Morgunblaðið - 12.06.1987, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. JÚNÍ 1987
Graphica Atlantica
Júní eftir UUa Rantanen.
Já og tvöfalt nei (63 elskhugar) eftir Jacek Sroka.
Líklegast eiga Bretar þekktasta
Myndiist
Valtýr Pétursson
Mikil grafísk veisla er haldin á
Kjarvalsstöðum þessa dagana. Þar
er grafík beggja vegna Atlantsála
á boðstólum í orðsins fyllstu merk-
ingu. Það fer ekki milli mála, að
veisluborðið er nokkuð ofhlaðið.
Sumt af því er þama er til sýnis
hefði mátt missa sig að meinalausu,
og heildin batnað að mun, fengið
sterkari svip og minni meðal-
mennsku orðið vart. Sem sagt,
umfang þessarar sýningar er frem-
ur ókostur en vinningur fýrir það
stórmerka framtak, sem hér er á
ferð. Val verka hefði getað verið
betra, en eins og allir vita er auð-
velt að vera vitur eftir á.
Félagið íslensk grafík og Menn-
ingarmálanefnd Reykjavíkur hafa
haft forgöngu um að koma þessari
sýningu á laggimar og hafa staðið
myndarlega að verki. Veitt þrenn
vegleg verðlaun fyrir bestu verkin
á sýningunni, og ef ég veit rétt,
hefur slíkt ekki gerst áður jafn ríku-
lega, en einhver verðlaun hafa verið
veitt áður á sýningum ungra lista-
manna. Við, sem búin erum að fást
við myndlist seinustu flömtíu árin
eða svo hér í borg, hefðum ekki
haft hugmyndaflug til að láta okkur
datta það í hug á okkar sokka-
bandsámm, að til þessa kæmi.
Svona hefur nú hlutunum farið
fram í okkar litla þjóðfélagi, þrátt
fyrir allt. En eitt megum við vel
muna: sýning sem þessi hefði ekki
verið möguleg, ef Kjarvalsstaða
hefði ekki notið við, en nú em ein
fjórtán ár síðan það hús var tekið
í notkun. Báðir þeir aðlar, sem að
þessari sýningu standa, eiga miklar
þakkir skilið fyrir að stuðlp. hér að
alþjóðlegum listviðburði, sem gerir
samanburð mögulegan fyrir heima-
fólk og sýnir okkur, hvað er að
gerast á þessu sviði beggja vegna
Atlantshafs, þar sem land okkar
liggur milli tveggja álfa, og spannar
þessi sýning þær báðar að ein-
hveiju leyti.
Allir veggir em nýttir á Kjarvals-
stöðum, salir og gangar og umfang
sýningarinnar eftir því. Það er því
mikil vinna að skoða að einhveiju
ráði það, sem á boðstólum er, og
því verður ekki neitað, að margur
maðurinn mun fá meira en hann
getur melt í bili sem þar trónar á
veggjum. Þama er að fínna margan
góðan hlutinn, en eins og jafnan á
sýningum af þessu tagi, em verkin
úr ýmsum áttum, æði ólík og mis-
jöfn. Sú fullyrðing sumra, að öll
grafík sé mótuð í sama farveg, af-
sannast hér, og víða má finna
séreinkenni hvers lands, ef vel er
að gáð. Tækni er einnig nokkuð
misjöfn, stíltegundir margar og
sumar hverjar mjög íjörlegar, aðrar
mildari og settlegri og enn aðrar í
anda nútíma akademíu, þar sem
farið er eftir einni og sömu upp-
skrift og unnið í líkum stíl beggja
vegna Atlantshafsins. Sýning sem
þessi gefur tilveru okkar við Sundin
meiri og merkilegri svip, sem von-
andi á framtíð fyrir sér í þessari
litlu, en vaxandi borg.
Um eitt hundrað listamenn frá
tuttugu og fjómm þjóðum eiga verk
á þessari grafísku messu. Samtímis
sýningarhaldinu var hér efnt til
ráðstefnu grafíkera, þar sem menn
réðu ráðum sínu, og án efa hefur
það verið fróðlegt fyrir fólk að hitt-
ast og ánægjulegt að stofna til
kunningsskapar, en það er önnur
saga og á ekki heima í þessum
Nafnlaus eftir Palle Nielsen.
línum. Flest em verkin á þessari
sýningu frá íslandi og Bandaríkjun-
um, og sýna sautján listamenn frá
Bandaríkjunum og átján frá ís-
landi, en frá sumum hinna ríkjanna
aðeins einn frá hveiju landi. Það
er ógemingur að tíunda hvert verk
á þessari stóm sýningu, en ég vil
þó benda á einstaka listamenn, sem
vakið hafa sérstaka athygli mína.
Verði skrifið of ítarlegt, les það
enginn, það er mín reynsla eftir
margra ára skrif um slíka hluti.
Vegleg sýningarskrá fylgir sýn-
ingu þessari og þegar henni er flett,
staldra ég við Darin Broker frá
Bandaríkjunum með afar sterka
teikningu í verkum sínum og Karen
Kunc, sem hlaut fyrstu verðlaun.
grafíklistamanninn á þessan sýn-
ingu, S.W. Hayter, sem á þama
úrvalsverk. Daninn Palle Nielsen
vekur aðdáun með ágætum verkum.
Finninn Ulla Rantanen er að mínu
mati í sérflokki. Franski málarinn
Messatier brillérar, eins og sagt er
á slæmu máli. Riccardo Licata er
góður fulltrúi Ítalíu. Júgóslavinn
Boris Jesih er afar viðkvæmur í
verkum sínum. Kanadamenn mæta
með sterkt lið til leiks. Af Norð-
mönnum er það Yngvi Næsheim,
sem vekur mestu eftirtekt. Jacek
Sroka er fremstur landa sinna, Pól-
veija, enda með þriðju verðlaun á
þessari sýningu. Rosa Tarmella er
afar spönsk í einföldum verkum
265 STORVENNINGAR
Við látum vinningshafa vita.
SPARISJÓÐUR VÉLSTJÓRA
HEFÓR AF STÓRHUG SYRKT ÞETTA HAFTORÆTTI
KREDITKORTAÞJÓNUSTA
*
L.H.S
LANDSSAMBAND
HJÁLPARSVEITA SKÁTA
Opið til Id. 19£K) í happdrættisbíl í Austurstræti og til kl. 22:00 á Snorrabraut 60.