Morgunblaðið - 02.09.1979, Page 22

Morgunblaðið - 02.09.1979, Page 22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. SEPTEMBER 1979 22 Enn hafa mér borizt margir botnar og góð bréf, sem ég er þakklátur fyrir. Fyrrihlutinn var svona: Torfan vígð er tíma og stað, táknrænt dæmi um gamla bæ- inn. Þórir Baldvinsson botnar: Þetta danska dæmi um það dugir oss þó lítt íhaginn. Eða: Enn að kosta upp á það er að kasta fé á glæinn. Hrafnkell Óskarsson á Akur- eyri sendir botn með þeirri orðsendingu, að það sé kærkomið að fá tækifæri til að spreyta sig á botnum, — nokkuð sem ég hef ekki reynt frá menntaskólaárun- um yrir 10 árum: Léttir flestum fyndist það fyki hún burtu einhvern dag- inn. Og botn Móra er á svipuðum nótum: Bættur skaði þætti það þótt hún brynni einhvern dag- inn. Aðrir botnar voru flestir hverjir með svipuðu viðhorfi til Torfunnar, svo að ekki virðist hún í miklum metum, ef þeir eru þverskurður á almenningsálit- inu! Fyrir viku gerði ég stuðla og höfuðstafi nokkuð að umræðu- efni og fylgi því nú eftir með því að vitna í rímnabragfræði síra Helga Sigurðssonar, sem er biblía þeirra, sem við slík fræði fást. Þar er þessi vísa með yfirskriftinni „ferskeytt, ljóð- stafaleysa": Ásmundur klappar hundi sfn og með orðum gladdi: Þú skalt alla ævi þín þjóna mér sem Naddi. Síðan segir síra Helgi: „Slík ófullkomin ljóð eru sprottin af getuskorti, vangá eða Gylfi yrkir grfðarstrangt í gáleysi. kæruleysi, að láta vera í ljóð- stafnum. Væri vísa þessari kippt í ljóðstafasamhengi, yrði hún á þessa leið: Mundi klappar seppa sín, svo með orðum gladdi: Allar stundir þú skalt þín þjóna mér sem Naddi.“ Varla dylst neinum, að gamla þjóðvísan er ólíkt skemmtilegri, þótt „ljóðstafaleysa" sé. Og ekki er hún dónaleg þessi staka Jóhannesar úr Kötlum úr kvæð- inu Rímþjóð: í sléttuböndvatnsfelldog stöguð hún þrautpíndan metnað sinn lagði í stuðla hún klauf sfna þrá við höfuðstaf gekk hún til sauða. Það hendir margar konur, er þær komast á fimmtugsaldur- inn, að bæta við sig einhverjum aukakílóum. Þetta er að sjálf- sögðu viðkvæmt mál og nauð- synlegt að segja þeim þetta með mikilli varúð. Stefán Eiríksson á Akureyri stundi þessu upp við konu sína eitt kvöldið: Finn ég glöggt er dagur dvín, drunga fyllist sálin. Eru að breytast, ástin mín, á þér Venusmálin. En kona hans, Jódís Jósefs- dóttir, lét sér hvergi bregða og svaraði: Ef að breytast málin mín muntu gott af hljóta. Slíkt er eignaaukning þín og einungis til bóta. Mætti gamla máltækið mönnum öllum kenna: Aldrei verður ofmikið ummál góðra kvenna. Ég hitti Sigurð Jónsson frá Haukagili á förnum vegi og við fórum að ræða um vísur Gylfa Þ. Gíslasonar hér í blaðinu fyrir rúmri viku. Hann sagði mér að Lárus Jóhannesson hefði eitt sinn byrjað svona: Gylfi yrkir gríðarstrangt í gáleysi. Og þeir Andrés Eyjólfsson í Síðumúla og Karl Kristjánsson botnuðu í sameiningu: Andskotinn féll ekki langt frá eikinni. Það hefur vakið nokkra at- hygli, að borgarfulltrúarnir Sjöfn Sigurbjörnsdóttir og Guð- rún Helgadóttir eru ekki alltaf sammála. Móri kvað: Kratar ýmsu komu f höfn, kvað þar mest að sprundi. Þcgar breiðast brosti Sjöfn, beisklega Guðrún stundi. Og í tilefni gærdagsins er ekki óviðeigandi, að fyrrihlutinn verði svona (gagaraljóð): Stjórnin lifði árið af þótt yrði henni kvillasamt. Ekki verður meira kveðið að sinni. H.Bl. Grænfriðungar: „Landhelgisgæzlan og Hvalur hf. í leynimakki” „VIÐ BÁÐUM Landhelgisgæzluna að afhenda okkur gúmbátana þar sem saksóknari hafði lýst því yfir að þeirra væri ekki lengur þörf í þágu rannsóknarinnar. Landhelgisgæzlan sagði að bátarnir væru f haldi að bciðni Hvals hf. og vfsuðu okkur á dómsmálaráðuneytið. Ólafur W. Stefánsson skrifstofustjóri í dómsmálaráðuneytinu stað- festi að bátunum væri haldið að beiðni Hvals hf. og er við báðum hann að sjá til þess að við fengjum bátana spurði hann okkur hvort við ætluðum að sigla til Englands. Er við sögðum það ekki koma málinu við, vfsaði hann málinu frá sér og sagði okkur að tala við Landhelgisgæzluna. Þar sem að saksóknari hefur lýst þvf yfir að bátanna sé ekki lengur þörf f þágu rannsóknarinnar, teljum við að skila beri okkur þeim. Og þær viðtökur sem við höfum fengið í gær og dag hjá yfirvöldum eru hlutir sem maður ætti öllu heldur von á í lögregluríki.