Morgunblaðið - 17.06.1981, Side 30

78
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. JÚNÍ1981
„Dómþing“ um spuminguna:
„Á að leggja Reykja-
víkurflugvöll niður?“
Hér fer á eftir út-
dráttur úr fundargerð
fundarritara frá borg-
arafundi „Lífs og
lands“ um málefni
Reykjavíkurflugvall-
ar. Fundurinn var í
formi dómþings með
sækjanda og verj-
anda, vitnaleiðslum
og kviðdómi.
Dr. Jón Óttar Ragnarsson,
formaður Lífs og lands, setti
dómþingið og kynnti tildrög þess.
Gat hann þess, að Líf og land
hefði ekki tekið afstöðu í þessu
máli og væri ekki háð niðurstöð-
um dómþingsins. Síðan skipaði
hann dr. Gunnar G. Schram dóm-
forseta.
Dr. Gunnar G. Schram tók síðan
við stjórn dómþingsins og kynnti
sögu dómþinga sem eiga sér sögu
langt aftur í aldir. Hann kynnti
síðan aðila dómþingsins, sem
voru: lögmennirnir Jón E. Ragn-
arsson, sem var meðmæltur tillög-
unni og Ragnar Aðalsteinsson,
sem var mótfallinn tillögunni.
Lögmennirnir fengu 1 klst. hvor
til að leiða vitni og gagnspyrja.
Dómforseti áminnti lögmennina
um að spyrja á hlutlægan og
glöggan hátt.
Að vitnaleiðslum loknum tæki
við kviðdómur skipaður 12
mönnum, sem valdir hefðu verið
af handahófi úr þjóðskrá. Kvið-
dómur tæki síðan afstöðu á lokuð-
um fundi í 15 mínútur. Ef ágrein-
ingur yrði, færi fram atkvæða-
greiðsla. Síðan yrði kveðinn upp
dómur í samræmi við úrskurð
kviðdóms.
Vitni Jóns E. Ragnarssonar
voru: Rúnar Bjarnason slökkvi-
liðsstjóri, Ólafur Haraldsson flug-
umferðarstjóri, Bjarki Jóhannes-
son verkfr. og arkitekt, Skúli
Johnsen borgarlæknir.
Vitni Ragnars Aðalsteinssonar
voru: Agnar Kofoed-Hansen flug-
málastjóri, Karl Eiríksson fram-
kvæmdastjóri, Einar Helgason
framkvæmdastjóri, Þorgcir Páls-
son verkfræðingur, Bjarni Ein-
arsson framkvæmdastjóri.
Jón E. Ragnarsson tók síðan til
máls og nefndi helstu ástæður
fyrir því að hann vildi láta loka
Reykjavíkurflutvelli. Staðreynd
væri, að Reykjavíkurflugvöllur
væri landfræðilega löngu orðinn
ófullnægjandi, svo ekki væri
minnst á öryggissjónarmiðin. Til
að koma honum í sæmilegt ástand
þyrfti gífuriegt fjármagn, sem
yrði hvort eð er kastað á glæ, þar
sem völlurinn yrði þarna í mesta
lagi í 30 ár enn. Skynsamlegast
væri, að völlurinn færi strax og
fjármunir notaðir til að byggja
lítinn flugvöll í nágrenni Reykja-
víkur. Einnig mætti nota Kefla-
víkurflugvöll. Hann benti einnig á,
að Reykjavíkurflugvöllur væri
hvort eð er ekki miðsvæðis nema
fyrir Vesturbæinn í Reykjavík,
enda væri miðja höfuðborgar-
svæðisins nú rétt austan við Borg-
arspítalann. Frá Umferðarmið-
stöðinni væri ekki nema 30—35
mín. akstur til Keflavíkur, en til
að komast á Reykjavíkurflugvöll
þyrftu borgarbúar að aka allt frá
5 mín. til 30 mín., eftir því hvaðan
úr borginni væri ekið. Þá minntist
hann einnig á þá hættu sem
þéttbýlinu kringum völlinn stafaði
af honum, einkum þó miðborginni
og þá einnig þá mengun sem
flugrekstrinum fylgdi, þ.e. há-
vaðamengun. Höfum við ráð á því
að reka 2 stóra flugvelli fyrir
sama svæðið?
Þá var kallað fram fyrsta vitni
Jóns E. Ragnarssonar, Rúnar
Bjarnason slökkviliðsstjóri.
