Morgunblaðið - 02.06.1979, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. JÚNÍ 1979
45
Rödd
foreldranna
þarf líka
að heyrast
SÍÐARI hluta vetrar hafa menn séð
á skrifstofum og víðar rauðar dósir
með rauf. Og framan á mynd af
barni með hundinn sinn og undir-
skriftinni „Lofið okkur að vera
með“. Aftan á dósinni má lesa
hverjir að henni standa, þ.e.
Foreldrasamttík barna með sérþarf-
ir. Og til skýringar stendur: „Styðj-
ið okkur í starfi. Við berjumst fyrir
kennsiu og sjálfstígðum mann-
réttindum handa börnum okkar.
Við berjumst gegn því, að börn
okkar séu að ástœðulausu lokuð
inni á hælum.“
Fyrsta spurningin, sem lögð var
fyrir þær Unni Hermannsdóttur,
formann félagsins, og varaformann-
inn, Marlaugu Einarsdóttur, sem
einnig er formaður fjáröflunar-
það hefur dvalið í Reykjavík með
þau í greiningu í Kjarvalshúsi, til
lækninga eða á sjúkrahúsum. Hefur
fólkið fengið að dvelja þarna að vild
og án greiðslu, þar til svo erfitt var
orðið um fjárhaginn í október í
haust, að samtökin neyddust til að
fara að taka nokkurt gjald fyrir.
Húsaleigan ein kostar um 100 þús.
kr. á mánuði, og eini styrkurinn til
félagsins er 300 þúsund kr. frá
ríkinu. Þess vegna var reynt að hefja
þessa fjársöfnun, til viðbótar
bösurum og þess háttar.
— Upphaflega var farið af stað af
miklum krafti og bjartsýni, sögöu
Unnur og Marlaug. Og ef til vill
höfum við ofgert þessum litla áhuga-
mannafélagsskap. Félagar eru ekki
nema 120 talsins víðs vegar á land-
V. '■ .

Unnur Hermansdóttir formaður og Marlaug Einarsdóttir varafor-
maður Foreldrasamtaka barna með sérþarfir. Myndina tók Rax
á heimili samtakanna í Brautarholti 4.
nefndar og sér um baukana, var
hvernig söfnun þessi hefði gengið.
En þær hittum við einmitt að máli í
húsakynnum samtakanna í Brautar-
holti 4.
Þær sögðu að þessi fjáröflunarleið
hefði verið sett af stað fyrir jólin
vegna mikilla erfiðleika á að reka
heimilið í Brautarholti, og hefði hún
gengið ágætlega. Upphaflega hefði
ætlunin verið að hafa dósirnar á
eldhúsborðunum hjá sér og tæma í
smápeninga úr vösum o.s.frv. En
fleiri hefðu svo viljað styðja félags-
skapinn í starfi og dósirnar staðið
frammi í búðum og víðar. En mikil
vinna lægi í því að safna dósunum
saman og setja aðrar í staðinn, svo
takmarkað væri hve víða væri hægt
að hafa þær. Eins hefði borið við að
þær hefðu horfið, þegar komið væri
eitthvað af smápeningum í þær.
En Unnur og Marlaug kváðust
vera fegnar að fá nú tækifæri til að
skýra fólki frá því hver tilgangurinn
væri með þessari söfnun. Samtökin
voru upphaflega stofnuð af
foreldrum með fjölfötluð börn, en
hefur nú víkkað starfsemina og eru
foreldrasamtök barna með sérþarfir.
Nær semsagt til foreldra barna með
hvers konar fötlun. Til aðstoðar við
foreldrana og vegna félagsstarfsins
var tekin á leigu hæð í Brautarholti
4 og hefur fólki utan af landi verið
veitt þar gisting með börn sín meðan
inu. En þörfin fyrir svona húsnæði
er mikil. Það sýnir nýtingin. Hér eru
oft þrjár mæður eða foreldrar með
börn sín. En þetta fólk getur illa
verið með þau á hótelum eða hjá
ættingjum, þegar það kemur með
þau í meðferð eða greiningu.
— í framtíðinni vildum við bæta
um betur, sögðu þær. Fá betra
húsnæði, ef möguleikar væru á því.
