Morgunblaðið - 20.02.1980, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRÚAR 1980
VlK>
MORötlNí'
RArfíNU
t) cT»i
Nci, á þessu heimili er ekki þörf
fyrir alfræðibók. Konan mín
veit ailt.
TilfinningatauKÍn er lifandi
það er klárt.
10 milliiitra á tveggja tíma
fresti. — Ég hélt þér hefðuð
sagt í gær tíu lítra?

s} Ktttóatónl:
Brautryðjendur rækju-
veiða við ísaf jarðardjúpl
„Nó (*nn
*■*» ««■. kif. né M Wv
•w vwi» r*f Wí:«. OK -.Vi«f >!
- — vm « (»!(<
íivffcaWfí ;(íí»bcx*si:v
«»•, M'r *'«, • Kbfysm »;«!•>
VSífciií*. 4 %f <»
# <w«íw;o. >«« i> waxí áf.-
cvW.jríián:'. iKtot^x fiif.
Um upph^f rækju-
veiða við Island
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Öil þekkjum við og höfum ef til
vili orðið fyrir barðinu á spilar-
anum, sem liggur í leyni og bíður
færis til að láta höggið detta. Til
dæmis segjum við þrjú grönd
eftir hægan stíganda i sögnum en
þá er ailt í einu doblað og við
töpum hárri tölu. Þá hefur hann
bölvaður náð i hnakkadrambið á
okkur. En í öðrum tilfeilum tekst
þetta ekki.
Norður gaf, allir á hættu.
Norður
S. 87
H. 64
T. ÁG64
L. D10972
Austur Vestur
S. 9432 S. ÁG5
H. 753 H. KDG82
T. 1072 T. K93
L. G53 L. 64
Suður
S. KD106
H. Á109
T. D85
L. ÁK8
Eftir tvö pöss opnaði suður á
einu grandi, sem norður hækkaði í
tvö. Og þegar suður sagði þrjú
grönd hélt vestur sig hafa góða
möguleika til að hnekkja þeim og
doblaði. Hann spilaði síðan út
hjartakóng, fékk slaginn og einnig
þann næsta á drottninguna en
þriðja hjartað tók sagnhafi.
Eðlilega reiknaði suður með
tígulkóngnum í vestur og laufið
varð að gefa fimm slagi, sem varð
öruggt eftir ás og kóng. Síðan
svínaði sagnhafi tígulgosanum.
Þar með voru átta slagir orðnir
öruggir og stuttu seinna voru
fjögur spil eftir á hendi.
COSPER
©PIB
8ZZ-9 COSPEK
Hér er ég með bensín á kveikjarann minn til næstu
25 ára!
Eftirfarandi bréf hefur nýlega
borizt og fjallar það um upphaf
rækjuveiða við Island og er skrif-
að í framhaldi greinar um það mál
er birtist í Mbl. í janúarlok.
„í sambandi við blaðagrein sem
Jens í Kaldalóni skrifar um upp-
haf rækjuveiða o.fl. í Morgunblað-
inu 26. janúar 1980, vil ég koma
með ýmsar leiðréttingar.
Það er auðskilið, að Jens hefir
fengið rangar upplýsingar þessu
viðvíkjandi, og ætla ég fyrst að
nefna, að Símon Olsen koma ekki
með M/S Ametu til Islands eins og
Jens skrifar.
M/S Ameta var 180 tonna mót-
orskip sem Norðmenn gerðu út á
Grænlandsfiskirí og sem í óveðri
rak inn á Breiðafjörð og upp á
land. Faðir minn, Ole G. Syre,
keypti skipið á strandstað og náði
því á flot. Haustið 1927 var skipið
komið í slipp í Reykjavík. Það var
síðar gert út á síld og var einnig í
flutningum.
Aftur á móti kom Símon Olsen
til íslands á 56 tonna mótorbáti
sem faðir minn keypti af þeim
Símoni og Ola Omundsen og sem
síðar hét Hrönn. Þessi bátur var
meðal annars gerður út á smá-
síldveiðar í ísafjarðardjúpi, bæði
með nót og lagnet, og þá var það
að rækja flæktist í síldarnetin hjá
okkur og benti það til að talsverð
rækja væri þarna.
Nokkrum árum seinna var það
að þeir Símon og faðir minn gengu
í félagsskap um lifrarbræðslu, og
ekki undirritaður eins og Jens
skrifar. Þá var það að þeir fengu
meiri fjárráð og gátu lagt í að búa
sig út á rækjuveiðar. Fyrst leigðu
þeir bát sem Óli hét, enn síðar
keyptu þeir bát sem hlaut nafnið
Karmöy, eftir heimabyggð þeirra
beggja.
Eg vil að lokum segja þetta, að
Símon Olsen sneri sér við í
gröfinni ef hann vissi að hann ætti
að fá allan heiðurinn af að rækja
fannst við strendur Islands.
Virðingarfyllst,
Gabriel Syre."
• Peningana undir
koddann?
