Morgunblaðið - 20.11.1985, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. NÓVEMBER1985
Afmæliskveðja:
Ásgeir Ól. Sigurðs
son frá Hólmavík
.lslands Hrafnistumenn
eru hafsæknir enn,
ganga hiklaust á orustuvöll,
út í stormviðrin höst,
móti straumþungri röst,
yfir stórsjó og holskefluföll,
flytja þjóðinni auð,
saekja barninu brauð,
færa björgin í grunn undir f ramtíðarhöll.”
Mér þykir við hæfi að byrja
afmælisgrein um föður minn á
þessu erindi úr kvæðinu Hrafn-
istumenn eftir örn Arnarson enda
hefur mér alltaf fundist hann vera
einn af þeim sem þarna er kveðið
um.
Hann heitir fullu nafni Ásgeir
Ólafur Sigurðsson, er sjötugur i
dag og hefur lengst af gengið „hik-
laust á orustuvöir. Hann fæddist
á Kollafjarðarnesi 20. nóvember
1915. Foreldrar hans voru hjónin
Sigurður Magnússon og seinni
kona hans, Kristrún Jónsdóttir, er
þar voru í húsmennsku.
Þegar pabbi var 13 ára var talið
fært að senda hann á sjó og mun
honum ekki hafa verið hlift við
erfiði né volki fremur en öðrum á
þeim árum.
Alloft þurfti að „sæta lagi“ á
þessum opnu bátum til að komast
í gegnum brimgarðinn og þá stóðu
aðstandendur áhafnanna niðri við
sjó og fylgdust með, milli vonar
og ótta. Þar stóð amma min meðal
annarra til að fylgjast með þvi
hvernig drengnum hennar reiddi
af. í þá daga var ekki að finna i
kjarasamningum neina „trygg-
ingu“. Menn treystu á Guð og
lukkuna, um aðra tryggingu var
ekki að ræða. Kaupið var heldur
ekki hátt á þessum timum og pabbi
varð ekki ríkur af þvi.
Lífsreynsla af þessu tagi hefur
mismunandi áhrif á fólk. Sumir
eru veikburða og gefast fljótlega
upp en aðrir eru harðgerðari og
eflast við hverja raun. Pabbi er í
þeim hópi. Sjórinn heillaði hann
og hann hélt ótrauður áfram á
þeirri braut.
Afi dó 1939 og árið 1945 fluttist
pabbi, þá tæplega þrítugur að
aldri, ásamt ömmu til Hólmavikur
með 15 krónur i vasanum, sem
hann notaði til að festa kaup á
fyrsta bátnum sínum. Sá bátur var
að visu ekki stór, en var þó hans
eign og það var það sem skipti
máli. Upp úr þessu tóku hjólin að
snúast, næsti bátur var stærri og
framtíðin blasti við.
Móður minni, Rannveigu Hall-
dórsdóttur frá Tyrðilmýri á Snæ-
fjallaströnd, kynntist pabbi árið
1947. Þau giftu sig árið 1950 og
keyptu um það leyti lítið, sætt hús
með garði í kring, sem stóð rétt
niðri við flæðarmálið. Pabbi gerði
því við bátana sína svo að segja í
garðinum heima.
Oft lékum við krakkarnir okkur
í fjörunni hjá pabba og stundum
tók hann okkur með sér út á sjó.
Eflaust hefur verið erfitt að hafa
slíka krakkagrislinga með sér á
sjóinn og víst er um það að ég hef
verið nokkuð baldin.
Ég man sérstaklega eftir einni
slíkri ferð á fyrsta Kópnum hans
pabba. Það var 5 tonna bátur sem
hann sótti sjóleiðina til Keflavíkur
á sínum tíma. Ferðinni var heitið
út á Drangnes og það „gaf dálítið
hressilega á“ þannig að við krakk-
arnir áttum að vera niðri í lúkar.
Ég sinnti þó ekki þeirri skipun og
fór upp. Veltingurinn var þó svo
mikill að pabbi tók það til bragðs
að binda mig fyrst ég gegndi ekki.
Ég minnist þess líka þegar við
fórum eitt sinn á árabát til að
taka á móti sjóflugvélinni og bát-
urinn fór að leka á leiðinni í land.
