Morgunblaðið - 13.02.1980, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. FEBRÚAR 1980
VlEP '■
M0Röjk,-/3v;(
nvncruFV’
kawnu \[ ! «2.
((/ _________________________
Hvenær lagast
bankarnir?
Segðu mér. þú ert búinn að vera
hér hjá okkur í 15 ár. Hvers
ÖlWöf
■IÐð.
Djö... uppákoma er þetta annars — að ekkert pláss var í
vagninum.

Ég hélt að handbremsan væri
þín megin!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Eflaust muna margir eftir hin-
um spennandi lokamínútum
Stórmóts Bridgefélags Reykja-
víkur 1978 þegar sænsku Evrópu-
meisturunum Göthe og Morath
tókst að krækja í hin háu pen-
ingaverðlaun á siðustu spilunum.
Ari eftir komu sína hingað
reyndu þeir að verja Evróputitil
sinn í Lausanne í Sviss en tókst
ekki.
Norður gaf, allir utan hættu.
Norður
S. 9865
H. 75
T. DG8632
L. D
Vestur Austur
S. ÁKDG104 S. 732
H. Á1092 H. KG843
T. K9 T. Á54
L. 10 L. 73
Suður
S. -
H. D6
T. 107
L. ÁKG986542
Eftir tvö pöss opnaði suður á
fimm laufum. Göthe var með spil
vesturs og doblaði en Morath tók
út í fimm hjörtu. Göthe leist þá
vel á að spila sex spaða, sagði þá
og þrjú pöss fylgdu.
Útspil laufdrottning. Suður tók
með kóng og spilaði næst ásnum
sem vestur trompaði með háu og
tók fjóra slagi á tromp. Síðan
tígulkóngur og ás og þegar suður
fylgdi þóttist vestur vita nóg.
Hann tók næst á hjartaás og
svínaði síðan hjarta. Þannig fór
um þessa sjóferð, suður fékk á
drottninguna, einn niður.
Þessi frammistaða var nú varla
Evrópumeistara sæmandi. Strax
eftir slag nr. 2 var spilið í raun og
veru upplagt. Vitað var um níu
spil á hendi suðurs og aðeins
þurfti að athuga hvernig hin
spilin fjögur skiptust. Eyðan í
■ trompinu kom í ljós í næsta slag
og þá var bara eftir að athuga hve
marga tígla suður ætti. Kóngur,
tígull á ásinn og þriðji tígullinn
trompaður segir allt um skiptingu
tíglanna og vitað verður, að
hjartadrottningin mun koma í ás
og kóng. Og hefði Göthe farið
svona að hefði hann getað lagt
spilin á borðið, skýrt frá að hann
myndi ekki svína hjarta og and-
stæðingarnir gefist upp möglun-
arlaust.
COSPER
„Einhvern tíma áður hef ég séð
um það fjallað í blöðum og
kannski víðar, að bankarnir hefðu
það til endurskoðunar að lengja
opnunartíma sinn eftir að breyt-
ingar voru gerðar á honum í
haust. Ef einhver man það ekki þá
er það þannig nú að allir bankar
eru opnir á venjulegum skrifstofu-
tíma (og varla það þó), en einn dag
í viku er þó opnað í klukkustund
milli 5 og 6 ef ég man rétt.
Áður var þó oft eitthvert úti-
búið opið framundir kl. 7 á kvöldin
og menn sem unnu af einhverju
viti gátu þá komist í bankann á
heimleiðinni eða því sem næst.
Ekki veit ég hvort þessi endur-
skoðun á opnunartíma bankanna
er vel a veg komin, en hún hefur
að minnsta kosti ekki verið kunn-
gerð lýðnum ennþá. Þess vegna
langar mig til að spyrja hvenær
bankarnir lagist, hvenær ætla þeir
að hefja til vegs á ný þjónslund
sína. Það er engu líkara, en maður
þurfi að skríða fyrir þeim í öllum
efnum, bæði hvað varðar lána-
umsóknir og bara venjulega þjón-
ustu. Það er orðið svo mikilvægt
að komast í bankann nú orðið að
það dugir ekkert minna en fá sér
frí í vinnu til að geta litið þessar
merku stofnanir augum á opnun-
artíma þeirra.
Mér finnst mjög áríðandi að
bankarnir taki upp að nýju fyrra
samband sitt við viðskiptamenn,
venjulegt launafólk á í erfiðleik-
um með að komast í banka með
núverandi opnunarfyrirkomulagi
og því hlýtur það að hugsa sig um
tvisvar í framtíðinni áður en það
fer að treysta þessum merku
stofnunum fyrir aurum sínum.
Aurarnir eru hvort eð er ekki svo
miklir að bankinn þrífist ekki án
þeirra, og kannski var það þetta,
sem bankanir óskuðu eftir.
Vona ég svo að bankarnir líti á
þetta sem vinsamlega gagnrýni og
tilmæli, en ekki eingöngu röfl frá
óánægðum viðskiptavini.
Launþegi."
