Morgunblaðið - 25.06.1978, Blaðsíða 1
64 SÍÐUR
133. tbl. 65. árg.
SUNNUDAGUR 25. JÚNÍ 1978
Prentsmiðja Morgunblaðsins.
Birgir ísleifur Gunnarsson:
Reykjavík og Róm — einu höf-
uðborgir Evrópu sem lúta stjórn
kommúnista
Nú er barizt um meginstefnur í landsmálum:
sjálfstæói gegn sósíalisma. Sjá grein á bls. 2.
n- ■' LJ nBfi ’. P 'vL
i ’ v •m
Geir Hallgrímsson, forsætisráðherra:
Sjálfstseði - sósíalismi —
f^álshyggja-frelsisskerðmg
MORGUNBLAÐIÐ sneri sér í gær til Geirs Hallgrímssonar, forsœtisráðherra, og
leitaði umsagnar hans um kosningabaráttuna og horfur í kosningunum til Alþingis,
semframfara í dag. Fyrsta spumingin, sem beint var til forsœtisráðherra, var sú,
hvað hann teldi helzt hafa einkennt þessa kosningabaráttu.
— Það er enginn vafi á því,
sagði Geir Hallgrímsson, að
Alþýðubandalag og Alþýðu-
flokkur hafa kosið að heyja
kosningabaráttuna víðs fjarri
staðreyndum og vandamálum
þeim, sem við okkur blasa. Þeir
hafa með skrumi og yfirboðum
lagt mikla áherzlu á kjaramálin
og talið fólki trú um, að
kaupgjald skipti ekki máli í
tilkostnaði atvinnuvega. Kosn-
ingaloforð þeirra í kjaramálum
höfðu áhrif fyrir sveitarstjórna-
kosningar en eftir svik vinstri
meirihlutans í borgarstjórn
Reykjavíkur hafa menn gert sér
grein fyrir, að efnahagsaðgerðir
voru nauðsynlegar, að fjárhags-
geta sameiginlegra sjóða stend-
ur ekki undir þeim kauphækk-
unum í krónutölu, sem að var
stefnt, nema með verulega
aukinni skattheimtu og því
síður var um það að ræða, að
útflutningsatvinnuvegir gætu
tekið á sig aukinn kostnað
miðað við óbreytt útflutnings-
verð, svo að stöðvun þeirra
blasti við.
Hér er því einkar skýrt kosið
um það, hvort menn vilja
atvinnuöryggi eða atvinnuleysi,
tryRgingu kaupmáttar, þess
mesta, sem við höfum nokkurn
tíma notið, eða fleiri og verð-
minni krónur þar til darraðar-
dans væri lokið með stöðvun
atvinnuvega.
Allir eru sammála um þessar
illu afleiðingar verðbólgunnar.
Spurningin nú er sú, hvort
nægilega margir kjósendur
fylgja þeirri sannfæringu sinni
eftir í verki og staðfesta ásetn-
ing sinn um að vinna gegn
verðbólgunni með kjörseðlinum
og kjósa þann flokk, sem segir
fólki sattt og rétt fyrir kosningar
og lofar ekki meiru en unnt er
að efna.
Ég hef verið gagnrýndur fyrir
það af andstæðingum, að segja
nú í kosningabaráttunni, að ekki
sé unnt að auka kaupmátt. Þetta
er staðreynd og verkefnið er
fyrst og fremst að vernda hann
og einkum og sér í lagi kjör
hinna lægstlaunuðu og elli- og
örorkulífeyrisþega. Núverandi
ríkisstjórn hefur þrátt fyrir
litlar undirtektir og jafnvel
andstöðu kommúnista og Al-
þýðuflokksmanna í verkalýðs-
hreyfingunni fylgt fram meiri
launajöfnun en áður hefur
tekizt.
— Ilvað er í húfi í þessum
kosningum?
— Fyrst og fremst getur
sjálfstæði okkar og öryggi verið
í húfi. Það er kosið um vinstri
stjórn eða sjálfstæðismenn í
stjórn. Vinstri stjórnir
1956-1958 og 1971-1974 ásettu
sér að varnarviðbúnaður skyldi
enginn vera í landinu og aðild
okkar að Atlantshafsbandalag-
inu var með hálfum hug stjórn-
valda, svo að ekki sé meira sagt.
Ef vinstri stjórn heldur aftur
innreið sína í landið hefur það
í för með sér varnarlaust land.
Það skiptir mestu máli, að
varðveita sjálfsákvörðunarrétt
þjóðarinnar út á við og inn á við.
Víxlspor í efnahagsmálum má
leiðrétta, ef við erum okkar
Framhald á bls. 18