Morgunblaðið - 20.11.1985, Blaðsíða 44

I
44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. NÖVEMBER1985

f
Sonur okkar og bróölr,
FINNUR KRISTJÁN HALLDÓRSSON,
Borgarvegi 32,
Ytri-Njarövík,
lést af slysförum 19. nóvember.
Jaröarförin auglýst síöar.
Jenný Jónsdóttir,
Halldór Araaon
og syatkini.
t
Móöir okkar, tengdamóöir og amma,
ELÍSABET EINARSDÓTTIR,
til heimilis é Langholtsvegi 194, Reykjavík,
lést í Landspítalanum mánudaginn 18 nóvember.
Helga W. Foster, Carroll B. Foster,
Kristín B. Waage, Gunnar Gíslason,
Magnea H. Waage
og barnabörn.
t
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Bárugötu 31, Reykjavík,
lést á Landakoti 19. nóvember.
Hafsteinn og Áróra.
t
Móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR,
Miövangi 41,
Hafnarfiröi,
veröur jarösungin frá Frikirkjunni í Hafnarfiröi í dag miövikudag-
inn20. nóvemberkl. 15.00.
Jón Aöalsteinn Jónasson,
Kristín Sigurrós Jónasdóttir,
Guömundur Helgi Jónasson,
Erling Garöar Jónasson,
Guórún Marsibil Jónasdóttir,
Freyja Leopoldsdóttir,
barnabörn og
Margrót Sveinsdóttir,
Sveinn Valtýsson,
Kolbrún Carlsdóttir,
Jóhanna Guömundsdóttir,
Gísli Sumarliöason,
barnabarnabörn.
I
(
t
Móöir okkar, tengdamóöir. amma og langamma,
INGIBJÓRG JÓNSDÓTTIR
frá Hvammstanga,
Kleppsvegi 20,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 21. nóvember
kl. 13.30.
Ragnheióur Ingvarsdóttir,
Arnheiöur Þórhallsdóttir,
Hólmfríöur Þórhallsdóttir, Sverrir Skarphéöinsson,
Hreiðar Þórhallsson, Emilía Emilsdóttir,
Þórhallur Þórhallsson, Jóhanna Antonsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.

