Morgunblaðið - 18.04.1982, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. APRÍL 1982
7
HUGVEKJA
eftir séra Ólaf Skúlason dómprófast
Fagnaðarríkri hátíð fylgdu
þeir dagar, sem voru kenndir
við gleði. Gleðidagar. Enn varð-
veitir kirkjan þennan fögnuð,
sem fylgdi páskum, m.a. með
því að láta hinn hreina, hvíta lit
prýða altari og stól sunnudag-
ana eftir páska. Og það er líka
gleði á mörgum heimilum þessa
daga. Gleði fjölskyldunnar, sem
safnast í kringum fermingar-
barnið, sem hefur gengið upp að
altari kirkju sinnar til þess að
játa með orði og athöfn hollustu
sína við hann, sem gerir alla
daga góða og færir gleði í lífið.
Þó hafa ekki allir fundið til
þessarar tilfinningar á liðinni
hátíð né þeim dögum, sem pásk-
ar fylgja og við köllum bæna-
daga. Það er talað um það, að
þetta sé svo leiðinlegur tími, að
það sé vart hægt að þola hann
nema með því að leita á náðir
þeirrar gleymsku, sem vímu-
gjöfum fylgir. Þetta kom fram
hjá blaðamanni, sem skrifaði í
blaðið sitt á skírdag um föstu-
daginn langa. Ég las greinina
vegna yfirskriftarinnar og
vegna þess, að ég hafði fyrr les-
ið fróðleg viðtöl, sem blaðamað-
urinn ungi hafði tekið. En
hryggð og undrun fylgdi lestri
minum, en engin gleði. Þar var
allt svart, allt tómt, já, autt og
tómt eins og fyrr hafði verið
sagt um þá sköpun, sem enginn
lifandi naut. Og það sem olli
hryllingi gagnvart deginum,
sem við köllum langan var sú
staðreynd, að blaðamaðurinn
varð að láta sér lynda að vera
einn með sjálfum sér án þess að
geta flúið á vit þeirra staða,
sem sagt er að skemmti, enda
þótt meir bjóði í grun eftir slík-
an lestur, að þeir deyfi frekar
en gleðji, svæfi frekar en upp-
byggi.
Og það Fíggur við, að sefjun-
artalið um „leiðindi" þessara
mörgu frídaga sé orðin jafn við-
urkennt eins og nöldrið um það,
hversu mikið það kosti að gleðj-
ast með fermingarbarni sínu á
þess stóra degi. Þess vegna sé
það undankomuleiðin eina eða
skásta að halda sem allra lengst
frá heimili sínu þessa daga eða
breyta þannig um umhverfi, að
allt sé öðru vísi en venjulega
tíðkast. Þess vegna er þetta þá
líka orðin ein mesta ferðahelgi
ársins. Nú situr ekki á mér að
amast við ferðalögum, það gott
getur fylgt þeim, sem síðan er
hægt að búa að árið allt. En
þegar ferðir páskavikunnar og
dimbulvikunnar á undan eiga
flóttann að formerki, þá er
eitthvað að.
Eru þeir virkilega margir,
sem eiga ómögulegt með að eiga
frí og vera heima í faðmi fjöl-
skyldunnar eða jafnvel einir eða
í fámenni? Er það staðreynd, að
óróleikinn, sem helgarskemmti-
æðið elur af sér, eitri tilveru
alla, ef skemmtistaðir eru lok-
aðir? Það minnir á ábendingu,
sem er að finna í afmælisriti
Freeport-klúbbsins, þar sem
skýrt er frá því, að alkóhólist-
inn þurfi alltaf að vita af því, að
hann hafði falið áfengi ein-
hversstaðar og geti gengið að
því vísu. Hann hafi því lag á því
að „fela“ flösku eða flöskur á
þeim stöðum, þar sem auðvelt
er að finna þær, til þess að geta
verið öruggur með ákveðinn
hluta, þar sem engar eða litlar
líkur eru fyrir því, að hann
finnist. Og því aðeins geti hinn
áfengissjúki tekið í móti nýjum
degi, að hann viti, að hann eigi
aðgang að vímugjafa vínsins.
Og í afmælisriti Freeport-
manna er sagt, að það þýði ekk-
ert að vera að hella niður áfeng-
isbirgðum hins sjúka, og ennþá
síður að vera að eyða tíma í það
að rífast við hann. Hann verður
sjálfur að sjá, hvert stefnir og
sjálfur að hafa vilja og löngun
til þess að bjarga sér úr ógöng-
unum.
