Morgunblaðið - 05.10.1980, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. OKTÓBER 1980
I STUTTU MÁLI
TÓNABÍÓ FRÚ ROBINSON
Tónabíó hefur nú um nokkurt skeið sýnt nýtt sýningareintak
myndarinnar THE GARDUATE, við góðar undirtektir. Ekki síst þeirra
sem nutu þessarar vinsælu myndar fyrir röskum áratug og hrifust af
frjálslyndi hennar, (þá), í kynferðismóral og gagnrýni á þjóðfélag hinna
eldri.
Það hefur mikið vatn runnið til sjávar á þeim þrettán árum sem liðin
eru frá frumsýningu THE CRADUATE, og mesti broddurinn af, hvað
snertir frjálsræði og ádeilu. En í gegnum tiðina mun standa frábær
leikstjórn Nichols, leikur Bancroft og Hoffmans og ekki síður hin síunga
tónlist Simons og Garfunkel að ógleymdri fagurri myndatöku Robert
Surtees.
Á NÆSTUNNI
Ádur en lanjft um líður verður hér tekin
til sýninKa i LauKarásbiói hin umtalada
mynd MOMENT TO MOMENT, sem næstum
varó til þess að kveða niður vinsældir
stjornunnar Travolta. En það má nýjast um
kappann segja að hann slær nú enn einu
sinni í «oKn i dreifbýlisrokkmyndinni UR-
BAN COWBOY.
Hér leikur Travolta sjálfan sík, en myndin
er söKð sjálfsævisciKuleK. ok fjallar um
samband hans við sér mun eldri leikkonu.
Diana Hyland, sem lauk við dánarbeð
hennar árið 1977. Hér fer afbraKðsleikkon-
an Lily Tomlin með hlutverk Dionu. Leik-
stjórn (>k handrit i hondum Jane Wa^ner.
Á næstu grösum í Nýja bíó
NÝJA BÍÓ, sem hefur sýn-
ingarrétt á myndum risafyr-
irtækisins 20th Century Fox,
hériendis, á enn nokkuð ósýnt
af myndum úr síðasta samn-
ingi þessara fyrirtækja. Það
verður að segjast eins og er
að þetta er óvenju vænn
hópur, sem hlotið hefur góðar
undirtektir meðal almenn-
ings og gagnrýnenda erlendis.
ALIEN er sjálfsagt hvað
þekktust þessara sjö mynda
sem ósýndar eru, enda ein
vinsælasta mynd síðasta árs
víðsvegar um heim og kom
nokkuð við sögu Oscarsverð-
launanna í vor.
ALIEN er fyrsta „geim-
hrollvekjan“, sem gerð hefur
verið, en hún fjallar um sjö
vísindamenn sem staddir eru
órafjarri í tíma og rúmi í
biluðu geim-dráttarskipi. Og
þá taka einkennilegir og
ógnvekjandi hlutir að gerast
Myndin þykir einstaklega
vel gerð tæknilega — synd að
fá ekki að njóta hennar í
Doiby — og sagt er að fólki
hafi ekki brugðið jafn hressi-
lega í kvikmyndahúsi um
árabil .. .
Leikstjórn annast Ridley
Scott, cn með stærstu hlut-
verkin fara Tom Skerritt,
Sigourney Weaver, Veroníca
Cartwright, sá gamli þrjótur
Harry Dean Stanton, John
Hurt, lan Holm og Yaphet
Kotto.
Þá hefur verið samið um
Meistari Barnardo Borto-
lucci leikstýrir hinni umtöl-
uöu mynd LUNA.
nýjustu mynd Paul Mazurky,
WILLIE AND PHIL, sem
frumsýnd var erlendis í síð-
asta mánuði, (öðru vísi mér
áður hrá). Myndin hefur hlot-
ið misjafna dóma, sumir telja
hana bestu mynd leikstjór-
ans, aðrir segja hana standa
nokkuð að baki toppmynd-
anna BLUME IN LOVE og
AN UNMARRIED WOMAN.
Efni myndarinnar sækir
Mazursky í hið klassíska
TWENTIETH
CENTURY-FOX
í stórmyndinni THE ROSE er tekiö miö af hörmulegu
lífshlaupi Janis Joplin. Hér eru þau Bette Midler sem
rokkstjarnan og Alan Bates sem hinn kaldrifjaði
umboösmaöur hennar.
I
>Í0&m£

’ . * ""* m ■ es « .. %■> " k, *
■ jí ‘ f * ***** a-v m »" ■" nfy*
mmSM'. * mJSSsmHmm Jsár* *
Þríhyrningurinn í hinni glænýju mynd Paul Mazurkyz, WILLIE AND PHIL, þau Michael Ontekan, Margot Kidder og
Ray Sharkey.
* *
I * i#*
listaverk Truffauts, JULES
ET JIM, fjallar um vináttu og
platónska ást sem tveir félag-
ar leggja hvor á annan og
þær kynferðislegu hvatir sem
þeir bera til sömu konunnar.
Óneitanlega er forvitnilegt að
sjá hvernig Mazursky tekst
til.
Með aðalhlutverkin fara
Margot Kidder og hinir lítt
kunnu karlleikarar Michael
Ontekan og Ray Sharkey.
Þá er von á tveim myndum
eftir þann brokkgenga meist-
ara Robert Altman. Nefnast
þær PERFECT COUPLE,
sem frumsýnd var á síðasta
ári við takmarkaða hrifningu,
hin HEALTH, sem Altman er
að leggja síðustu hönd á, en
þar kun hann gera grín að
þeim sem einkum leggja sér
til munns hið svokallaða
heilsufæði. He, he ...