“ Þannig mælti David McTaggart, einn fulltrúi Green- peace, f spjalli við biaðamenn í gær. „Það er augljóst að um leyni- makk hefur verið að ræða milli Landhelgisgæzlunnar og Hvals hf. Okkur hafði lengi grunað að þetta leynimakk ætti sér stað, en nú höfum við fengið það staðfest. Þetta þykir okkur í meira lagi furðulegt og gæti slíkt og annað eins varla gerst í öðrum lýðræð- isríkjum. Hverjir stjórna eigin- lega hér, ríkisstjórnin eða þeir sem halda uppi löggæzlu? Okkur var tjáð í ráðuneytinu að bátarnir væru einnig í haldi vegna lögbanns sem sett var á fyrri skipstjóra og leiðangursstjóra, en okkur er spurn hvernig það sé hægt, þar sem dómstólar hafa enn ekki úrskurðað hvort við gerðumst brotlegir á hvalveiðislóðum hér við land. Við teljum að ráðuneytið og Landhelgisgæzlan hafi hér tek- ið lögin í sínar hendur. Hvarvetna sem við höfum komið hefur verið farið að okkur skv. lögum, en annað er upp á teningnum hér og þykir okkur það miður, þar sem við höfum á allan hátt farið með friði. Alls höfum við verið teknir fastir fimm sinnum, en ekki höf- um við verið ákærðir í neinu tilfellanna og hlægir þetta fram- ferði löggæzlumanna því án efa margan. Og Jón Magnússon lög- fræðingur Landhelgisgæzlunnar hefur ekki virt okkur svars þrátt fyrir loforð þar um, og endurtekn- ar beiðnir okkar um að fá bátana afhenta. Okkur hefur ekki einu sinni verið leyft að hreinsa bát- ana, en þeir liggja undir skemmd- um af völdum seltu. Verðmæti bátanna er um 15 milljónir króna." Betur búnir að ári Þeir David McTaggart og Alan Thornton sögðu að það vekti gremju í röðum Greenpeace- manna hvernig komið hefði verið fram við þá í bátamálinu. Tæpast yrði nokkuð um frekari aðgerðir á miðum hvalbátanna í ár, þar sem vertíðinni væri að ljúka. Þeir sögðu að Rainbow Warrior kæmi á miðin næsta sumar og yrðu þeir Grænfriðungar þá öllu betur bún- ir til að trufla veiðarnar. „En okkur þykir undarlegt að Islendingar skuli halda áfram hvalveiðum. Þær skipta þjóðar- búið tiltölulega litlu og ljóst er að innan tveggja ára verður búið að samþykkja bann á allar hvalveið- ar. Og að 18 mánuðum liðnum verða aðeins fimm hvalveiðiþjóðir í heiminum, þ.e. íslendingar, Norðmenn, Japanir, Kóreumenn og Spánverjar. Önnur ríki munu hætta hvalveiðum fyrir þann tíma. Hætta íslendingar hvalveiðum? Við höfum reyndar haft spurnir af því að Islendingar hætti ef til vill hvalveiðum þegar á næsta ári. Þessi orðrómur er á kreiki innan hvaliðnaðarins. Einnig er tekið fram í dreifibréfi utanríkisráðu- neytisins til þeirra sem skrifað hafa stjórnvöldum og hvatt til þess að hvalveiðum verði hætt hér, að í gangi sé gagnger end- urskoðun á stefnu íslendinga i hvalveiðimálum. Öll teikn benda til þess að hvalveiðar verði með öllu bannað- ar að tveimur árum liðnum. Okkur þykir streita íslendinga því sér- kennileg, og ljóst er að ef tekin yrði fljótlega sú ákvörðun að hætta héðan hvalveiðum, þá yrði það til mikils álitsauka fyrir þjóðina hjá miklum fjölda fólks um heim allan." Hvalurinn og loðnan „Okkur þykir fróðlegt að bera saman okkar vafstur annars vegar og deilu íslendinga og Norðmanna vegna Jan Mayen hins vegar, en við þann samanburð kemur í ljós að íslendingar eru ekki samkvæm- ir sjálfum sér. Við erum að berjast fyrir því að íslendingar hætti að veiða hvali sem hafa hér viðkomu en ala unga annars staðar og fjarri landinu. Deilan um Jan Mayen snýst um það að íslend- ingar vilji að Norðmenn veiði alls ekki loðnu sem hrygnir við ísland en hefður viðkomu í nánd við Jan Mayen hluta úr ári.“ Að lokum sögðu þeir McTaggart og Thornton að fyrr í sumar hefðu þeir rætt við nokkra alþingismenn um að þingið léti hvalveiðimál Islendinga til sín taka. Þeir félag- ar verða hér á landi fram yfir helgina og eiga viðræður við ýmsa aðila um hvalveiðimál. Sigrún Jónsdóttir sýnir batik Bolungarvík 29. ágúst 1979. Þessa dagana stendur yfir sýning á verkum Sigrúnar Jóns- dóttur í ráðhússal Bolungarvík- ur. Alls eru á sýningunni 121 verk flest unnin í batik. Sérstaka athygli vekur hvernig listamað- urinn notar ljós og birtu til að gefa myndunum líf. Sigrún Jónsdóttir er þekkt fyrir að fara sínar eigin leiðir í listinni. Hún hefur haldið fjölmargar sýningar bæði innanlands og utan, hún hefur hlotið margar viðurkenningar fyrir verk sín á erlendum vettvangi. Sýningin í Ráðhúsinu var opn- uð 26. ágúst og stendur hún til og með 2. sept., en þann dag verður hún opin frá 2 til 10. Gunnar. Sigrún Jónsdóttir stendur hér við eitt verka sinna, sem nú eru til sýnis í ráðhússalnum (Bolungarvík. Ljósm. Gunnar.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.