Vera má, að í löngu vinnufríi
flestra á bænadögum og pásk-
um sé viðbótarþáttur, sem
sjaldan er hugsað um, í því fólg-
inn, að þá sé hægt að prófa sig
til að vita, hvar maður er stadd-
ur og á hvaða leið. Sé fríið kvöl
og tilhugsunin um „skemmt-
analaust" kvöld forboði mar-
traðar, þá má líkja þeim hinum
sama við alkóhólistann, sem
hefur orðið uppiskroppa með
felustaði og á engar birgðir
lengur, þar sem hann getur
gengið að vímugjafa sínum.
Slíkur pirringur vegna innri
tómleika ætti því að opna augun
fyrir því, að eitthvað er að, ekki
síður en hjá þeim, sem á við þau
vandamál að stríða, sem rekja
má til áfengisneyzlu.
Sá sem er ofurseldur tóm-
leikakennd, þarf alltaf að leita
til annarra með að bæta úr
vonleysistilfinningu sinni. Sá
sem er í friði við sjálfan sig,
getur notið þess að vera einn og
þarf ekki sífellt að leita til ann-
arra um uppfyllingu tímans.
Eitthvert ljótasta orðatiltæki,
sem ég heyri, er þegar talað er
um að „drepa tímann". Hrollur-
inn, sem þetta vekur mér, stafar
vitanlega af því, að þetta lýsir
flótta frá raunveruleikanum,
flótta frá sjálfum sér, eirðar-
leysi og tómleika, þar sem tím-
inn er óvinur, nema einhver
hjálpi manni til að koma honum
fyrir kattarnef.
Ég hef með vilja látið hjá líða
að geta um það, sem ætti að
geta gert þessa daga, sem sumir
hafa kvartað yfir, uppbyggjandi
og ástæðu tilhlökkunar en ekki
kvíða. En það er vitanlega fólg-
ið í því að leitast við að gera sér
grein fyrir því, hver er boðskap-
ur þeirra og tilefni hins langa
frís. Gleði þeirra daga, sem við
eigum nú, á rætur sínar að
rekja til þess, að það er tekið
alvarlega, að upprisa Jesú hafi
valdið þáttaskiptum. Krossfest-
ing hans og dapur dauði færir
hugsandi hryggð, af því að hann
veit sök sjálfs sín gagnvart hin-
um líðandi syni Guðs. En vekj-
andi básúnuhljómur páska-
dagsmorguns veitir þeim hinum
sama gleði og áræði, þegar
hann veitir þeim boðskap viður-
kenningu í trú, að svo elski Guð,
að hann gefur allt með sér,
jafnvel hlutdeild í eilífðinni
sjálfri. En sú gleði, sem slíkt
vekur, á aftur að verða til þess
að gæða alla daga tilgangi og
veita lífinu eitthvað til þess að
keppa að. Kærleikur Guðs er
andstæða tómleikakenndar og
fúls geðs. Trúin er mótleikurinn
gegn því að vilja „drepa tím-
ann“.
En nú kann einhver að kvarta
undan því, að hann hafi ekki
hlotið þessa trú að gjöf. Og rétt
er það, að í trúnni er einhver
mesta náðargjöfin, sem hægt er
að öðlast. En svo sem það er
nauðsynlegt að sýna trú sína í
þjónustunni, eins og Pétur fékk
fyrirmæli um, þegar Jesús birt-
ist honum upprisinn, þá er líka
hægt að auka trú sína og
styrkja hana með því að rækja
það, sem vitað er, að öðrum hef-
ur reynzt vel, þegar þeir hafa
sjálfir verið á þeirri leið. Og í
stað þess að leita vímu til
gleymsku og feta helvegu, er
hægt að snúa sér til Drottins og
þiggja hjálp kirkju hans og
stika blessunarríkar kærleiks-
brautir.
Tíminn er ævinlega það, sem
við gerum úr honum hverju
sinni. Dagar geta verið leiðir, ef
við erum þannig sjálf. En það er
hægt að losa sig við þyngsl ar-
mæðunnar og þiggja hjálp und-
an byrði leiðindanna. Það er
hægt að birgja sig upp af bless-
unarefnum ekki síður en fela
áfengi. Það er hægt að þiggja
gleði, sem gerir alla daga góða.
Sá er boðskapur hins upprisna.
Sú gjöf Guðs til barna sinna.
Birgðir
til böls eða
blessunar
VANTAR ÞIG VINNU
VANTAR ÞIG FÓLK

Þl Al'GLÝSIR I M ALLT
LAND ÞEGAR Þl At'G-
LÝSIR I MORGVNBLAÐIM
Núpsverjar
Nemendur Núpsskóla veturna ’60—’61 og ’61 — '62:
Föstudaginn 14. maí nk. er ákveöiö aö hittast í átt-
hagasal Hótel Sögu. Mætum öll og rifjum upp gömul
kynni. Kennarar velkomnir. Húsiö opnað kl. 20.00.
