Morgunblaðið - 08.09.1982, Side 17

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. SEPTEMBER 1982
49
við stjórnun bæjarins 5% af heild-
artekjum, en fjórum árum síðar
hafði þessi kostnaður tvöfaldazt
og var árið 1980 10,6%. Og ekki
kemur þetta verðbólgu við, því hér
er hlutfall af heildartekjum. Staf-
ar þessi kostnaðarauki af suður-
göngum áróðursmanna og vina-
bæjaferðum austur um haf? Spyr
sá sem ekki veit.
Mér er það minnisstætt, að fyrir
svo sem 15 árum, var ég í Reykja-
vík í áróðursferð fyrir málefni
sveitar minnar. Eg var einn og
gekk vel. Á sama tíma voru fjórir
eða fimm menn frá Sauðárkróki í
svipuðum erindagerðum. Ég
spurði Ólaf Jóhannesson hvers
vegna þeir voru svo margir af
Króknum. Það er auðskilið, svar-
aði Ólafur. Tortryggnin er svo
mikil, að það verður að vera sendi-
maður fyrir hvern flokk.
Yrði af mikil hreinsun
Það er líklega meira en áratug-
ur síðan farið var að ræða um það
að byggja nýtt félagsheimili og oft
hef ég heyrt sagt, að það væri yfir-
þyrmandi aumingjaskapur, að
þetta skuli ekki vera búið og gert.
Mér finnst enginn skaði hafa skeð,
þó gamla Bifröst sé látin duga enn
í dag. Það er svona tvisvar eða
þrisvar á ári, sem húsið er of lítið.
Áður var Bifröst samkomuhús
fyrir allt innhéraðið, en það varð
til bóta þegar Miðgarður í Varma-
hlíð kom til sögu og þá var hægt
að halda samkomur á báðum stöð-
um á sama tíma þegar mest
reyndi á. Svo er Bifröst ekki eina
félagsheimilið í bænum. Stjórn-
málaflokkarnir eiga sér afdrep.
Sjálfstæðisflokkurinn og Fram-
sóknarflokkurinn eiga hvor sitt
félagsheimili, litla samkomusali,
Alþýðubandalagið á Rauða húsið
og svo á Kaupfélagið allstóran
samkomusal úti á Eyri og enn er
svo Safnaðarheimili í gamla spít-
ala.
Á framboðsfundinum komu nýj-
ar fréttir af byggingu félagsheim-
ilis. Anna Kristín reifaði það mál.
Á liðnu kjörtímabili var gerð
teikning af nýju félagsheimili,
sem standa átti suður á Áshild-
arholtshæð. En það var eftir að
skipuleggja það svæði þegar teikn-
ing var gerð. Og svo þegar skipu-
lagsuppdráttur kom, mátti húsið
ekki standa þar sem ætlað var,
heldur einhvers staðar í hallanum
þar norður af. Þegar ég heyrði
þetta kom mér í hug, því ekki að
byggja í mýrinni hjá Kaupfélag-
inu? Teikningin sýndi að þetta hús
átti ekki að vera dans- eða leikhús,
heldur hótel. Eldhúsið var líklega
það stærsta á landinu, mikil
geymsla fyrir kartöflur og aðrar
matvörur og mörg hólf fyrir alls-
konar víntegundir, en dansgólfið
ekki stærra en í gömlu Bifröst.
Anna Kristín flutti vel ræðu
sína og var glögg í frásögn, eins og
hún á ætterni til, en undarlegt
finnst mér, að alþýðubandalags-
blóð skuli spretta fram af Bæjar-
ætt.
Síðar á fundinum sagði einhver
ræðumaður að nefnd teikning
væri ekki pappírsins virði og er
hún þó búin að kosta á milli
fimmtán og tuttugu milljónir
gamlar.
Þegar stormur braut brúna yfir
Hellusund voru smiðirnir hengdir.
