Morgunblaðið - 30.09.1978, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 30.09.1978, Blaðsíða 36
36 t MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. SEPTEMBER 1978 vtíf) MORöíJfv- RAff/no 'V 7v:A): ■* }________ *t_ j I1' - 0 ^_______________________ bú ert fyrsti maðurinn sem spyr um forstjórann á þessum tíma dagsins. BRIDGE Umsjón: Pill Bergsson Segja má, að austur hafi verið óheppinn að eiga nokkuð sjálf- sagða sögn eftir opnunarsögn norðurs í spilinu í dag. Hún gaf sagnhafa vissa vísbendingu um skiptinguna og létti úrspilið. Gjafari var norður, norð- ur-suður á hættu. Norður S. Á65 H. Á7642 T. KG98 L. D Vestur S Q H. D1083 T. 63 L. KG9642 Austur S. KD1098 H. G9 T. 7 L. 108753 Suður S. 7432 H. K5 T. ÁD10542 L. Á Skiptir það þá alls engu máli þó ég sé kominn á næturvaktina? x Geðvonzka í gullkornum? „Það er mál manna, að nú um nokkurra mánaða skeið hafi starf- semi róttæklingadeildar Ríkisút- varpsins (hljóðvarps) verið aðeins svipur hjá sjón í dagskrá stofnun- arinnar, miðað við það sem var, þegar hæst var. — Var það ekki Svarthöfði Vísis sem fyrir nokkru lét að því liggja að svo virtist sem ráðamenn stofnunarinnar hefðu vaknað af Þyrnirósarsvefni sínum, og í vöku sinni tekið til við að beita húsbóndavaldi sínu við starfslið hljóðvarpsins? Það er einnig mál manna að styrkur róttæklinga í starfsliði SJÓNVARPSINS, hafi aldrei verið slíkur að um róttæklingamisnotk- un hafi verið að ræða hjá þeim hluta stofnunar Ríkisútvarpsins. — Ætla má að þau nokkurn veginn áttatíu prósent af eigend- um stofnunarinnar (þjóðinni), sem ekki eru róttæklingar, séu jafn ákveðið fylgjandi þessari staðreynd varðandi sjónvarpið, eins og þeir eru andsnúnir misnotkun róttæklinga innan starfsliðs hljóðvárpsins á þeim hluta stöfnunarinnar. Framangreindar staðreyndir hafa fengið staðfestingu um skeið í geðvonzkugreinum í málgagni róttæklinga, Þjóðviljanum, um þetta efni, auk kvartana á öðrum vettvangi frá vissum róttæklinga- sinnuðum starfsmönnum hljóð- varpsins þess efnis, að t.d. frétta- efni „verði núorðið að matreiða eftir sérstökum smekk ráðamanna stofnunarinnar", en ekki sam- kvæmt einkaskoðunum viðkomandi starfsmanna. Minnast mætti harmagráts- greinar konu nokkurrar, sem skrifar í Þjóðviljann nýlega minningargrein um þá gömlu og góðu daga, þegar vissir sálufélagar höfðu óheftan aðgang að morgun- útvarpi til misjafnlega haglega dulbúins áróðurs fyrir einka- skoðunum á umdeildum málefnum líðandi stundar, svo sem Kefla- víkurþrammi minnihlutahópa, samblástursfundum róttæklinga innan Háskólans, og þannig mætti lengur telja. En í Þjóðviljanum 27. september s.l. keyra þessi geðvonzkuskrif um þverbak, og verða að froðufellandi hatursspýju í meinhorni blaðsins á fjórðu síðu, en þar er starfslið sjónvarpsins tekið til bæna í óvenju hreinrækt- uðum hatursstíl róttæklinga í sömu spyrðu og enskumælandi þjóðir almennt. Níðgrein þessi þyrfti raunar að komast óstytt fyrir augu sem flestra, en er sjálfsagt of löng til að rúmast öll í dálkum þínum Velvakandi. — Skulu því aðeins tilfærð hér helztu gullkornin úr samsetningi þessum. Eftir opnun norðurs á einu hjarta sagði austur einn spaða en síðan varð suður sagnhafi í sex tíglum. Út kom spaðagosi, tekinn með ás. Sagnhafi sá að félli hjartaliturinn 3—3 var nóg af slögum og seinna kom í ljós, að fleiri möguleikar voru fyrir hendi. Suður tók tvo slagi á tromp, hjartakóng og ás og trompaði hjarta á hendinni. Síðan tók hann á laufásinn, fór inn á borðið á tromp og