V

t
Faöir minn og tengdafaöir,
GUÐNISIGURÐSSON,
Faxastíg 18, Vestmannaeyjum,
síðast til heimilis aö Bólstaóarhlíð 48, Reykjavík,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. nóv.
kl. 10.30. Blóm og kransar afþakkaöir.
Þeir sem vildu minnast hins látna láti Styrktarfélag vangefinna
eöa Krabbameinsfélagiö njóta þess.
Erla Guónadóttir,
Helgi Pálmarsson.
t
/ Eiginmaöur minn>
GUOMUNDUR SÆMUNDSSON,
Geitlandi 10,
veröur jarösunginn frá Fríklrkjunni föstudaginn 22. nóvember kl.
: kv, i5.oo
Þejm sem vírdif minnast hans er bent á liknarstofnanir.
Guörún Ásgeirsdóttir,
börn tengdaböm og barnabörn.
Kveðjuorð:
Guðmundur Péturs-
son frá Öfeigsfirði
Fæddur7. maí 1912
Dáinn 20. október 1985
Vinur minn Guðmundur Péturs-
son frá Ófeigsfirði er látinn, rúm-
lega 73ja ára að aldri. — Hann
andaðist í Borgarspítalanum i
Reykjavík eftir skamma legu þar.
Þó kom lát hans ekki á óvart. Á
sl. vori kom í ljós, að hinn líttlækn-
anlegi sjúkdómur, krabbameinið,
hafði tekið hann tökum. Var hann
þá tekinn í meðferð vegna þess,
gefnar sprautur með vissu milli-
bili, sem áttu að vinna gegn mein-
semdinni. — Eins og venjulega
kom hann heim í ófeigsfjörð á sl.
vori og dvaldi þar ásamt konu sinni
og öðru skylduliði, sem þar er
sumar hvert, en skrapp suður til
að láta fylgjast með líðan sinni og
fá áðurnefndar sprautur. Virtist
hann hress og líkt og sjúkdómur-
inn hefði vikið undan við þær
lækningatilraunir, sem gerðar
voru á honum. Og sama var eftir
að hann kom suður. — Fréttist að
hann hefði farið í skemmtiferðalag
í haust með öðru fólki og verið
hress og glaður í því ferðalagi og
ánægður með að hafa getað tekið
þátt í því. — En stuttu síðar herti
meinsemdin tök sin svo hann varð
að fara í sjúkrahús, þar sem hann
andaðist eftir stutta legu.
Um æviferil þessa góðvinar míns
langar mig nú að fara nokkrum
orðum er hann hefur kvatt þetta
jarðneska líf og flutt yfir á annað
tilverustig, en ég stend eftir hérna
megin á bakkanum og horfi á eftir
honum og öðrum vinum mínum
hverjum af öðrum með söknuði.
En um allt verða þau orð mín fá-
tæklegri en ég vildi og vert væri.
Þann 7. maí 1912 fæddist þeim
hjónum Ingibjörgu Ketilsdóttur og
Pétri Guðmundssyni í ófeigsfirði
frumburðir þeirra. Það voru tveir
drengir. Fæðing þeirra var erfið
og tvísýnt um úrslit. Sækja varð
lækni til Hólmavikur og það tók
langan tíma eins og samgöngum
var þá háttað og símalaust. En
Magnús Pétursson, sá ötuli og
heppni læknir, kom þó í tæka tið
svo konu og börnum varð bjargað.
En þar mátti ekki miklu muna. —
Taka varð þá með töngum og báru
þeir ör eftir þá aðgerð.
Strax við fæðingu voru þeir
bræður svo líkir að merkja varð
þá til þess að þekkja þá sundur.
Báðir voru þeir gullrauðir á hár
og dálítið freknóttir i andliti. Þó
þeir breyttust nokkuð með aldri
og þroska voru þeir ávallt svo líkir
að gát varð að hafa á til að þekkja
þá sundur, ekki sist þeir sem ekki
voru daglega samvistum við þá.
Sama var að segja um skaphöfn
þeirra. — Þeim bræðrum voru
nöfn gefin. Sá er fyrr fæddist var
skírður Guðmundur en hinn Ketill.
Þar með fengu þeir nöfn feðra
foreldra sinna. Báðir runnu þeir
upp eins og fíflar í túni, bráð-
þroska og tápmiklir og öllum
hugþekkir.
Árin liðu. Þeir tóku fljótt virkan
þátt í fjölbreyttum störfum heim-
ilisins. — Alla barnafræðslu sina
fengu þeir hjá móður sinni og svo
var einnig um þá bræður alla, sem
yngri voru, enda Ingibjörg mjög
vel að sér og merk kona. Var þeim
og létt um nám. Strax og Reykja-
skóli tók til starfa fóru þeir þangað
til framhaldsnáms. — Fram úr því
skildi leiðir þeirra tvíburabræðr-
anna, sem ávallt voru mjög sam-
rýndir. Ketill hélt að heiman og
gerðist sjómaður að atvinnu og
aflaði sér menntunar á því sviði.
Var hann fyrst háseti á togurum
