Morgunblaðið - 15.08.1982, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. ÁGÚST 1982
57
Svona getum
við ekki
VIÐ Á förnum vegi fórum út á völl um
daginn með kylfurnar og boltann og hugð-
umst nema þá ljúfu list að leika golf. En
það fór ekki sem á horfðist því að við náð-
um ekki þeim árangri að geta hitt boltann.
Það er önnur saga með hann Ragnar
Olafsson, hann virðist ekki eiga í miklum
erfiðleikum með að hitta boitann. Við
hyggjumst því á næstunni æfa betur svo
að við verðum einhvern tímann fær um að
keppa.
Hjá
Stellu
spákonu
Þeir eru margir sem hafa einhverntímann
farið til spákonu. A.m.k. prófað það svona einu
sinni. Það sem að fólki finnst um þessa iðju er
mjög mismunandi. Numir verða hissa yfir anda-
gift spákonunnar. aðrir verða reiðir og trúa ekki
orði. Við á förnum vegi vorum a.m.k. forvitin
um hvernig þessir hlutir ganga fyrir sig. Við
lögðum því leið okkar til einnar í austurbænum.
Stella nefnir konan sig sem við bönkuðum upp
á hjá. Hún tók þeirri málaleitan greiðlega að
segja okkur allt af létta um sína spádómsgáfu
og viðhorf sín í garð þessara mála.
Við byrjuðum á að spyrja Stellu hve langt
sé síðan hún fór að spá fyrir almenningi?
„Það eru 2'k ár síðan. Reyndar hef ég verið
að spá í bolla og spil síðan ég var unglingur
fyrir vini og kunningja, það þótti allt koma
fram sem að ég spáði, því var ég hvött af-
skaplega mikið til að fara að spá fyrir al-
menningi. Ég hef ekkert lagt fyrir mig að
spá í lófa því það er 5 ára nám erlendis."
Hverskonar fólk sækir einkum til þín?
„Það er allrahandanna fólk, allt frá ungl-
ingum og til gamalmenna. Flest af því fólki
sem að kemur til mín er kvenkyns en það
slæðast alltaf einhverjir karlmenn með.
Reyndar má segja að þeir karlmenn sem að
koma séu í flestum tilfellum mjög sjálfstæð-
ir persónuleikar, þetta eru menn sem að
þekkja sjálfa sig vel og eru öruggir með sig.“
Ert þú skyggn?
„Já, það er ég, það kemur mér afskaplega
fátt á óvart. Ég er berdreymin og get til
dæmis alltaf sagt fyrir um þau slys sem
koma til með að henda í fjölskyldunni. Einn-
ig kemur fyrir að ég sé fyrir stærri slys
einkum á sjó. En ég á erfitt með að segja
fyrir um stöðu ríkismála, ég fylgist ekki
nógu vel með á þeim vígstöðvum."
Heldur þú að þú getir ekki breytt fram-
vindu lífs fólks, með því sem að þú spáir því?
„Nei, það held ég ekki. Margir gleyma því
strax sem að ég segi en það rifjast svo upp
um leið og viðkomandi atburður gerist. Það
fólk sem að ég spái fyrir forðast ég að vita
nokkurn skapaðan hlut um. Ég spyr ekki að
nafni og forðast að ræða persónuleg málefni
fólks fyrr en að ég fer að spá. Annars eru
Islendingar mjög örlagatrúar, það er senni-
lega runnið frá gömlum rótum. Annars eru
tímarnir að breytast, menningin er orðin svo
fjölbreytt og margt sem dreifir hugum
fólks.“
Spáirðu fyrir um slæma hluti?
„Það er misjafnt eftir persónum, ég sé yf-
irleitt á fólki hvort það þolir að heyra slæm
tíðindi.”
Finnst þér þú ekkert vera að storka örlög-
unum með því að vera að spá fram í tímann?
„Það finnst mér ekki, því skyldi ég ekki
nota þá náðargáfu sem að guð gaf mér, ég
efast um að mér hefði verið fengin þessi gáfa
í hendur ef að æðri máttarvöld ætluðust ekki
til að ég notaði hana.
Annars er þetta þreytandi til lengdar, ég
spái fyrir mjög mismunandi mörgum á dag,
stundum 3—5 en á milli tek ég mér alltaf
langar pásur til að byggja mig upp andlega."
Að lokum spáði Stella fyrir framtíð okkar,
en því miður höfum við ekki pláss til að birta
spána. En okkar á milli sagt var þetta alls
ekki svo slæm spá.
