Morgunblaðið - 12.01.1986, Blaðsíða 18

18 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR12. JANÚAR1986
3C
A DROTnNSJWGI
Umsjón:
Séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir
Ásdís Emilsdóttir
Svavar A. Jónsson
Þessir dagar hafa
sameinað okkur
Við höfum sagt frá Explo ’85, alþjóð-
legri ráðstef nu um kristna trú og boðun,
sem hér var haldin í Menntaskólanum
við Hamrahlíð síðustu daga desember-
mánaðar o g fjallað hefur verið um hana
oftar hér í blaðinu. Ég tók fimm þátttak-
endur þar tali og ræddi við þau Eirnýju
Asgeirsdóttur og Guðna Gunnarsson,
sem bæði stóðu að undirbúningi og stjórn
ráðstefnunnar. Eg spurði þau Eimýju
og Guðna hvort þátttakan hefði orðið
eftir vonum þeirra.
Eirný: Já, við vorum ánægð
með þátttökuna. Fólk hefur komið
víða utan af landi. Það er til sér-
stakrar fyrirmyndar að sóknar-
nefndin á Egilsstöðum greiddi
helminginn af fargjaldi 10 manna
hóps, sem kom frá söfnuðinum
þar.
Finnst ykkur samkirkjustarfíð
hafa verið gott?
Eimý: Þessir dagar hafa sam-
einað okkur og það ríkir hlýja á
milii manna. Fólk er ekki sítalandi
um það, sem aðskilur okkur. Við
finnum það vel þegar við erum
að skúra gólfin saman á morgn-
ana, fólk úr ýmsum trúarhópum,
að það er gott að vinna saman
og margt að ræða. Það er virki-
lega gaman.
Guðni: Mér finnst líka að
samkirkjustarfið hafi heppnazt
mjög vel. Það sýnir að það er
hægt að starfa saman á réttum
grundvelli. Það var rætt um þetta
allt fyrirfram, t.d. um það hvemig
Spjallað saman
á Explo
Séra Sighvatur Birgir
Emilsson, Ásum í Skafta-
fellssýslu:
Mér hefur líkað alveg prýðilega
að vera hér á Explo. Það er
nauðsynlegt, fróðlegt og vekjandi
að vera með svona mörgu kristnu
fólki. Ekki sízt fyrir sveitaprest,
sem kemur úr fámenni. Ég vona
að orkan endist þegar ég er
kominn aftur í mitt eigið presta-
kall. Ég hef fengið hér nýjar
hugmyndir, t.d. í litla kverinu
„Guð elskar þig“, sem kennir
okkur hvemig við getum boðað
öðrum fagnaðarerindið.
Hjúkrunarfræðingarnir
Margrét Hróbjartsdóttir
og María Finnsdóttir:
Þetta er mjög gott framtak.
Það er dásamlegt að fólk frá
svona mörgum trúfélögum skuli
geta hitzt. Það sýnir að fleira
sameinar þessa hópa en skilur þá
að. Fulltrúar hópanna hafa kynnt
starfsemi sína í sýningarbásum
og á bókaborðum og sjálfboðaliðar
frá mörgum hópum hafa unnið
sameiginlega að ræstingu og
bamagæzlu. Víða um heiminn
hefur fólk lagt mikið á sig til
þess að komast á þessar ráðstefn-
ur, við sjáum á því að fólk þráir
samfélag við lifandi Guð.
Helga Ólaf sdóttir nemi:
Ég hef verið hér alla dagana
og það er rosalega gaman. Það
er sérstaklega gaman á kvöldsam-
komunum. Það skemmtiiegasta
er að vera svona mörg saman og
tengjast fólki úti um allan heim.
Við höfum lært að vitna fyrir
öðrum, nýta tækifærin. Sjálf hef
ég vaxið í trúnni við að vera héma.