Og einnig er hugmyndin að nýta
þetta rými betur, þannig að þar sé
hægt að veita fólki af þéttbýlissvæð-
inu möguieika á skyndigistingu með
börnin. Það er mikið gleðiefni að
komin skuli aðstaða til skyndi-
vistunar á Dalbrautarheimilinu
fyrir þroskahefta, svo foreldrar geti
fengið frí. öllum er þörf á hvíld,
þegar álagið er svona mikið. Á
Dalbraut er aðeins hægt að koma
börnum úr Reykjavík, en margir af
okkar félögum eru í nágrannabæjun-
um. Hér væri þá hægt að láta
einhvern, sem þekkir barnið vel,
dvelja með það í sólarhringsvistun,
meðan foreldrar annaðhvort bregða
sér frá eða fá hvíld heima.
— Ég veit að fólk með þroskaheft
bðrn verður að fá hvíld, sagði Unnur.
Meðan maður er ungur og hraustur
gengur það kannski að leggja svona
á sig, en það er ekki til bóta að
ofgera heilsunni. Það finnur maður
þegar hún er farin. Og það er ekki til
góðs fyrir barnið.
— Þessi foreldrasamtök okkar
Þessi mynd af litlum dreng með
samtakanna.
starfa á breiðum grundvelli erum
enginn sértrúarflokkur, sagði Mar-
laug. Við viljum hér sameina
foreldrafélög barna með sérþarfir af
ýmsu tagi til sameiginlegs átaks. í
rauninni eru þetta sömu vanda-
málin, sem við erum öll að berjast
við fyrir okkur og börn okkar og við
þurfum að vinna saman . Þetta
viðhorf stafar kannski af því að við
sérþarfir er á söfnunarbauk
eigum báðar fjölfötluð börn, sem
hafa meira en eina fötlun. En sem-
sagt, við erum nú að boða til fundar
hér 6. júní og bjóðum til hans öllum
félögum innan Þroskahjálpar, sem
heita foreldrafélög. Hugmyndin er
að við getum þar skipst á skoðunum
og athugað hvað við getum sem einn
hópur gert, þótt smærri hópar starfi
svo líka saman eftir sérþörfum sinna
eigin barna. Sjúkdómar barnanna
eru svo margþættir, svo sem geð-
veiki, blinda og margt fleira, en öll
eigum við líka sameiginlegan vanda.
Og það er nauðsynlegt í allri um-
fjöllun um þessi mál, að rödd
foreldra þroskaheftu barnanna
heyrist líka. Við, sem eigum þessi
börn, þekkjum vandann.
Þær kváðust vilja hvetja unga
foreldra mjög.til að starfa í foreldra-
félögunum. Það sé mjög aeskilegt að
ungir foreldrar geti haft samband
við aðra með reynslu af vanda-
málunum. Og fyrir þá eldri að hafa
samband við þá yngri. Það sé alltaf
mikið áfall að eignast barn, sem
foreldri veit að aldrei getur náð
fullum þroska. Og fólk sé betur í
stakk búið til að mæta því ef það geti
haft samband við aðra, sem eins er
ástatt fyrir.
— Það er líka mikilvægt að þessir
einstaklingar, sem eru heftir á
einhvern hátt, læri að umgangast
annað fólk og aðrir umgangist þá.
Þeir verði þá betur undirbúnir ef
þeir eiga sjálfir síðar eftir að eignast
slík börn. Öll börn ættu því að fá
rými í hinu almenna skólakerfi. Ekki
í sérstofnunum, þar sem þau
blandast ekki öðrum, nema þar sem
það er óhjákvæmilegt. Þau eiga ekki
að liggja geymd í skúffu.
Að lokum sögðu þær Unnur
Hermannsdóttir og Marlaug Einars-
dóttir að verkefnin væru nóg
framundan, þar sem foreldrar og
aðstandendur gætu í samvinnu bætt
hag fatlaðra barna sinna, hvaða
fötlun sem þar væri um að ræða.
E.Pá.

Black s Decken
Mest selda garösláttuvél landsins
Hin vinsæla rafknúna
Black & Decker
MEÐ
NÝTT ÚTLIT
STÆRRI MÓTOR
OG TVÖFALDA
EINANGRUN
D 606
380 w
D. 808
525 w
m/ grasskúffu
Slær blautt gras
Stutt og langt - snöggt og gróft aó yóar
vilja.
ÓDÝR - LÉTT - HANDHÆG
Lítiö inn á næsta útsölustaö.
G. Þorsteinsson & Johnson
ÁRMÚLA 1 - $ÍMI 85533