Vitnið var spurt um skoðun
hans á öryggismálum í sambandi
við rekstur flugvallar á þessum
stað. Sagðist Rúnar vilja játa, að
þau 15 ár, sem hann hefði verið
slökkviliðsstjóri, hefði hann haft
vaxandi áhyggjur af þeirri slysa-
hættu sem væri fyrir hendi á
Reykjavíkurflugvelli. Völlurinn
væri mjög ófullkominn og endur-
bæta þyrfti hann til muna til að
minnka slysahættu fyrir farþega.
Hitt væri að vísu meira áhyggju-
efni, sú hætta sem þéttbýlinu í
Reykjavík og Kópavogi stafaði af
þessari flugstarfsemi. Slys hefði
orðið á Reykjavíkurflugvelli, m.a.
vélar hefðu lent á húsum, þó langt
væri um liðið, tvær vélar í flugtaki
SINDRA
STALHE
SINDRA STAL
iví liggur
ítyrkurinn
Það sem steypt er þarf að styrkja
með stáli — Steypustyrktar stáli.
Steypustyrktarstál er ein af okkar
sérgreinum.
Við geymum stálið í húsi, sem
heldur því hreinu og gljáandi,
þannig verður það þægilegra í
vinnslu og sparartíma. Markmið
okkar er fljót og góð sendingar-
þjónusta.
Notaðu aðeins gott steypustyrktar-
stál, í því liggur styrkurinn.
hefðu misst flug og hrapað á
flugvallarsvæðinu og væri mildi,
að þær hefðu ekki verið komnar
lengra. Eitt slys hefði orðið í
aðflugi að vellinum og vélin lent í
sjónum við Örfirisey. Það væri
einnig mildi, að hún hefði ekki
lent á þéttbýlissvæðinu í Reykja-
vík.
Ragnar Aðalsteinsson gagn-
spurði síðan vitnið.
Spurði hann fyrst, hvort manns-
líf hefðu tapast vegna flugs til eða
frá vellinum. Vitnið sagði, að tveir
ungir menn hefðu farist, er þeir
voru að hefja æfingaflug og
misstu flugið.
Lögmaður spurði þá, hvort
rekstur flughafnar væri hættu-
meiri en rekstur Reykjavíkur-
hafnar. Rúnar kvað aðalhættuna
vera þegar vélarnar flygju yfir
þéttbýli.
Þá var kallaður fyrir Bjarki
Jóhannesson, arkitekt og verk-
fræðingur.
Jón E. Ragnarsson bað hann að
gera grein fyrir stöðu sinni.
Kvaðst hann vera arkitekt og
verkfræðingur. Lögmaður spurði
fyrst um borgarskipulag og mál-
efni Reykjavíkurflugvallar og
greinargerð Bjarka um staðsetn-
ingu Reykjavíkurflugvallar, al-
menn skipulagsmál, landnýt-
ingarprósentu atvinnufyrirtækja
á flugvallarsvæðinu miðað við
aðra staði í Reykjavík. Vitnið kvað
nýtingu lands á flugvallarsvæðinu
vera lélega, þ.e. 4 atvinnutækifæri
á hvern hektara, miðað við 60—
100 á atvinnusvæðum annars stað-
ar í borginni. Flugvöllur í Kap-
elluhrauni eða Keflavík myndi
spara þjóðfélaginu talsverðar
fjárhæðir við það að land Reykja-
víkurflugvallar losnaði. Til að
nefna tölur myndi kostnaður
vegna alls aksturs vera um 300.000
gkr. lægri á ári fyrir einstakling,
sem gæti búið á flugvallarsvæðinu
en fyrir þann, sem þyrfti að búa í
nýju hverfi austur við Korpúlfs-
staði. Varðandi akstur á flugvöll
benti vitnið á, að akstur frá nýrri
umferðarmiðstöð við Breiðholt til
Keflavíkur gæti tekið um Ví> klst.,
en akstur frá Breiðholti til
Reykjavíkurflugvallar gæti tekið
allt að því sama tíma. Þá spurði
lögmaður um kostnaðarsaman-
burð flugfélagsins annars vegar
miðað við flutning alls flugs til
Keflavíkurflugvallar og hins veg-
ar miðað við óbreytt ástand.
Nefndi vitnið ýmis dæmi til sönn-
unar því, hvað myndi sparast, ef
Keflavíkurflugvöllur annaðist allt
áætlunarflug svo sem að tæki
myndu nýtast betur, þá einnig
starfsfólk, flugskýli o.fl.