Myndin er sögð í anda
NASHVILLE og THE
WEDDING, og leikarahópur-
inn er stór og samanstendur
af gamalkunnum nöfnum að
mestu leyti.
Tvær síðustu helgar feng-
um við tækifæri til að hrífast
af snilldarverki italska leik-
stjórans Bernardo Bertolucci,
1900, og innan skamms er von
á nýjustu mynd meistarans,
LA LUNA. Ógjörningur er að
lýsa efni myndarinnar i
stuttu máli, sjón er sögu
ríkari. LUNA fjallar um
mæðgin; sonurinn er að
breytast úr unglingi í mann,
móðirin er fræg óperusöng-
kona, sem veit ekki hvort hún
á að helga sig heimilinu eða
frægðinni og ást þeirra hvors
til annars er að skilja þau að.
Með aðalhlutverkið fer hin
rísandi leikkona Jill Clay-
burgh, Matthew Barry, Ren-
ato Salvatori og Tomas Mili-
an. Handritið er samið af
þeim Bernardo og Giuseppe
Bertolucci, kvikmyndatöku
annast Vittorio Storaro.
Stórmyndin THE ROSE,
með söngkonunni Bette Mid-
ler í aðalhlutverki, er byggð á
tragísku veraldarvolki ann-
arrar stórstjörnu, sem greypt
er í minnningu okkar flestra,
Janis Joplin. Myndin hefur
hlotð frábærar viðtökur alls-
staðar og tónlistin hefur lent
á vinsældalistum frá Holly-
wood til Honolulu. Það er
mikið tilhlökkunarefni að sjá
„The Divine Miss M“, á tjald-
inu, en auk hennar fara þeir
Alan Bates og Frederic For-
rest með aðalhlutverkin.
BRUBAKER, nefnist feyki-
vinsæl mynd sem frumsýnd
var í sumar með hinum sí-
vinsæla Robert Redford í
hlutverki fangelsisstjóra sem
reynir umbætur sem ekki fá
hljómgrunn í eyrum fangels-
isyfirvalda og stjórnvalda.
Raunsæ lýsing á hrottalegu
lífi og aðbúnaði fanganna,
hefur vakið miklar umræður
vestan hafs, enda er myndin
byggð á sönnum atburðum.
Leikstjórnina annast góð-
kunnur „tugthúslimur", eða
Stuart Rosenberg, sem gerði
hina eftirminnilegu „fangels-
ismynd", COOL HAND
LUKE.
Þess má að lokum geta, að
forstjóri Nýja bíós hafði valið
BRUBAKER sem jólamynd í
ár en af því getur ekki orðið
sökum hörguls á sýningar-
eintökum. Hann stafar aftur
af verkfalli leikara vestan-
hafs, en það er farið að lama
kvikmyndaiðnaðinn verulega.
Aðeins sárafáar myndir eru
nú í framleiðslu og með sama
áframhaldi er kvikmynda-
skortur fyrirsjáanlegur. Nú
þegar hafa dreififyrirtækin
gripið til þess ráðs að fækka
frumsýningum en geta tæp-
ast annað eftirspurn á ein-
tökum nýlegra mynda. Það
má því segja að þetta lang-
vinna verkfall, þar sem hvor-
ugur virðist á því að gefa sig,
sé farið að koma við íslenska
kvikmyndahúsagesti nú þeg-
Bloodbrothers
AUSTURBÆJARBÍÓ:
FÓSTBRÆÐUR
Þegar þessar línur birtast
er sýningum sjálfsagt að
ljúka á athyglisverðri mynd í
Austurbæjarbíói, BLOOD-
BROTHERS. Það er því tæp-
ast ástæða til að fjölyrða um
myndina, en hún á það heldur
ekki skilið að fara framhjá án
þess að henni séu skil gerð.
Leikstjórinn, Robert Mulli-
gan, sem kunnastur er fyrir
myndirnar TO KILL A
MOCKINGBIRD, (’62) og
THE SUMMER OF ’42 (71),
skapar hér dökkmálað
drama, nokkuð sundurlaust
en oft geisiandi af mann-
legum tilfinningum. Um-
hverfið og efnið er ekki ný
bóla, þar sem myndin fjallar
um framtíðardrauma ungs
Bandaríkjamanns af ítölsk-
um ættum, sbr. myndirnar
um ROCKY og SATURDAY
NIGHT FEVER. En hér er
reynt að horfast í augu við
I ;
staðreyndir. Ævintýraljóm-
inn látinn lönd og leið. Hand-
ritið er raunsætt á köflum og
persónur skýrt mótaðar.
Amerísk-ítalska fjölskyld-
an gæðist lífi í höndum þeirra I
ágætu leikara Paul Sorvino,
en einkum er það túlkun Tony
Lo Bianco á hinum kynrugl-
aða föður, sem situr eftir í
huganum. Þar er á ferðinni
leikari sem ekki er nægilegur
gaumur gefin. Sú sem fer með
hlutverk móðurinnar er lítt
sannfærandi.
Því hefur verið varpað
fram að Gere sé líklegur
arftaki Newman og co., en
víst er að piltur sannar það
ekki með misjöfnum og
stundum vandræðalegum leik
sínum í FÓSTBRÆÐRUM.
En hann hefur vörpulegt út-
litið með sér, (þó hann minni
oft illilega á armingjann Fal-
conetti), og hver veit nema að
Eyjólfur hressist hvað varðar
framsögn og látbragð.