Morgunblaðið - 20.10.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. OKTÓBER 1978
/1 ra); *»
M0RödN-y<^
KAFP/NJ *\ B
^ ‘,Z-_____________________v
Heyrir þú til mín jfamli! í
hvaða holu ertu?

•t -y
Ekki í kvöld. pahhi. — I>að var
svo mikið um að vera í leikskól-
anum í dajj. Ég er dauðþreytt-
npt
Hroðvirknisleg-
ar þýðingar
„Kæri Velvakandi.
Nú er sýnd í einu kvikmynda-
húsanna kvikmyndin „NET-
WORK“, sem m.a. hefur hlotið
Oscars-verðlaun fyrir vel samið
kvikmyndahandrit. Því miður er
ekki unnt að hæla þeirri útgáfu af
kvikmyndinni, sem hér er boðið
upp á. Þessa fullyrðingu rökstyð
ég með því að vísa til þess, hve
eintakið af myndinni er slæmt,
sem hér er sýnt, og hve þýðing
kvikmyndahandritsins yfir á ís-
lensku er slæm. Islenska handritið
hlýtur engin verðlaun. Vonandi
fær Oscars-verðlaunahafinn aldrei
vitneskju um það, hvernig farið
hefur verið með verk hans hér á
landi. Eg læt hjá líða að þessu
sinni að nefna dæmi um þann
misskilning og hroðvirkni, sem
einkennir íslensku þýðinguna.
Hins vegar get ég ekki orða
bundist um þann subbuskap sem
einkennir þýðinguna á þessari
ágætu mynd. Þetta er ekki eins-
dæmi og verður að krefjast þess,
að kvikmyndahúsin misþyrmi ekki
svo því efni, sem þau fá í hendur.
K".
• Minna
kindakjöt
„I sambandi við viðtal við
landbúnaðarráðherra 17.10 þar
sem fram kemur að eyða þurfi 30
milljónum króna í að girða af
Suðurnes og Reykjavíkursvæði
vegna hættu á riðuveiki, langar
mig til að spyrja hversu margir
menn á fyrrnefndum svæðum hafa
afkomu af sauðfjárbúskap ein-
göngu?
Er það ekki miklu betra að
banna sauðfjárhald á þessum
svæðum? Það drægi aðeins úr
framleiðslu kindakjöts, sem nú er
nauðsynlegt. Auk þess sparaði það
sveitarfélögunum á þessum svæð-
um það að hafa sérstaka menn til
að gæta landanna. Nú ég tala nú
ekki um hve slysahættan minnk-
aði á Reykjanesbrautinni.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Venjulega cru það samningarn-
ir á hærri sagnstigunum. sem
athygli vekja. En hútarnir lcýna
á sér og eru ekki síður skemmti-
legir. Spilið í dag kom íyrir í
Philip Morris Evrópukeppni í
Biarritz og sagnhafi náði fram
skemmtilegri stöðu í annars
ómerkilegu spili.
Norður
S. D7
H. K106
T. K9874
L. Á84
Vestur
S. ÁK103
H. DG82
T. 5
L. KG95
Austur
S. 84
H. 74
T. ÁDG32
L. D1063
COSPER 7857
Ég er orðinn leiður á boltaleik. Förum í eitthvað
annað!
Suður
S. G9652
H. Á953
T. 106
L. 72
Vestur var gjafari og opnaði á
einu laufi. Norður sagði einn tígul,
sem austur hefði eflaust viljað
dobla. En aðferðir hans leyfðu það
ekki og valdi hann því að segja eitt
grand, sem varð lokasögnin.
Suður spilaði út tígultíu og
sagnhafi fékk slaginn á gosann.
Hann rak út laufásinn, fékk síðan
á tilguldrottningu þegar litnum
var spilað fyrir hann. SpiJaði
hjarta, gosi — kóngur og enn
tígull. Austur tók með ásnum og
eftir tvo slagi á lauf var staðan
þessi.
Vestur Norður Suður Austur
S.ÁK10 S. D7 S. G96 S. 84
H. D82 H. 106 H. Á95 H. 7
T. - T. K9 T. - T. 32
L. - L. - L. - L. D
En þegar sagnhafi tók síðasta
laufslaginn komst suður að því, að
sama var hvort hann léti lágan
spaða eða hjarta. Sagnhafi léti
hinn litinn frá borði og spilaði
hjarta. Þrír yfirslagir öruggir í
báðum tilfellum.
