Morgunblaðið - 14.03.1986, Page 50

m
M.QRGUNBLADH), KÖSTUQAGUR14. MARZ1986
mnm
„ þessi dcmantöhrlngur er taetur <x>
fíngrinum á h&nni. 'Attu exi ?"
Er gullfiskurinn ekki að
verða of stór og feitur?
Með
morgunkaffinu
Ég verð að segja þér sem
dómnefndarformanni að
ég er ekki lengur sömu
skoðunar og í morgun
þegar ég greiddi atkvæði
með þér!
T*
HÖGNIHREKKVÍSI
/, K&iuUK'/ÖLp ?"
Hugleiðing um ríkisfjölmiðlana
Útvarpið var svo vinsamlegt að
senda okkur, neytendum sínum,
fréttabréf á stofnanamáli með gíró-
seðlinum.
10 fréttatímar á dag, mest endur-
tekningar, voru okkur ekki nýjar
fréttir. Ekki tel ég til bóta að fjölga
gjalddögum. Er kannski hugsað
sem smyrsl á hækkun ársgjalds.
Astæðulaust, kæru vinir, ef svo er.
Við sem glápum í aðdáun á hinn
nýja stíl, okkur þykir seint ofgoldið.
En getið þið ekki haft skárri mynd
að baki fréttafólkinu? Er þetta sjón-
varp Reykvíkinga?
Fréttaliðið hefur gert einskonar
hallarbyltingu. Hefur til að mynda
tekið öll völd í morgunútvarpinu.
Þulir mega ekki lesa fréttir þeir
lesa þó betur en sumir fréttamenn-
imir. Þeim liggur oft svo mikið á,
að ætla mætti að þeim væri borgað
eftir uppmælingu. Þeir tala stund-
um um tímaþröng, þó útvarpið sé
17 stundir á sólarhring. Burt með
tímaþröng, lengjum tímann! Nýi
fréttastjórinn les fréttir í sjónvarpi
flest kvöld. Hann hefur þó mörgu
fólki á að skipa til þess ama. Ekki
minnist ég þess að sr. Emil hafi
lesið fréttir. Hrafn ætti að taka
hann sér til fyrirmyndar í þessu
efni. Ekki er hægt að þakka honum
fyrir að láta Guðrúnu Skúladóttur
og Sonju Diego hætta fréttalestri.
Hver ræður húsum? Til hvers er
útvarpsráð?
í fyrstu sýndist svo, að veður-
fræðingar væru ekki vissir um hvar
þeir ættu að standa þegar flenni-
stóru veðurkortin komu. Hveijir eru
kostir hins nýja siðar?
Nú kemur löng runa mannanafna
f lok sjónvarpsfrétta með undirspili
ritvélaglamurs. Fyrst verið er að
þessu á annað borð væri e.t.v. við
hæfi að sýna ekki hraðara en svo
að vel mætti lesa nöfnin.
Vel stóð Hrafti dagskrárstjóri
fyrir sínu í áramótaskaupinu, eða
skaupunum. Fyrra skaupið var með
skárra móti, en til hvers þessi kjána-
legu hlaup? Laddi ætti að reyna sig
í hinu leikhúsinu, pólitíkinni. Til
þess hefur hann alla burði miðað
við reynslu annarra og vinsældir.
Hápunkturinn var dansiball
„þeirri stóru" sem dönsuðu fyrir
þjóðina sína í fyrsta sinn. Og þó
öll sveiflan kosti um eina og hálfa
milljón króna. Hvað er milljón milli
vina, nú til dags? Hrafn heldur líka
sannfært okkur um það, að 350 þús.
til Stuðmanna sé bara hlægilegt.
Ekki fömm við að bjóða úrvali þjóð-
arinnar uppá diskótek.
Nú má fyrir alla muni ekki
gleyma að bjóða Jóni Baldvin,
Þorsteini Páls, Svavari, Dúnu og
Tapað seðlaveski
Lesandi hringdi: Sautján ára
piltur tapaði seðlaveski með skilríkj-
um og fleiru á Seltjamamesi í vik-
unni. Kona fann veskið og hafði
samband við heimili piltsins, en
ekki tókst betur til en svo að síma-
númer hennar skolaðist til. Er hún
vinsamlegast beðin að gera aftur
vart við sig.
