Morgunblaðið - 01.07.1984, Blaðsíða 43

Morgunblaðið - 01.07.1984, Blaðsíða 43
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. JÚU 1984 43 Minning: Jeanne Berthelmess Thorsteinson Fædd 21. maí 1901 Dáin 24. júní 1984 Á morgun þegar ég kveð tengda- móður mína, Jeanne Berthelmess Thorsteinson, hinstu kveðju, get ég ekki látið hjá líða að minnast ævi hennar sem var svo óvenju viðburðarík og ólík því sem við Is- lendingar eigum að venjast. Hún fæddist 21. maí árið 1901 í Liege í Belgíu. Voru foreldrar hennar bæði belgísk úr franska hluta Belgíu. Faðir hennar, Julian Fafin, var kunnur listmálari sem skreytti kirkjur með listaverkum sinum, var hún yngst þriggja barna þeirra hjóna. 011 voru þau systkinin sett i klausturskóla að heldri manna sið og átti Jeanne að vera þar til 18 ára aldurs. En ör- lögin breyttu því eins og svo mörgu í hennar lífi. Ung að árum fékk hún bók í verðlaun fyrir góða frammistöðu i klausturskólanum sem hét „Fiskimenn við íslands- strendur". Finnst manni það ein- kennileg tilviljun að velja slíka bók handa lítilli telpu, sem aldrei hafði séð sjó, hvað þá að hún þekkti nokkuð til sjómennsku eða lífs sjómanna, og vissi ekki einu sinni að ísland væri til, nema þá kannski sem punktur á landabréfi. Minntist hún oft með gleði og þakklæti veru sinnar hjá nunnun- um og hringekjunnar og annarra leiktækja i klausturgarðinum. Að sjálfsögðu ólst hún upp við strangt trúarlíf og guðstrúin bar hana yfir margan örðugan hjall- ann alla tíð. Þegar fyrri heims- styrjöldin braust út árið 1914 fór Belgía ekki varhluta af þeim hild- arleik. Þjóðverjar tóku af fjöl- skyldunni húsið, klaustrið eyðilagt og börnin send heim. Heimili hennar hafði verið fallegt menn- ingarheimili þar sem tónlist og aðrar listir voru í heiðri hafðar. Eldri systir hennar varð kunnur píanóleikari og spilaði gjarnan undir þegar Jeanne dansaði ball- ett. Að vísu fékk fjölskyldan að hírast i kjallara eigin húss þar til þeim tókst að flýja og veit það enginn nema sá sem reynt hefur slíkt, hvað það er að vera striðs- hrjáður flóttamaður með brauð bundið um hálsinn til að seðja sár- asta hungrið og smápinkil með því sem manni er allra kærast. Þegar þau komu til Englands var vel tek- ið á móti belgíska flóttafólkinu. Hún bað guð daglega að uppræta úr hjarta sínu hatrið sem heltók hana á þessum erfiðu árum lífs hennar. Fjölskyldan tvístraðist, Jeanne fór með móður sinni til Ameríku en faðir hennar, systir og bróðir fóru heim í stríðslok. Báðar mæðgurnar veiktust af spönsku veikinni árið 1918 og lágu þær saman á sjúkrahúsi í New York þar sem móðir hennar lést. Það var mesta áfallið i hennar lifi og komst hún eiginlega aldrei yfir það, 17 ára unglingur stóð hún al- ein í framandi landi, frönskumæl- andi, og þekkti ekki nokkurn mann. Þú barðist ein í heimsins harða straum en hjartað veika felldi svo mðrg tár. Það var svo ungt, en bar þó svo þung sár og svölun enga fann í lífsins draum. (G.P.) Franskar nunnur höfðu hress- ingarheimili i New York og þang- að fór hún og dvaldi þar til hún komst til heilsu á ný. Enn gripu forlögin inn í hennar líf. Á hress- ingarheimilinu kynntist hún franskri konu sem gift var Islend- ingi. Hún heimsótti þau hjón eitt sinn og var þá staddur þar ungur Islendingur, Axel Thorsteinson, rithöfundur, sem hafði verið sjálf- boðaliði í kanadíska hernum og hafði komist til Belgíu í stríðslok og var á heimleið með herdeild sinni. Þarf ekki að orðlengja það, að það var ást við fyrstu sýn. Þau gengu í hjónaband 25. október 1919. Eignuðust þau þrjá syni, Steingrím Harry, fæddan 15. októ- ber 1920 i Pittsfield