Morgunblaðið - 02.10.1982, Side 10

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. OKTÓBER 1982
10
Höggmyndasýning Ólafar Páls-
dóttur vekur athygli í London
Ólöf Pálsdóttir, mynd-
höggvari hélt fyrir skömmu
sýningu á verkum sínum í
London. Sýndi hún þar 36
höggmyndir af ýmsum
stærðum, eldri og yngri
listaverk.
Sýningunni var afar vel
tekið og sóttu hana um 400
manns, sem þótti mjög góð
aðsókn á svo óheppilegum
árstíma. The Times sagði
myndarlega frá sýningunni
og birti stóra mynd af einni
höggmyndanna og af lista-
konunni og hennar var einn-
ig getið í öðrum blöðum.
Sýningin stóð frá 14. til 21.
september og sóttu hana
ýmsir þekktir forstöðumenn
listasafna, m.a. forstöðu-
menn Tate Gallery og
óskuðu þeir eftir að fá í
hendur myndir af verkunum
og upplýsingar um þau.
Ólöf Pálsdóttir hefur áð-
ur, meðan hún var í Kaup-
mannahöfn haft högg-
myndasýningu í Englandi —
í boði Cambridge-háskóla í
Kettle Yard, sem þykir mik-
,11 heiður í Englandi. Meðal
þeirra, sem boðið hefur ver-
ið að sýna í Kettle Yard, má
nefna hina heimsfrægu
ensku myndhöggvara Henry
Moore og Barböru Hep-
worth en Ólöf var, ásamt
dönskum listmálara, fyrsti
listamaðurinn frá Norður-
löndum sem boðið hefur ver-
ið að sýna þar.
Einnig var henni boðið
ásamt fleirum að sýna
höggmyndir sínar í Isling-
ton Town Hall, 1978.
En sýning Ólafar nú var
fyrsta einkasýning hennar í
London. Kom þangað fólk úr
öllum stéttum og margt
víðsvegar að. Þótti merki-
legt hve vel hún var sótt, þar
sem júlí til október þykja
mjög daufir sýningarmán-
uðir.
Frá sýningu Olafar Pálsdóttur myndhöggvara í London í september sl. T.v. á myndinni má sjá gifsafsteypu af
„Tónlistarmanninum", styttu Ólafar af cellóleikaranum Erling Blöndal Bengtson.
1

Listamaðurinn á tali við sýningargesti, myndhöggvarann Minu Syma (t.v.) og Robert Thomas, varaforseta
Konunglega breska myndhöggvarafélagsins.
Forstöðumaður Tate Gall-
ery, dr. David Brown, skrif-
ar um verk Ólafar að það
hafi veitt sér mikla ánægju
að skoða þau og kallar þau
stórfengleg.
Ward Green, einn aðal-
listgagnrýnandi „Art Re-
view“ segir það vera sér
„Negrastúlka“
mikið ánægjuefni að skrifa
um listaverk sem fylli hann
jafn mikilli aðdáun og verk
Ólafar Pálsdóttur og nefnir
hinn hreina styrkleika
þeirra. Hinn þekkti listmál-
ari Joseph Hermann segir
um Ólöfu að hinir miklu
hæfileikar hennar sjáist
hvað best í því hve verk
hennar eru öflug og form
þeirra fullkomið.
Magnús Magnússon sagði
í tilefni af opnun súningar-
innar að það væri glæsilegur
viðskilnaður við London að
halda meiriháttar listsýn-
ingu og halda þannig við
minningunni um störf
þeirra hjóna í London.
Þá hefur Konunglega
breska myndhöggvarafélag-
ið, The Royal Society of
British Sculptors", boðið
Ólöfu að sýna á þeirra veg-
um við fyrstu hentugleika.