Þegar við nálguðumst fjöruborðið
var allt að fara í kaf og pabbi var
handfljótur að henda mér í land.
Þessar tvær litlu sögur sýna að
oft þurfti að taka skjótar ákvarð-
anir. Á sjónum koma oft upp
óvænt atvik og það að „sigla milli
skers og báru“ getur iðulega verið
erfitt. Þennan málshátt hefur
pabbi þó ævinlega haft að leiðar-
ljósi.
Oft hefur hann komist í hann
krappann á sjónum og undir slík-
um kringumstæðum eru það kjark-
ur og áræði sem duga, hvort
tveggja eiginleikar sem pabbi hef-
ur til brunns að bera í ríkum
mæli, en auk þess hefur hann haft
heppnina með sér.
I landi átti hann yndislega konu
sem beið hans í nýju húsi sem þau
höfðu byggt uppi á hæð þar sem
vel sást yfir fjörðinn. Það sýnir
best hug móður minnar að arki-
tektarnir þurftu að breyta skipan
innanhúss svo eldhúsglugginn
gæti snúið út að sjó.
Það var þungt áfallt þegar móðir
mín dó árið 1973. Pabbi og Ragnar
bróðir minn voru þá nýbúnir að
kaupa 17 tonna bát, en nú urðu
þáttaskil. Pabbi seldi bátinn og
húsið upp úr þessu og fluttist til
Reykjavíkur 1978. Þar keypti hann
sér íbúð og vann í 5 ár sem nætur-
vörður við sundlaugina í Laugar-
dal.
í dag vinnur hann hjá Blindra-
vinafélaginu í Hamrahlíð 17, sækir
dansnámskeið einu sinni í viku og
dansar eins og herforingi. Það sér
ekki á honum að hann sé orðinn
sjötugur, en það er nú engu að
síður staðreynd. Ég og fjölskylda
mín að Vallartröð 8 sendum hon-
um okkar bestu kveðjur á þessum
degi og óskum honum allra heilla.
Megi hann eiga eftir að dansa lengi
enn;
Sigrún Ásgeirsdóttir
Afmælisbarnið tekur á móti
gestum laugardaginn 23. nóvem-
ber á milli kl. 15 og 19 í Ford-
húsinu, Skeifunni 17, þriðju hæð.
-V
Um handvirka og sjálf-
virka bflasímaþjónustu
Athugasemd frá Pósti
ogsíma
Að vonum er nú mikið rætt
manna á meðal og í fjölmiðlum
um bilasima. Á næsta ári hefst
sjálfvirk bílasimaþjónusta til við-
bótar þeirri handvirku þjónustu
sem fyrir er. Ekki verður skipt um
móðurstöðvar handvirka sírtians,
heldur verða nýjar teknar í notkun
fyrir sjálfvirka símann.
ísland er meðal þeirra landa
sem eru að sjá draum sinn rætast
um fullkomnara farsimakerfi. ís-
lendingar eru nú mjög framarlega
í fjarskiptamálum.
Morgunblaðinu hefur
borist eftirfarandi at-
hugasemd frá Jóhanni
Hjálmarssyni, blaöafull-
trúa Pósts og síma:
Nýju móðurstöðvarnar eru í
fjárlögum vegna sjálfvirka símans
1985. Samkvæmt 6. grein fjárlaga,
3. 23., er heimilað að „fella niður
aðflutningsgjöld og sölugjald af
farsímum“.
Alþingi íslendinga gerir sér
ljóst að farsímarnir eru m.a. mikil-
væg öryggistæki. Notendur far-
simans, i senn þeir sem eru á ferð
i bíl, um borð i bátum eða staddir
í sumarbústöðum munu búa við
mun meira öryggi en áður, ekki
síst vegna þess að símann er unnt
að flytja á milli, til dæmis milli
bils og sumarbústaðar og þarf ekki
nema smávægilegan aukabúnað til
þess.
Sjálfvirku símarnir hafa þá
kosti umfram handvirku símana
að ekki er hægt að fylgjast með
samtölum úr öðrum bilasímum.