Ragnar Aðalsteinsson gagn-
spurði síðan Bjarka Jóhannesson.
Aðspurður kvaðst vitnið vera
verkfræðingur. Spurði þá lögmað-
ur, hvort hann hefði kynnt sér
flugvallarbyggingar. Kvaðst hann
ekki hafa gert það sérstaklega.
Lögmaður bað vitnið að skýra frá
kostum flugvallar í Kapellu-
hrauni. Vitnið kvað vel fram-
kvæmanlegt að byggja flugvöll
þar, sem væri ekki nálægt byggð.
Lýsti hann síðan staðsetningu
hugsanlegrar flugbrautar á korti.
Hávaðamengun yrði minni og
einnig slysahætta í byggð.
Lögmaður spurði vitnið hvort
það vissi um borg sem hefði sinn
eina flugvöll í 50 km fjarlægð,
hvort ekki væri rétt, að tæknin
væri í þá átt að minni og minni
velli þyrfti fyrir flugvélar? Vitnið
sagði, að þessu væri öfugt farið,
stefnan væri sú, að nú þyrfti
lengri flugbrautir.
Þá var kallaður fyrir Ólafur
Haraldsson flugumferðarstjóri.
Fram kom, að hann er flugum-
ferðarstjóri á Keflavíkurflugvelli.
Aðspurður kvaðst hann hafa verið
flugumferðarstjóri í 25 ár, setið í
flugráði og einnig vera áhugamað-
ur um flug. Jón E. Ragnarsson
spurði um álit Ólafs varðandi
Reykjavíkurflugvöll. Vitnið kvaðst
lengi hafa verið fylgjandi því, að
sjálfsagt væri að halda Reykjavík-
urflugvelli á sínum stað, en seinni
ár yrði æ ljósari þörfin á að flytja
hann. Þá tók hann fram, að
Reykjavíkurflugvöllur væri lokað-
ur 'A hluta sólarhringsins vegna
hávaða, þ.e. frá kl. 11 að kveldi til
kl. 07 að morgni.
Ragnar Aðalsteinsson gagn-
spurði síðan Ólaf Haraldsson flug-
umferðarstjóra.
Ragnar spurði Ólaf að því hvort
ekki væri erfitt fyrir utanbæjar-
mann að þurfa að reka sín erindi í
Reykjavík að lenda á Keflavíkur-
flugvelli. Ólafur svaraði, að nú
tæki um það bil 10—15 mín. að
aka frá flugvellinum í Reykjavík
niður í miðbæ, miðað við 30—40
mínútur frá Keflavík. Vitnið bætti
því við, að þar sem ríkið greiddi
niður ferðalög útlendinga, sem
hefðu viðkomu á íslandi, mætti þá
ekki eins greiða niður ferðalög
Islendinga innanlands.
Næsta vitni Jóns E. Ragnars-
sonar, Skúli Johnsen borgarlækn-
ir, var ekki mættur og vitnaleiðslu
hans frestað þar til síðar.
Var þá gert hlé í 15 mínútur.
Ragnar Aðalsteinsson tók síðan
til máls, þar sem Skúli Johnsen
var enn ekki mættur. Kvað hann
Borgartúni 31 sími27222
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM

Ég er haldinn sífelldum ótta. Hvernig get ég unnið bug á
honum? Ég þori ekki að taka ákvarðanir, ég óttast
framtíðina og ég óttast umtal manna.
Biblían á lausnina á vandamálum yðar. Fyrir langa
löngu orti sálmaskáldið, er hann hafði verið í djúpinu:
„Hér er volaður maður, sem hrópaði, og Drottinn
heyrði hann og hjálpaði honum úr öllum nauðum
hans“ (Sálm. 34,7). Það er vissulega til lausn frá
öllum ótta, ekki aðeins frá sumu því, sem við óttumst.
Aftur orti sálmaskáldið: „Drottinn er ljós mitt og
fulltingi. Hvern ætti ég að óttast? Drottinn er vígi
lífs míns. Hvern ætti ég að hræðast" (Sálm. 27,1).
Lítill drengur er ekki hræddur við aðra drengi, ef
hann er í fylgd með stóra bróður eða pabba sínum.
Enginn þarf að óttasta vanda, sem að honum steðjar,
ef hann á þann að, sem er öllum hnútum kunnugur,
hann, sem er meiri og máttugri en allir óvinir.
Við verðum hrædd, þegar við horfum á okkur sjálf
°S á getu okkar. Vandamálin leysast þegar við
göngum með Kristi.