Morgunblaðið - 26.01.1984, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. JANÚAR 1984
t
Móðir okkar,
GUDRÚN RÖGNVALDSDÓTTIR,
kaupkona,
Hlíðarvegi 35, Siglufirði,
andaöist i St. Jósefsspítala Hafnarfirði 24. janúar.
Hekla Ragnarsdóttir,
Jóhanna Ragnarsdóttir.
t
Faöir okkar.
GRÍMUR GRÍMSSON,
Óóinsgötu 18C,
iést á Vífilsstaöaspítala 24. janúar.
Elín Grímsdóttir,
Guömundur Grímsson,
Grímur Grímsson,
Sævar Grímsson,
Þórólfur Grímsson.
t
Faöir okkar, tengdafaöir og afi,
SIGURÐUR ORMSSON,
Hólmaseli,
andaöist í Sjúkrahúsi Suöurlands 24. janúar.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t STEFÁN STEFÁNSSON
frá Móakógum,
Hvanneyrarbraut 2, Siglutiröi,
er látinn. Brynja Stefánsdóttir, Skjöldur Stefánsson og fjölskyldur.
t
Útför fööur okkar,
GUÐBRANDAR fSBERGS,
fv. sýslumanns,
fer fram frá Blönduóskirkju föstudaginn 27. þ.m. kl. 14.00.
Börn hins látna.
t Móöir okkar tengdamóöir og amma.
MATTHILDUR STEFÁNSDÓTTIR frá Hvítadal,
verður jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 10.30. 27. janúar kl.
Börnin.
t
Konan min, móöir okkar, tengdamóöir og amma,
MARGRÉT G. GUÐMUNDSDÓTTIR,
Núpabakka 25,
veröur jarösungin frá Dómkirkjunni mánudaginn 30. janúar kl.
13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Krabbameinsfólag
íslands.
Ingimar Guömundsson,
Guömundur Ingi Ásmundss., Sigrún Ólafsdóttir,
Þorsteinn S. Ásmundsson, Elsa B. Ásmundsdóttir
og barnabörn.
t
Utför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
GEIRS ÞORLEIFSSONAR,
múrarameistara,
Borgarnesi,
fer fram frá Borgarneskirkju laugardaginn 28. janúar kl. 14.00.
Borga Jakobssen,
María Geirsdóttir, Frank James,
Steinunn Geirsdóttir, Brynjólfur Einarsson,
Geirdís Geirsdóttir, Ómar Einarsson,
Þorleifur Geirsson, Katrín Magnúsdóttir
og barnabörn.
Björn Jónsson flugstjóri
Sigurjón Ingi Sigurjóns-
son stgrimaður - Minning
Björn
fæddur 10. nóvember 1931
dáinn 8. nóvember 1983
Sigurjón Ingi
fæddur 24. mars 1939
dáinn 8. nóvember 1983
I dag verður haldin í Dómkirkj-
unni minningarathöfn um starfs-
félagana Björn Jónsson, flug-
stjóra, og Sigurjón Inga Sigur-
jónsson, stýrimann, sem fórust
með Gæzluþyrlunni TF-RÁN í
Jökulfjörðum þann 8. nóvember á
síðasta ári.
Starfsmannafélag Landhelgis-
gæzlunnar vill minnast þessara
föllnu félaga sinn með nokkrum
orðum og sendir ástvinum þeirra
sína dýpstu samúð.
Björn Jónsson var fæddur í
Reykjavík 10. nóvember 1931, son-
ur hjónanna Margrétar Björns-
dóttur frá Hvammstanga og séra
Jóns Jakobssonar frá Galtarfelli í
Hrunamannahreppi. Árið 1932
vígðist faðir Björns til Bíldu-
dalsprestakalls og fluttist þá fjöl-
skyldan vestur. Séra Jón þjónaði
því prestakalli til ársins 1943 er
hann fórst með v/b Þormóði.