En lesendur ættu að athuga
hvað skeður láti suður hjartaásinn
í laufdrottninguna.
JOL MAIGRETS
Framhaldssaga ettir Georges Simenon.
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði.
14
— Já, fyrir svona fimm eða
sex dögum. Þá var það að
kvöldi. þvi' að það var búið að
slökkva hjá mér. En ég var
ckki sofnuð. Ég heyrði bankað
og svo var aftur talað í hálfum
hljóðum eins og í fyrra skiptið.
Ég skildi að þetta var ekki
frifken Doncoeur sem kcmur
stundum á kviildin til að
mamma Loraine sé ekki ein.
Skiimmu seinna fannst mér þau
vera farin að rífast og ég varð
hradd og kallaði fram og þá
kom mamma. Loraine og sagði
að þau væru að tala um þessa
tryggingu og ég yrði að fara að
sofa.
— Stoppaði hann lengi?
— Eg veit það ekki. Líklcga
hef ég sofnað.
— En þú sást hann í hvorugt
skiptið?
— Ég sá hann ekki. en ég
myndi þekkja riiddina aftur.
— Meira að segja þegar
hann talar lágt?
— Einmitt þegar hann talar
lágt. Ilann hefur dálitið suð-
andi riidd. Ég get ekki lýst
henni betur. Má ég halda
brúðunni? Mamma Loraine
keypti handa mér saumadót og
ég hlakka svo mikið til að
útbúa á hana föt. Hún hafði
líka keypt handa mér brúðu en
hún var miklu minni en sú sem
jólasveinninn gaf mér. því að
mamma Loraine er ekki rík.
Hún sýndi mér hana í morgun,
áður en hún fór. en svo henti
hún henni í ruslið. því að ég
þarf ekki að eiga tvær.
Ilitinn í íhúðinni var óbæri-
legur og herbergin þriing og
loftlaus. Þó fann.st Maigret
fara um sig hrollur. Það skorti
alla hlýju í þessar vistarverur
— óheimilislegri stað hafði
hann ekki komið á lcngi.
Ilann beygði sig yfir gólfið
þar sem augljóslega hafði verið
fitlað við gólffjalirnar, en hann
sá ekkert athugavert. Hann sá
að rispur voru á fjiilunum svo
að viðkomandi hlaut að hafa
notað hníf eða eitthvert beitt
verkfæri.
Ilann horfði á dyrnar og
skoðaði hvort einhver merki
sæjust um að hún hefði verið
dirkuð upp og sá þau strax. Á
ferðinni hafði varla verið at-
vinnumaður.
— Varð jólasveinninn ekk-
ert reiður þegar hann sá að þú
varst vakandi?
— Nei. alls ekki. Hann hefur
ábyggilega verið að gera gat í
góífið til að komast niður á
næstu hæð og færa litla strákn-
um þar jólagjöf. Ég hugsa það
að minnsta kosti.
— Sagði hann ekkert?
— Ég held hann hafi brosað.
Ég er ekki alveg viss því að
hann hafði svo sítt skegg. Og
það var skuggsýnt í herberg-
inu. En ég heid hann hafi lagt
fingur á varirnar svo að ég
hrópaði ekki. því að auðvitað
hefur hann ekki viljað að
fullorðna fólkið sa-i hann.
Hafið þér einhvern t/ma hítt
jólasveininn?
— Það er orðið langt si'ðan.
— Þegar þér voruð lítill?
Ilann heyrði fótatak i' stigan-
um. Dyrnar voru opnaðar. Inn
kom frú Martin í grárri dragt
og hélt á innkaupatösku í
hendinni. Ilún hafði ljósan hatt
á höfði. Hann sá ekki bctur en
henni væri kalt. Ilún var föl í
andliti og eins og fest. upp á
þráð og sjá mátti að hún hafði
flýtt sér. því að hún andaði ótt
og títt og var rjóð í andliti.
Ilún brosti ekki þegar hún
beindi máli sínu til Maigrets. .
— Hefur hún verið þæg?
Þegar hún kla'ddi sig úr
jakkanum ba tti hún við,
— Ég hið afsökunar á að þér
urðuð að bíða. Ég varð að drífa
mig út og kaupa inn. því að
seinna í dag eru allar verzlanir
lokaðar.
— Þér hafið engan hitt?
— Hvað eigið þér við?
— Ekkert. Ég var bara að
vclta íyrir mér hvort cinhver
hefði gefið sig á tal við yður.
Ilún hafði verið svo lengi í
burtu að óhugsandi var annað