Morgunblaðið - 01.04.1987, Side 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. APRÍL 1987
yStefni á þrefaldan
Islandsmeistaratitil
- segir sigurvegari Tommarallsins, Jón S. Halldórsson
Morgunblaðið/GR
Signrvegnrunum, Jóni og Guðbergi, fagnað af systur og móður Jóns,
sem er greinilega ánægð með strákinn eftir margra ára baráttu hans
í bílaíþróttum.
ANNAR á hækjum, hinn drullug-
ur upp fyrir haus eftir viðgerðir.
Þannig mætti lýsa sanngjömum
sigurvegurum Tommarallsins,
félögunum Jóni S. Halldórssyni
og Guðbergi Guðbergssyni, sem
unnu keppnina á Porsche 911.
Guðbergur meiddist stuttu fyrir
keppni á ferð á vélsleða og ann-
ar fóturinn var settur í gifs.
Hann lét það ekki aftra sér frá
þátttöku. Jón lét ekki kúplings-
bilun klukkustund fyrir keppni
stoppa sig og vann sannfærandi
sigur eftir góðan akstur.
„Hraðinn í rallinu hefur aukist
gífurlega frá því ég keppti síðast
og kom mér satt að segja á óvart,“
sagði Jón S. Halldórsson í samtali
við Morgunblaðið. „Við keyrðum
eins og bandíttar í lokin til að halda
Jóni Ragnarssyni fyrir aftan og það
var frábært að keppa við hann. Það
er venjan að slá af í lokin en því
var ekki að heilsa núna, baráttan
var svo mikil. Þetta var rosalega
sætur sigur og ég er búinn að finna
rétta taktinn í akstri. Hér áður fyrr
djöflaðist ég áfram í keppnum,
braut gírkassa og drif, setti allt í
mask. Einu sinni velti ég BMW 3—4
veltur í fyrstu beygju í keppni! Nú
er þetta betra. Þegar ég fékk
Porsche-bílinn breytti ég aksturs-
mátanum. Eftir þessa keppni veit
ég hvar ég stend og get bætt mig.
Það þarf mikinn undirbúning til að
vera samkeppnisfær í toppbarátt-
unni. Það þarf að skoða leiðir og
skipuleggja hlutina vel. Ég slepp
vel því Porsche-bíllinn er óbreyttur
og því viðhaldslítill. Aðeins gírkass-
inn er fyrir rallakstur. Eg ætla
reyndar að fá Safari-rall-fjöðrun í
bílinn en hún nær ekki strax til
landsins."
Tommarallið byrjaði illa hjá okk-
ur. Kúplingin bilaði klukkutíma
fyrir keppni og ég var að spá í að
hætta við. Við vomm í vandræðum
vegna þessa á fóstudagskvöldið,
kúplingin suðaði svo mikið. Við
töldum okkur vera í um fimmta
sæti þegar lagt var upp aftur á
laugardagsmorgun. Við urðum gap-
andi að sjá að við vorum fyrstir!
Eg held að menn hafi kannski ver-
ið hræddir í myrkrinu kvöldið áður.
Við keyrðum líka fullhratt þá, tók-
um m.a. 30—40 metra flug á
ísólfsskála. Við skiptum svo um
kúplingu í næturhléinu og reyndum
að gera við bremsurnar sem höfðu
valdið okkur vandræðum.
Það gekk vel í byrjun laugar-
dags. Við keyrðum eins og við
gátum. Bremsurnar stríddu okkur
og ég sá fram á að við myndum
tapa rallinu ef ekkert væri að gert.
Kunningi minn smíðaði bremsurör
í hvelli og kom til móts við okkur
fyrir viðgerðarhlé í Keflavík. I
hléinu löguðum við bremsumar al-
veg, en vorum 14—15 sekúndum
frá því að detta úr keppni með því
að koma of seint með tímakortið,
þetta tók svo langan tíma. Síðustu
leiðimar voru framundan og ég
kveið fyrir Trölladyngju sem ég
taldi að myndi ráða úrslitum. Þegar
þangað kom og við sáum Hjölla
útaf hægði ég dálítið á sem eftir
var, en passaði mig samt að láta
„ÞAÐ KEYRÐU allir á fullu allan
tímann. Menn voru að skjóta því
að mér að bæta við hraðann og
ná fyrsta sætinu, en þá hefði
öryggið ekki verið fyrir hendi.
