Morgunblaðið - 26.07.1978, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. JÚLÍ 1978
Garðar Sigurgeirsson, bæjarstjóri:
Um Hafnarfjarðarveg og
aðra þjóðvegi í Garðabæ
í Mbl. og Dagbl. 22. þ.m. ritar
Jón B. Sigurðsson, nágranni
minn, langar greinar um þjóð-
vegi í Garðabæ. Hann er býsna
stóryrtur og lætur íúkyrðin
óspart fjúka til fyrrverandi og
núverandi bæjaríulltrúa sjálf-
stæðismanna í Garðabæ. Virðist
Jón þeirra skoðunar, að þessi
hópur sé samansafn óþokka, sem
hafi það að leiðarljósi að vinna
gegn hagsmunum Garðbæinga.
Læt ég Jón einan um skítkastið,
en harma að skrif hans skuli ekki
vera vandaðri, því þjóðvegamálin
í Garðabæ verðskulda málefna-
lega umræðu, nú sem fyrr.
Aðalforsenda skrifa
J.B.S. er röng
Tilefni skrifa sinna í Mbl. segir
Jón þá „ákvörðun fyrrverandi
bæjarstjórnar í Garðabæ að óska
eftir því við skipulagsyfirvöid og
vegagerð ríkisins, að Hafnar-
fjarðarvegur verði breikkaður í
fjórar akreinar eins ög hann
liggur nú í gegnum byggðina í
Garðabæ", og segir núverandi
bæjarstjórn hafa staðfest þessa
ákvörðun. Þessi staðhæfing Jóns,
tilefni skrifa hans, er alröng eins
og margt annað í skrifum hans,
sem ég þreyti lesendur ekki með
því að elta, nema í stærstu
atriðum.
Tillögur bæjar-
fulltrúa Sjálf-
stæðisflokksins
eru niðurstöður
borgarafundar
um málið
Staðreyndin er sú, að mörg
undanfarin ár hefur bæjarstjórn
Garða og Garðbæingar allir óskað
eftir því, að næsti áfangi í
þjóðvegágerð í Garðabæ verði að
ljúka lagningu þess 6—7 km.
kafla, sem vantar í Reykjanes-
braut á milli Breiðholts og Kefla-
víkurvegar við Þórsberg og er
staðfestur í skipulagi. Jafnframt
hafa Garðbæingar óskaö eftir þvi,
að lágmarksúrbætur verði gerðar
á Hafnarfjarðarvegi til þess að
auka þar öryggi gangandi og
akandi vegfarenda. Þarna er
sérstaklega átt við uppsetningu
umferðarljósa við Vífilsstaðaveg
og Lyngás, ráðstafanir vegna
gangandi vegfarenda við Arnar-
ness- og Hraunsholtslæk, afmörk-
un vegarins á milli Vífilsstaðaveg-
ar og Lyngáss, fækkun tenginga á
Hafnarfjarðarvegi í Garðabæ og
breikkun hans við áðurnefnd
tvenn gatnamót.
Bæjarstjórnin hefur aldrei
óskað eftir þeirri breikkun vegar-
ins sem vegagerðin vill nú ráðast
í. Vegagerðin og bæjarstjórn eru
hins vegar smmála um, að nauð-
synlegt sé, að Arnarnesvegur verði
lagður á kafla, austan Hafnar-
fjarðarvegar, þannig að beina
megi umferð úr Garðabæ eftir
svonefndri Bæjarbraut á núver-
andi Hafnarfjarðarveg á Arnar-
neshæð, þar sem ráðgerð er
brúartenging. Með þessu myndi
létta verulegri umferð af gatna-
mótum Vífilsstaðavegar og
Hafnarfjarðarvegar og Hafnar-
fjarðarvegi fyrir neðan Silfurtún.
Með þessum einföldu aðgerðum
má létta mjög verulegri umferð
af Hafnarfjarðarvegi, sunnan
Arnarness, ef lokið verður lagn-
ingu áðurnefnds 6—7 km. kafla
í Reykjanesbraut vestan
Vífilsstaða.
Er skynsamlegt að
stefna allri um-
ferðinni í hnút
hjá nýja miðbænum
við Kringlu-
mýrarbraut?
Eins og sést á uppdrættinum er
Reykjanesbrautin hin augljósa og
eðlilega tenging á milli Suður-
nesja, Hafnarfjarðar, Garðabæjar
og Kópavogs við Sundahöfn, nýrri
byggðasvæðin í Reykjavík, svo og
Vestur- og Suðurlandsveg. Á milli
þessara svæða er mikil umferð
vöruflutninga, malarflutninga og
vinnuvéla, auk fólksbíla. Þetta
ætti öllum að vera ljóst, og þróun
höfuðborgarsvæðisins stefnir nán-
ast öll í austurátt á næstu árum.
