Morgunblaðið - 23.03.1978, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. MARZ 1978
41
lengur en hitt man ég að ég var
ákveðinn í því að ná hærra gripi
en heimsmeistarinn og ég byrjaði
að æfa mig með 4,25 metra gripi.
Auðvitað gekk þetta allt á aftur-
fótunum til að byrja með og ég
komst ekki nema hálfa leið upp í
loftið þá henti stöngin mér aftur
til baka. En með þrautseigju tókst
mér þetta og um tíma hafði ég
hæsta grip í heimi! Eg man enn
í dag undrunarsvipinn á útlendu
stangarstökkvurunum þegar ég
keppti erlendis á þessum tíma er
þeir sáu gripið. Þeir trúðu því
hreinlega ekki að einhver náungi
frá íslandi notaði svona hátt grip.
Það gekk á ýmsu þegar ég var að
reyna að ná tökum á háa gripinu
og ég man að ég braut hvorki
meira né minna en sjö stangir.
Það var ekki fyrr en ég fékk
úrvalsstálstöng frá Ameríku að
þetta fór virkilega að ganga hjá
mér.
Árangur á
heimsmælikvarða
— Fyrstu árin einbeitti ég mér
að stangarstökkinu. Eg bætti mig
á hverju ári og þegar mér tókst að
stökkva 4,37 metra náði ég Is-
landsmetinu. Ég átti eftir að bæta
árangur minn töluvert og árið
1961 stökk ég 4,50 metra. Á
þessum árum var þetta góður
árangur miðað við heimsmæli-
kvarða og ég vann oft fyrstu
verðlaun á mótum erlendis. Meðal
annars vann ég Evrópumeistar-
ann á nokkrum mótum. Hann átti
Þessar myndir af keppnismannin-
um Valbirni Þorlákssyni eru
teknar meö rúmlega 20 ára
millibili.
grípum hér niður í frásögn eins
þeirra af vormóti ÍR:
„Á fyrsta frjálsíjjróttamóti
sumarsins — Vormóti IR — náðist
ágætur árangur í nokkrum grein-
um, en hæst ber þó árangur
Valbjarnar Þorlákssonar, IR, í
stangarstökki. Vitað var, að Val-
björn er í mjög góðri þjálfun, en
að hann myndi stökkva yfir 4,25
m hefir víst fáum dottið í hug,
enda er það jafnt bezta árangri,
sem Torfi Bryngeirsson náði hér á
íþróttavellinum."
Og síðar í sömu grein:
„Þessi árangur Valbjarnar —
4,25 metrar — er jafn vallarmeti
Torfa, en honum tókst aldrei að
stökkva hærra hér á vellinum.
Hins vegar stökk hann nokkrum
sinnum yfir 4,30 metra erlendis og
einu sinni 4,30 metra í Vest-
mannaeyjum. Er Svíinn Lund-
berg, sem varð þriðji á Ólympíu-
leikunum 1952, keppti hér 1954
stökk hann hæst 4,20 m, enda eru
aðstæður fyrir stangarstökk ekki
góðar hér á vellinum. Árangur
Valbjarnar er af þeim sökum enn
athyglisverðari, svo og, að fremur
kalt var í veðri, er vormótið var
háð.
Stíll Valbjarnar í.stangarstökk-
inu er frábær og í því jafnast hann
á við beztu stangarstökkvara
heimsins. Hann er afar mjúkur og
Valbjörn sippar sér yfir 4,20 metra á móti orlendis.
4,58 metra en ég man ekki lengur
hvað hann hét.