Guðmundi JB (ef flokkur hans
verður þá enn á lífi) á næsta ára-
mótaball. Það er engin meining að
Steingrímur verði einn um að vekja
aðdáun atkvæðanna með danskúnst
sinni. Doktor Gunnlaugur er sjálf-
sagður og Sigurður A., en einkenni-
legt var að hann tók sveifluna alltaf
til hægri.
Þá em Ómar og co. komin í takt
við líðandi stund. Betri vom samt
Stiklumar. Meðstjómendur hans
standa streittir á sínum pósti, en
valið á þeim gæti þó orkað tvimælis
eins og reyndar flest. Þetta var
áhrifamikið framboðssjónvarp fyrir
Davíð borgarstjóra og Kristínu
varaformann. Biyndfs var líklega
betri að spyija en svara, tókst þó
sumt vel. En slíkt er aðdráttarafl
frúarinnar að tylft ungra manna í
Eyjum, hverfa frá nauðsynjastörf-
um um hávertíð og fljúga á hennar
fund færandi hinar bestu gjafir.
Viðtöl Emis em að sínu leyti
óborganleg, t.d. við piltinn sem söng
hinn þjóðfræga og innblásna texta
um Gaggó vest. Hinsvegar ber að
hamra að hann var ekki í þeim
„klæðnaði" sem hringlar í og ein-
hversstaðar var frá sagt.
Og nú bfðum við bara eftir millj-
ónalaginu sem á að bera hróður
íslands um lönd og álfur.
Haraldur Guðnason
Til sjónvarpsins
Lísa hringdi og þótti rétt að færa
myndaflokkinn „Hótel" fyrr á
dagskrána á miðvikudögum.
Einnig beindi hún því til sjón-
varpsins að þættimir „Við feðgin-
in“ verði aftur teknir til sýningar.
7184—1987 hringdi og þakkaði
góða dagskrá undanfarið. Hann
vildi þó gjaman fá að beija aftur
augum gamlan norskan kunn-
ingja, nefnilega Fleksnes, og
uppátæki hans.
Víkveiji skrifar
Sessunautur Víkveija á leið heim
frá Hollandi á dögunum var
hollensk kona, starfsmaður ferða-
skrifstofu í Rotterdam. Hún spurði
margs um land og þjóð og fannst
hvað merkilegast að við skyldum
reyna að fínna íslenzk orð yfir allar
nýjungar. Að íslendingar skyldu
eiga sérstök orð yfír tölvur og
tækniundur ýmiss konar fannst
henni með ólíkindum, vildi helzt
ekki trúa því að íslenzkan ætti orð
fyrir „brake-dans“ og „vídeó".
Hún sagði að áhugi fyrir íslands-
ferðum færi mjög vaxandi í Hol-
landi og þakkaði það einkum tízku-
sveiflum í ferðaheiminum. Fyrir
nokkrum árum hefðu Hollendingar
sótt í sólina á Spáni og síðan hefði
Grikkland tekið við. Nú byggist allt
á heilsurækt og heilbrigðu lífemi
og samhliða því væri orðið vinsælt
að ferðast til landa þar sem náttúr-
an væri óspjölluð, loftið ómengað,
hægt væri að kynnast heimamönn-
um og fara í gönguferðir á fyöll.
Vel vissi kona þessi um snilld
íslenzkra knattspymumanna víðs
vegar í Evrópu og sérstaklega
nefndi hún Pétur Pétursson oggóðu
árin hans hjá Feyenoord í Hollandi.
Einnig vissi hún um getu íslenzkra
skákmanna, en hafði ekki hugmynd
um að íslendingar kynnu eitthvað
fyrir sér í handknattleik. Um ís-
lenzku fegurðardrottninguna Hólm-
fríði Karlsdóttur vissi hún ekkert,
en sagði það ekki skipta svo miklu
máli. Bóndi sinn vissi trúlega allt
um hana.