Fljótlega eftir hið hörmulega slys
fluttist ekkjan með börnin til
Reykjavíkur og giftist nokkrum
árum seinna Þorgils Ingvarssyni,
bankafulltrúa, sem reyndist börn-
unum eins og bezti faðir. Að loknu
gagnfræðaprófi hélt Björn á sjó-
inn og starfaði sem háseti og
stýrimaður hjá Eimskipafélagi ís-
lands á árunum 1949—57. Prófi
frá Farmannadeild Stýrimanna-
skólans í Reykjavík lauk hann
1953. Björn hafði mikinn áhuga á
flugi og lauk atvinnuflugmanns-
prófi í Englandi 1958 og var að því
loknu atvinnuflugmaður í Eng-
landi og Þýskalandi um eins árs
skeið. Arið 1959 snéri Björn aftur
heim til íslands og réðst þá sem
stýrimaður á varðskipið Albert og
væntanlegur þyrluflugmaður
Landhelgisgæzlunnar. Þá var
Landhelgisgæzlan með þyrlukaup
á prjónunum sem ætlað var að
hafa jafnt aðsetur um borð í varð-
skipunum sem í landi og Björn því
talinn tilvalinn í það starf, sem
jafnvígur á flug og sjó. Árið 1960
lauk hann þyrluflugmannsprófi í
Bandaríkjunum og varð fyrsti
þyrluflugmaður íslendinga þegar
þyrla Landhelgisgæzlunnar
TF-EIR kom til landsins. Á þess-
ari þyrlu flaug Björn margt
gæzlu- og sjúkraflugið og þá oft í
misjöfnum veðrum, og þegar þyrl-
ur Landhelgisgæzlunnar urðu
stærri og betur útbúnar bættist
sjúkra- og björgunarflug á haf út
við. Margs er að minnast frá erf-
iðu sjúkra- og björgunarflugi sem
Björn fór í og öll heppnuðust
giftusamlega. Björn naut þess að
fljúga í góðu skyggni yfir hálendi
íslands og virða fyrir sér fegurð
Islands. Hann var mjög glögg-
skyggn á öll kennileiti sem kom
sér oft vel þegar flogið var í lág-
þoku. Þá var nóg fyrir Björn að
sjá eina hundaþúfu, eins og við
sögðum oft, og þá gat hann gert
sér fyllilega grein fyrir hvar vélin
var stödd. Björn var mikill slysa-
varnafélagsmaður og átti sæti í
stjórn Slysavarnafélagsins í nokk-
ur ár. Á 50 ára afmæli sínu 1981
var hann sæmdur þjónustumerki
félagsins úr gulli. Björn var ávallt
hægur og prúður í framkomu við
félaga sína og aðra þá sem hann
þurfti að hafa viðskipti við og þó
hann væri nokkuð dulur dags dag-
lega hvarf það á góðri stundu.
Björn Jónsson var tvíkvæntur.
Með fyrri konu sinni átti hann 3
börn, Margréti, fædd 1956, Þorlák,
fæddur 1962, og Ingunn, fædd
1965. Seinni kona Björns er Elísa-
bet Kristjánsdóttir frá ísafirði.
Þau hjón voru mjög samrýnd í.
öllu, notuðu flestar frístundir sín-
ar til göngu- og skoðunarferða auk
þess að stunda sundlaugarnar
mikið. Elísabet kona Björns hafði
búið honum gott og yndislegt
heimili þar sem Björn gat notið ró
og hvíldar eftir erfitt flug.
Þegar við nú kveðjum Björn
Jónsson, flugstjóra, á þessari
minningarstundu í Dómkirkjunni,
biðjum við Guð að blessa minn-
ingu hans og veita eiginkonu,
börnum, barnabörnum og aldraðri
móður svo og öðrum ástvinum
hans styrk í sorgum sínum.
