Morgunblaðið - 12.10.1983, Page 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. OKTÓBER 1983
7-,jAttu e'inhve^ önnur mc^rviðeLa-'
bref en (»ett«. fnsL lifwi
mtóur þinni T"
ást er...
... blik í augum.
TM Raa. U.S. Pat Off.-all rtghts resarvad
e 1981 Los Angales Times Syndicate
l.altn oins og þú sért ekki systir
mín. því mi(> langar art gera hana
þarna alTirvílisama.
I.á(tu ekki skotiú i>eiga!
Gangstéttargerð
við Sogaveginn
lýkur í vikunni
Ingi Ú. Magnússon gatnamála-
stjóri skrifar 10. október:
„í dálkum „Velvakanda" í gær
kvarta íbúar við Sogaveg yfir
seinagangi við gangstéttargerð.
Sakir mikilla anna hefir þetta
verk dregist, en væntanlega verð-
ur þessum framkvæmdum lokið
nú í vikunni.
Virðingarfyllst."
Rokktónlist
allt of lítil
skil gerð
GKA og HMH skrifa:
„Kæri Velvakandi.
Við erum hér tveir rokkaðdá-
endur og okkur finnst rokktónlist-
inni vera allt of lítil skil gerð í
sjónvarpinu.
Við skorum því á forráðamenn
sjónvarpsins að sýna tónleika með
þekktum rokkhljómsveitum. Svo
finnst okkur að þátturinn Skon-
rokk eigi tvímælalaust að vera á
dagskrá einu sinni í viku.
Bless, bless, með fyrirfram þökk
fyrir birtinguna."
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 11 og 12,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa.
Meðal efnis, sem vel er þegið,
eru ábendingar og orðaskipti,
fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisfóng
verða að fylgja öllu efni til þátt-
arins, þó að höfundar óski nafn-
leyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins
utan höfuðborgarsvæðisins, að
þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja
hér í dálkunum.

Ferð með ms. Eddu sept. ’83:
Vona að maður fái
svona tækifæri oftar
1410—9765 skrifar:
„Velvakandi.
Þessi Gullfossferð með ms.
Eddu í sept. ’83 var í alla staði
mjög ánægjuleg, veðrið hagstætt
og oftast hægt að trimma uppi á
A-dekki.
Margir hafa allt á hornum sér,
gæti ég trúað að hinar dýrlegu
veigar, sem fólki standa til boða
ómælt, auki ekki alltaf á ánægj-
una eftir á. Það sem mér fannst
vanta voru sérhannaðir „æludall-
ar“, sem á stæði eitthvað uppörv-
andi s.s.: „Þetta líður hjá“ eða
„Þetta venst af þér“. Svo vantaði
íslenskt öl. t.d. frá Sanitas, og
sælgæti. Islenska sælgætið er
miklu ferskara og betra en það
erlenda.
Ég, sem þetta skrifa, fór tvær
ferðir með ms. Eddu, enda er ég
dálítið kunnugur ferðum með far-
þegaskipum. Ég ferðaðist fyrst
með es. Sterling, þá krakki, svo
flestum farþegaskipum ríkisins,
auk þess með ms. Dronning Alex-
andra árið 1939 til kóngsins Kaup-
mannahafnar.
Sumir setja út á bakpokafólkið.
Ég hafði ánægju að taka eftir því,
og hvað það var lagið við að koma
sér vel fyrir.
Svo hafði það ýmislegt með sér
til dægrastyttingar, sem það
dundaði sér við.
Þegar líða fór á nóttina og
framundir morgun voru margir
landar að verða eins og beljur á
svelli, þótt veðrið væri óaðfinnan-
legt.
Hitann og loftræstinguna í klef-
anum gat maður stillt sjálfur og
var það mjög auðvelt, rauður og
blár takki. í borðsölum var loft-
ræsting mjög góð. í samkomusöl-
um var mikið reykt, en aldrei varð
ég var við óþægindi, en ég reyki
ekki sjálfur og finn fljótt fyrir því
ef mikill reykur er.
Ég vona að maður fái svona
tækifæri oftar með ms. Eddu.“
Um nokkra píslarvotta
landsins og hundamálin
HÖGNI HREKKVÍSI
„ HANN FÓK. í ÞeSSA ATT !
Guðrún Jakobsen rithöfundur
skrifar 3. október.
„Velvakandi sæll.
Ef það er ekki orðið of seint,
langar mig að leggja orð í belg
hvað varðar nokkra píslarvotta
landsins og hundamálin; áður en
nashyrningarnir koma.
Fyrst er þá til að taka, að það
þyrfti að skipta um nokkrar
manneskjur í borgarstjórn; láta
þær víkja sem vilja algjört
hundabann líkt og áfengisbannið
forðum með tilheyrandi afleið-
ingum, ólöglegri framleiðslu á
viðbjóðslegu gruggi í öllum
landshornum; og einnig hinar
sem vilja takmarkað hundahald,
en með ströngum skilyrðum. Það
var nú það. Nú langar mig að
spyrja þá háttvirtu borgarráðs-
menn, sem hér eiga hlut að máli,
og þann stóra hópi ediksdýrk-
enda sem fylgir þeim um eftir-
farandi:
Hvernig myndi yður geðjast
það, fyrir nú utan allt hitt „Sittu,
stattu, heilsaðu, þegiðu“, að vera
skikkaðir í sprautu eða geldingu
til að lama í yður náttúruna, að
ég minnist ekki á að vera árlega
„traktéraðir" á tveggja daga
svelti ásamt meðfylgjandi ræki-
legri laxeringu, líkt og góði dát-
inn Sveik í fyrri heimsstyrjöld-
inni, útaf ímynduðum ormum í
rassinum?
Hvað póstberana snertir, sem
ku vera bitnir í bak og fyrir af
rökkunum í hinum ýmsu hrepp-
um innan borgarmarkanna, geta
þeir í flestum tilfellum sjálfum
sér um kennt, sér í lagi þeir sem
kunna vart að lesa utan á hús,
því undantekningarlítið eru þeir
skíthræddir við hunda, sem
hvert tveggja ára ókunnugt barn
getur óhikað leitt sér við hönd
niður að tjörn. Eða hafið þér
nokkru sinni heyrt póst bjóða
heimilishundi og húsverði „góðan
daginn, heillakallinn", þegar þeir
koma með reikninga ríkisins?
P.s.
Ég þóttist aldeilis heppin þeg-
ar ég kom einum hvolpinum
hennar fósturdóttur minnar í
blessaða sveitasæluna í Bolunga-
vík. Eigi alls fyrir löngu voru all-
ir hundar þar aflífaðir á einu
bretti. Er þjóðin tilbúin til að
láta straffast fyrir einn þegn
sem brýtur af sér? Okkur vantar
ekki fleiri tröllheimska ráða-
menn!
Með þökk fyrir birtinguna."