i Bandaríkj- unum, kvæntan undirritaðri og eiga þau sex börn, fimm dætur og einn son; Axel Grim Julian, fædd- an 13. september 1922 í Winnipeg i Kanada, og Halldór, fæddan 4. febrúar 1930 í Reykjavik. Eftir- striðsárin voru ungu hjónunum erfið, lítil og stopul atvinna, veik- indi og basl og var þvi ákveðið að fara heim til Islands. Heim var komið i maimánuði árið 1923. Jeanne vakti strax mikla athygli hér sökum fríðleiks og suðræns útlits með sitt blásvarta hár. Mikil vonbrigði voru fyrir hana að koma í fásinnið hér og átti hún erfitt með að samlagast landi og þjóð og var nánast alltaf útlendingur. Eftir 17 ára sambúð slitu þau samvistir. Heiðarleiki, háttvísi, stundvísi og samviskusemi voru hennar aðalsmerki. Hún var mjög músíkölsk, enda alin upp við göf- uga tónlist og ekki vantaði list- fengina. Allt lék í höndunum á henni. Var það sama hvort það voru pífusvunturnar sem hún saumaði í þúsunda tali fyrir versl- un Haraldar Árnasonar, kúnst- bróderaðar púða-fyrirmyndir fyrir Eaton-stórverslunina i Winnipeg eða skór í skóverk- smiðju. Haraldar Árnasonar og starfsfólks hans minntist hún ætíð með þakklæti og virðingu og aldrei gleymdi hún nokkurra daga vetrardvöl i Skíðaskálanum i Hveradölum sem hann bauð starfsfólki sinu i til hvildar og hressingar og mun það hafa verið einsdæmi í þá daga að fá vetrarfrí á launum. Þessu viðkvæma blómi, sem slitið var upp með rótum i sinu föðurlandi, skolaði á íslands- strendur. Verðlaunabók litlu stúlkunnar í belgiska klaustrinu fylgdi henni alla tið, þar til hún missti hana í húsbruna, en þá missti hún aleiguna, og saknaði hún alltaf rauðu bókarinnar sinn- ar. Árunum á Islandi fjölgaði, þau urðu sextíu alls. Elli kerling sótti á, heilsan bilaði, þrótturinn minnkaði og hvíldin var kærkom- in. En nú er liðið þetta þunga strið, og þér er gleymt allt hjartans sáraböl og nú er liðin sárbær sjúkdómskvöl þér sæl er byrjuð ný og fðgur tíð. (G.P.) Að lokum þökkum við ömmu Jeanne allar gjafirnar sem hún gladdi okkur með, greiðviknina og gjafmildi okkur hjónunum til handa, börnunum sex og barna- börnunum tólf. Oft var hún meiri en fjárráðin leyfðu. Megi hún hvíla i friði. IngveMur Ó. Tborsteinson + Þökkum öllum þeim sem sýndu fráfall systur okkar og mágkonu, okkur hlýhug og stuöning viö UNU SIGURBJÖRNSDÓTTUR. Sérstakar þakkir til starfsfólks Kópavogshælís og Borgarspitalans. Magnfrióur Sigurbjörnsdóttir, Guömundur Sæmundsson, Pétur Sigurbjörnsson, * Ásta Jónsdóttir, Péll Sigurbjörnsson, Pélina Andrósdóttir. t Innilegar þakkir til allra sem sýnt hafa okkur samúö og hlýhug viö fráfall og útför móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu, GUORÚNAR PÁLfNU MAGNÚSDÓTTUR, Skúlagötu 80. Unnur Árnadóttir, Giali Árnaaon, Magnús Ámaton, Þórunn I. Árnadóttir, Jón Ámi Hjartaraon, John McDonald, Holga Einarsdóttir, Ólina Kriatinadóttir, Svarrir Hallgrimsaon, Helga Gisladóttir, barnabörn og barnabarnabörn. t Hjartans þakklæti fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför GUÐLAUGAR SIGMUNDSDÓTTUR fré Hamraendum. Berta Herbertsdóttir, Léra Sigmundsdóttir, Guótaug Maggý Hannesd., Hafdis Hannesdóttir, Helgi Hannesson, Léra Hannesdóttir, Sigmundur Hannesson, Hannes Helgason, Jón Pétur Jónsson, Stefén G. Stefénsson, Guömunda Eyjólfsdóttir, Hilmar Magnússon, Arnfriöur Einarsdóttir, barnabarnabörn. s\ó<. - m * ^tsúóte'.^ ortSe<ö^ <*££****< ****** ii höa< 09 d'sK°'e Ragoa<s *Fa,a SPÁNN FERQÁSKRIFSTOFAN Laugavegi 28, 101 Reykjavík. Sími 29740 Verð og nánari upplýsingar á skrifstofunni Fáið baekling og verðlista sendan

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.