Morgunblaðið - 17.04.1984, Síða 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. APRÍL 1984
jy Alll *e/w koiiar undir 5'O.OOO knónurn
Hokkazb undir „5krun.ska.rtqr'ip *r\u á. dagtjn*."
áster...

... aö skála í kampavíni.
Hvur ert þú annars?
Með
morgunkaffinu
Eins og ég hélt. Sólin er of lágt á
lofti!
HÖGNI HREKKVÍSI
" VZRlÐ Á V/EC0I £5E<SN „PÁPA'’HR6KKV1SA •••
"...í?6 óéH KOMA 5Vö VEPURFieáTTi^.."
Er læknaþjónustan
komín á villigötur?
Jón Á. Gissurarson skrifar:
„Hann fæddist í lok síðustu ald-
ar, sonur forystuhjóna í sinni
sveit, allt frá bernsku staðráðinn
að gerast bóndi — stórbóndi. Þeg-
ar aldur leyfði sótti hann sjó í
Vestmannaeyjum og árum saman
á togurum, og það áður en vökulög
tóku gildi. Sjósókn féll honum vel
en aðeins til fjáröflunar, bóndi
skyldi hann verða. Hann naut alls
síns aflafjár, þurfti ekki að
styrkja foreldra sína, sem synir
kotbænda urðu að láta sér lynda.
Honum græddist fé þótt héldi sig
vel og nyti lystisemda lífsins, ætti
eldisgæðing sem hann sat í
gljáfægðum leðurstígvélum og
klæðskerasaumuðum reiðfötum. A
dansgólfi sveiflaði hann dans-
meyjum með glæsibrag og fyrst-
um boðið upp er dömufrí gafst.
Hann lánaði sveitungum sfnum
peninga gegn kindafóðri og kom
sér þannig upp vísi að myndarleg-
um bústofni. Hann staðfesti ráð
sitf er jörð losnaði úr ábúð
skömmu fyrir kreppuna miklu.
Hún lék hann grátt, en tókst þó
fyrir fáum árum að skila syni sín-
um í hendur smábýlinu sem vild-
isjörð vel húsuðu. Hann komst til
mannvirðinga í sinni sveit. Tveir
jafnaldrar, frændur og vinir,
studdu hvor annan og skiptu með
sér völdum, þótt annar væri
sjálfstæðis- en hinn framsóknar-
maður. Þeir létu sig engu skipta
aðfinnslur flokkstjórna fyrir
sunnan.
Nú hafa skipast veður í lofti.
Kona hans nýtur vistar á elliheim-
ili úti á landi og þarf ekki að bera
Gullkorn
Vertu örlátur áður en auðæfin
gera þig nískan.
Th. Brown (1663-1704)
var enskur rithöfundur.
kvíðboga fyrir hrakningum, en
sjálfur hefur hann notið gistivin-
áttu dóttur og tengdasonar með
ágætum hin síðari ár. Hinir
slyngu læknar hafa kunnað ráð
við meinum hans, jafnvel knúið
hjarta hans rafstraumi. Sem
stendur dvelst hann í sjúkrahúsi.
Læknar eru komnir í þrot og geta
ekkert fyrir hann gert og heim
skal hann þótt dóttir hans, hátt í
sextugt, sé í öllu vanbúin að veita
honum viðhlítandi aðhlynningu.
Sjálfur nýtur hann lífsins þrátt
fyrir kröm. Þótt hann skynji ná-
lægð dauðans geiglaus við hvert
fótmál hlakkar hann til 85ta af-
mælis í júní næsta.
Þessi aldni bóndi hefur kosið að
eiga lögheimili í sveit sinni þrátt
fyrir dvöl hér syðra um árabil, vill
neyta kosningaréttar sins heima í
héraði meðan má. Hann á því enga
hönk uppí bakið á „reddurum" hér
syðra, enda óvanur að knékrjúpa
neinum. Enginn bónbjargamaður
er hann og hefur nóg efni til
greiðslu gjalda svo sem lög mæla
fyrir um.
Nú má spyrja: Er læknaþjón-
usta þjóðfélagsins ekki komin inn
á ranga braut? Hún lengir ævi
manna með alls konar kúnstum,
jafnvel knýr útgengin hjörtu
þeirra rafstraumi en úrræðalaus
með öllu að sjá þessum gamlingj-
um fyrir húsaskjóli og aðhlynn-
ingu þessi viðbótarár, sem Drott-
inn hefur líklega ekki ætlað þeim
að lifa.“
Þessir hringdu .. .
Góð þjónusta hjá
Þvottabirninum
Sigríður í Kópavogi hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: —
Þegar ég flutti í íbúðina sem ég
bý í núna, fyrir um það bil 10
árum, voru fengnir menn til að
gera íbúðina hreina. Þessir
menn unnu illa og þrifu aðeins
helminginn af því sem þeir áttu
að þrífa, en var greitt fullt gjald
fyrir af misskilningi.
Nú fyrir nokkrum dögum þótti
mér kominn tími til að láta gera
íbúðina aftur hreina og hafði
samband við nýtt fyrirtæki
hérna í Kópavoginum sem heitir
Þvottabjörninn. Og það var nú
eitthvað annað en mennirnir
tveir sem komu til að gera hreint
hérna um árið. Nú komu ung
hjón, sem voru ákaflega elskuleg
og góð og þau þrifu allt alveg
einstaklega vel. Eg má til með að
benda fólki á þennan stað og
þetta elskulega starfsfólk sem
vinnur þar og það er einnig
ódýrt að láta þau þrífa hús og
íbúðir.
Svar sjón-
varpsins þýðir
ekki að við fáum
Dallas ekki aftur
Kona á fimmtugsaldri hringdi
og hafði eftirfarandi að segja: —
Ég var að lesa svar sjónvarpsins
í Velvakanda 13. apríl um Dalls
og ég verð að segja það, að ég
held að Hinrik Bjarnason hafi
verið heldur fljótur á sér að
svara. Ég er búin að ræða við
þrjá menn, sem eiga sæti í út-
varpsráði og þeir tjáðu mér að
sýningar á Dallas yrðu örugg-
lega hafnar aftur næsta haust,
því þrýstingur frá fólki væri svo
mikill og að þetta svar frá Hin-
rik þýddi alls ekki að við fengj-
um Dallas ekki aftur.
Fegin að vera
laus við Dallas
Gerður hringdi og hafði eftir-
farandi að segja: Ég sendi
Dallas-aðdáendum samúð mína
vegna þess að sýningum á þátt-
unum er nú loksins lokið. Mikið
hefur verið skrifað um Dallas i
blöðin uppá síðkastið, en mikið
var ég fegin þegar sýningum var
hætt. Ég reyndi að horfa á þrjá'
síðustu þættina, en varð að
slökkva á sjónvarpinu, því mér
þóttu þeir svo leiðinlegir.
Aftur á móti finnst mér mjög
gaman af „Sonum og elskhug-
um“ og „Nikulási Nickelby".
Stigataflan fæst
hjá ísafold
Afgreiðslustúlka í bókaverslun-
inni ísafold í Austurstræti
hringdi og hafði eftirfarandi að
segja:
— Ég las í Velvakanda 13. apr-
íl fyrirspurn um „stigatöfluna"
svonefndu, þar sem „stig“ eru
gefin fyrir ákveðnar matarteg-
undir. Þessi tafla er seld hjá
okkur og kostar 25 krónur.
I