Morgunblaðið - 22.12.1978, Blaðsíða 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1978
MtP
M0RödN/-_
KArtiNii *

^>3

Þetta var besti maturinn sem
þú hefur búið tii í langan tima.
skal ég segja þér!

Mikill gleðidagur verður það í lífi mínu. þegar bflarnir ná hraða
hljóðsins!
Þú hefur ekki verið á nætur-
vaktinni er það?
Sjónvarp
og jólagjafir
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
I bridgeþætti norska útvarpsins
fengu áhevrendur að sprevta sig á
skemmtilegu spili fyrir stuttu.
Norður
S. 94
H. 86532
T. Á96
L. K62
COSPER
Vestur
S. 76532
H. Kg9
T. KG2
L. G4
Austur
S. -
H. D1074
T. D10753
L. 10987
Suður
S. ÁKDG108
H. Á
T. 84
L. ÁD53
Samningurinn er sex spaðar og
vestur spilar út trompi. Hvernig
getur suður komist hjá því að tapa
tveim slögum?
Það er hægt en kúnstir þarf til.
Fyrsta slaginn tekur hann með
háspili og síðan: Hjartaás; Spaða-
átta tekin með níu; hjarta spilað
og tígull látinn af hendinni. Þetta
var mikilvægasti hluti úrspilsins,
þar sem þennan slag varð að gefa.
Sama er hvor fær slaginn og
hverju er spilað. Segjum að vestur
spili laufi, sem er tekið með
drottningu, tígli spilað á ásinn og
þá er tími til kominn að trompa
hjarta. Síðan spilar suður tromp-
unum og með fjögur spil eftir
verður staðan þessi.
COPIB
COPInntílH
C05PER
•wis
Þú manst svo að læsa gestaherberginu, því hún
gengur iðulega í svefni, blessuð stúlkan?
Ýmislegt hefur sést hér á prenti
um margt sem miður fer í
ríkisfjölmiðlunum en einnig hefur
verið minnst á ýmislegt sem
sumum finnst vel fara á þeim
vettvangi.
Eg get ekki tekið undir neitt af
því sem ég hef orðið vör við í þeim
skrifum en ætla að leyfa mér að
bera í bakkafullan lækinn og
minnast á atriði sem ég hef ekki
enn séð minnst á hér í Velvakanda.
Það er þáttur í sjónvarpinu á
laugardagskvöldum er nefnist
„Lífsglaður lausamaður". Þáttur
þessi er breskur og er í sjálfu sér
ekkert út á þáttinn sjálfan að
setja. Hitt finnst mér aftur á móti
vera orðið nokkuð þreytandi að sjá
alltaf sama manninn á skjánum en
það er aðalleikari þessara þátta,
John Alderton. Það lítur helst út
fyrir það að einhver á þeirri merku
stofnun, sjónvarpinu, hafi fengið
ofurást á þessum mæta leikara.
Víst er John þessi góður leikari en
öllu má ofgera.
Það væri því kærkomin tilbreyt-
ing að einhver annar leikari færi
að sjást á sjónvarpsskerminum og
sakaði ekki að hann væri frá öðru
landi en kollegi hans sem skemmt-
ir landanum í augnablikinu.
Breskir brandarar geta verið
þreytandi er til lengdar lætur.
• Jólagjafir
Á meðan ég hef pennan í
hendinni vildi ég líka minnast á
fleira sem mér liggur á hjarta. Er
farið er niður í miðbæ Reykjavík-
ur, nú fyrir jólin (sennilega er
hægt að segja það sama um aðra
bæi á landinu) liggur við að maður
fái sektartilfinningu. Peningum er
eytt í ýmislegt, sumt er að vísu
þarflegt en sumt er það sem
enginn þarf nauðsynlega á að
halda. Margt af þessu er ætlað í
jólagjafir og er vafalaust til-
gangurinn að gleðja aðra.
Hér um daginn sá ég í Valvak-
anda bréf frá konu þar sem hún
talar um að ef til vill væri það
betra að gefa ekki eins mikið af
jólagjöfum heldur að gefa andvirði
þeirra til sundlaugarbyggingar
Sjálfsbjargar. Ég er algjörlega
sammála þessari mætu konu og
það er ekki einungis þessi sund-
laugarbygging sem hægt er að
hugsa um í þessu sambandi, það er
svo ótal margt sem þörf væri á að
styrkja í staðinn fyrir að henda
peningum í óþarfa hluti.
Með bestu óskum um gleðileg
jól.
María.
Norður S. - H. 8 T. 9 L. K6
Vestur Austur
S. 7 S. -
H. - H. D
T. KG T. -
L. 4 Suður S. G II. - T. - L. Á53 L. 1098
I spaðagosann er tígullinn lát-