Ekki mun það vera gert á Krókn-
um, heldur mun fólkið í bænum
harka af sér og borga hina ónýtu
teikningu. Það yrði líka allt of
mikil hreinsun í svo fámennu
samfélagi, því þó samtaka-
mönnum sé mest kennt um nú,
munu margir fleiri hafa staðið að
baki. Góð þótti mér tillaga Jóns
Karlssonar að stækka Bifröst,
breikka og hækka húsið og taka
Björn Egilsson
sneið af lóð Framsóknar, hvort
sem hún vill eða ekki.
Hafa lesið eitthvað
í Gamla testamentinu
Um eitt voru allir ræðumenn
fundarins sammála. Það voru at-
vinnumál, enda liggur það í aug-
um uppi, að sæmilegt mannlíf þró-
ast ekki, nema atvinna sé næg. Út-
gerðarfélagið er á hvínandi hausn-
um, og hlutaféð hlýtur að vera
tapað. En nú eru menn farnir að
tala um að safna hlutafé upp á
nýtt. Þeir á Króknum munu hafa
lesið eitthvað í Gamla testament-
inu en þar stendur: Kasta þú
brauði þínu út á vatnið og sjá, það
kemur aftur.
Stefán Guðmundsson bæjar-
fulltrúi Alþýðubandalagsins er
prúðmenni mikið og hefur alltaf
farið vel í taugar mínar. Hann var
að tala þegar mér var sagt að
þegja á bæjarstjórnarfundi í
fyrra. Stefán talaði hægt en fljót-
ur að hugsa þegar hann þurfti að
svara fyrir sig og kom þá fundar-
mönnum í gott skap. Hann er að
vestan og þeir sem hafa komið úr
þeirri átt, hafa reynzt vel, síðan
Saura-Gísli var og hét.
Brynjar Pálsson var nógu
mælskur, en hann var ókurteis og
sagði Guttormi að þegja þar sem
hann sat í sal og gerði ekkert af
sér. Og fleira sagði hann sem ekki
er prenthæft.
Éinhver fundarmaður lét að því
liggja, að Hörður Ingimarsson,
bæjarfulltrúi Samtakanna, væri
óvinur Kaupfélagsins. Ég efast um
að það sé rétt. Eg held að einhver
félagshyggjuþráður sé í þeim
manni, þó hann sé kaupmaður.
Það er til dæmis ekki óvinátta, þó
Hörður sem bæjarfulltrúi vildi
láta Kaupfélagið borga vatns-
skatt, sem bæjarstjórn hafði gert
því að greiða.
Ymsir ræðumenn fyrr og síðar
hafa reynt að hafa áhrif á þá sem
heyrðu og sáu, með því að slá á
strengi tilfinninga. Sumum hefur
tekizt það, en öðrum miður. Hörð-
ur Ingimarsson var síðasti ræðu-
maður á fundinum og vildi láta
taka eftir sér. Hann hefur góðan
málróm og nú hækkaði hann róm-
inn til muna og neistaði af honum
tilfinningahiti. Hann sagðist hafa
húkt undir húsgafli og horft á
kýrnar, þegar þær voru reknar á
beit inn fyrir bæinn. Þessi saga
mun hafa átt að vera vitnisburður
um þær breytingar sem orðið
hafa, sem allir vita þó um, sem
vilja vita. Hörður er fæddur 1.
september 1943 og þegar hann fór
að muna eftir sér 1947 eða ’48,
hafa kýrnar í bænum varla verið
fleiri en 6 eða 8. En ég man lengra.
Á árunum 1932 og 1933 voru kýrn-
ar í kaupstaðnum um 130. Ég man
oft eftir því, að þegar ég var að
koma á Krókinn á morgnana,
mætti ég kúahjörðinni og þótti
það tilkomumikil sjón. í hópnum
voru margir fallegir gripir og all-
ar fetuðu þær hægum skrefum á
leið inn á graslendið í mýrunum.
Mjólkin úr kúnum er jafn góð,
hvort sem þær eru mjólkaðar und-
ir Nöfunum eða frammi í sveit.
