Morgunblaðið - 07.02.1980, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 1980
15
'
degi og syngur allar 3 raddirnar
og með „dramatík", sem gerir
þetta svo frábært, sagði Levine.
— Ég var satt að segja fyrir-
fram svolítið hræddur við þetta
fyrirtæki allt því að fólkið hefði
ekki svo mikla æfingu í slíkum
uppfærslum, sagði Levine. En
þetta hefur gengið alveg ótrúlega
vel og við eigum enn tvær vikur
eftir til hljómleikanna. Ég verð að
vísu að gera hlé fram á fimmtu-
dag, því hljómsveitin æfir fyrir
tónleikana þá, en á föstudag
byrjum við aftur af fullum krafti
á La Traviata. Og hann bætti því
Á æfingu í Háskólabíói. Ein-
söngvararnir Garóar Cortes,
Ólöf Harðardóttir, Elísabet
Erlingsdóttir, Guömundur
Jónsson og Kristinn Hallsson.
Gilbert Levin stjórnar Sin-
fóníuhljómsveitinni á æf-
ingu.
við að óperan yrði flutt í heilu
lagi. I raun heldur lengri en oft á
sviði, þar sem sleppt væri úr.
Lærði mest af Solti
Við víkjum talinu að Gilbert
Levine sjálfum. Þótt hann hafi nú
nokkrum sinnum stjórnað Sinfón-
íuhljómsveit íslands á tónleikum,
■i
Myndin er af norðurenda Látravatns, það er 8 — 900 metra langt 380
m breitt. og yfir 20 m djúpt. Þarna er á ferð kvikmyndaleiðangur
Óskars Gíslasonar á leið á Látrabjarg fyrir rúmum 30 árum, og
vafalaust hefir óskar tekið myjadina.
Þórður Jónsson, Látrum:
Borun í Látravatni
veit fólk kannski ekki mikið um
hann utan íslands. Byrjað var á
því að spyrja hvort hann hefði
ekki hlotið Karajanverðlaunin.
— Jú, en það hafði ekki svo
mikil áhrif á minn feril, svaraði
hann. Það sem hefur haft mest
áhrif á minn listræna þroska, var
árið mitt sem aðstoðarhljómsveit-
arstjóri hjá Georg Solti, stjórn-
anda hljómsveitarinnar í Convent
Garden. Þetta var árið 1973. Ég
hafði stjórnað sinfóníuhljómsveit-
um, en hafði enga reynslu af
óperum. Hann var þá að vinna að
Carmen og fleiri stórum óperum.
Ég lærði meira af því að horfa á
hann vinna en af nokkrum öðrum
manni á lífsferli mínum. Arum
saman sat ég þó hjá hljómsveit-
inni í Metropolitanóperunni í New
York og fylgdist með öllum stjórn-
endum stjórna margvíslegum
verkum, svo sem Wozek, Rósakav-
alerunum, Tristan og Fidelio svo
eitthvað sé nefnt. Tveim síðast-
töldu verkunum stjórnaði Karl
Böhm. Þarna var t.d. Bernstein og
Eric Liensdorf, sem var hreinasta
afbragð sem stjórnandi. Hann var
svo öruggur. Ég sá hann aldrei
gera minnstu mistök. Þetta var
gagnlegt, en með Solti var ég
undir smásjánni og lærði alveg
ótrúlega mikið á því. Árin í New
York var ég stjórnandi Prince-
ton-sinfóníuhljómsveitarinnar og
taldi ekki eftir mér að fara niður
til New York til að sitja þarna á
kvöldinn og horfa á þá stjórna hjá
Metropolitan. Gerði það þegar ég
gat því við komið, allt þangað til
nýju stjórnendurnir komu og settu
nýjar reglur. Þá var búið með það.
En meðan leyft var að ég sæti í
hljómsveitinni þurfti ég að vera í
kjólfötum eins og hljóðfæraleikar-
arnir. Stóllinn minn var við
trommurnar svo ég sat í öllum
gauraganginum, þegar þær fóru af
stað, og hafði trombónana fyrir
aftan mig, segir Solti og hlær að
minningunum um þetta.