lét í hjarta spaða af hendinni í þessari stöðu. Norður S. 65 H. 76 T. 9 L. - Vestur Austur S. - S. D109 H. D H. - T. - T. - L. KG96 L. 108 Suður S. 743 H. - T. D10 L. - Vestur fékk á drottninguna og varð að spila laufi. Trompað í borði og af hendinni fór annar spaðatapslagurinn og hinn fór í síðasta hjartað í borðinu. Unnið spil. I/^S VOI M n Framhaldssaga eftir Mariu Lang I ■ II | | | | III I^F I Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði 79 ingurinn sat og kreisti silki- pappír. sagði Leo móðgaður — til að leiða mig og aðra asna á villigötur — sem tókst. — Já. sagði Christer hugs- andi. — til að leiða okkur á villigötur — beina athygli okkar í ranga átt. Og það ætti sem sagt að þýða... Hann þagnaði, Irit á arm- handsúr sitt og stóð upp. — Það þýðir að hcfðum við ekki farið villigötuna hefði verið tiltölulega auðvclt að koma auga á sannleikann. Hann hefur verið í nándinni allan tímann. Rétt við nefið á okkur. 20. kafli Sfðasta kvöldið Eins og gerzt hafði einu sinni áður var kallað á hann við kirkjugarðinn. Þá hafði verið bjart af degi en nú var komið kvöld og myrkrið grúfði yfir. Götulykt í fjarska gat þó sýnt honum að dyrnar voru læstar og ungi maöurinn sem gegndi nafninu Bartolomeus lét kuld- ann lönd og lcið. Hann horfði á Christer gegnum sterk gler- augun og sagði rétt eins og þá. — Nú situr hún þarna inni og drekkur! Ég skil alls ekki hvcrnig hún fer að því að komast þarna niður. — Niðri í diskóhótelinu? Er ekki lokað svona í miðri viku? — Ba“ði veitingastofan og diskótekið eru lokuð á fimmtu- dögum. Starfsfólkið hefur þá frí. — En þú hefqr ckki tekið þér frí? — Ég þarf að undirbúa mig fyrir helgina. Og hún truflar mig. Svo að þess vegna hefði ég helzt viljað fara heim. En Klemens er einhvers staðar úti og hann myndi ekki kæra sig um að hún sæti þarna inni eitiKÖmui. — AlJt í lagi. Ertu með lyklana? — Já, baxli að diskótekinu og eldhúsdyrunum. Hann hraðaði sér á undan og Christer heyrði hann stynja og blása og biilsótast í myrkrinu. — Fjárakornið. Hún hefur smellt aftur lásnum. Maður skyldi ætla að hún ætti eitthvað undir sér. Hún hlýtur að vera snarklikkuð! — Ef þú vilt láta mig fá lyklana. sagði lögregluforing- inn sem virtist rólegri en hann var innra með sér, — þá skalt þú fá þá aftur á morgun. Þú skalt ekki hafa ncinar áhyggj- ur. Ég skal sjá um að komast inn. En hraðaðu þér nú heim til þín og fáðu þér eitthvað heitt að drekka. Góða nótt og þakka þér hjálpina. Og plötusnúður veitinga- hússins lét ekki segja sér þetta tvisvar heldur skundaði af stað en sagði áður en hann fór og vottaði fyrir undrun í rödd hans. — Hvers lags hjálp? Þetta er öldungis rétt hjá piltinum. sagði Berggren. — Hún VAR hér fyrir tíu mínút- um. Ég hélt hún væri á leið heim en svo er eins og jörðin hafi gleypt hana. — Og hvað annað? — Annars er erfitt að fylgj- ast með staðnum. Ef maður telur neyðarútgöngudyrnar með eru samtals sex dyr í ýmsar áttir og auk þess margir stórir gluggar. En eftir því sem ég bezt vcit hefur enginn komið nálægt húsinu né farið frá því í kvöld. Ekki nema pilturinn — og svo HÚN. Christer hafði valið sér lágan glugga í cinkaíbúð Klemensar Kelmcnssonar og dýrkaði hann upp með hníf. — Kalliö á einhverja þeirra sem eiga vakt, sagði hann. — Og komið hingað. Það verður að fínkemha húsið. Ég hef mestan áhuga á því sem er í kjallaranum. Ilann þrrifaói sig áfram þegar inn kom og hélt í fyrstu að hann væri oí seinn. En svo

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.