Agnes Jensdóttir forstöðu-
kona:
Ég hef lært mikið um það
hvemig á að boða orðið og ná til
fólks. Mér finnst kennslan héma
og sjónvarpsútsendingamar hald-
ast í hendur. Það miðar hvort
tveggja að því að benda á Jesúm
Krist. Við viljum mörg starfa fyrir
Guð en við vitum ekki alltaf
hvemig við eigum að fara að því.
Þessi ráðstefna gerir okkur ör-
uggari í starfínu.
við skyldum ljúka samkomunum,
því flokkamir, sem að þessu
standa ljúka samkomum sínum á
mismunandi hátt. Það var líka
ákveðið að ekki skyldu rædd
ágreiningsatriði. Kvöldsamkom-
umar sýndu vel þetta góða sam-
starf. A sunnudagskvöldið töluðu
bæði formaður KFUK og prestur
úr kaþólsku kirkjunni og aðvent-
istar stjómuðu söngnum og
kenndu söngva sem voru flestum
nýir.
Mér finnst samverustundimar
á daginn bera meiri keim af hinum
nýju hreyfingum í kirkjunni en
hinu hefðbundna formi þjóðkirkj-
unnar. Ég hef ekkert á móti þess-
um keim. En haldið þið ekki að
margt þjóðkirkjufólk sakni sinna
eigin sálma?_
Eirný: í söngheftinu eru
söngvar og sálmar frá öllum hóp-
unum, sem stóðu að ráðstefnunni.
Ástæðan fyrir því að meira bar á
léttari söngvum á bæna- og lof-
gerða stundunum var einfaldlega
sú að það tókst ekki að fá organ-
ista úr þjóðkirkjunni til að koma
og spila. Þorvaldur Halldórsson,
sem stóð fyrir söngnum á þessum
stundum, ætlaði að hafa sönginn
með fjölþættara yfirbragði og láta
syngja þar meira af sálmum úr
sálmabók þjóðkirkjunnar. En
e.t,v. hefði sá blær ekki gert fólk
ÉG LOFA DROTTIN
Myndin er frá bæna- og lofgerðarstund á ráðstefnunni.
eins ánægt og það hefur verið.
En það er satt, sumum finnst
þessi blær framandlegur. En við
vonum að því finnist hann ekki
fráhrindandi.
Það veldur mér vonbrigðum að
sjá hvað fáar konur eru skráðar
sem ræðumenn og umsjónar-
menn. Þar eru aðeins tvær konur
meðal ræðumanna og ein meðal
umsjónarmanna. Hvers vegna
koma ekki fleiri konur fram?
Guðni: Ég tók eftir þessu þegar
búið var að ákveða raeðufólk og
umsjónarfólk. Það voru aðeins
þjóðkirkjan og KFUM og K, sem
höfðu valið konur sem ræðumenn.
Það kann að stafa af því að
undirbúningsnefndin var einungis
skipuð körlum. Kannski var ekki
leitað svo mikið eftir konum til
að tala eða stjórna. Þetta er e.t.v.
bara endurspeglun þess, sem er
staðreynd í kirkjunni yfirleitt, það
ber miklu meira á körlum en
konum bæði innan þjóðkirkjunnar
og utan.
Teljið þið að árangur ráðstefn-
unnar muni sjást í starfi kirkjunn-
ar á næstu mánuðum?
Guðni: Já, ég held það. Undir-
búningurinn mæddi af mestum
þunga á Ungu fólki með hlutverk
og það gerði sér mikið far um að
ná til fólks innan þjóðkirkjunnar
og utan, fór t.d. inn á kvenfélags-
fundi og aðra fundi kirkjunnar til
að kynna ráðstefnuna. Við verð-
um að horfast í augu við það að
ráðstefna eins og þessi höfðar
ekki til alls kirkjufólks. En ég er
viss um að árangurinn mun koma
fram.
Eimý: Þetta er aðeins skref í
áttina til enn meira samstarfs.
'Þetta hefur heppnazt vel en það
er auðvitað margt, sem þarf að
athuga betur. Það þyrfti að halda
svona samkirkjulega ráðstefnu á
hveiju ári.