Sue Peters segist sleppa við að
borga sig inn á Metropolitan, því
hún hafi unnið með svo mörgum
söngvaranna þar, og þekki stjórn-
endurna. Aftur á móti sé það regla
heima hjá henni í San Fransisco,
að aldrei sé látinn frímiði, hversu
frægur sem gesturinn er, enda sé
það víst önnur af tveimur óperum
í heiminum, sem skili ágóða. En
San Fransisco-óperan hefur stutt-
an sýningartíma, aðeins fáa mán-
uði á ári, og því sagðist hún sjálf
geta haft sína hentisemi og unnið
annars staðar þar fyrir utan.
Gilbert Levine starfar nú sem
stjórnandi Sinfóníuhljómsveitar-
innar í Norfolk en hann fer líka
víða um. Tildrög þess að hann fór
að koma til íslands eru þau, að
hann hafði kynnst Jóni Sen og
stanzaði því hér einn dag, er hann
átti leið um, til að hitta hann. Jón
sagði þá! Þú verður að koma aftur
og stjórna hljómsveitinni! Og það
var í janúar 1979. Það var mitt í
skammdeginu, og svo dimmt, að
hann segist hafa átt erfitt með að
koma sér á fætur á morgnana. En
fólkið var svo yndislegt, bætir
hann við. Hér hefi ég fundið svo
mikla hlýju og vinsemd. Og Sue
Peters tekur undir það. Það fer
ekki á milli mála að þeim líkar vel
við Islendinga.
Frá því Levine var hér síðast við
að stjórna Sinfóníuhljómsveitinni,
hefur hann m.a. verið í London og
stjórnað Royal Philharmoniu-
hljómsveitinni, í Svíþjóð og Ham-
borg hjá NDR. Þegar hann fer
héðan í þetta sinn eftir miðjan
febrúar, fer hann til Berlínar til
að „deputera" þar.
Verða þá ekki nema þessir
tvennir tónleikar á La Traviata?
J-a, ef verður uppselt á þessa
tvennu tónleika og áhugi mikill,
þá væri hugsanlega hægt að end-
urtaka þá þegar ég kem frá Berlín
viku síðar á leið'vestur um. Hvað
um það, þetta starf hér hefur
verið svo ánægjulegt, og gengið
svo vel segir Levine að lokum, að
við erum jafnvel farnir að gæla
við þá hugmynd að taka fyrir aðra
óperu á næsta ári. Það er alltaf
gaman að koma hér og stjórna
Sinfóníuhljómsveitinni, en þetta
hefur verið hreinasta unun.
— E.Pá.
í grein minni í Morgunblaðinu
24. janúar sl., um eitt og annað
úr Rauðasandshreppi á árinu
1979. gat ég meðal annars um
borun í Látravatni, sem ég hefði
ekki frétt um árangur af, eða
raunverulegan tilgang borunar-
innar. Nú hefir Leó Kristjánsson,
Dunhaga 3, Reykjavík, verið svo
vinsamlegur að bæta úr þessu.
Hann segir í bréfi til undirritaðs
forgangsmann sýnatökunnar.
Roy Thompson frá Edinborg.
vera í leyfi fratvenjulegum rann-
sóknarstörfum sínum'í vetur. en
taka til við kjarnana sem hann
safnaði hér næsta sumar eða
haust.
