Morgunblaðið - 01.05.1981, Síða 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1981
HÖGNI HREKKVÍSI
*-*• 1961
McNaught Synd., Ibc
IÞÚ NÚ MJOÍí iNIÐU&UA ( Hó'frNI! "
ást er...
... að spyrja sjálf-
an sig. Hvað geri ég
án hennar?
TM Reo. U.S. Pat. Off — all rights reserved
c 1980 Los Anoeles Times Syndicate
I.a knir! Gætir þú ekki reynt að
telja manninn minn á að hyrja
aftur að rcykja?
Þurbjörn Ásgeirsson, Akur-
eyri, skrifar:
„Dr. Helgi Pjeturss fann lög-
mál um þá tilhneigingu meðal
manna að samstilla annan heila
eftir sínum heila. Hann fann
þetta lögmál þegar hann upp-
götvaði draumgjafann, sem er
gerandinn í draumi sofandans.
í framhaldi af þessu vil ég
rekja nokkur atriði, sem allir
kannast við og vísar til þessara
stilliáhrifa. Þegar þú hugsar
einhverja setningu, þá kemur
það oft fyrir að annar segir
hana í sömu andrá. Ef þú situr
þar sem margmenni er og kross-
leggur fætur þá er það oft að
aðrir geri það samtímis þér
óafvitandi. Ef einn stendur upp,
þá annar gerir það samtímis þér
óafvitandi og verður oft hálf
vandræðalegur því hann vissi
ekki af hverju hann stóð upp.
Það hefir komið fyrir að karl-
maður hafi fengið sóttarverki
með barnsmóður sinni. Einnig
hefur dávaldur náð svo sterkum
tökum á dáleidda að hann
skynjar ekki saltbragðið þegar
salt er sett upp í hann, én þegar
dávaldur setur salt upp í sig þá
skynjar dáleiddi saltbragð og
byrjar að skyrpa út úr sér salti
þó ekkert salt sé upp í honum.
Hver kannast ekki við það frá
kappleikjum íþróttamanna, að
sá sem á heimavelli keppir á
meiri sigurmöguleika en hinn.
Samstilling milli draum-
gjafa og sofanda
6 Augljóslega verður að ætla,
Þorbjörn Ásgeirsson
að þarna sé um samstillingu
að ræða á milli heila. Hugsun
eins heila leitast við að fram-
leiða sig í öðrum heila, sem oft
verður til þess að orka viðtak-
andans eykst og geta hans
verður meiri, samanber
íþróttamanninn á heimavelli.
Einnig getur sársauki og aðrar
skynjanir framkallað sig í öðr-
um heila. Þá er ekkert til
fyrirstöðu að ætla að sjón-
flutningur eigi sér stað og sé
undirstaða draumanna, með
aðstoð draumgjafans.
Draumurinn er eitt atriði af
mörgum, sem getur ekki
myndast nema samstilling sé á
milli draumgjafa og sofanda.
Martröð er eitt sterkasta
dæmi um slíkt. Einkennandi
við hana er að sofandinn er
eins og rígbundinn eða fastur
á einhvern annan hátt, hann
getur sig hvergi hrært. Á
svipaðan máta og dáleiðari
sem hefur dáleitt svæfða á
þann hátt að hann getur
hvorki nreyft legg né lið.
Þannig lifir sofandinn, vegna
samstillingarinnar, sig inn í
hlutverk draumgjafans, sem
hefur verið heftur á einhvern
hátt, einhverra hluta vegna.
Gat talað af
munni annars
Margar tilraunir hafa verið
gerðar á mannsheilanum, en
einnar vil ég geta, sem var gerð
fyrir löngu síðan og er skráð í
Nýal, bls. 290—291: „Rússneski
sálfræðingurinn dr. Naum Kotik
fann, að mannsheilinn sendi frá
sér orku, sem hagar sér líkt og
rafmagn. Orku þessa gat hann
leitt eftir koparþræði og safnað
henni á yfirborð hlutar. Þá
stórmerkilegu uppgötvun gerði
Kotik að orka þessi, sem geyma
má á pappírsblaði, leitast við að
framleiða aftur í öðrum heila
heilaástand eins og það sem
w.j 'ÉÉL 30& m

E UF |
Þessir hringdu . . .
Er réttur gang-
andi vegfar-
enda enginn?
Jórunn Ólafsdóttir frá Sörla:
stöðum hringdi og sagði: — í
frumvarpi því sem hæstvirtur
dómsmálaráðherra, Friðjón Þórð-
arson, hefur lagt fram á alþingi,
um bílbelti og o.fl. er ákvæði um
rýmkun á gildandi umferðarlögum
um að leyfa hjólreiðar á gang-
stéttum. Eg spyr og áreiðanlega
margir fleiri: Er réttur gangandi
vegfarenda enginn? Ég er svo
undrandi á að ekki skuli hafa risið
sterk mótmælaalda gegn þessari
ráðstöfun. Það er vissulega rétt að
hjólreiðafólk er í allverulegri
slysahættu úti á akbrautunum og
eru dapurleg dæmi um það. En
erum við nokkru bættari með að
fá slysin upp á gangstéttarnar,
sem eru margar hverjar erfiðar
fyrir, mjóar og ósléttar. Ég hef
haft samband við löggæslumenn
og fleiri aðila hér fyrir norðan, og
eru allir á einu máli um, að þetta
muni hafa aukna slysahættu í för
með sér, ef af yrði. Ég beini því til
hæstvirts dómsmálaráðherra, að
hann endurskoði afstöðu sína
varðandi nefnda breytingu á um-
ferðarlögunum, því að margt ann-
að kemur til greina.