Vegagerðin viðurkennir, að
Reykjanesbrautinni verði nauð-
synlega að ljúka og að um leið og
hún opnist, verði hún einn fjöl-
farnasti þjóðvegur landsins. Það
er því óskiljanleg þráhyggja
stjórnvalda að einblína stöðugt á
að ryðja allri umferðinni um
vesturhluta Garðabæjar til þess
að hleypa henni í hnút á gatna-
mótum Kringlumýrarbrautar og
Miklubrautar, þar sem hafnar eru
meiriháttar framkvæmdir, sem
munu enn stórauka umferðar-
vandann á þessum gatnamótum.
Breikkun Hafnar-
fjarðarvegar
leysir ekki vanda
Suðurnesjamanna.
Eru sjóðir vega-
gerðarinnar
svona digrir?
Garðbæingar eru mjög óánægð-
ir með stefnu stjórnvalda í þjóð-
vegagerð um bæinn. Er næsta
furðulegt, að íbúar Suðurnesja og
höfuðborgarsvæðisins skuli ekki
sjá þá vitleysu, sem í er stefnt svo
og þá sóun á almannafé, sem því
fylgir að ætla nú að eyða hundruð-
um milljóna króna í Hafnar-
fjarðarveginn, sem forráðamönn-
um vegagerðarinnar er alveg ljóst
að leysir mjög takmarkaðan
vanda, þótt minniháttar lagfær-
ingar séu þarna nauðsynlegar.
Skodanir f ulltrúa S jálf stædisflokksins í s veit-
arst jórn Garðbæ jar varðandi þjóðvegi í Garðabæ
1. Lagningu Reykjanesbraut-
ar verði lokið án tafar. Þarna er
um að ræða 6—7 km vegarkafla
á mii.'í Breiðholts og Keflavíkur-
vegar við Þórsberg.
2. Minniháttar lagfæringar
verði strax gerðar á Hafnar-
fjarðarvegi um Garðabæ til þess
að bæta þar umferðaröryggi.
Þarna er sérstaklega átt við
uppsetningu umferðarljósa við
Vífilsstaðaveg og Lyngás, ráð-
stafanir vegna gangandi vegfar-
enda við Arnarness- og Hrauns-
holtslæk, afmörkun vegarins á
milli Vífilsstaðavegar og Lyng-
áss, fækkun tenginga við Hafn-
arfjarðarveginn á þessu svæði
og breikkun hans við áðurnefnd
tvenn gatnamót.
3. Umferð verði létt af gatna-
mótum Vífilsstaðavegar og
Hafnarfjarðarvegar (og þar með
veginum neðan Silfurtúns) með
tengingu Bæjarbrautar við Arn-
arnesveg og Hafnarfjarðarveg á
Arnarneshæð.
4. „Sjávarbraut" með tenginu út
á Álftanes verði lögð síðar,
vegna væntanlegrar byggðar
þar. (Aðalskipulag Garðabæjar
gerir ekki ráð fyrir byggðaaukn-
ingu þarna fyrr en undir alda-
mót, en einhver íbúafjölgun
verður fyrr í Bessastaðahreppi).
5. Hugmyndir vegagerðarinn-
ar um framkvæmdir á Hafnar-
fjarðarvegi ganga lengra en
bæjarfulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins teija nauðsynlegt.
Vegagerðin hefur þó fallið frá
því, að vegurinn verði hraðbraut
eins og fyrri tillögur hennar
gerðu ráð fyrir, en Garðbæingar
höfnuðu sem einn maður.
Framkvaemdir þær, sem vega-
gerðin vill ráðast í (og fjárveit-
ing er aðeins fyrir að hluta á
þessu ári), auka tvímælalaust
umferðaröryggið á veginum,
sem er orðið óþolandi, með
umferðaróhöppum 4. hvern dag.
Svona umfangsmiklar fram-
kvæmdir álíta bæjarfulltrúarnir
ónauðsynlegar þarna og sóun á
fjármunum, sem væri betur
varið til framkvæmda í Reykja-
nesbraut.
6. Sé það óhagganleg ætlan
stjórnvalda að setja Garðbæing-
um þá afarkosti í þjóðvegamál-
um í bænum að
a) framkvæma kynntar aðgerð-
ir á Hafnarfjarðarvegi.
b) leggja „sjávarbraut" með
tengingu í Engidal (fram-
kvæmd, sem enginn ákvörð-
unaraðili hefur fallist á)
c) gera ekkert.
Þá telja bæjarfulltrúarnir
valkost a) illskárstan. Þar væri
um að ræða enn eina ranga
fjárfestingarákvörðun stjórn-
valda, með tímabundnum óþæg-
indum fyrir íbúa vissra svæða í
Garðabæ, sem eru orðnir lang-
þreyttir á óþægindum af Hafn-
arfjarðarveginum.
