Morgunblaðið - 08.08.1986, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. ÁGÚST 1986
37
Um næstu helgi verður haldið
námskeið í torfhleðslu i Vatns-
mýrinni í Reykjavik. Þetta er
fimmta sumarið sem slikt nám-
skeið er haldið. Leiðbeinandi á
námskeiðinu er Tryggvi Hansen
og er það öllum opið.
Á fyrsta námskeiðinu, sem haldið
var undir Esju, var byggður hof-
hringur úr torfi og grjóti. Annað
árið var hlaðinn bær í Árbæjarsafni
og einnig hefur verið hlaðinn þar
túngarður; kálgarðsveggur við
barnaheimilið Sælukot og á Hádeg-
isholti á Mosfellsheiði var hlaðinn
hringveggur borgar.
í ár er unnið að torflistasýningu
í Vatnsmýrinni. Þar verða byggð
hús, veggir og torfskúlptúrar og í
lok ágúst verður haldin sýning á
Torfhleðslunámskeið
í Vatnsmýrinni
verkum þeim er þar hafa verið unn- Um mönnum. þetta tækifæri til að læra að vinna
in. Við torfskurðinn og hleðsluna Námskeiðið er sem fyrr segi öll- með torf og gtjót.
verða notaðar hefðbundnar, íslensk- Um opið og er garðyrkjumönnum Námskeiðið hefst í mýrinni, ná-
ar aðferðir sem leiðbeinandinn, og garðafólki sem og hönnuðum lægt gamla tívolíinu, kl. 10.00 á
Tryggvi Hansen hefur lært af göml- 0g listafólki sérstaklega bent á laugardag.
Fegiirð í feldi
Meðal verðlauna er féllu í
skaut fegurðardrottingar
íslands 1986 var loðfeldur einn
mikill, sniðinn af Eggert Jó-
hannssyni feldskera.
Var feldurinn afhentur feg-
urðardrottningunni, Gígju Birg-
isdóttur, í hófi sem Eggert
feldskeri hélt henni til heiðurs í
vikunni sem leið.
Það var stjórn Fegurðarsam-
keppninnar sem fékk Eggert til
verksins og sagði Eggert í stuttu
spjalli við blm. Morgunblaðsins
að það hefði tekið talsverðan
tíma að sníða feldinn, enda vand-
að til verksins.
„Þetta er kanadískur úlfur,“
sagði Eggert, „unnin með nýrri
tækni sem ég hef verið að til-
einka mér upp á síðkastið og
felst í því að gera flíkina eins
umfangsmikla og hægt er, en
auk þess eru líka í henni axlapúð-
ar. Þarna eru á ferðinni viss
ítölsk áhrif,“ bætti hann við og
sagðist telja að þetta væri nýja
línan í feldskurði.
Eggert hefur nú starfrækt
feldskurðarstofu sína í átta ár á
Laugavegi 66 en hyggst á næst-
unni flytja sig um set á Skóla-
vörðustíg 38.
„Ætli það þýði ekki að maður
sé að stækka við sig,“ sagði
hann. „Enda hefur reksturinn
gengið sæmilega vel. Vinsælustu
skinnin eru minkur, þvottabjöm
og úlfur og svo hefur reyndar
lengi verið. Mér finnst smekkur
kvenna á skinnum hafa þroskast
á liðnum árum. Þær vita betur
hvað þær vilja og eru famar að
spyija um ijölbreyttari gerðir af
flíkum en áður.
Við leggjum mikla áherslu á
sérsniðna loðfeldi en flytjum líka
inn skinn, t.d. frá Ítalíu og Kan-
ada,“ sagði Eggert, en bætti því
við að alþjóðasamtök feldskera
hefðu komist að samkomulagi
um að nota ekki skinn af dýra-
tegundum sem væru í útrýming-
arhættu, svo sem eins og
hlébörðum og hreysiköttum.
Samkvæmt þeim upplýsingum
ætti ungfrú Island því að geta
spókað sig með góðri samvisku
í kanadíska úlfínum í frosthörk-
um komandi vetrar.
Ekki verður annað séð en að ungfrú ísland ’86, Gígja Birgisdóttir,
kunni vel við sig í kanadíska úlfafeldinum sem Eggert Jóhannsson
sneið og sjálfur virðist Eggert ánægður með árangur erfiðisins þar
sem hann virðir hann fyrir sér.
COSPER
— Ég ætla að fá þennan hatt.
Vandamál, sér-
fræðingar og aðrir
Texti: BERGLJÓT INGÓLFSDÓTTIR.
Þeir eru margir á þessum
siðustu og verstu tímum, sem
hafa af því atvinnu að sinna
vandamáium annarra. Ef miðað
er við þann fjölda manna, sem
leggja á sig sérfræðinám til
)ess eins að leysa sálarflækjur
meðbræðra sinna, þá hljóta
vandamálin að vera mörg og
víða.
En það eru fleiri en þeir sér-
menntuðu sem reyna að ráða
mönnum heilt, við mýmörg erlend
blöð og tímarit eru sérstakir
vandamáladálkar birtir reglulega,
lesendur skrifa bréf, sem birt eru
nafnlaus og svarið birt um leið.