Það vakti að vonum mikla
athygli landsmanna þegar Val-
björn var að reyna að ná Islands-
metinu af Torfa Bryngeirssyni því
Torfi hafði verið sérstaklega
vinsæll íþróttamaður enda
Everópumeistari. Sumari 1956 var
Ólympíuár, leikarnir voru haldnir
í Melbourne í Ástralíu og Val-
björn, sem þá var 22 ára gamall,
hafði að sjálfsögðu mikinn hug á
að komast til Melbourne. Hann
æfði vel um veturinn með sínu
nýja félagi, ÍR, og á vormóti ÍR
um vorið stökk Valbjörn 4,25
metra en óiympíulágmarkið var
4,30 metrar. Hann gerði á þessu
móti atlögu að meti Torfa en
mistókst. Blöðin voru yfir sig
hrifin af afreki Valbjarnar og við
liðugur, og notfærir sér það út í
yztu æsar. Fáum hefur sennilega
dottið í hug fyrir tveimur árum, er
Torfi hætti keppni, að hið frábæra
met hans kæmist í hættu næstu
árin, — en met Torfa er bezti
árangur, sem íslenzkur frjáls-
íþróttamaður hefur náð.“
Sigursæll á
mótum erlendis
Á þessum árum gerði Valbjörn
víðreist um Evrópu eins og margir
aðrir íslenzkir frjálsíþróttamenn
og keppti á mörgum stórmótum.
Blaðaúrklippur frá þessum árum
bera það með sér svo og verð-
launasafn Valbjarnar að hann
hefur verið ákaflega sigursæll á
þessum mótum og smám saman
bætti hann íslandsmetið eftir að
hann hafði náð því frá Torfa.
Einnig er það áberandi þegar
4

blaðaúrklippurnar eru skoðaðar
hve vinsæll Valbjörn hefur verið
meðal áhorfenda. Hann virðist
oftast hafa stolið senunni þegar
hann var að keppa jafnvel þótt
frægir heimsmeistarar væru með-
al þátttakenda. Skal nú hér tilfært
eitt dæmi úr íslenzku blaði frá
árinu 1958 en það er frásögn af
stórmóti í Varsjá:
„Stangarstökkskeppnin var
dálítið söguleg, sérstaklega hvað
snerti Valbjöm. Keppendur voru
alls 10, 8 Pólverjar, tékkneski
meistarinn og Valbjörn. Eins og
kunnugt er eiga Pólverjar 3—4
beztu stangarstökkvara Evrópu,
Wasny (4,47), Krezinski (4,45) og
Janiewski (4,40). Þessir kappar
voru allir skráðir og mættir til
leiks.
Byrjunarhæðin í keppninni var
3,80 og reyndu allir nema Val-
björn og Wasny. Þeim tókst1
flestum að fara yfir stórslysa-
laust. Næst er hækkað í 4 m og
fara allir yfir í fyrstu tilraun
nema Valbjörn og 3 aðrir. Það skal
tekið fram, að aðstaða var ekki
sem bezt, misvinda, og því erfitt
að fá atrennu til að passa. I
annarri tilraun tókst tveimur af
þessum fjórum að fara yfir, en
Valbirni og einum Pólverja mis-
tókst, þó að litlu munaði hjá
Valbirni. Nú var útlitið orðið
alldökkt, aðeins ein tilraun eftir
og ef hún mistækist, þá var
Valbjörn úr keppni, án þess að
fara nokkra hæð og Valbjörn
ætlaði aðeins að reyna, ef allt
passaði. Valbjörn leggur af stað í
þriðju tilraun, hann sér að ekki
passar og snýr við. Augu hinna 40
þúsund áhorfenda nema næstum
öll á Valbirni, þegar hann leggur
af stað aftur, en í þetta skipti
heppnaðist allt Og Valbjörn flaug
yfir a.m.k. 40 sm. Fagnaðarlæti
áhorfenda voru slík, að það var
eins og hann hefði sett met eða
eitthvað þess háttar.
Nú fór allt að ganga betur, á
4,10 féllu nokkrir úr, en 6 eða 7
reyndu við 4,20. Valbjörn sleppti
4,10 og fór hátt yfir 4,20 í fyrstu
tilraun. Aðeins fjórir stukku 4,20
þ.e. Valbjörn og Pólverjarnir þrír.
Var nú hækkað í 4,30. Wasny
stökk fyrstur og fór vel yfir.
Sjá næstu
síðu /A
Valbjörn og Hilmar Þorbjörnsson koma í mark í boðhlaupi. Valbjörn
vakti ætíö mikla athygli á mótum bæöi vegna góös árangurs og einnig
vegna Þess hve brúnn hann var á hörund.
Valbjörn í hópi fagurra fljóóa frá Panama.