Þátttaka tilkynnist sem fyrst í síma: Lillu og Ómars
73763, Ingigeröar 66644, Svenný 54247, Ellu Dtsu
85124.
Veröbréfamarkaður
Fjárfestingarfélagsins
GENGI VERÐBRÉFA 18. APRIL 1982
VERÐTRYGGÐ VEÐSKULDABREF
SPARISKÍRTEINI MEO LÁNSKJARAVÍSITÖLU:
RÍKISSJÓÐS: Sölugengi pr. kr. 100.- Sölugengi m.v. nafnvexti 2%% (HLV) Ávöxtun umfram
1970 1. flokkur 8.349.32 1 afb./ári 2 afb./éri verötr.
1970 2. flokkur 6.730.64 1 ár 95.79 96,85 7%
1971 1. flokkur 5.965,37 2 ár 93.83 94,86 7%
1972 1. flokkur 5.169,69 3 ár 91.95 92,96 7%
1972 2. flokkur 4.385.42 4 ár 90.15 91,14 7%
1973 1. flokkur A 3.203,88 5 ár 88,43 89,40 7%
1973 2. flokkur 2.951,15 6 ár 86,13 87,13 7’/4%
1974 1. flokkur 2.037.30 7 ár 84.49 85,47 7V«%
1975 1 flokkur 1.671,01 8 ár 82,14 83.15 7%%
1975 2. flokkur 1.258,69 9 ár 80.58 81,57 7%%
1976 1. flokkur 1.192.24 10 ár 77.38 78.42 8%
1976 2. flokkur 956.58 15 ár 70.48 71,42 8%
1977 1. flokkur 887,33
1977 2. flokkur 741.01 (0.27% afföll)
1978 1. flokkur 601.61 (0.64% afföll)
1978 2. flokkur 473.43 (0.94% afföll)
1979 1. flokkur 399.05 (1,25% afföll)
1979 2. flokkur 308.48 (1,62% afföll)
1980 1. flokkur 231,25 (2,01% afföll)
1980 2. flokkur 181.75 (2,36% afföll)
1981 1. flokkur 156.13 (4.30% afföll)
1981 2. flokkur 115.97 (5,10% afföll)
Meöalávóxtun ofangreindra flokka um-
fram verötryggingu er 3,7—5%. VERÐTRYGGD
VEÐSKULDABRÉF HAPPDRÆTTISLÁN iölugengi , kr. 100.-
ÓVERÐTRYGGO: RÍKISSJÓDS S Pr
Sölugengi m.v. nafnvexti B — 1973 2,419.77
(HLV) C — 1973 2.057,88
12% 14% 16% 18% 20% 40% D — 1974 1.744.97
1 ár 68 69 70 72 73 82 E — 1974 1.193.71
2 ár 57 59 60 62 63 77 F — 1974 1.193,71
3 ár 49 51 53 54 56 73 G — 1975 791.83
4 ár 43 45 47 49 51 71 H — 1976 754.48
5 ár 38 40 42 44 46 68 I — 1976 574,05
J — 1977 534.19
1. fl. — 1981 106.01
TÖKUM OFANSKRÁÐ VEROBRÉF í UMBOÐSSÖLU
Verðbréfamarkaður
Fjárfestingarfélagsins
Lækjargötu12 101 Reykjavik
lónaóarbankahúsinu Simi 28566
Tölvur og
notkun þeirra
Stjórnunarfélag Norðurlands efnir til námskeiös um
tölvur og notkun þeirra og veröur þaö haldiö í sal
Landsbanka íslands dagana 26. og 27. apríl nk. kl.
9—17 hvorn dag.
Tilgangur námskeiðsins er að gefa
stjórnendum yfirlit yfir helstu hugtök á
sviði tölvutækni og kerfisfræði og betri
forsendur fyrir ákvarðanatöku um
notkun tölva við rekstur.
Gerð verður grein fyrir grundvallarhug-
tökum í tölvufræðum og lýst helstu
tækjum og skýrð hugtök tengd þeim.
Fjallaö verður um hugbúnaö tölva og
hvernig byggja má upp tölvukerfi.
Aöaiáhersla verður síöan lögö á aö
kynna hvernig mæta má upplýsinga-
þörf stjórnenda og leysa vandamál inn-
an fyrirtækja með notkun tölva. í lok
námskeiðsins verður gerð grein fyrir
framtíðarþróun á sviðið tölvutækni.
Dr. Johann
Malmquist tölvunar-
fraeöingur
Þátttaka tilkynnist til Stjórnunarfélags Noröurlands í
síma 86-21820.
SUÓRHUNARFÉIAG ÍSIANDS
SÍOUMÚLA 23 105 REYKJAVÍK SÍMI 82930