Morgunblaðið - 04.02.1979, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. FEBRÚAR 1979
Þú
Dag einn ert þú til.
Enginn spurði þig hvort þú vildir lifa.
Nú lifir þú.
Stundum ertu ánægður
stundum leiður.
Það er margt, sem þú skilur ekki enn.
Þú lifir.
Hvers vegna?
Þú vilt lifa. Þú vilt nota lif þitt.
Það er svo margt, sem þú getur gert.
En hver segir hvað sé rétt?
Einn segir: Þú verður að gera svona!
Annar segir: Nei, alls ekki svona, heldur hinsegin!
Þú vilt lifa.
En hvernig?
Guð gaf þér lífið.
Það er engin tilviljun. að þú ert til.
Hann gaf þér hendur til að starfa með.
Augu sem sjá.
Skynsemi, sem ályktar,
hjarta, sem finnur til.
Allt þetta hefurðu ekki fengið ókeypis.
Hann viil eiga þig.
Með höndum þínum átt þú að hjálpa til að byggja upp heiminn.
Með skynsemi þinni átt þú að reyna að greina milli ilis og góðs.
Með hjarta þínu átt þú að eiska Guð og mennina, og hjálpa
þeim eins og þér er framast unnt.
Það er svo mikill ófriður í heiminum,
svo mikil fátækt, svo margvíslegir sjúkdómar,
svo mikið um deilur milli manna, sem ættu að elska hver
annan.
Svo mikið um fegurð, sem enginn sér.
Svo margir, sem ekkert vita um Guð og gæsku hans.
Það eru svo mörg verkeíni, sem bíða ÞÍN,
þinna handa,
þinna augna,
skynsemi þinnar og hjarta þins.
Þess vegna ert ÞÚ til.

Uvxsjón: Séir/ Jóv Dalbií Hróbjartsson
Séra Karl Sigvrbjörnsson
Siguröur Pdisson
AUDROTTINSDEGI
I
Guðs ríki er hulið
5. sunnu-
dagur eftir
þrettánda
Fangamark Krists, samsett af grísku
hókstöfunum X (chi = K) og P (hró = R)
Kristur.
Pistill
Kól. 3,12-17:
íklæðist því eins og Guðs útvaldir, heilagir
og elskaðir, hjartagróinni meðaumkvun,
góðvild, hógværð, langlyndi, umberið hver
annan og fyrirgefið hver öðrum ...
Guðspjall
Matt. 13, 24—30:
Líkt er himnaríki manni, er sáði góðu sæði í
akur sinn, en meðan fólkið svaf kom óvinur
hans og sáði líka illgresi meðai hveitisins
LLw 11W W Sunnudagur 4. febrúar Matt. 20:1—16
WW 1 !§ ly l £# "" Mánudagur 5. febrúar Matt. 12:22—37
Þriðjudagur 6. febrúar Matt. 12:38—45
•m — Miðvikudagur 7. febrúar Matt. 13:24—43
W /10 m "W W Fimmtudagur 8. febrúar Matt. 13: 44—58
WyWJ WjWJW. W Föstudagur 9. febrúar Matt. 14:22—36
Laugardagur 10. febrúar Lúk. 7:36—50
vikuna 4. —10. febrúar.
Hvað vita dönsk skóla-
börn í kristnum fræðum?
Hvað varð Jesús gamall?
spurði kristinfræðikennarinn.
— 1978 ára. Hann er hérna
ennþá, svaraði sjö ára snáði.
í tilefni af Alþjóðlegu ári
barnsins 1979 var einni viku við
Zahles-skóla í Kaupmannahöfn
varið til þess að fjalla sérstak-
lega um börn í öðrum löndum og
þar með trúarbrögð þeirra.
Danskur blaðamaður fékk að
fylgjast með kennslunni í trúar-
bragðatfma í 8 ára bekk. Hér
fara á eftir nokkur af svörum
barnanna sem vöktu sérstaka
athygli gestsins.
Sexhandleggjaður
Veit nokkurt ykkar hvað
hindúismi er?
— Já, svarað: drenghnokki al-
varlega. Ég gekk einu sinni fram
hjá mönnum á götu og heyrði að
þeir voru að tala um það, en ég
man ekki almennilega hvað þeir
sögðu. Einhver sagði eitthvað um
að það væri með sex handleggi.
