Morgunblaðið - 29.04.1979, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. APRÍL 1979
7
Að baki páskum
í fornkirkjunni, meöan
kraftur kristninnar ungu
var glæsilegastur, var
tímabiliö milli páska og
hvítasunnu nefndur fagn-
aðartíminn. Menn liföu
enn í hrifningarljómanum
frá upprisuundrunum,
sungu gleöisöngva, trú-
lega mest úr sálmum
Davíös, og liföu í lifandi
meðvitund um návist hins
upprisna Drottins og
þeirrar nýju veraldar, sem
lokizt haföi upp fyrir þeim
á páskamorgni og dögun-
um, sem á eftir fóru.
Eru brjóst orðin „svo
köld í kristinni sveit“ aö
þessi fögnuður hafi fölnaö
og gleöin horfið svo fáum
dögum eftir páska?
„Til hvers er ég hér?
Fremur en allt heimsins
gull vildi ég eiga svar viö
þeirri ráögátu". Þau um-
mæli eins fremsta vísinda-
manns samtíöarinnar las
ég fyrir nokkrum árum, og
mun sú ósk ekki víöa
vaka? Knýr sú ósk ekki
dyra hjá þér, þótt vikur
tvær séu liðnar frá pásk-
um, þegar þessi boöskap-
ur upprisuvottanna var
þér borinn: „En nú er
Kristur upprisinn sem
frumgróöi þeirra, sem
sofnaðir eru“?
„Þeirra sem sofnaöir
eru“, — sofnaöir en vaka
þó. Láttu stíga fram fyrir
hugarsjón þinni myndir
þeirra, sem lokuöu líkams-
líka í hinsta sinn og hurfu
þér sjónum. Margt er þér
gleymt en þó eru myndirn-
ar margar, sem þú geymir
þegar „Sjónþyrping sækir
þing í sinnis hljóðri borg“,
eins og Gr. Thomsen
kveður í Ijóði sínu um
endurminninguna. Þeim
fjölgar og fjölgar eftir því,
sem ár þín líða, og spurn-
ingin knýr á með enn meiri
þunga þegar þú minnist
þess aö á fjóröu milljón
feigra manna eru þér sam-
tímis á jöröunni í dag, aö
meira en hundrað þúsund-
ir fæðast til jarðarinnar á
degi hverjum, og nokkru
færri deyja daglega af
jörðunni. Sú saga er orðin
mikil og löng. Endalausar
eru fylkingar þeirra, sem
hafa komið hingaö, átt hér
sína skammvinnu dvöl og
horfiö um dularhlið dauð-
ans.
Vér lifum á marga lund
líkt og í draumi. í sálmi
skáldsins, E. Bened.sonar,
sem í krafti karlmannlega
heillar hugsunar og víl-
lausrar trúar á líf aö baki
heljar hefur þokaö mörg-
um gömlu útfararsálmun-
um svo til hliðar, að þeir
heyrast sjaldan sungnir
lengur, segir: „Oss dreym-
ir í leiöslu lífsins draum en
látumst þó allir vaka“.
Vera má að borgarar æðri
veralda líti á okkur jarðar-
búa sem sáiir á mörkum
svefns og vöku. Um
mannlífselfuna miklu og
margvísleg örlög hennar
höfum viö næsta draum-
kennda hugmynd. Viö
horfum á þetta mjkla
mannlífsfljót, en missum
af því sjónar, þar sem það
steypist fram af brúninni
og hverfur, en hvaö um þá
alla, sem fljótiö bar með
sér fram af brúninni burt?
Menn spyrja, langflestir
þrá hiö jákvæða svar og
ekki þeir einir, sem bera
harm eftir óbætanlegan
vin eöa eiga margra að
minnast, sem mikinn
söknuö vakti aö sjá á bak,
brennandi þrá eftir já-
kvæöu, öruggu svari bera
margir beinlínis til þess aö
bjarga sálarfriöi sínum og
trú sinni á Guö, lífiö og
verömæti mannsins.
Um þaö þurftu þeir ekki
aö spyrja, ekki aö efast,
menn fornkirkjunnar sem
liföu enn í Ijósi páskaviss-
unnar og héldu samfellda
fagnaöarhátíð hvern dag
frá páskum til hvítasunnu,
en tímar eru breyttir, tvær
árþúsundir nálega hafa
slegiö fölva á þann trúar-
eld, sem þeim brann í
brjósti. Menn spyrja, og
margir á þessa leið: Býr
eitthvaö það í okkur sjálf-
um nú þegar, sem svo
sterklega bendi til þess aö
mannssálin eigi örlög út
yfir gröfina, aö nálgist
vissu?