Sigurjón Ingi Sigurjónsson,
stýrimaður, fæddist í Miðfirði 24.
mars 1939, sonur Ingveldar Pét-
ursdóttur og Sigurjóns Sveinsson-
ar, bónda Efri-Svertingsstöðum,
Miðfirði, V-Húnavatnssýslu. Faðir
Sigurjóns lést 2 mánuðum fyrir
fæðingu sonarins. Eftir fæðingu
Sigurjóns Inga fluttist móðir hans
með soninn að Efri-Svertingsstöð-
um til Guðbjargar Sveinsdóttur og
manns hennar, þar sem Guðbjörg
tók að sér uppeldi Sigurjóns að
mestu leyti og að öllu leyti þegar
hún fluttist suður til Reykjavíkur.
Sigurjón Ingi gekk venjulega
skólagöngu og að loknu gagn-
fræðaprófi frá Laugarnesskóla,
fór hann, 15 ára gamall, sem há-
seti á togara og síðar meir sem
háseti á skip Sambands íslenskra
samvinnufélaga. Hann varð stýri-
maður hjá því skipafélagi að loknu
prófi frá Farmannadeild Stýri-
mannaskólans í Reykjavík 1962 og
starfaði þar til 1. desember 1966
að hann réðst sem stýrimaður til
Landhelgisgæzlunnar. Sigurjón
Ingi starfaði á skipum og flugvél-
um Landhelgisgæzlunnar og sótti
nokkur námskeið á hennar vegum,
siðast árið 1983 er hann sótti nám-
skeið í Bandaríkjunum varðandi
vita- og baujuþjónustu.
Sigurjón Ingi var traustur sjó-
maður og verklaginn og duglegur
við þau verkefni sem honum voru
fengin. Hann var dulur og fáskipt-
inn og flíkaði ekki tilfinningum
sínum, og hann var tryggur vinum
sínum. Sigurjón Ingi var giftur Jó-
hönnu Hlöðversdóttur, en þau
skildu 1976. Með henni eignaðist
hann tvö börn, Sunnu Reyr, fædd
1963, og Svein Reyr, fæddur 1965,
auk þess ættleiddi hann son Jó-
hönnu, Hlöðver, fæddur 1961.
Þegar við nú kveðjum Sigurjón
Inga Sigurjónsson, stýrimann, við
minningarguðsþjónustu í Dóm-
kirkjunni, biðjum við Guð að
blessa minningu hans og veita
aldraðri fósturmóður og móður,
börnum hans og öðrum ástvinum
styrk í sorg þeirra.
Helgi Hallvarðsson
Kveðja frá Félagi íslenzkra
atvinnuflugmanna.
Þyrluslysið í Jökulfjörðum 8.
nóvember í haust er leið er
mönnum enn ráðgáta, en það er
samt óbifanleg vissa okkar, sem
þekktum þá menn, sem þarna fór-
ust, að það hefur eitthvað óvænt
og óviðráðanlegt borið að höndum.
Björn heitinn Jónsson, sem við
minnumst nú, var einn reyndasti
þyrluflugmaður landsins, öruggur
maður og snarráður, en við vitum
það, sem höfum flugið að atvinnu,
að sú bilun getur orðið í farkosti
okkar, að það dugi ekki til bjargar,
að maðurinn sé þessum kostum
búinn. Það er ekki í mannlegu
valdi að koma í veg fyrir slysið.
Þessum tilvikum fer sífækkandi
en þeim verður aldei alveg eytt.
í fluginu er eytt gífurlegu fjár-
magni í að ganga svo frá öllum
tækjum að skyndileg bilun geti
ekki valdið óumflýjanlegu slysi og
mikill árangur hefur náðst, en
ekki fullkomnun og hún næst lík-
lega aldrei á þessu sviði fremur en
öðrum.
