Morgunblaðið - 31.08.1986, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 31. ÁGÚST 1986
3G
A DROTTINSm
Umsjón:
Séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir
Ásdís Emilsdóttir
.Svavar A. Jónsson
Vinnuflokkurinn
við Langholtskirkju
Það var sumarið 1957, sem fyrsti vinnuflokkur Alkirkjuráðsins
starfaði hérlendis. í hópnum voru 10 stúlkur og 11 piltar, 5
þeirra islenzk, 16 frá 7 löndum Evrópu og Ameríku. Þau komu
frá 6 kirkjudeildum: Evangelísk-lúthersku kirkjunni, reformertu
kirkjunni, baptistum, kongregationalistum, meþódistum og bisk-
upakirkjunni. Séra Kristján Búason og anglikanskur prestur
veittu flokknum forystu. Verkefnið var að vinna að grunni Lang-
holtskirkju. Fólkið bjó i Ungmennafélagshúsinu við Holtaveg og
kjallara Langholtsskóla.
Unnið var í 6 stundir á dag og
lengur ef þörf krafði. Ekkert kaup
var greitt og fólkið greiddi sjálft
fargjaldið hingað og héðan. En
húsnæði og fæði var ókeypis.
Eftir byggingastörf dagsins,
sem bæði voru skemmtileg og
lýjandi, sinnti fólk persónulegum
verkefnum og því sameiginlega
Gestir frá
Alkirkju-
ráðinu koma
til íslands
í september
SVO SEM við höfum skýrt frá
hér á síðunni heidur fram-
kvæmdanefnd Alkirkjuráðsins
fund í Reykjavík um miðan
september. I framkvæmda-
nefndinni eru rúmlega 30
manns hvaðanæva úr heimin-
um. Með þeim koma starfs-
menn Alkirkjuráðsins svo að
um 60 manns vérða á fundin-
um. Framkvæmdanefndin er
hluti 140 manna stjómar Al-
kirkjuráðsins. Framkvæmda-
stjóri Alkirkjuráðsins er Emilio
Castro frá Uruguay.
Fundimir í Reykjavík verða
haidnir í Bústaðakirkju. Þeir
heijast mánudagsmorguninn
15. september með athöfn sem
öllum er opin. Fundimir verða
annars lokaðir. En önnur tæki-
færi gefast til samskipta gesta
og heimafólks. Sunnudaginn
14. september munu gestimir
taka þátt í guðsþjónustum um
Suður- og Vesturland og
föstudagskvöldið 19. septem-
ber verður guðsþjónusta, sem
öllum er boðið til. Guðsþjón-
ustumar verða nánar auglýst-
ar er nær dregur.
starfí að blandast íslenzkri kirkju,
fólki og menningu. Farið var í
kirkjur, á söfn, I ferðalög, slegið
upp skemmtunum og prestar og
söfnuðir sóttir heim. En mikilvæg-
asti þátturinn við hlið bygginga-
vinnunnar voru biblíulestramir.
Biblíulestrarnir
Séra Kristján ritaði grein um
vinnuflokkinn í „Rödd í óbyggð"
árið 1957. Hann segir um sam-
starf hins sundurleita hóps, sem
las saman Biblíuna þetta sumar
við Langholtskirkju: „Hér var ekki
um það að ræða, að umgangast
sannleikann með léttúð og hugsa
um það eitt að hafa það þægilegt
— sú freisting liggur nærri —
heldur er hér um það að ræða,
að taka Guðs orð alvarlega og
einnig kenningar Biblíunnar. I
þessari glímu komust menn
stundum að því, hvað þeir vissu
lítið um kenningu Biblíunnar um
þessi efni og hvað þeir vissu lítið
um kenningar sinnar eigin kirkju.
Þeir komust stundum að því, að
ýmislegt hjá þeirra eigin kirkju
þurfti endurskoðunar við og að
hún hafði ýmislegt af öðmm
kirkjudeildum að læra. En þeir
komust einnig að því, að þeirra
eigin kirkjudeild átti fjársjóð
reynslu og þekkingar, sem hún
gat miðlað og bar að miðla öðrum
af.“
Efst á myndinni er merki Alkirkjuráðsins. Skipið er hið forna
tákn um kirkjuna, orðið oikoumene er gamalt grískt orð, sem
táknar alheimsbyggðina. Það mótar hring til að tákna að öll kirkj-
an umlykur allt lif mannsins um allan heiminn. Og í miðjunni
er kross Krists. Teiknarinn sýnir að þetta næst með vinsamlegum
samskiptum venjulegs fólks kirkjunnar.
Alkirkjuráðið vinnur að því að
kirkjan verði ein en ekki eins
Alkirkjuráðið varð til eftir stríðið, árið 1948. Einmitt þá fann
fólk hina miklu nauðsyn þess að sameina sundraða kirkju, svo
að hún stæði óskipt að boðun hinnar læknandi, styrkjandi og
frelsandi trúar Drottins Jesú Krists. Um aldir hafði kirkjan búið
f aðskildum vistarverum, sem höfðu of þrönga ganga á milli sín.
Fyrsta alvarlega sundrungin varð árið 1054 þegar kirkjan skipt-
ist í austurkirkjuna og vesturkirkjuna, eða hina grískorþódoxu
kirkju og hina rómversk-kaþólsku kirkju. Okkur er í ferskara
minni þegar Lúter festi upp mótmæli sfn árið 1517 með þeim
afleiðingum að ný vistarvera varð til, siðbótarkirkjan eða mót-
mælendakirkjan. Siðan hafa fleiri hópar myndazt i kirkjunni.