X X • X
Islenska sjónvarpið sýndi, ein
sjónvarpsstöðva, alla leiki lands-
liðs þjóðar sinnar frá heimsmeist-
arakeppninni í handknattleik í
Sviss. Meira að segja var sjónvarpið
gagngert opnað vegna þessa
fímmtudaginn fyrir viku. Bjami
Felixson og aðrir starfsmenn sjón-
varpsins vom fljótir að átta sig á
því hvar púls þjóðarinnar var þessa
daga.
Dagblöðin, sem flest höfðu full-
trúa á keppninni í Sviss, stóðu
frammi fyrir því að þurfa að fylgja
í kjölfar sjónvarpsins. Var því reynt
að taka verkefnið öðmm tökum en
venjulega, að taka við þar sem sjón-
varpið hætti og fylla upp í eyður
sem sjónvarpið skildi eftir. Fram á
það hefur margoft verið sýnt í
könnunum erlendis að hlutverk
blaðanna minnkar ekki þó sjónvarp
sýni lifandi atburði á skjánum. Fólk
vill fá að vita meira þó sjónvarpið
hafi verið á staðnum. Hvað gerðist
eftir að sýningu sjónvarps lauk,
hvers vegna þetta eða hitt í leikn-
um, hvað þýða úrslit í handknattleik
fyrir framhald keppninnar og þar
fram eftir götunum.
XXX
Björgunarsveitarmenn vom
fljótir sem endranær er óskað
var að þeir leituðu tveggja manna
í grennd við Botnssúlur um síðustu
helgi. Mennimir fundust fyrir há-
degi á mánudag og amaði ekkert
að þeim. Þeir hefðu sjálfir getað
komist til byggða, en það vissu
vandamenn þeirra ekki þegar óskað
var eftir aðstoð hjálparsveita. A
fjöllum þarf ekki mikið út af að
bera svo slys verði og þau em fljót
að gerast þar sem annars staðar.
Því var óþarfi hjá öðmm mannanna,
sem leitað var að, að tala af hroka
um leitarsveitimar og segja að þær
séu oft of fljótar á sér, gikkfljótar.
Hins vegar leiðir þetta hugann að
því hvort ekki sé hægt að koma
fyrir talstöð af einfaldri gerð í skál-
um fjallamanna. Einnig að því að
víða erlendis er þeim, sem saknað
er, gert að greiða kostnað við leitar-
störf.
XXX
Viðmælandi Víkveija fjárfesti á
dögunum í öryggisstól fyrir
böm. Hann keýpti stól af Britax-
gerð á benzínstöð, en eitthvað
reyndist snúið að koma stólnum
fyrir í aftursæti bifreiðarinnar.
Leiðbeiningar fylgdu með og
hresstist maðurinn heldur er í ljós
kom að þama var að finna leiðar-
vísi á íslenzku meðal fjölda annarra
tungumála. Varð eftirleikurinn þá
auðveldur. Fannst honum þetta til
mikillar fyrirmyndar og tekur Vík-
veiji undir það, Britax og Skeljung-
ur, sem selja vömna hér á landi,
eiga hrós skilið.
XXX
Upphækkanir til hraðahind-
mnar er nú orðið að finna í
nánast öllum íbúðarhverfum borg-
arinnar — og veitir ekki af. Hins
vegar vefst fyrir mönnum hvað
kalla skuli fyrirbærið og víst er að
„upphækkanir til hraðahindrunar"
er ekki þjál nafngift. Á fundi um-
ferðamefndar Reykjavíkur fyrir
þremur vikum var rætt um þetta
atriði og þar lagður fram eftirfar-
andi listi yfir heiti, sem til greina
kunna að koma sem heiti á „þúfum-
ar“: „Alda, ás, bjalli, bóla, bumpa,
bunga, býsn, gára, grandi, gúll,
haft, hamla, hemill, hnúð, hnúður,
hnýfill, hóll, hryggur, hæð, kofri,
kryppa, kýli, kýll, refill, rindi, rimi,
slagbrandur, stífla, stig, stopi,
tálmi, úfur, ýstra, varta, þrándur,
þrep, þremill, þrimill, þröm, þrös-
kuldur, þúst, þykkildi.“