Og kennarinn varð að viður-
kenna að hindúar trúa á sexhand-
leggjaðan guð.
Búdda er kennari, sem kennir
fóiki hvernig það á að lifa, sagði
kennarinn. —
— Nú-ú, ert þú þá Búdda?, varð
einum á að spyrja.
Annar nemandi gat endursagt
alla söguna af prinsinum Búdda,
sem yfirgaf konu og auðæfi og
hafði þriðja augað, sem hann
notaði til að sjá andlega hluti.
Múhameð var spámaður. Hver
veit hvað spámaður er?
— Það er maður sem Guð send-
ir. Maður sem veit allt, sagði lítil
stúlka. — Já, og heima í Hvidovre
er Moska, bætti önnur við, — já og
þeir biðjast fyrir inni í fiskbúðinni
bætti sá þriðji við.
Tuttugu iðnar hendur veifuðu í
sífellu. Eigendurnir vildu endilega
fá að komast að og miðla öðrum af
þekkingu sinni.
Heilög þrenning.
Að þessu loknu var farið niður í
Þrenningarkirkju til þess að læra
um Jesú-kristindóm eins og þau
kölluðu það. Þegar staðið var
umhverfis skírnarfontinn spurði
kennarinn hvort þau vissu hvers
vegna börn væru skírð.
— Maður er þveginn hreinn, og
verður Guðs barn, svaraði lítil
dökkeyg telpa. — Og það er sett
vatn á höfuðið á manni þrisvar:
Fyrir föðurinn, soninn og heilagan
anda — heilaga þrenningu, bætti
hún við og rétti þrjá fingur upp í
loftið.
Hver fer upp að altarinu?
— Bara æðstipresturinn. Hann
les og segir amen, sagði lítill polli.
Hvers vegna var Jesús kross-
festur?
— Vegna þfess að hinir trúðu
ekki að hann væri sonur Guðs, og
svo sagðist hann vera konungur
Gyðinga og svo sagði Faraó að það
ætti að krossfesta hann.
Kjaftaði frá.
Hvers vegna er gengið til altar-
is? Og veit nokkur hvað synd er?
— Já, já, það er þegar maður
hefur gert eitthvað ljótt og þá fer
maður til altaris til þess að fá
fyrirgefningu, sagði lítil hnáta.
— Það fá allir vín, og það er
blóð Jesú og þeir borða líkama
hans. Það sagði Jesús við þá
kvöldið sem hann var tekinn fast-
ur.
í kirkjukórnum var einnig mynd
af Jesú og ellefu lærisveinum.
Kennarinn spurði hvers vegna
þeir væru aðeins ellefu.
— Vegna þess, sagði lítill
drengur með fyrirlitningartón, —
það var einn sem kjaftaði frá.
Hvað gerðu lærisveinarnir?
— Einn átti að passa mömmu
hans Jesú og Pétur átti að vera
eins og Jesú, og svo var hann líka
krossfestur með höfuðið niður.
Páfinn í Uóm.
Og börnin höfðu svo sannar-
lega einnig heyrt talað um Lúther.
Honum fannst víst hinir vera allt
of strangir og svo bjó hann til
nýja kirkju, þar sem menn voru
ekki eins strangir.
Hvað vissu þau um kaþólikka?
— Þeir hafa páfa í Rom og
hann dó, þegar maðurinn í næsta
húsi kom frá Róm, sagði einhver í
hópnum. Það er voða dýrt þegar
páfinn deyr og þarf að fá nýjan,
sagði annar.
— Já, og þá kemur hvítur reyk-
ur úr strompnum, bætti sá þriðji
við.
Skiptir einhverju máli hvort
kirkjur eru stórar og fallegar eða
bara litlar og ekkert fallegar?
— Nei, þær eru samt allar Guðs
hús.
Hið allra helgasta.
Þegar blaðamaðurinn spurði
börnin hvað þeim líkaði best í
kristinfræðikennslunni, svaraði
ein telpan að henni þætti
skemmtilegast að heyra um börn í
öðrum löndum. Einn drengjanna
kunni best að meta löngu frímín-
úturnar. En ein telpnanna kvað
uppúr með það, að henni fyndist
lang best að vera í kirkjunni þar
sem Jesús væri — í hinu allra
helgasta.