Stundum er það sérmenntað fólk
sem hefur umsjón með slíkum
játtum en innan um eru óbreyttir
blaðamenn. Umsjónarmenn slíkra
dálka hafa oft orðið þjóðkunnir
menn í sínu heimalandi og jafnvel
víðar.
Toni Grant, sálfræðingurinn,
sem stundar ráðgjöf í simatima
i útvarpi.
Samskipti kynjanna
En það eru fleiri fjölmiðlar en
blöðin fyrmefndu sem taka að sér
að leysa vandamál manna. í
Bandaríkjunum hóf nýlega göngu
sína útvarpsþáttur, sem sendur
verður út á fjölda stöðva um
landið þvert og endilangt.
Toni Grant heitir sú er annast
þessa þætti, hún er sálfræðingur
og fjölskylduráðgjafí að mennt,
fertug að aldri og hefur séð um
útvarpsþætti fyrir tvær útvarps-
stöðvar um tíu ára skeið. En í
þeim þáttum hefur hún tekið fyr-
ir ýmis vandamál, sem hún hefur
kynnst i starfí sínu.
En sá þáttur, sem hún sér nú
um, er tveggja stunda langur,
vikulega, og geta hlustendur
hringt á meðan á honum stendur
og borið upp vandræði sín. Þegar
Toni Grant var spurð, um það
leyti sem þátturinn hóf göngu
sína, hvort hún héldi að menn
myndu nota sér þessa þjónustu,
sagðist hún fullviss um að svo
yrði, það þætti mörgum gott að
losna við að panta tíma hjá sér-
fræðingi, þetta væri ókeypis og
oft nægði að benda á fleiri hliðar
á hveiju máli, menn væru við það
vaktir til umhugsunar og það eitt
hjálpaði oft á tíðum. Við spurning-
unni hvað það væri nú helst sem
menn leituðu hjálpar við var svar-
ið stutt og laggott: „Samskipti
kynjanna, togstreita og ágrein-
ingur um verkaskiptingu innan
heimilisins". En það var fleira sem
Toni Grant sagði í fyrrnefndu við-
tali, hún telur að margumtöluð
jafnréttisbarátta kvenna hafi farið
úr böndum síðasta áratuginn, bar-
áttan hafi orðið að beinu stríði,
bæði kynin hafi svo orðið ráðvillt
og ekki fundið stöðu sína í tilver-
unni. Konurnar hafí tekið sér
karlmennina til fyrirmyndar,
reynt að líkja eftir þeim og karl-
amir svo líkt eftir konunum, reynt
hafí verið að skapa eitthvert milli-
kyn.
Að þessu viðbættu telur sál-
fræðingurinn að nútímamaðurinn
sé yfirmáta eigingjam, nánast
sjálfsdýrkandi, hann ætlist til að
allt komi upp í hendurnar fyrir-
hafnarlaust og án þess að nokkuð
sé látið í staðinn. Menn ætlist
meira að segja til þess nú til dags
að aðrir sjái um að skemmta þeim
og að sjálfsögðu finni enginn
lífshamingjuna með því móti. Toni
Grant telur einnig að menn nú til
dags geti ekki tekið lægðum, eða
leiða, sem er næstum óumflýjan-
legur einhverntíma í flestum
samböndum, heldur sé þá rokið
til og skilið við makann.
Rómantíkin
framundan
En sálfræðingurinn hefur einn-
ig sína skoðun á því hvað fram
undan er í samskiptum kynjanna.
Hún telur tímabilið sem kynin
hafa keppst við að líkkjast hinu,
sé á enda runnið, enda séu bæði
konur og karlar búin að fá sig
fullsödd af tilrauninni. Af því
muni leiða að konur verði alls
óhræddar við að vera kvenlegar
og sömuleiðis muni karlmenn losa
sig við kvenlega tilburði og sýni
karlmennsku sína og styrk, enda
séu það einmitt gagnstæðir eigin
leikar hvors kyns sem laða hvort
að öðru. Hún telur meira að segja
að gamaldags rómantík muni
koma upp á yfírborðið aftur báð
um kynjum til ánægju. Einnig
telur hún að meira verði lagt upp
úr samheldni og festu í eðlilegu
fjölskyldulífí enda hafí losara-
bragur undangenginna ára ekki
orðið neinum til góðs.
Toni Grant telur ennfremur að
fyrirheit kvenfrelsisbaráttunni
síðari um frelsi og hamingju sem
fylgja áttu fijálsu og óháðu
kynlífí, hafí síður en svo orðið til
að auka hamingju kvenna. Hún
telur konur yfírleitt ekki eiga gott
með að skilja á milli kynlífs, ástúð-
ar og umhyggju, heldur séu það
samtengdir hlutir í hugum flestra
kvenna. En það sama segir hún
reyndar að eigi við flesta karl
menn líka og því sé einsætt að
betra sé að vera samheijar í ver-
aldarvafstrinu en standa í átökum
sín á milli.
Þannig sjá gárungarnir fyrir sér hlustendur sálfræðingpins í
útvarpinu.