Morgunblaðið - 15.12.1983, Page 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. DESEMBER 1983
x)Lyfku á \>tr löppmni ! É0 held (/
06 f>ö standirci spæle^inu'
ást er.....
... aö leyfa hon-
um að horfa á
fjóra
knattspyrnuleiki
á einum degi «
— -----~~ I‘að var heppilegt að ég skyldi geta
'*** saumað fyrir gatið á netinu, því
Hvað sagði ég sem særði þig beina útsendingin í sjónvarpinu
svona, Dúdda mín? byrjar eftir þrjár mínútur!
Dalbraut 27
hægt að jafna að-
dálítið á Dal-
27 og Furugerði 1?
Furugerði 1
Er ekki
stöðuna
braut
H.B. skrifar:
„Velvakandi.
Öldruð kona mér tengd býr í
svokallaðri verndaðri íbúð fyrir
aldraða á vegum Reykjavíkur-
borgar í Furugerði 1. Öll vorum
við glöð þegar hún fékk þarna
inni eftir langan vinnudag.
Þarna búa 80—90 gamalmenni,
mörg komin yfir áttrætt. Það,
sem mér þykir að, er að verndun-
in er í lágmarki, vægast sagt, að
öðru leyti en því, að þarna er þak
yfir höfuðið.
Okkur var sagt, að bjöllur yrðu
í hverri íbúð til þess að hægt
væri að hringja á aðstoð í nauð-
um, en þessar bjöllur hafa aldrei
verið tengdar, enda enginn til að
svara þeim. í húsinu býr hús-
vörður og kona hans, sem þrífur
sameign. Annað starfsfólk er
ekki til að hjálpa þessum mörgu
gamalmennum. Að vísu er rekin
þarna félagsmiðstöð á vegum
borgarinnar, fyrir íbúa hússins
og aðra og hún er opin part úr
degi fyrir þá sem eru sæmilega
frískir og er það vel fyrir þá.
Nú vildi svo til, að ég heimsótti
nýlega frænku mína, sem býr á
Dalbraut 27, í þjónustuíbúð fyrir
aldraða, og hvílíkur munur. Þar
er „vakt“ reiðubúin til hjálpar
nótt sem dag; lítil verslun með
nauðsynjar; heitur matur alla
daga; líkamsþjálfun og yfirleitt
öll hjálp sem hugsast getur. Hver
stjórnar því, að mismunurinn er
svo mikill? Er ekki möguleiki að
jafna aðstöðuna örlítið? Ekki gat
ég séð mikinn mun á þessu fólki,
sem á þessum heimilum dvelur,
nema ef til vill óverulegan ald-
ursmun. En íbúarnir í Furugerði
eldast nú líka. Og hvað þá?
Á Dalbrautinni eru listaverk
og blómaskreytingar hvar sem
litið er. Á íbúðagöngum í Furu-
gerði er allt autt og snautt. Ein
lyfta er í þessu átta hæða húsi,
fyrir allt þetta fólk og hún er oft
í ólagi. Þá verður að fara upp
brunastiga. Hann er læstur, svo
að gamla fólkið verður að plampa
niður alla stigana, fái það heim-
sókn meðan lyftan er biluð, því
að það verður að opna útidyra-
hurðina niðri.
Eftir að hafa komið á Dalbraut
27 finnst mér að lágmark væri að
senda þaðan eins og fjóra
starfsmenn til að líta eftir þeim
mörgu lasburða gamalmennum
sem búa í Furugerði 1.
Virðingarfyllst."
HÖGNI HREKKVÍSI
Færi lögreglumönimm borg-
arinnar bestu þakkir fyr-
ir hjálpina á liðnum árum
Gestur Sturluson skrifar:
„Sæll og blessaður, Velvak-
andi.
Undanfarið hafa verið mikil
skrif í dagblöðum borgarinnar
um lögregluna og hennar störf,
og hefur hún orðið fyrir harðri
gagnrýni úr ýmsum áttum.
Blaðaskrif þessi hófust út af
vissum atburði sem átti upptök
sín á einum af skemmtistöðum
borgarinnar. Ekki ætla ég að
blanda mér í þau mál, enda var
ég þar ekki staddur og þar af
leiðandi hvorki sjónar- né heyrn-
arvottur að því sem þar gerðist.
En í tilefni af þessum skrifum
öllum langar mig til að minnast
aðeins á persónuleg viðskipti mín
við lögregluna. Ég er nefnilega
„gamall kunningi" hennar, eins
og stundum er sagt, þó í annarri
merkingu sé en vant er að tala
um þann kunningsskap í sam-
bandi við lögregluna. Eg er sem
sé fatlaður og er í hjólastól og
hef búið hér í borginni síðastliðin
18 ár. Fyrir utan fötlunina er ég
vel frískur og þar af leiðandi
töluvert á ferðinni. Og hvert hef-
ur úrræði mitt vérið til að kom-
ast um þegar égíief þurft að fara
eitthvað? Jú, oftast nær lögregl-
an. Og það er skemmst frá að
segja, að lögreglumennirnir hafa
alltaf verið boðnir og búnir að
flytja mig hvenær sem er og
hvert sem er innan borgarinnar,
svo framarlega sem þeir hafa
getað það fyrir annríki.
Nú á síðustu árum, síðan hin
ágæta ferðaþjónusta fatlaðra tók
til starfa, hafa viðskipti mín við
lögregluna snarminnkað. Þó er
það nú svo, að öðru hvoru hef ég
orðið að leita til hennar, t.d. þeg-
ar ég hef þurft að komast heim
seint á nóttu eða kvöldi, því að
ferðaþjónusta fatlaðra er aðeins
opin til miðnættis, einnig þegar
ég hef þurft að fara skyndilega
eitthvað um helgar, því að þá er
skrifstofan ekki opin hjá ferða-
þjónustunni. Og það er alltaf
sama sagan: Liprasta og besta
þjónusta hjá lögreglunni.
Að endingu vil ég færa lög-
reglumönnum borgarinnar bestu
þakkir fyrir hjálpina á liðnum
árum og undir þetta munu þeir
taka, sem svipað hefur verið
ástatt fyrir og mér, en þeir eru
margir."