Ég reyni ekki að vinna á ein-
hverjum blindum sjénsum," sagði
Jón Ragnarsson í samtali við
Morgunblaðið.
„Það var virkilega gaman að
keppa við Jón S., sem er þrælseigur
ökumaður. Ég átti ekki von á hon-
um svona sterkum. Ég reikna með
honum framvegis en keppnin í sum-
Jón ekki draga á okkur,“ sagði Jón.
„Nonni reddaði þessu," sagði
Guðbergur aðstoðarökumaður Jóns
um gang mála í rallinu. „Það var
óneitanlega skrítið að keppa í rall-
inu með gifs á fætinum. En hvað
gerir maður ekki fyrir delluna?"
Þeir félagar hyggjast báðir aka
Porsche á næsta ári en ætla í ár
að keppa saman í bíl Jóns, og gætu
orðið grimmir í Islandsmeistara-
keppninni: „Ég stefni á þrefaldan
íslandsmeistaratitil. í rallakstri,
rally cross og ískross," sagði Jón
glaðbeittur.
ar verður spennandi. Það vera 5—6
bílar sem slást um 5—10 sekúndur
í hverri keppni og málið verður að
halda höfði. Ég er ánægður með
þessa keppni. Menn eru ekki komn-
ir í toppform enda er þetta fyrsta
keppnin í marga mánuði. Það var
keppni fram á síðustu metrana milli
okkar nafnanna. Við veðjuðum kók-
flösku milli sérleiðanna og unnum
og töpuðum á víxl. Jón ætti hins
vegar risastóra kókflösku skilið í
lokin og verðlaunabikarinn fyrir
frammistöðuna," sagði Jón.
„Það keyrðu allir á
fullu allan tímannu
- sagði Jón Ragnarsson, sem varð í 2. sæti
Bíllinn kútveltist eftir veginum og stöðvaðist 64 metra frá hæðinni.
Stökkið
örlagaríka
ÞAÐ VAR hrikalegt að sjá
óhappið sem henti þá Hjörleif
Hilmarsson og Sigurð Jensson í
Tommarallinu um sl. helgi. Þeir
komu á mikilli ferð yfir hæð á
Trölladyngjuleið, tókust á loft
og lentu harkalega. Billinn enda-
sentist margar veltur eftir
veginum. í 60 metra fjarlægð frá
hæðinni átti blaðamaður fótum
fjör að launa en bíllinn endaði á
hliðinni úti i hrauni.
„Ég held að afturhjól hafi brotn-
að í lendingunni og það hafi kastað
bílnum fram yfir sig. Það er erfítt
að átta sig á þessu eftir á,“ sagði
Hjörleifur í samtaþ við Morgun-
blaðið. „Ég var samt búinn að gera
mér grein fyrir því í loftinu að eitt-
hvað myndi gerast og varð sár að
þetta væri búið. Við lentun á fram-
stuðaranum, bíllinn skall á aftur-
endann og fór að láta illa og endaði
út í hraunkanti. Þegar hann hafði
stöðvast suðaði í eyrunum á mér
eins og túrbínumar í Búrfellsvirkj-
un væru inni í bílnum. Ég rak tána
í höfuðrofann til að aftengja raf-
magnið. Síðan skriðum við út. Ég
er stirður í hálsinum því höfuðpúði
Morgunblaðið/GR
Það er stíll yfir Jóni og Rúnari í síðustu beygju keppninnar. „Það
var keppni milli okkar nafnanna alveg fram á síðustu metrana,“
sagði Jón.
Bjarnarfj örður:
Veturinn hófst á vorjafndægri
Bjarnarfjörður.
VETURINN hófst hér í fullri
alvöru nú rétt fyrir voijafndæg-
ur með aftakaveðri, snjókomu,
roki og byl. Frost varð mest í
15 gráður á nokkrum stöðum í
firðinum.