Auðvitað trúi ég á Guð
Það var ekki laust við að
þau væru hálfóörugg um
sig. Hvað voru þau líka að
gera í kirkjuna síðla á sunnu-
degi til að tala um skírn,
kvöldmáltíð og þjónustu?
Þetta voru framandi efni
fyrir þeim. Þar sem þau sátu
þarna tóku þau tal saman. Við
skulum hlusta á fjögur þeirra:
„Ég er ekki lengur viss hvort
,ég trúi og þá á hvað,“ sagði
Katrín. „Ég ólst upp við það að
fara í kirkju og þekkti Biblíuna
vel. Ég trúði öllu sem stóð í henni.
Og trúaijátningin ér min játning.
En nú er ég ekki viss. Mér finnst
þetta út af fyrir sig góð hugmynd
með þessa fundi um trúna og
þetta kennsluefni er sjálfsagt
gott. En ég er bara hrædd um
að það fullvissi þá, sem eru vissir
um trúna hvort sem er, en ég
verði enn ruglaðri og óákveðnari
en áður. Ég er hrædd um að verða
enn meira einmana en fyrr. Samt
finn ég til samfélags í altaris-
göngunni.“
Mæja Finns vissi hveiju hún
trúði. Og hún bað þess að Katrín
gæti komist að sömu vissu. Hún
sagði: „Ég hef aldrei þurft annað
en orð guðspjallanna. Þau eru
mér nóg. Ef til vill eru svo margir
óvissir og vantrúaðir vegna þess
að þjóðkirkjan prédikar ekki nógu
skýrt. Mér fínnst að allir prestar
ættu að vera eins og minn sóknar-
prestur. Hann segir Ég veit og Ég
er þess fullviss. Ég vona bara að
þessar kennsluleiðbeiningar séu í
þeim dúr.“
Tómas var nýskírður. Hann
hafði ekki verið skírður sem bam,
en komst svo að því „að trúin
hefur eitthvað að segja". Hann
sagði: „Ég ákvað að fara í kirkju
á tímabili í lífi mínu þegar ég
hafði misst stjóm á öllu. Ég er
ekki nógu vel að mér í öllum
kenningunum, en mig langar
mikið til að kynna mér þær og
verða góður meðlimur í kirkjunni.
Samt skiptir það ekki aðalmáli. Ég
held að kirkjan sé fulltrúi fyrir
hið góða og að í henni komist ég
að minnsta kosti á rétta hillu.“
Halldór sagði: „Auðvitað trúi
ég á Guð. Hvemig ættum við
annars að útskýra alheiminn? En
hvemig tengist það embættum
kirkjunnar og þjónustu hennar?
Halldór var ungur og dugandi
læknir. Hann var skírður sem
ungbam en hafði misst öll tengsl
við kirkjuna og saknaði þeirra
ekki. Sunnudaga nýtti hann oftast
til að sinna rannsóknum sínum
um'öldrunarmál. Hann hafði ein-
ungis komið með vini sínum Tóm-
asi, sem vildi sannfæra hann um
ágæti kirkjunnar. Tómasi hafði
hann svarað: „Já, ég skal koma,
ef þú hjálpar mér með verkefni í
staðinn og getur sýnt fram á að
kirkjan sé ekki algjörlega von-
laus.“
Þetta er úr skýringum við
Lima-skýrsluna, sem kirkjan hef-
ur haft til umræðu á liðnu ári.
Séra Dalla Þórðardóttir þýddi
skýringamar. Þær eru til að
auðvelda safnaðarfólki lestur
Lima-skýrslunnar og gera því ljós-
ari skilning hinna ýmsu kirkju-
deilda á skíminni, altarissakra-
mentinu og þjónustunni. Ég birti
þennan kafla með viðtölunum um
samkirkjuráðstefnuna því Lima-
skýrslan er árangur fimmtíu ára
samstarfs kristinna kirkjudeilda.
IIIIIIIMMMIT OTITOraill ■IIHIIIIIIIIIIIWHII
■UBBBaBBHM