Morgunblaðið - 21.08.1988, Page 26

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. ÁGÚST 1988
2$ J5
fclk í
fréttum
Ef hann bítur hana þá brosir hún.
■■■■■■■■
ENGLAND
Böm þeirra finna
aldrei til sársauka
Bob og Christine eiga þrjú böm, sem era sérstök
fyrir það að gráta aldrei. Sama hvað þau era
bitin fast, klórað mikið eða brenna sig illa. Þau hafa
tpjög sjaldgæfan taugasjúkdóm sem gerir það að verk-
um að algjört tilfinningaleysi er viðvarandi.
Foreldrar þeirra eiga enga ósk heitari en að þau
reki upp sársaukaóp, svona eins og gengur og gerist.
Jafnvel þegar sú yngsta, sem er aðeins 7 mánaða
gömul, er svöng heyrist aðeins muml, en ekki org.
Bömin hoppa ofan á hvert annað, beija spýtum í
höfuðið, hlaupa á húsgögn og veggi, en ekki heyrist
hljóð í þeim. Miðbamið, sem er tveggja ára, hefur
fótbrotnað svo illa að hún getur aldrei gengið eðlilega
á ný. Elsta bamið, sem er drengur, leikur við þá
yngstu, stundum með því að stíga ofan á hana, jafnvel
á höfuðið, og hefur ekki hugmynd um að hann er að
meiða hana.
Móðir þeirra segir: „Við eram stanslaust á verði,
ef við lítum af þeim eitt augnablik, myndu þau skaða
sig illa eða jafnvel láta lífið.“ Bömin hafa öll hlotið
einhvem skaða, misalvarlegan, til dæmis hefur dreng-
urinn hlotið fyrsta stigs brana og handleggsbrotnað
án þess að æmta eða skræmta. Ekkert þeirra hræðist
nokkum skapaðan hlut.
Yngsta bamið hefur verið prófað meðal annars með
því að stinga í hana litlum nálum svo að blæddi úr,
en hún hjalaði ánægjulega á meðan. Faðirinn hefur
leyfi læknis til þess að bíta hana misfast af og til til
Það er erfitt að vara þessi litlu börn við hættum.
þess að geta séð viðbrögð hennar. Enn sem komið er
finnur hún engan sársauka, en foreldrar hennar missa
ekki vonina.
Fjölskyldufaðirinn hætti starfi sínu sem slátrari til
þess að geta verið heima og aðstoðað konu sína við
að gæta barnanna. Hann er nú að innrétta sérstakt
bamaherbergi, þar sem allir veggir verða fóðraðir,
gólfín sérstaklega teppalögð og húsgögnin með öllu
skaðlaus. Það er ekki til nein meðul, enn sem komið
er, sem geta læknað böm þeirra. En þau hjónin lifa
í voninni.
Jóhann Már Jónsson datt í lukkupottinn og krækti sér i hálfa
milljón.
Vann hálfa milljón
í skafmiðahappdrætti
Jóhann Már Jónsson, þrettán ára gamall Reykvíkingur, var stadd-
ur á Siglufirði þegar hann datt heldur betur í lukkupottinn.
Hann vann hálfa milljón króna í skafmiðahappdrættinu „happa-
þrenna".
Jóhann hefur unnið fyrir sér sem blaðburðardrengur Morgun-
blaðsins. Aðspurður sagðist hann sjaldan spila í þessum happ-
drættum. Honum brá að vonum við vinninginn, varð „ofsa glaður
en það vora engin öskur eða læti eða svoleiðis." Hann hefur nú
lagt upphæðina inn á bankabók og ætlar „bara að sjá til“ f hvað
þeir fara. „Fólk í fréttum" óskar honum til hamingju með vinning-
inn.
H in sextán ára gamla
Suzanne Twomey reyndi að
uppfylla þann draum að
komast til Ameríku. Ekki átti
hún þó krónu með gati, heldur
gerðist laumufarþegi með skipi
sem sigldi frá heimabæ hennar
á írlandi til Ameríku. Ferðin
tók tíu daga og fékk hún næsta
lítið í gogginn, vatn var það
til hversdags og brauð á betri
dögum. Það uppgötvaðist ekki
fyrr en hún kom til
draumalandsins að hún hafði
verið með á siglingunni, og var
hún handtekin við
landganginn.
GRETA GARBO
ER VIÐGÓÐA HEILSU
agnir um veikindi
Gretu Garbo hafa verið
stórlega ýktar, en sagt
hefur verið að hún væri
haldin einhveijum
alvarlegum sjúkdómi.
Sannleikurinn er að þessi
aldna leikkona hefur verið
með flensu og var
rúmliggjandi í nokkra
daga. Greta verður 83 ára
gömul í ár, og hefur lifað
mjög einangruðu lífi í
áratugi, eins og allir vita.
Hún fer á hverju sumri
í stutta ferð til Evrópu, í
nágrenni Alpafjalla. Þar
býr hún á hóteli fer
gjaman á barinn og neitar
ekki félagsskap. Hún
minnist stundum á sitt
gamla fósturland, en
þangað fer hún mjög
sjaldan. Er sagt að hún
virðist fylgjast með
sænskum stjórnmálum,
þótt hún gleymi nöfnum á
stjómmálamönnum þar í
landi. Það hefur heyrst að
hún hrósi drottningu Svía
og segi hana gáfuðustu og
fallegustu drottningu í
heimi. Konungshjónin
heimsóttu hana í vor er
þau voru á ferðalagi um
Ameríku, og kunni Greta
að meta það.
Ljósmynd náðist af
henni nýverið á göngu með
vinafólki, og hafði hún
ekkert á móti
ljósmyndaranum, var sagt.
Haft var eftir þeim sem
sáu Gretu að hún liti vel
út, hárgreiðslan sú sama,
en aldrei þessu vant sást
hún með varalit. Eins og
venjulega var hún klædd í
síðbuxur og úlpu, og gekk
við staf.