Viö þá spurn glíma
margir ágætir menn, sem
innan háskóla vestan hafs
og austan leggja stund á
dulsálarfræöi, og sumir
hafa þeir dregið þá álykt-
un af athugunum sínum og
rannsóknum, aö ýmsar
yfirvenjulegar tjáningar
sálarlífsins veröi ekki á
annan hátt skýröar en
þann, aö sterklega bendi
til þess aö sálin geti lifaö
og starfað án jaröneska
líkamans og skilningarvita
hans, svo aö ekki sé
ástæöa til aö ætla, aö hún
deyi þegar lýkur lífi hans.
Mér kemur ekki í hug aö
ætla, aö þessar rannsókn-
ir veki þann trúarfögnuð,
sem upprisuundrin í Jerú-
salem vöktu og entist í
aldir. Trú þeirra vaknaöi
og nærðist af staðreynd-
um, sem fjöldi manna
uröu vottar að. En enginn
veit, hvaö rannsóknir dul-
sálarfræöinganna kunna
aö eiga eftir aö leiöa í Ijós
og sterkum stoðum kann
aö renna undir dvínandi
trú nútímamanna á líf aö
baki dauöa.
Fagnaðarblær fornkirkj-
unnar, hiö fagnandi öryggi
frumkristninnar hefur föln-
aö og einkennir ekki pre-
dikun okkar nú. Er predik-
un okkar aö veröa skrúð-
mikil orðmælgi, marklítiö
hjal af því aö páskavissan
kveikir okkur ekki lengur
þann eld, sem hún kveikti
fyrr? Sá eldur kviknar
aldrei af auknum silkibún-
aöi presta, gömlum grall-
arasöng eða af endurlífg-
un gamalla kennisetninga,
sem fyrir löngu hafa geng-
iö sér til húöar og eiga
ekki erindi viö samtíö,
nema aö takmörkuöu
leyti, hvaö þá framtíð,
hversu fjálglega sem þær
gömlu kreddur eru túlkaö-
ar.
Enginn skoöanaágrein-
ingur er mér vitanlega
innan kristninnar um þaö,
aö upprisan er grundvöliur
kristindómsins, aö án
hennar væri kristinn dóm-
ur ekki til, þótt hún sé
túlkuð á ýmsa lund. Af-
kristnun Vesturlanda er
ekki nýtt fyrirbæri, hún
hefur veriö að gerast síö-
ustu tvær aldir og lengur
þó, og hún hefur haldizt í
hendur viö dvínandi trú á
upprisuna og framlíf
mannsins, sem bindi hon-
um örlög og ábyrgö langt,
Guö einn veit hve langt inn
í komanda líf.
Því væri ástæða til, að
taka upp þá reglu forn-
kirkjunnar, aö halda fagn-
aðardaga í minningu
páskanna alla helga daga
milli páska og hvítasunnu.
En svo að nokkurt gagn
yröi aö því þyrfti hinn
gamli sannfæringareldur
upprisuvottanna aö
brenna boöendum orösins
í sál.
GOLF GOLF GOLF
Golf er íþrótt fyrir fólk á öllum aldri. Golf er
hressandi útiíþrótt, skemmtileg og spennandi.
Golf er ekki erfiö íþrótt, sé rétt af
stað farið. Læriö þess vegna réttu
tökin strax í upphafi hjá úrvals
kennara.
Upplýsingar í síma 31694 John
Nolan.
SAMSÝNING
í FÍM SALNUM
LAUGARN ESVEGl 112
GUNNAR ÖRN GUNNARSSON
MÁLVLRK OG TLIKNINGAR
SIGURGEIR SIGURJÓNSSON
LJÖSMYNDIR
DAGANA 21.APRÍL 111.6. MAÍ.OPID LRÁ KL.14-22
Pamper
Pappírsbleija —
plastbuxur
VÖRN í
VETRARKULDA
Þurrbteija nant barninu hiaypir raka út í
ytri pappírtlögin, tam taka viö mikilli
vaatu.
Áfattar plattbuxur koma í vag fyrir aö
fötin blotni
Barninu liöur vot moö Pampora btoiju
hún pattar val og baraiö ar purrt.
TUNGUHÁLSI 11. SÍMI 82700.
5 ataoröir.