Megintilgang rannsóknanna
segir hann vera að kanna breyt-
ingar á stefnu segulsviðs jarðar,
sem orðið hafa síðastliðin nokkur
þúsund ár. Hagstæðast segir hann
að gera slíkar mælingar á vatna-
seti, sem hægt er að aldursgreina
FRAMKVÆMDASTJÓRI Sinfón-
íuhljómsveitar íslands sagði í út-
varpsviðtali í gærkvöldi og lætur
hafa eftir sér í viðtali í Morgun-
blaðinu í dag, að fyrirhugaður
flutningur óperunnar „La tra-
viata“, sé fyrsti óperuflutningur,
sem Sinfóníuhljómsveitin standi
fyrir. Þetta er ekki rétt, og þótt
litlu skipti ef til vill, þykir mér
ástæða til að leiðrétta þetta. v
Vorið 1958 flutti Sinfóníu-
hljómsveitin óperuna „Carmen“
eftir Bizet á tónleikum í Austur-
bæjarbíói, og var það í fyrsta
skipti sem óperan var flutt hér
með þeim hætti. Stjórnandi var
þýzki hljómsveitarstjórinn Wil-
helm Brukner-Riiggeberg, í titil-
hlutverkinu var bandaríska söng-
konan Gloria Lane, en íslenzkir
söngvarar í öðrum hlutverkum,
meðal þeirra Stefán íslandi, sem
þá var enr- starfandi við Konung-
lega leikhúsið í Kaupmannahöfn, í
hlutverki Don José. Þessi nýjung
ÁFENGISVARNANEFND Hafn-
arfjarðar hefur gert svofellda
ályktun. þar sem mótmælt er
reglugerð um sölu bjórs í Fríhöfn-
inni til farþega. sem koma hingað
til lands:
„Afengisvarnanefnd Hafnar-
fjarðar mótmælir harðlega nýút-
gefinni reglugerð fjármálaráð-
herra, þar sem hann leyfir stórauk-
inn innflutning á áfengum bjór.
Telur nefndin að innflutningur á
bjór sterkari en 2'á % til neyslu
meðal íslendinga sé með öllu
með geilsakoli. Síðan sé hægt að
nota niðurstöðurnar til að áætla
aldur annarrra jarðlaga (fok-
sands, hrauna o.fl.) útfrá segul-
stefnunni.
Leó segir íslendinga ekki hafa
átt tæki til að taka eins langa
setkjarna og dr. Thompson getur
tekið, en telur ísl. visindamenn
væntanlega geta skoðað kjarna
hans þegar segulmælingum sé
lokið.
Bréfritari segir vonir standa til
að þar fáist ýmsar upplýsingar um
veðurfar, uppblástur lands, dýra-
líf í vötnum, og útbreiðslu gos-
öskulaga á undanförnum árþús-
undum, og lofar undirrituðum
nánari upplýsingum, þegar meira
fréttist frá Edinborg.
Þakka Leó Kristjánssyni upp-
lýsingarnar og vinsamlegt bréf.
Látrum, 3/2 1980.
Þórður Jónsson
átti mjög miklum vinsældum að
fagna, og var óperan flutt að mig
minnir alls tólf sinnum, fyrst á
þessum vortónleikum og síðan
aftur um haustið, vegna þess hve
margir höfðu orðið frá að hverfa
um vorið. Mun víst óhætt að
fullyrða, að ekki hafi aðrir tón-
leikar Sinfóníuhljómsveitarinnar
til þessa dags verið sóttir af fleiri
áheyrendum.
Þetta dregur á engan hátt úr því
framtaki, sem flutningurinn á „La
traviata“ er, og vildi ég mega óska
þess að hann tækist ekki miður en
flutningurinn á „Carmen" gerði á
sínum tíma. Ég hef alltaf talið, að
fáar aðferðir væru vænlegri en
þessi til að stækka áheyrendahóp
hljómsveitarinnar, og fagna því að
þráðurinn skuli tekinn upp aftur,
enda þótt fyrstu sporin virðist
flestum gleymd.
Með þökk fyrir birtingu.
6. febrúar 1980.
Jóit Þórarinsson.
óheimill lögum samkvæmt og sala
hans í Fríhöfninni á Keflavíkur-
flugvelli til farþega og flugáhafna
samrýmist ekki ísienskum lögum.
Það getur ekki annað en leitt til
siðleysis og upplausnar í þjóðfélag-
inu gangi opinberir aðilar á undan í
slíku virðingarleysi á lögum lands-
ins. Áfengisvarnanefnd Hafnar-
fjarðar skorar því á aðila, sem eiga
að gæta laga og réttar í landinu að
stöðva nú þegar þá sölu á áfengum
bjór sem viðgengst í Fríhöfninni á
Keflavíkurflugvelli."
„La traviata“ í Háskóla-
bíói — Litil leiðrétting
Mótmælir bjórnum