst
upphafið hefur þegar verið mark-
að. Hussein Jórdaniukonungur
hefur vissulega ekki virzt á ytra
borði sérstaklega samvinnuþýður
við Sadal. En þó er hann kannski
sá Arabaleiðtoganna sem tefldi
valdi sínu i hvað mesta tvisýnu
með stofnun sjálfstæðs ríkis Pal-
estinumanna því að hann getur
nokkurn veginn gengið út frá því
sem gefnu að þar með yrðí endir
bundinn á veldi hans. Hins vegar
er honum mjög hugnanleg sú til-
hugsun að Palestinumenn fái
ákveðna sjálfsstjórn á Vestur-
bakkanum, en verði algerlega
undir yfirstjórn konungdæmis
hans.
Þegar á allt er litið er málið
flókið og erfitt viðfangs. Einkum
og sér í lagi þegar tekið er mið af
afstöðu Araba til Palestinu-
manna. Hinu er ekki að leyna að
Arabaríkin myndu kjósa að losna
við Palestinu-Araba úr viðkom-
andi löndum. Aðilarnir í þessari
deilu eru ekki líklegir til að
skipta mjög snögglega um skoð-
un, að minnsta kosti verður að
gæta þess að fela slík sinnaskipti í
orðaskrúði og baktjaldamakki. Og
þótt þeir skipti ekki íítt um skoð-
un ganga yfirlýsingarnar stund-
um þvert á það sem rétt áður
hefur verið af munni mælt.
Arabiskt máltæki segir:
Ég heyri orð þín — og ég
dáist að þeim.
Ég sé gjörðir þínar — og
ég undrast.
(H.k. — heimildir New York
Times, Facts about Israel, Politik-
en, Neewsweek Time o.fl.)
smurostarnir í borðöskjunum:
veízlukostur
til daglegmr neyzlu
± .. * * ■ — '• - ^ -»'? M