Boðið í Trilluna
Trillan heitir veitingastaður, sem opnaði fyrir nokkru að Ármúla 34 í Reykjavík.
Þessi mvnd var tekin að loknum leik Víkings og KR í 1. deild á dögunum. Veitingamaður-
inn Þórir Gunnarsson bauð Víkingsliðinu í mat eftir leikinn og gerðu piltarnir krásunum góð
skil. Þórir veitingamaður er fyrir miðju en í stýrishúsinu má sjá formann Víkings, Svein G.
Jónsson, og er ekki annað að sjá en hann hafi góða stjórn á hlutunum.
Trillan er innréttuð i sjómannastíl og er opin daglega kl. 11—23.30. Veitingastaðurinn
hefur sérhæft sig í hamborgurum og „fish and chips“. Staöurinn tekur 52 gesti og er þjónusta
á borðin. Innréttingar hannaði Vifill Magnússon en Jón Þórisson stjórnaði uppsetningu.
„Má segja að ég eigi mig ekki sjálfa í dag“
„ÉG KEM daglega í Vesturbæjarlaugina
til að synda 200 metrana. Þetta er holl og
góð hreyfing og heldur mér gangandi bæði
andlega og likamlega,“ sagði Margrét
Gunnlaugsdóttir.
Reyndar hef ég alltaf iðkað sund af og
til alla mína ævi. En aldrei eins stíft og
undanfarin ár, því að svo heppilega vildi
til að vinnustaðurinn sem ég vinn á sem
ritari flutti í Vesturbæinn. Annars hitt-
irðu hálf illa á mig núna því ég er í
lánssundbol og með lánssundhettu. Má
kannski segja að ég eigi mig ekki sjálfa í
dag.
Margrét Gunnlaugsdóttir
Þegar ég
tala við barn
er ég eins
og það
Þeir scm sækja sundlaug Vesturbæjar
kannast ábyggilega við Sigurð Svan Sveinsson.
Siggi, eins og flestir kalla hann, flutti
hingað til lands fyrir 15 árum. Hann hafði
komið hingað til lands nokkrum sinnum
sem ferðamaður. Þá fannst honum að hann
hefði aldrei séð nokkurt land sem hefði jafn
hreint loft og hreint vatn. Siggi er fæddur
og uppalinn í Suður-íran. Hann fór til
mennta í Háskólann í Glasgow og lagði þar
stund á verkfræði. Eftir það fór hann að
vinna við olíuhreinsunarstöö í Persíu. Er
hann kom hingað til lands hóf hann nám
við HÍ og nam þar í byrjun íslensku fyrir
erlenda stúdenta. Að því námi loknu hóf
hann nám í stærðfræði en hætti við hana,
vegna þess að bækurnar voru á sænsku og
norsku og þau mál skildi hann illa. Þess í
stað hóf hann nám í frönsku og sænsku og
lauk prófi í þeim greinum og að endingu fór
hann í ensku og lauk prófi í henni. Námið
og dvölina hérna heima fjármagnaði hann
með þeirri vinnu sem hann vann sem verka
maður á sumrin. Siggi kveðst hafa verið svo
lengi í Háskólanum vegna þess að meðan
hann var þar vissi hann að honum yrði ekki
vísað úr landi, en eftir 10 ára dvöl hér var
hann orðinn islenskur ríkisborgari. Siggi
bjó lengi vel á Nýja-Garði og þegar hann
var að því spurður hvort honum hefði ekki
þótt hann utangátta vegna þess hve full-
orðinn hann var orðinn, kvað hann aldur
ekki skipta sig neinu máli. Þegar hann tal-
aði við börn væri hann eins og barnið, þegar
hann talaði við fullorðið fólk væri hann eins
og það, þegar hann talaði við gamalt fólk
væri hann eins og gamall maður.
Siggi er ekkert að yfirgefa ísland, hérna
ætlar hann að dvelja alla sína ævi, veðrið
finnst honum ekkert til trafala, þó hann sé
alinn upp við mikið hlýrra veður. Kulda sé
ekki fyrir að fara hjá fólki eins og honum
sem vinnur inni á veturna, hins vegar segist
hann hafa samúð með verkamönnum sem
vinna úti í vondum veðrum, hinum þurfi
ekkert að vorkenna. Að endingu segir Siggi:
„Aldrei mun ég yfirgefa þetta land.“
Sigurður Svanur Sveinsson fyrir framan sundlaug Vesturbæjar.
1 ág Má. mrn ■ ■ □ 11 IKII1 $
fHIK»Il
iU ib-yj 1 íJB InaJPKwKKKi