Áfarkostur b) væri óafsakan-
leg skipulagsleg mistök, sem
ekki yrðu aftur tekin.
Afarkostur c) kemur ekki til
greina, vegna ríkjandi slysa-
hættu á Hafnarfjarðarvegi.
Júnímánuður
var kaldur
um allt land
Spretta verður þó
sennilega í meðallagi
EITT helsta umræðuefni
margra er veðrið og veðurspár.
íslendingar fylgjast líka yfir
leitt vel með veðurspám og
veðurfregnum, en það kom vei
í Ijós um daginn þegar einhver
vogaði sér að gagnrýna veður
fregnir útvarpsþulanna, því þá
höfðu fjölmargir eitthvað til
málanna að leggja í sambandi
við veðurfregnir og var þá
augljóst að þeir fylgdust vel
með þessum hlutum.
Morgunblaðið hafði um dag-
inn samband við Veðurstofuna
og spurðist fyrir um hvernig
veðrið á landinu hefði verið í
sumar í samanburði við meðal-
ár.
Um maímánuð hafði veður-
stofan þetta að segja: Úrkomu-
samt var um allt land og kalt í
Reykjavík og var meðalhiti 60C
eða ÍOC minni en í meðalari. Á
Akureyri var ‘/20C hlýrra en í
meðalári, en þar var meðalhit-
inn í maímánuði tæplega 70C. Á
Höfn var hiti rétt í meðallagi
eða 60C. Til jafnaðar var hitinn
á Hveravöllum tæplega ÍOC og
á Sandbúðum var hitinn rösk-
lega 'AOC undir frostmarki.
Mánaðarúrkoma í Reykjavík
var 85 mm, sem er tvöföld
meðalúrkoma, en á Akureyri var
úrkoman 29 mm og er það
tæplega tvöföld meðalúrkoma.
Á Höfn mældist 210 mm úr-
koma og er það tæplega þreföld
meðalúrkoma og mesta úrkoma
sem mælst hefur á Höfn frá því
að mælingar hófust þar árið
1966.
Sólskinsstundir í Reykjavík
voru 162, en það er 23 stundum
minna en í meðalári. Á
Akureyri voru sólskinsstundirn-
ar 193, eða 21 fleiri en í
meðalári.
Júnimánuður var kaldur um
allt land, en í Reykjavík var
meðalhiti 7.80C, eað 1.70C
minni en í meðalári og næst-
kaldasti júnímánuður frá alda-
mótum. Júnimánuður árið 1921
var kaldasti mánuður aldarinn-
ar en hann var O.IOC kaldari en
síðasti júnímánuður. í júní árið
1922 var sami meðalhiti og
núna, en 1975 var meðalhitinn í
júní O.IOC hlýrri að jafnaði en
núna, en þetta eru köldustu
júnímánuðir aldarinnar.
Á Akureyri og Höfn var júní
0.8OC kaldari en í meðalári, en
á Akureyri er meðalhiti í júní
8.50C og á Höfn 8.20C. Á
Hveravöllum var hiti til
jafnaðar 3.70C og en í Sandbúð-
um var hitinn í júní tæplega
20C.
Úrkoma í Reykjavík var 38
mm í júnímánuði og er það
Spretta verður í meðallagi
í ár.
tæplega meðalurkoma. Á Akur-
eyri var meðalúrkoman í júní 14
mm, en það er tveir þriðju
úrkomu í meðalári. Á Höfn var
úrkoman í júni 51 mm en þar er
meðalurkoma 83 mm. Á Hvera-
völlum var úrkoman 59 mm og
á Sandbúðum aðeins 25 mm.
í júní skein sól í Reykjavík í
195 stundir og er það 6 stundum
meira en í meðalári. Á Akureyri
voru sólskinsstundirnar 205, og
er það talsvert fyrir ofan
meðallag, sem telst 172 sólskins-
stundir.
Eftir að hafa fengið allan
þennan fróðleik um veðrið í
sumar fannst okkur ástæða til
að fá einhverjar upplýsingar um
gróður og gróðurfar í ár. í því
skyni höfðum við samband við
Sturlu Friðriksson erfðafræðing
og sagði hann okkur að í sumar
væri jörð yfirleitt seinna gróin
en á undanförnum árum.
„Lengi framan af sumri var
spretta minni en að undanförnu
og komu tún kalin undan vetri
í sumum héruðum norðanlands
vegna langvarandi ísalaga á
túnum seinni hluta vetrar,"
sagði Sturla.
Er við spurðum Sturlu að því
hver áhrif það hefði á gróður ef
meðalhitastigið á landinu lækk-
aði t.d. um ÍOC svaraði hann:
„Vissulega hefur slík hita-
stigslækkun mikil áhrif á gróð-
ur og sem dæmi má nefna að ef