• Friðarstörf
Sovétmanna
„Ekki vantar Sovétmenn liðs-
mennina hér á landi. Fréttamaður
til margra ára vitnar og segist
trúa þeim fyrir heimsfriðnum.
Þeir hafa líka gætt hans vel eða
hitt þó heldur. Mig langar til að
gera smá úttekt á friðarstörfum
Rússa eftir stríð.
Þegar sósíalistarnir í Austur—
Evrópu voru búnir að svíkja ætt-
lönd sín í hendur Stalíns þá vildi
hann meira. Hann lét loka Berlín
og ætlaði að svelta 4 og hálfa
milljón manna og hirða síðan. Þá
CQSPER
Þú ekur bara beint af augum og þá kemurðu að
Brennerskarðinu!
Maigret og vínkaupmaðurinn
44
stakt verk og sé fram á hversu
glæsilegur árangur yrði af út-
komu hennar. Það er ekki
nokkur vafi á þvi, að ég myndi
geta selt útgáfuréttinn síðar
hæði til Bandaríkjanna og
víðar.
En til þess að geta komið
henni út. þarf ég snarlega að fá
200 þúsund franka og ég á ekki
svo mikið sem tíkall. Meg á
smávegis. en það er varla meira
en nokkur þúsund frankar.
Getur þú aðstoðað mig og
lagt fram þessa upphæð? Ég
veit það er smámál fyrir þig.
Þetta er í fyrsta skipti sem ég
bið þig um peninga og mér
finnst það fjarska óþægilegt.
Ég hef rætt þetta við Meg og
hún segir þú berir svo hiýjar
tilfinningar til okkar að þú
munir ekki neita að gera mér
þennan greiða.
Hringdu til mín eða sendu
mér nokkur orð um hvenær við
getum hitzt heima hjá þér eða á
skrifstofunni. Ég skrifa undir
hvað sem þú segir.“
— Það er nú hreinlega hægt
að gubba yfir þessu. ekki satt?
Maigret kveikti í pípunni og
hún fékk sér sígarettu.
— Þér veittuð athygli hvern-
ig hann kemur Meg að. er það
ekki? Ilitt bréfið er styttra.
Það var handskrifað og eins
og bréfritarinn hefði verið
óstyrkur.
JKæri vinur.
Ég er undrandi yfir því að
hafa enn ekki fengið svar við
bréfi mínu. Ég varð að herða
mig upp til að skrifa það. Það
var mikii traustsyfirlýsing að
skrifa svona hreinskilnislega.
Síðan hafa málin gerst enn
flóknari. Ég er með allháa víxla
sem falla alveg á næstunni og
það ga'ti orðið til þess að ég
yrði að hadta öllu. ef ég get ekki
staðið í skilum með þá.
Meg. sem veit um alla erfið-
leikana mína. tekur þetta mjög
nærri sér og hún sárbað mig að
skrifa þér aftur.
Ég vona að þú munir sanna
mér það að vinátta er ekki
orðin tóm. Ég treysti á þig eins
og þú getur treyst mér.
Þinn einlægi og tryggi vin-
ur.“
— Mér þætti fr<>ðlegt að vita
hvort yður er ekki eins farið og
mér að skynja leynda hótun að
baki orða hans.
— Jú. tautaði Maigret — ég
held að það fari ekkert á milli
mála.
— Lesið nú bréf Meg.
Hann greip eitt af handahófi.
„Ástin mín hjartakær!
Mér finnst eilífð síðan ég hef
séð þig og þó hittumst við á
mánudag í síðustu viku. Ó. hvað
mér leið yndislega þegar ég
hvildi í örmum þinum. þar sem
ég er svo sæl og örugg. Eg sendi
þér orð í íyrradag til að segja
þér hvar og hvenær við gætum
hitzt. Ég fór á venjulega stað-
inn en þú komst ekki og Ma-
dame Blanohe sagði að ekkert
hefði heyrzt frá þér. Ég er
óróleg. Ég veit að þú ert mjög
önnum kafinn og margt sem
kallar að hjá þér og ég veit lika
Eftir Georges Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á islensku
að ég er ekki eina konan i lífi
þínu. Ég er þó ekki afbrýðisöm
— bara ef þú lætur mig ekki
lönd og leið. því að ég þrái að
þú þrýstir mér að brjósti þér —
þá líður mér svo vel. Levfðu
mér að heyra frá þér og það
strax. Ég hið ekki um langt
hréf, bara að þú segir mér
hvenær við getum hitzt. Jean
Luc er sem stendur afar
áhyggjufullur. Hann langar til
að gefa út bók sem hann telur
að verði happ lífs hans. Ó. hann
er svo litlaus og óspennandi
samanborið við mann eins og
þig! óteljandi kossar! Þín
Meg.“
— Það eru mörg í þessum
dúr og sum eru satt að segja
óhugnanlega ástríðukennd.
— Frá hvaða tíma er hið
síðasta?
— Skrifað rétt fyrir sumar-
leyfið.
— Hvar voruð þér i sumar?
— í íbúð sem við eigum í
Cannes. Oscar fór nokkrum
sinnum flugleiðis til Parisar. í
Cannes hittum við ýmsa kunn-