Þótt Bjarnfirðingar hafi hvorki
þurft að kvarta undan kulda né
neinum veðraham það sem af er
vetri, má segja að kúvending hafi
orðið á þessu fyrr í vikunni. Snjó-
koma var nokkur, en síðan tók við
mjög hvöss norðaustan- og norðan-
átt, sem þyrlaði svo snjónum að í
vikulokin var allt ófært. Komust
þá hvorki börn heim, úr skóla né
landpósturinn til Hólmavíkur að ná
í póstinn í vikulokin. Aætlunarbif-
reiðin frá Reykjavík komst ekki
heldur til Drangsness en hún fer
um Bjarnarfjörð.
Á föstudagsmorgun var veður
orðið nokkuð tvísýnt en þó var böm-
um ekið að heiman í Klúkuskóla.
Um kvöldið var svo veður orðið svo
erfitt að ekki var viðlit að koma
börnunum heim. Skólabílarnir
höfðu beðið á næsta bæ, Odda, eft-
ir að aka þeim heim en um kvöldið
komst ekki einu sinni bíllinn úr hin-
um gamla Hrófbergshreppi leiðar
sinnar og varð að gista í Odda. Þar
sem heimavist er við Klúkuskóla
kom þetta ekki að sök og gistu
börnin þar um nóttina. Var þeim
svo kennt þar á laugardagsmorgun
og er draga tók úr veðrinu lögðu
svo bílarnir af stað og komust loks
heim, með börnin. Eru hér stuttar
leiðir til aksturs, eða 10 kílómetrar
í aðra átta og um 22 kílómetrar
vestur í Hrófbergshrepp. Tók sú
ferð um tvær stundir, var einn
skaflinn á leiðinni í axlarhæð að
sögn bílstjórans. Þar brá við for-
maður skólanefndar, Guðbrandur
Sverrisson á Bassastöðum, og mok-
aðí skaflinn með tæki er hann á,
svo allir gætu haldið helgina heima.
Heimanakstur hefir nú verið hér í
tvö ár bráðum og var þetta eins
konar uppriíjun á heimavistartíma-
bilinu fyrir börnin.
Er landpósturinn lagði af stað frá
Drangnesi á föstudagsmorgun var
mjög erfið færð, einkum vegna
lágarennings og þess, að ekkert
sást til vegarins á löngum köflum.
Varð landpósturinn að snúa við á
Bjamafjarðarhálsi og komst ekki
lengra. Hélt hann því aftur heim
til Drangsness. Tók þessi ferð um
hálfan daginn sem ella væri innan
við klukkustundarferð.
Af áætlunarbílnum til Drangs-
ness á föstudag er það að segja,
að hann komst norður í Staðar-
skála í Hrútafirði, seinni hluta dags
eftir að hafa árangurslaust reynt
að komast norður Strandir. Hélt
hann þá á ný af stað um kvöldið
og komst norður á Hólmavík rétt
eftir klukkan þijú um nóttina. Va_r
svo ekki viðlit að fara lengra. Á
laugardagsmorgun var svo sendur
bátur með um 12 farþega og póst,
frá Drangsnesi til Hólmavíkur.
Gekk sú ferð vei og gat bíllinn far-
ið frá Hólmavík til Reykjavíkur um
hádegið í dag (21. mars).
Ekki er nema um hálfur kíló-
metri milli Odda og Laugarhóls, en
í því húsi er Klúkuskóli. Það tók
hins vegar bíl, sem braust þar á
milli á föstudag, hálfa klukkustund
að komast þessa vegalengd eftir
beinum veginum. Sýnir það
kannske best hversu dimmt var.
Mönnum hér um slóðir bregður
svo sem ekki við, þótt ófærð og
veðurfar hindri ferðir um sveitir.
En þó má segja að undanfarna þrjá
vetur hafi veðurfarið verið með því
móti, að nú bregði mönnum við
eftir slíka ágætistíð, sem verið hef-
ur. Og að þetta skuli fyrst koma
með voijafndægrinu er svolítið
kuldalegt. Mikið bætir þó úr að
dagsbirtan er að sigra vetrarmyrkr-