Borgarlista-
maðurinn Bragi
Myndlist
Valtýr Pétursson
Bragi Asgeirsson er annar
listamaðurinn sem notið hefur
þeirra launa, sem Reykjavíkur-
borg úthlutar árlega. Á seinasta
ári var það Magnús Tómasson,
sem naut sömu launa. Það mun
vera ætlast til, að viðkomandi
styrkþegi sýni árangur af vinnu
sinni, hvort heldur um er að
ræða myndlistarmenn eða aðra
listamenn. Magnús hélt stóra
sýningu á listahátíð og kvittaði
þannig fyrir sig. Nú hefur Bragi
Ásgeirsson opnað viðamikla sýn-
ingu á myndverkum sínum að
Kjarvalsstöðum. Bragi sýnir
þarna hvorki meira né minna en
88 myndverk, sem gerð eru í
olíulitum og akryl að mestu.
Þetta er dálítið ótrúlegt, þegar
þess er gætt, að Bragi sýndi í
báðum sölum Kjarvalsstaða
fyrir aðeins tveim árum. Það
verður því með sanni sagt, að
hann hafi notað tíma sinn vel að
undanförnu, og verða afköst
hans að teljast ótrúleg.
Það er langt síðan Bragi Ás-
geirsson öðlaðist sinn persónu-
lega svip sem málari. Hann hef-
ur unnið í áraraðir sem fullmót-
aður listamaður, og þessi sýning
hans gefur ekki til kynna, að um
neinar miklar breytingar sé að
ræða hjá Braga. Það er helst í
efnisvaíi, sem má finna nýjung-
ar. Hann virðist vera að færast
meira og meira í fang með fígúr-
una í málverki sínu og ég er ekki
frá því, að einmitt þær myndir,
er byggðar eru á nekt módelsins,
eins og til dæmis nr. 7 „Værð“,
séu í flokki þess áhugaverðasta á
þessari sýningu. Þarna eru einn-
ig nokkrar andlitsmyndir, sem
mér leist vel á. Það er auðséð á
þessari sýningu, hve vel Bragi
hefur notað aðstöðu sína, fyrr í
sumar, annars allt nýtt. Ég held,
að þær ályktanir megi draga af
þessari sýningu og einnig af sýn-
ingu Magnúsar Tómassonar, að
það fyrirkomulag að veita mönn-
um starfslaun í heilt ár sé
Bragi ÁsgeirsHon hjá nokkrura verka sinna.
örvandi og af hinu góða fyrir þá
listamenn, er verða fyrir valinu.
I þessi tvö skipti hefur vel til
tekist, og vonandi verður upp-
teknum hætti haldið.
Það mætti nefna mörg verk,
sem eru þess virði að þeim sé
veitt eftirtekt á þessari sýningu
Braga, en ég fer hér fljótt yfir
sögu og nefni aðeins það sem
ríkast er í huga mér eftir að hafa
séð sýningu Braga oftar en einu
sinni: nr. 6, nr. 7, nr. 42, nr. 43,
nr. 45 og nr. 53. Allt eru þetta
verk, sem mér féllu vel í geð, og
verður þessi upptalning að
nægja hér. Minna fannst mér til
koma, hvað varðar myndseríuna
„Tilbrigði jarðar". Þar verka
hlutirnir nokkuð þungt og verða
of einhliða. Sumstaðar í þessum
verkum Braga má finna vissa
póetíska rómantík, sem fellur vel
að litameðferð hans. Hann bygg-
ir verk sín yfirleitt á beinskeytt-
ari hátt og nær því oft furðu
ákveðnum tilgangi í verk sín.
Þessi sýning Braga er með því
besta sem hann hefur látið frá
sér fara, og það má vel óska hon-
um til hamingju með afrakstur
síðustu missera. Það má með
nokkrum sanni segja, að þarna
sé misjafn sauður í mörgu fé, en
samt er betri hliðin sigurvegar-
inn í þetta skiptið.
Ég hef kallað Braga borgar-
listamann hér í þessum línum.
Það er mikill titill, og ég vona, að
hann fyrtist ekki við að bera svo
virðulegt heiti. Nú er hans styrk-
þegaskeið brátt á enda, og annar
fær sama titil. Að lokum vil ég
aðeins minnast á, hve vel hefur
valist í þessa stöðu og vonast til
að áframhald verði í samræmi
við byrjunina.
Valtýr Pétursson