í Morgunblaðinu 14. 11. sl. birt-
ist auglýsing um handvirka bila-
síma og er réttu máli mjög hallað
í auglýsingunni. Auglýsandi er
Heimilistæki hf.
Póst- og símamálastofnunin
hefur ekki upplýst eins og stendur
í auglýsingunni að verð á nýju
sjálfvirku bílasímunum verði ná-
lægt 100.000 kr. miðað við núver-
andi gengi og tollalög. Aftur á móti
segir i grein eftir ólaf Indriðason
deildarstjóra í Póst- og simafrétt-
um, októberblaði, að gera megi ráð
fyrir að söluverðið verði 80—
100.000 kr. Höfundarnafn féll því
miður niður í blaðinu, en upplýs-
ingarnar fékk höfundurinn hjá
væntanlegum seljendum, m.a.
Heimilistækjum hf.
Póst- og símamálastofnunin
hefur ekki bílasíma til sölu og er
því varla ástæða fyrir stofnunina
að verðleggja slíka vöru, en vísa
má til aðila á hinum frjálsa mark-
aði sem hafa þessi tæki til að fá
réttar upplýsingar um kostnaðar-
verð.
Það er í fyllsta máta óheiðarlegt
að gefa í skyn að stofnunin hafi
slíka síma til sölu þegar svo er
ekki: Stofnunin veðleggur að sjálf-
sögðu ekki símtæki fyrir aðra
aðila.
Nú auglýsa Heimilistæki hf.
afsláttarverð á handvirkum bíla-
símum, kr. 59.950. Þar sem sama
verð mun að öllum líkindum gilda
um sjálfvirka og handvirka bíla-
síma er það út af fyrir sig ánægju-
legt að Heimilistæki hf. skuli geta
boðið upp á jafn lágt verð.
En hvers vegna þurfa Heimilis-
tæki hf. að spyrja stofnunina um
verð þegar fyrirtækið hlýtur að
geta fengið nákvæmari upplýsing-
ar um samkeppnisverð hjá þeim
aðilum sem það er umboðsmaður
fyrir?
Spádómur auglýsingarinnar um
hátt verð sjálfvirkra tækja miðað
við núverandi gengi og tollalög þar
sem talað er um 150.000 kr. mun,
er út í hött. Samkvæmt fyrr-
nefndri grein fjárlaga varðandi
sölugjald og aðflutningsgjöld eru
þau engin af þessum tækjum og
er gert ráð fyrir að svo verði einnig
á næsta ári.
Þess er að vænta að alþingis-
menn og ráðamenn samgöngumála
muni áfram sýna skilning á mikil-
vægi farsíma í öryggisskyni og
þannig stuðla að því að sem flestir
geti notfært sér þjónusta.
Póst- og símamálastofnunin
mun starfrækja handvirka bíla-
símakerfið áfram, en þar sem
sjálfvirka kerfið hefur upp á meira
að bjóða og er auk þess á sama
verði segir sig sjálft að notendur
muni fremur kjósa það. Að því er
stefnt að gjöld fyrir sjálfvirka
símaþjónustu fari lækkandi.
„Skrítnar skepnur"
Skopsögur eftir Ephraim Kishon
HÖRPUÚTGÁFAN á Akranesi
sendir nú frá sér nýja bók eftir
spéfuglinn og húmoristann Ep-
hraim Kishon, í þýðingu Ingi-
bjargar Bergþórsdóttur.
„Þessi bók Kishons er eins
og aðrar bækur hans kjarnyrt
og leiftrandi af kímni. I henni
eru bráðsmellnar skopsögur um
fjölskylduna og „atvik" sem
flestir þekkja," segir m.a. í frétt
frá útgefanda.
„Á síðasta ári kom út hjá
Hörpuútgáfunni bókin
„Hvunndagsspaug" eftir sama
höfund. Kishon er höfundur
sem kitlar hláturtaugarnar og
gerir óspart grín að sjálfum sér.
Yfir 50 bækur hans hafa verið
þýddar á 28 tungumál og seldar
í 30 milljónum eintaka."
Bókin „Skrítnar skepnur" er
159 bls. Prentverk Akraness hf.
annaðist prentun og bókband.
Ephraim Kishrm
Skrítnar
skepnur
lugll^ðrK BurcþándAttir þýddl