inn úr borði og með afkasti sínu
gefur austur tólfta slaginn.
Með hliðsjón af legu spaðalitar-
ins er eðlilegt að búast við lengd í
bæði hjarta og laufi á hendi
austurs. Og þar sem austur á ekki
spaða má ekki trompa tvisvar
hjarta. Þetta tvennt er lykillinn að
vinningsleiðinni og sama er hversu
mikið er leitað, aðrar leiðir eru
ekki færar.
„Fjólur — mín ljúfa“
Framhaldssaga eftir Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir Þýddi
15
Gitta hvíslaði orðunum og
horfði samtfmis eftirvænting-
aríull á þá til skiptis, Jasper og
Herman frænda.
— Til Bandarikjanna? Er
Jasper að fara til Bandaríkj-
anna? Susanne leit undrandi á
Gittu.
— Þú a'tiar |>ó ekki að segja
mér að hann hafi í raun og veru
orðið frægur fyrir þetta hryll-
ingslag „í’jólur — mín
ljúfa“...
Gitta flissaði.
— Þú hefur bara svona mikla
andúð á því, af því að þú leggur
stund á klassíska músík, hvísl-
aði hún síðan. — Víst er lagið
hryllingur, en þó ekki eins
sla-mt og þú vilt vera láta.
Þetta lag er til da*mis langtum
betra en voðinn „Aldrei á
sunnudbgum" og mér skilst að
salan sé hin mesta í heilan
mannsaldur.
— Ætlarðu að segja mér að
þú seírt hrifin af laginu?
Susanne starði hissa á Gittu.
— Ég skal fúslega viður-
kenna að ég er svo ómúsfkkölsk
að ég sé ekki mun á nótu og
kínversku tákni. en engu að
sfður skal ég játa að ég kann
vel að meta f jölurnar. og ég er
bersýnilega ekki ein um það,
vegna þess að Bandarfkjamenn
standa á öndinni og telja að
hann hafi ótvfræða hæfileika til
að gera söngleik og þeir hafa
gert við hann tveggja ára
samning. Ilann mun búast til
vesturfarar þegar jólin eru
liðin og sjálfsagt vill hann gera
hreint fyrir sfnum dyrum áður
en hann fer.
Susanne horfði mcð endur-
nýjuðum áhuga á Jaspcr Bang.
Ilún hafði alltaf átt erfitt með
að hlusta á þessi svokölluðu
metstölulög sem glumdu f
eyrum nótt og nýtan dag í
nokkrar vikur. En allt í einu
skildi hún að slfk músfk hlaut
vissulega að vera geysilega góð
söluvara. Þarna voru á ferðinni
viðskipti og það var gott og gilt
út af fyrir sig.
— Þakklætisskuld hér og
þakklætisskuld þar, muldraði
Herman frændi og hann þrútn-
aði í framan. — Þú segir það í
þeim tön að ætla mætti að það
væri honum að þakka að þú
vannst Grand Prix verðlaunin
síðasta ár.
Svo varð honum fótaskortur
á tungunni. og hann leit
ringlaður á Mögnu frænku.
— Þú hlustar greinilega á
Kaupmannahafnarslúðrið
heyri ég, sagði Jasper reiði-
lega.
— Nei, nei, alls ekki. byrjaði
Herman frændi og Magna kom
honum til hjálpar.
— Auðvitað komumst við
ekki hjá því að heyra kjafta-
sögur þótt við búum hér, sagði
hún vinalega. — En enginn
skal geta talið mér trú um að
þar sé hægt að viðhafa svindl
eða pretti.
— Og þó svo að Einar
Einarscn hcfði getað hjálpað
Jasper Bang við Grand Prix
keppnina hér í Danmörku þá
var að minnsta kosti ekki hægt
að gera neitt í Cannes þar sem
lagið fékk fyrstu verðlaun,
skaut Lydia inn í ákveðinni
röddu.
— Auk þcss voru nú tólf
dómarar við keppnina hér
heima. Þó að Einar Einarsen
hefði viljað svindla gat hann
ekki gert það, en hann gerir
allt hvað hann getur til að
koma því orði á að hann sé
heimsins bezti umboðsmaður.
Hann gefur til kynna að hann
skuli gera stjörnu úr þeim sem
til hans koma.
— ó, þið hafið misskilið
þetta allt, greip Jasper gremju-
lega frám í. — Auðvitað hvorki
gat né vildi Einar svindla.
Lagið mitt fékk fyrstu
verðlaun vegna þess það þótti
bezt og þar með er málið útra'tt
En það breytir því ekki að
Einar hefur gert heilmikið
bæði fyrir mig og mín verk. Ég
hef ekki hundsvit á pcningum
og hann hcfur stjórnað því öllu
fyrir mig svo að nú pluma ég