Morgunblaðið - 11.12.1985, Síða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR11. DESEMBER1985
'*
ffclk í
fréttum
René skilur ekkert í þessum
vinsældum
Gordon Kaye varð skyndilega
frægur og vinsæll meðal kvenna
þegar hann tók að sér hlutverk frakk-
ans René i sjónvarpsþáttunum „Allo“
„Allo“ sem íslenskir sjónvarpsáhorf-
endur hafa fengið að líta augum. Og
líklega er enginn jafn hissa á vinsæld-
unum og Gordon sjálfur sem segir:
„Frakkar hljóta bara að hafa aðdrátt-
arafl fyrir kvenfólk. Ég skil ekkert í
þessum vinsældum. Það virðist ekki
skipta máli hve feitur og klunnalegur
René er, kvenfólkið fellur í hrönnum
fyrir persónuleikanum. Ég hélt að það
væri verið að gera grín að mér til að
byrja með þegar byrjað var að kalla
mig kyntákn, en ég verð víst að fara
að gera mér það ljóst að René hefur
eitthvað sérstakt við sig.“
Gordon er ógiftur og að hans sögn
á hann ekki einu sinni kærustu eða
hjákonu eins og René á í þáttunum.
Ekki er hægt að ásaka Gordon um
að reyna að fegra sjálfan sig því ekki
er við það komandi að fá hann til að
sminka sig áður en farið er í upptökur
eða eins og hann segir: „Þeir kvarta
yfir því að mega ekki klína einhverju
framan í mig en hvað er gaman að
því að koma fram í sjónvarpi og líta
út eins og þroskuð ferskja ...“
PÁLMIJÓNSSON
OG
ÓSKAR BJARTMARS
Einu stofnfélagar
Fáks sem eru á lífí
egar hið nýja félagsheimili
hestamannafélagsins Fáks
í Elliðaárdal var vígt með mikilli
samkomu kom Sigurður Sig-
mundsson ljósmyndari auga á
tvo aldna heiðursmenn, sem voru
mættir til vígslunnar. En þeir
eru einu stofnfélagar Fáks, sem
enn eru á lífi, Óskar Bjartmars
og Pálmi Jónsson, sem hér sjást
á myndinni. Þeir eru heiðurs-
félagar Fáks, enda hafa þeir lagt
félaginu mikið til í 60 ár. Óskar
er 91 árs gamall og Pálmi 83, en
aldurinn hindrar þá ekki í að
gleðjast með félögum sínum,
hestamönnum í Reykjavík, yfir
þessum áfangasigri í sögu félags-
ins, vígslu hins stóra félags-
heimilis sem þeir segja myndar-
legt átak. Hestamannafélagið
Fákur var stofnaða 1922 og
kvaðst Pálmi hafa sótt allar árs-
hátíðir félagsins síðan og a.m.k.
flestar kappreiðar félagsins, var
enda alltaf dómari eða starfs-
maður lengi framan af. Báðir
áttu þeir alltaf reiðhesta og
Óskar hafði einnig kindur.
Þegar samþykkt er á þingum
hestamanna að skora á yfirvöld
að láta leggja sérstaka reiðvegi
þá minnist Pálmi þess að þetta
fámenna félag Fákur ruddi sjálft
á árinu 1923 reiðveg úr bænum
og upp á Kolviðarhól. Kom sá
vegur sér vel fyrir hestamenn
þar til Bretarnir komu á stríðsár-
unum og girtu með gaddavírs-
flækjum eða grófu hann í sundur,
svo að óvinurinn gæti ekki nýtt
hann til að komast leiðar sinnar
ef til átaka kæmi.
Kóngafólk
eir voru ekki yfir sig hrifnir
af myndatökunni ungu prins-
arnir Guillaume sem er fjögurra
ára og Felix sem er eins og hálfs
árs.
Foreldrarnir Henry erfðaprins í
Lúxemborg og konan hans Maria-
Teresa höfðu leyft ljósmyndurum
að koma og taka myndir af fjöl-
skyldunni og öll tiltæk ráð voru
brúkuð til að reyna að friða pilt-
ana. Það reyndist þó hægara sagt
en gert eins og myndin ber með sér.
HRINGBORÐSVIKI
sem ár hvert færa
borgarbúum jólatré
I
Að Jh s.su sinni komu ekki bara ein hjón til að afhenda tréð heldur á annan
tug fólks, um tíu meðlimir með maka, í tilefni þess að þetta er tuttugasta
jólatréð scm til landsins kemur frá þessum vinurn okkar í Þýskalandi.
tuttugu ár hefur það verið ríkj-
andi siður að Reykvíkingar
hafa hlotið jólatré að gjöf frá hópi
sem kallar sig Hringborðsvíking-
ana og jólatrénu er ávallt komið
upp við Hafnarbúðir. Til að for-
vitnast dálítið nánar hverjir það í
rauninni eru sem standa að baki
sendingunni var spjallað við
Werner Hoenig fyrrverandi yfir-
mann Loftleiða og síðar Flugleiða
í Hamborg.
„Við höfum alltaf verið á bilinu
30 til 35 sem staðið höfum að þessu
og við eigum það sameiginlegt að
vera á einn eða annan máta tengd-
ir hafinu eða sjómennsku en erum
nú starfandi í landi. Við komum úr
ýmsum störfum sumir frá fjöl-
miðlum og einnig eru meðal okkar
hótelstjórar, skipamiðlarar, hafn-
arstjórar, þingmenn á Sambands-
þinginu í Bonn, ræðismenn og
fleiri.
Hingað til hefur verið lítið um
að meðlimirnir tali íslensku, þó
hefur einn nýlega gengið til liðs
við okkur, David Vilhelmsson, og
hann er íslendingur.
— Við byrjuðum að hittast árið
1960 og þá reglulega einu sinni í
mánuði og gjarnan á veitingastað.
Þar skeggræðum við, fyrirlesarar
koma og þá annaðhvort sérfræð-
ingar í skandinavískum málum eða
menn frá Norðurlöndunum.
— Eini reglulegi viðburðurinn
hjá okkur er þessi árlega jólatré-
sending til Reykjavíkur og höfum
við mjöggaman af því.
Þetta með jólatrén er þannig
tilkomið að Hans Hermann
Schlúnz fréttamaður sem hefur
alltaf haft mikinn áhuga fyrir
íslandi var að fræða mig um ís-
land einu sinni, enda mjög vel að
sér um land og þjóð þó að á þeim
tíma hefði hann aldrei komið til