„Ef að sekkur ísafrón“
Ég er sannfærður um, að Sauð-
árkróksbæ verður vel stjórnað hér
eftir eins og hingað til, enda þótt
mannleg mistök verði stöku sinn-
um. Bæjarstjórnin og fólkið í bæn-
um mun „halda áfram að gera
eitthvað" eins og drengirnir hjá
Bjarti í Sumarhúsum. Það er göm-
ul og góð ábending, að vinna með-
an dagur endist. En svo kemur
nóttin, þegar pólskiptin verða um
næstu aldamót. Þá verða óskap-
legar náttúruhamfarir svo megin-
lönd sökkva í sæ en önnur rísa,
það sama og gerðist fyrir tuttugu
og fimm þúsund árum, þegar Atl-
antis sökk í sæ. Sagan um Atlant-
is er ekki hugarburður, því heilar
borgir hafa fundizt á hafsbotni.
íbúar Atlantis bjuggu yfir mikilli
þekkingu, en þeir voru vondir og
brúkuðu svartagaldur og þess
vegna varð alheimsstjórnin að
kippa þeim burtu af jörðinni. Mik-
il mannvonzka er nú víða um
heim, en mér finnst íslendingar
ekki vera vondir og þeir kunna
ekki svartagaldur að neinu gagni
og þess vegna er það ekki víst, að
æðri máttarvöld þurfi að flytja þá
á aðra plánetu. En svæðið undir
Nöfunum gæti orðið í hættu og svo
gæti farið, að „Golanhæðir" trón-
uðu yfir flóðið. en hvort það er
rétt, að fara nú þegar að skipu-
•egRja „nýjan miðbæ" þar, skal
ósagt látið.
Snemma á þessari öld var því
spáð, að Island mundi sökkva í sæ
eitt sér og án fyrirvara. Þá kvað
Gísli Ólafsson:
l*ó mín sé ekki mikil sjón,
meyra rekkar heyra.
Ef að Hekkur í safrón,
eitthvaó skekki.st fleira. g j^nj
Björn Kgilsson.
Hu Yaobang að halda ræðu.
skömmu áður en þingið átti að
hefjast.
Þar sem Hu Yaobang hefur
komið á mannamót að undan-
förnu, hefur hann lagt ríka
áherzlu á það í ræðum sínum, að
valddreifing innan flokksins sé
nauðsynleg, um leið og hann hef-
ur mjög hvatt til þess að í hinum
ýmsu stofnunum flokksins verði
yngri mönnum falin aukin völd.
Miðaldra menn og ungir menn
eru von og framtíð þjóðarinnar,
sagði hann við skólaslitaræðu í
stjórnmálaskóla Kommúnista-
flokksins í Peking fyrir nokkrum
vikum, um leið og hann lýsti því
yfir, að nauðsynlegt væri að
efnahagsleg og félagsleg þróun í
landinu á næstu árum ylti á því
að í áhrifastöður veldust menn
sem væru yngri og betur að sér
en fyrirrennarar þeirra.
Um einkahagi Hu Yaobangs er
nánast ekkert vitað fremur en
þegar aðrir háttsettir menn í
Kína eiga í hlut. Hann býr í
venjulegu íbúðarhverfi í miðri
Peking og sést oft á stjái utan
dyra, að sögn nágrannanna.
Eitt er það umfram stjórn-
málaskoðanir sem gerir Hu og
Deng líka. Báðir eru mennirnir
óvenju smávaxnir — þeir eru að-
eins 160 sentimetrar á hæð.
(Haimildir Xinhua og AP)
mm Enska fyrir börn I
tenTi Beina aöferöin. Börnum er kennd enska á ENSKU. íslenzka er ekki töluö í tímum. LEIKIR — MYNDIR — | B/EKUR. Skemmtilegt nám. i
oD* 1 MÍMIR, Brautarholti 4, 1
Sími 10004 og 11109 (kl. 1—5 e.h.)
4glæsileg
innskötsborö
Borðplatan er úr harðplasti í tveimur litum
'hvítu og svörtu, henni má snúa við með einu handtaki.
Glæsileg borð.
Sendum gegn póstkröfu.