Við mennirnir eru ekki full-
komnir og tækin sem við búum til
ekki heldur. Það er lífsins lögmál,
sem allir verða að hlíta, að það er
ekki til fullkomið öryggi í þessum
heimi. Á þessa staðreynd mann-
lífsins erum við minnt, þegar þau
slys ber að höndum, sem við töld-
um að gætu ekki orðið, en þau
slysin verða oft sárust sem enginn
á von á.
Við flugmenn söknum félaga
okkar, en getum við minnst Björns
Jónssonar og þeirra sem með hon-
um fórust með betri hætti, en
vinna ötullega að rannsókn á hin-
um tíðu þyrluslysum hérlendis til
að komast að því, hvað það er
helzt, sem getur gerst og færustu
flugmenn fá ekki við ráðið.
Björn heitinn Jónsson var sem
fyrr segir einn af reyndustu og
jafnframt öruggustu þyrluflug-
mönnum okkar Islendinga; búinn
að stunda þyrluflug í rúmlega tvo
áratugi.
Hann var hinn ágætasti dreng-
ur og góður félagi. Ekkju hans og
börnum frá fyrra hjónabandi, svo
og öðrum aðstandendum vottum
við í Félagi íslenzkra atvinnuflug-
manna innilegustu samúð og biðj-
um guð að styrkja allt það fólk í
raunum þess. Blessuð sé minning
þessa mæta manns.
Geir Garðarsson
1 dag er Björns Jónssonar flug-
höfðingja á þyrlum minnst í Dóm-
kirkjunni, en frá eigin brjósti
þetta.
Björn var líka lærður skip-
stjórnarmaður og á sjónum yfir-
maður þegar réttindum var náð.
Hann hafði bestu próf í þessum
fögum og má því segja að meðan
líf entist var hann í lofti, láði og
sfðast í legi. Feilspor i stjórninni í
hinstu ferðinni kom ekki til greina
— alfaðir ræður. Leiðir okkar
Björns og Elísabetar konu hans
lágu saman þegar við hjón fluttum
í nýbyggt slot í ágúst 1977. Kynnin
voru dásamleg. Björn var ljúfur
maður á jörðinni. Hann kunni öll
ráð ef eitthvað fór úrskeiðis f slot-
inu, hagur á tré og járn, enda ekki
langt að sækja það, í föðurætt af
heimsfrægum og í móðurætt af
snillingum.
Blessuð sé minning mæts
drengs.
Elísabetu, börnunum og öðrum
aðstandendum biðjum við öll í
Eskihlíð 26 guðs blessunar.
Guðmundur Kristjánsson
Kveðja frá Slysavarna-
félagi Islands
Það kom sem reiðarslag yfir
alla landsmenn, er það spurðist 9.
nóvember sl., að þyrla Landhelg-
isgæslunnar, TF-Rán, hefði hrap-
að í sjó kvöldið áður vestur f Jök-
ulfjörðum. Fljótt varð ljóst, að
áhöfnin hafði öll farist, en hana
skipuðu flugstjórarnir Björn
Jónsson og Þórhallur Karlsson,
Bjarni Jóhannesson, flugvélstjóri,
og Sigurjón Ingi Sigurjónsson,
stýrimaður. Hér voru í einu vet-
fangi á brott kallaðir fjórir úr-
valsmenn í þjónustu Landhelgis-
gæslunnar, menn, sem m.a. höfðu
öðlast mikla reynslu í björgun-
armálum og aflað sér virðingar og
aðdáunar alþjóðar fyrir störf að
þeim málum. Flugmennirnir báðir
áttu að baki langt starf sem þyrlu-
flugmenn og höfðu lagt stóran
skerf til þróunar björgunar- og
þyrluflugs hér á landi. Sýndu þeir
margsinnis ótvíræða hæfni sína á
þessu sviði og fádæma öryggi og
snarræði á hættustundum, öðrum
til bjargar.
Við fráfall allra þessara manna
er auðvitað stærstur missir og
harmur aðstandenda, vina og