Það er ekki bara liðin saga heldur sífellt að gerast.
Straumarnir þrír
Nýjar kirkjur urðu líka til fyrir
trúboðsstarf kristniboðanna, sem
fluttu hugmyndir kristninnar út
um heiminn. Það voru einmitt
kristniboðskirkjumar, sem kváðu
upp úr um nauðsyn þess að sam-
eina kirkjuna. Þær vildu eyða
sárindum og misskilningi, sem
gætti svo mikið og víða í kirkjun-
um. Rætur Alkirkjuráðsins eru
raktar til Heimsþings kristniboðs-
ins í Edinborg árið 1910. En þær
liggja samt enn dýpra og hríslast
um 19. öldina. Stofnun Alkirkju-
ráðsins er þess vegna ekkert
flaustursverk eða tízkusveifla.
Kristniboðsþinginu í Edinborg
fylgdu fleiri þing, sem hvert um
sig þokaði kirkjunni nær samein-
ingu. Tvær aðrar hrejrfíngar
leiddu líka til stofnunar Alkirkjur-
áðsins. Þær heita á ensku „Faith
and Order", trú og regla, sem
fjallar um sameiningu „allra sam-
félaga um víða veröld, sem játa
Drottin Jesúm Krist sem Guð og
Frelsara", og „Life and Work",
sem snýr að starfí kirkjunnar í
daglegu lífí og ábyrgð hennar til
bætandi áhrifa á þjóðfélag og ein-
staklinga. Þessir þrír mótuðu
stofnun Alkirkjuráðsins og móta
líka starf þess.
Sumir hafa ótrú
á starfinu
Sannast sagna hafa sum okkar
megnustu vantrú á Alkirkjuráð-
inu. Þau telja að það stefni að
því að gera allar kirkjudeildimar
eins og afmá hin dýrmætu sér-
kenni, sem hver þeirra hefur. En
það er engin hætta á því að eftir
fundahald Alkirkjuráðsins hér
muni þjóðkirkjan fara að reyna
að fá aðventista til að halda
hvíldardag sinn á sunnudögum
eða prestarnir í Landakoti fari að
lauma því að okkur hinum að setja
upp Maríulíkneski í kirkjum okk-
ar. Samt er ekkert einfalt að öllu.
Ekki neita ég því að fjölmargir
vildu að mótmælendakirkjumar
Námskeið í Skálholti um barna- og unglingastarf
Æskulýðsfulltrúi þjóðkirkjunn-
ar og rektor Skálholtsskóla
gangast fyrir nátpskeiði fyrir
starfsfólk og áhugamenn um
bama- og unglingastarf dagana
12. til 14. september. Námskeiðið
verður í Skálholti og verður farið
frá Reykjavík kl. 18 á föstudags-
kvöld. Rætt verður um bamið og
orðið, hjálpargögn, guðsþjón-
ustuna, sönginn og tónlistina.
Fyrirlesarar verða margir og næg
tækifæri til samræðna. Barnafólk'
getur fengið aðstoð við gæzlu
bama. Þátttökugjald er 1.850
krónur. Fólk er beðið að skrá sig
hjá Æskulýðsstarfínu í síma
91-621500 fyrir 6. september.
III119
1 4
hefðu þau áhrif á kaþólsku kirkj-
una og orþódoxu kirkjuna að þær
vígðu konur til preststarfa.
Sjálf sgagnrýni
Þau, sem starfa í aðalstöðvum
Alkirkjuráðsins í Genf eða sinna
störfum þess annars staðar, gagn-
rýna sín eigin störf. Þau tala um
bilið milli þeirra starfa og starf-
anna í söfriuðunum. Einn frum-
hetjanna sagði að raunveruleg
samstaða kirkjudeildanna næðist
ekki nema safnaðarfólkið gerði
sér ljóst að líkami Krists væri
einn. Það væri aðeins safnaðar-
fólkið, sem gæti sameinað kirkj-
una. En það em alltaf tvær hliðar
á málum. Forystustarf er líka
nauðsynlegt. Það sáum við þegar
við fengum Lima-skýrsluna, sem
Qallar um langt samstarf kirkn-
anna til sameiningar um skilning
þeirra á skíminni, altarissakra-
mentinu og embættum kirkjunn-
ar. Það var unnið af forystu
kirkjunnar en rætt af áhuga í
söfnuðunum úti um allan heim
og líka hér hjá okkur í íslenzkri
kirkju.
Islenzka kirkjan
og Alkirkjuráðið
íslenzka kirkjan hefur haft
margvísleg tengsl við Alkirkjuráð-
ið. Vinnubúðir á vegum þess hafa
starfað hér, guðfræðingar okkar
hafa stundað nám víða um heim-
inn á vegum þess, fólk hefur sótt
ráðstefnur þess og fundi og unnið
í nefndum þess. Með öllu þessu
samstarfi berast okkur áhrif, sem
við þurfum auðvitað sífellt að
meta. En við höfum tækifæri til
að halda því, sem gott er, og það
er margvíslegt og ómetanlegt.
Tökum því vel á móti gestum
okkar og gleðjumst yfír komu
þeirra.