en síðar stýrimaður og skipstjóri
á Akureyrartogurunum. Gat hann
sér þar hið besta orð fyrir afburða
dugnað og mannkosti. Hann
kvæntist á Akureyri og átti einn
son. Ketill lést fyrir nokkrum
árum. En Guðmundur varð eftir
heima og vann að bústörfunum,
enda þess full þörf þar sem svo
margt var umleikis á mestu hlunn-
indajörð sinnar sveitar og þó víðar
væri leitað. í fyrstu vann hann búi
foreldra sinna, en stofnaði síðar
sitt eigið heimili og bjó á litlum
hluta jarðarinnar, sem hann festi
kaup á, þar til hann hætti búskap.
Ég hefi hér oft nefnt nöfn þeirra
tvíburabræðranna saman. Ber það
til, að vart er hægt að minnast
annars án þess báðir komi í hug
Guðfinna Minna
Breiðfjörð Kveðja
Það koma í hugann margar fal-
legar myndir frá uppvaxtarárun-
um þegar kemur að kveðjustund.
Fyrst minnist ég Minnu er við
hittumst, unglingar á heimili frú
Jónu og Kjartans Jóhannssonar
læknis en Minna var þar gestkom-
andi. Svo liðu árin og erum við
báðar þá búnar að læra hár-
greiðslu, hún hér í bænum, en ég
þar vestra. Þá var það einhverju
sinni nokkru fyrir jól að við bók-
staflega rákumst þar hvor á aðra.
Urðu þá miklir fagnaðarfundir.
Hún sagði mér að hún væri þá
nýbúin að kaupa hárgreiðslustof-
una Piróla af Margréti Hrómunds-
dóttur (gekk undir nafninu
Snúlla), sem setti þá stofu á stofn
á sínum tíma. Stúlka frá Akureyri
hafði ætlað að gerast meðeigandi
Minnu að stofunni, en það gengið
til baka. Hún hvatti mig til þess
að ganga inn í kaupin og það varð
úr þó ekki væri það beinlínis
árennilegt í þá daga og ég rétt að
byrja. Er ekki að orðlengja það,
því vart hægt að hugsa sér betri
mótspilara en Minnu Breiðfjörð.
Allt gekk þetta hjá okkur fljótt
og vel fyrir sig og þar með hófst
okkar samstarf. Framtíðin blasti
við okkur björt en ströng. Við
vorum ákveðnar í að vinna vel á
þessari stofu okkar og gera okkar
besta fyrir viðskiptavinina. Fór
ánægjulegur tími í hönd, en alltof
stuttur. Minna veiktist og fór til
Danmerkur að leita sér lækninga.
Allt breyttist nú með mjög snögg-
um hætti. Fyrir mér var það líkt
og gerst hafði á Vesturgötunni.
Mér var tjáð að selja ætti hennar
hluta í fyrirtæki okkar. En það er
önnur saga. Brátt tóku að berast
fréttir um batnandi heilsufar og
aðrar góðar fréttir af henni.
Hún trúlofaðist, kom heim aft-
ur, ljómandi af ánægju og geisl-
andi af lífskrafti. Hún og kærast-
inn, Magnús Thorberg, fluttu til
Vestmannaeyja. Þar eignuðust þau
þrjár dætur í hjónabandi sínu.
Þegar þær voru að komast á legg
og Minna flutti hingað í bæinn
aftur, opnaði hún hárgreiðslu-
stofu. Hún var fyrsti meistarinn í
greininni, sem tók karlmann sem
nema í hárgreiðslu og gerðist því
brautryðjandi á því sviði.
Með þessum fátæklegu orðum
þakka ég Minnu samfylgdina í bili.
Geymi fagrar mipningar um.bros-
mildan og fallegan samstarfsvin,
Guð gefi henni góða heimkomu
ogstyrk á hiriu nýjasviðr.
Fjóla Sigmnndsdóttir
+
Þökkum af alhug auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
eiginmanns, fööur, stjúpfööur, tengdafööur, afa og langafa,
SIGURDAR JÓNSSONAR,
fré Haukagili.
Sérstakar þakkir viljum viö færa læknum og starfsfólki á deild A-1
Landakotsspítala fyrir frábæra umönnun á undanförnum mánuö-
um.
Sigríóur Steingrimsdóttir,
Ásthildur Sigurðardóttir, Rafn Biering Helgason,
Jón Sigurdsson, ina Dóra Siguróardóttir,
Hörður Lorange, Hjördís Benónýsdóttir,
Alda Sigurjónsdóttir, Hjörtur Halldórsson,
Gréta Sigurjónsdóttír
barnabörn og barnabarnabörn.

Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö viö andlót og útför
elskulegrar f rænku okkar,
STEINUNNAR BJARGAR EYJÓLFSDÓTTUR,
frá Kötluhóli (Leiru.
- Sérstakar kveöjur sendum viö öllum á vistheimlllnu Kumbaravogi
Stokkseyri.
Systkinaböm og aðrir aðatandendur.
1