Morgunblaðið - 02.06.1979, Blaðsíða 1

Blaðsíða
33-64
Laugardagur
2» f r
. jum
Arne
Lemberg
frá „Expressen“
Carl
Bergman
frá „Svenska Dagbladet"
Wolfgang
Stiens
blaöamaöur Stern
Hans D.
Bollinger
Ijósmyndari Stern
Þeir lögðu upp í þeim tilgangi að verða vitni að endalokunum á ógnarstjóm Idi Amins. En landamæri
Úganda vom lokuð útlendingum. í félagi með tveimur sænskum starfsbræðrum tóku fréttamenn
vesturþýzka túnaritsins Stem, Hans D. Bollinger og Wolfgang Stiens, það ráð að sigla með smyglarafleytu
frá Kenýa tQ Úganda. Þrem klukkustundum eftir að þeir komu á áfangastað vom þeir myrtir.
Eftirfarandi er stytt frásögn af því sem á síðustu daga þeirra dreif og byggir á vikuritinu Stem.
Þegar Bollinger og
Stiens yfirgáfu Nair-
óbí vissu þeir að ár-
ásarher útlaga og
Tanzaníumanna var
enn rúmlega fjörutíu kílómetra
frá höfuðborg Úganda, Kamp-
ala. Þeir vissu að Kampala og
Entebbe-flugvöllur myndu brátt
sæta stórskotaliðsárásum.
Ljósmyndara Stern, Hans D.
Bollinger, þrjátíu og fjögurra
ára gömlum, voru vel ljósar
hætturnar af slíkum glæfraför-
um. Þessi bláeygði og ljóshærði
æfintýramaður, sem þekktur var
á ritstjórninni jafnt fyrir
persónutöfra sem hugrekki, átti
að baki stríðið í Kambódiu og
Víetnam, hafði setið tvær vikur í
fangabúðum Norður-Víetnama
og lifað af lífshættuleg átök við
Beduin-ættflokka á ströndum
Rub-al-Khalil. Hann var kunn-
ugur gerræðisstjórn Amins af
eigin raun. Eftir að hann hafði
komizt löglega inn í landið
aðeins tveimur vikum áður tók
úganzka leynilögreglan hann
höndum og lét hann dúsa í
hinum illræmdu aðalstöðvum
lögreglunnar í fjóra daga. Átti
hann líf sitt fyrst og fremst að
launa þeirri heppni að geta
iaumað út skilaboðum til þýzka
sendiráðsins sem kom honum úr
landi. Hafði leynilögreglan þeg-
ar haft í ráðum að skjóta hann,
„að lífláta hvítan hermann" eins
og það var orðað.
Bollinger var fréttamaður af
því tagi sem fylgja vildi atburð-
um eftir. Helzt hefði hann kosið
að slást í hópinn með „Þjóðfrels-
ishreyfingu Úganda" (UNLF),
sem nú fylkti liðí með tanzanísk-
um hermönnum, úr suðri í átt til
Kampala. En forysta UNLF,
með aðsetur í höfuðborg Tanzan-
íu, Daressalam, hafði vísað því á
bug og neitað að hleypa nokkr-
Amin yfirhershöföingi var meðal hinna fyrstu sem flýðu Kampala. í aðalstöðvum hans
fundust leyniskjöl og myndamappa er sýnir marskálkinn sitja makindalega fyrir í
styrjaldarumhverfi.
um blaðamönnum inn á víg-
stöðvarnar.
Það var fyrst í september
síðastliðnum að Wolfgang Stiens
kom til Nairobí sem fréttaritari
tímaritanna Stern og GEO, en
hann hafði um tveggja ára skeið
starfað í bækistöðvum GEO í
Hamborg. Eiginkona hans, Rita,
kom síðan um jól. Þessi rólegi og
aðgætni blaðamaður hafði heill-
ast af málefnum svörtu Afríku
við nám í Heidelberg, en þar
stundaði hann nám í hagfræði
og stjórnvísindum með þriðja
heiminn sem aðalgrein. Frétta-
skrif af fyrirsjáanlegu hruni
Úganda-stjórnarinnar, sem lagt
hafði líf heillar þjóðar í rúst,
voru honum ekki einungis
kappsmál sem blaðamanni held-
ur pólitískt áhugamál.
Þannig bar til að Hans D.
Bollinger og Wolfgang Stiens
afréðu enn sem fyrr að reyna að
komast inn í Úganda sem ferða-
menn. Einnig höfðu þeir búið til
átyllu til að friðþægja vega-
bréfseftirliti: Þeir ætluðu að
reyna að hafa upp á vinkonu
Bollingers sem grunur lék á að
hefði týnzt í Kampala, en frú
þessi var að sjálfsögðu ekki til.
Starfsheiður_______________
Ferðin er lýjandi, það rignir
viðstöðulaust á veginum. Þar
fyrir utan er hann í mjög
bágbornu ástandi og umferð
mikil. Örþreyttir koma þeir
klukkan níu að kvöldi til
Kisumu, þriðju stærstu borgar
Kenya. Þeir halda til hótels í
borginni þar sem Stiens hringir
til konu sinnar í Nairóbí: „Okkur
hefur miðað vel. Ekkert sérstakt
annars."
Daginn eftir, miðvikudaginn
Sjá nœstu síðu