„Bankarnir hafa tekið upp
það furðu-fyrirkomulag að hafa
opnunartíma sína á því tímabili,
sem vinnandi fólki er allsendis
ómögulegt að notfæra sér í því
augnamiði að eiga viðskipti við
þessar stofnanir.
Austur Norður S. 8 H. - T. Á64 L. - Vestur
S. 94 S. Á
H. - H.8
T. 107 T. K9
L. - Suður L. -
S. KD H. - T. D8 L. -
Maigret og vínkaupmaöurinn
50
Suður hafði fylgst vel með
afköstunum og næsta slag fékk
vestur á spaðaásinn. í hjartaátt-
una lét suöur spaða en tvo síðustu
slagina fékkk hann á drottningu
og ás í tígli. Slétt unnið spil.
raggeit. Gerið svo vel að koma
hingað.
begar ég sá að Oscár Chabut
stóð upp lá við ég hrópaði:
— Nei! Gerið það ekki.
Pigou gekk til hans, viðbúinn
að bera fyrir sig höndina til að
verja andlit sitt ef hann ætlaði
að berja hann. en Oscar var
honum sneggri og áður en ég
vissi af hafði hann rekið Pigcu
vei útilátinn kinnhest.
— Þetta er fyrir að hafa
talið mig fífl. Ég gæti auðvitað
kært yður fyrir lögreglunni. en
ég hef engan hug á þvi. Nú
hypjið þér yður héðan í síðasta
sinn, hirðið draslið yðar og
Játið mig ekki sjá yður framar.
Þér eruð kjáni Pigou —
crkibjálfi.
Giraffinn þagnaði.
— Og hann fór síðan á
braut?
— Já, hvað hefði hann ann-
ars átt að gera. Hann gleymdi
penna i skúffunni sinni, en
hann hefur aldrei komið að ná i
hann.
— Hafið þér heyrt frá hon-
um siðan?
— Ekki fyrstu mánuðina.
— Hringdi kona hans ekki
hingað?
— Fyrst í september eða i
byrjun október. Þá kom hún
hingað.
— Var það Chabut sem tók á
móti henni?
— Hún var hér þegar hann
kom inn. Hún vildi fá að vita
hvort maðurinn hennar starf-
aði hér enn.
„Nei. hann fór í vinnu á sama
tima á hverjum morgni og um
mánaðamótin afhenti hann mér
sömu upphæð og venjulega.
Hann sagði að hann hefði svo
mikið að gera að hann hefði
engin tök á því að fara í
sumarfrí.“
„Við bætum okkur það upp í
vetur og förum i frí. Mig hefur
iengi langað til þess.“
„Voruð þér ekkert hissa á
þessu?“
Jitlar
„Æ, ég hafði svo
áhyggjur af honum.“
Hún var langtum lagiegri en
ég hafði haldið. vel vaxin og
mjög snyrtilega kiædd.
„Eg vonaði þér gætuð gefið
mér einhverjar upplýsingar um
hann. Það eru tveir mánuðir
siðan hann fór af heimilinu.“
„Og þér komið ekki hér fyrr
en nú.“
„Ég hugsaði sem svo að hon-
um myndi víst ábyggiJega
skjóta upp aftur.“
Hún var yfirlætisleg í fasi,
hafði stór dökk augu. sem mér
fundust nokkuð kuldaleg.
„Nú get ég ekki komizt af
lengur og ...“
Húsbóndinn kom þá inn.
mældi hana út og spurði svo:
— Ilver er þetta?
— Frú Pigou, varð ég auðvit-
að að segja.
— Hvað viJl hún?
— Hún hélt að maður henn-
ar ynni hér. Hann er horfinn.
— Sko til.
— í tvo til þrjá mánuði
afhenti hann henni mánaðar-
Ettir Georges Simenon
Jóhanna Krist|ónsdóttir
sneri ó islenaku
lega sömu uppha-ð og venju-
lega.
Hann horfði í augu henni.
— Þér urðuð sem sagt ein-
skis vísari? Ég veit ekki hvar
maðurinn yðar fékk pcningana,
en þetta hefur áreiðanlega ekki
verið auðvelt fyrir hann. Þér
vissuð þá ekki heldur að hann
var þjófur? Smáskítakall sem
taldi yður trú um að hann hefði
fengið launahækkun. Og nú
þegar hann hefur stungið af er
það sjálfsagt vegna þess að
hann hefur gefizt upp.
— Hvað eigið þér við?
— Það er Jtægt að halda sér á
floti um takmarkaðan tíma, en
sú stund rennur upp þegar
menn fara að hrapa niður á við
og þá er enginn vegur til baka.
— Viljið þér láta mig vera
einan með frú Pigou, Anne
Marie.
Ég hafði grun um hvað stæði
fyrir dyrum og ég verð að segja
að ég fann til andstyggðar. Eg
fór niður og út til að fá mér
ferskt loft og hálftima seinna sá
ég hana koma út. Hún flýtti sér