Morgunblaðið - 20.11.1988, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 1988
43 C
SÍMTALID . . .
ER VIÐ GUÐRÍÐI, FRÆNKU SÍKÁTA
SYSTKINASAMFÉLAGSINS
Alveg milljón
hríngingar
út af nafninu
-22652
-Já?
-Góða kvöldið, er þetta hjá Síkáta
systkinasamfélaginu?
-Já.
-Ég heiti Urður Gunnarsdóttir á
Morgunblaðinu...
-Ha?
-Ég heiti Urður Gunnarsdóttir á
Morgunblaði og er nú bara að
forvitnast um hvað þetta Síkáta
systkina-
samfélag
er. Ég rakst
á nafnið í
síma-
skránni.
-Jájájájá.
-Hvað þýðir
þetta nafn
eiginlega?
-Þetta er
bara nafn í
símaskrá.
-Bara nafn?
-Ja, þetta er svona...það bjuggu
héma ijögur systkini til að byrja
með en það er bara eitt eftir. Þau
vildu ekki gera upp sín á milli
hvert þeirra yrði skráð i sima-
skrána og það var einhver sem
hafði sagt þetta einhvem tíma um
þessi systkini, því það var alltaf
svo glatt á hjalla þegar þau vom
héma ijögur. Að þetta væri eins
og síkáta systkinasamfélagið og
þá settu þau þetta nafn í síma-
skrána til að vera ekki að gera
upp á milli.
-Ert þú ein af þessum þremur?
-Nei, ég er ekki ein af systkinun-
um, það em tvö þeirra flutt og
eitt eftir. Ég heiti Guðríður og er
frænka þeirra.
-Veistu hvemig fólki gekk að ná
í þau þá?
-Fólki? (hlær) Það gekk svona,
jújú,- það vissu flestir af því að
þau höfðu sett þetta og svona
spyrst náttúrulega ferlega fljótt
út.
-Veistu hvort það var eitthvað um
hringingar eins og þessa?
-Já, alveg milljón. Það er held ég
bara vika síðan hún Guðrún Gunn-
ars á Rás 2 hringdi og ehhh...og
hérna, það
hefur ein-
hver á
Bylgjunni
hringt og
Pétur fór í
viðtal þang-
að. Og ein-
hver frá
Helgar-
póstinum
hringdi
hingað í
.sumar og
ætlaði að fá viðtal og þá komust
þau ekki í viðtal og hann fór á
hausinn áður en þau gátu farið.
-Jájá og héma...stendur til að
kippa nafninu burt úr síma-
skránni, fyrst þau era flutt?
-Ha?
-Veistu hvort þau ætla að taka
nafnið úr símaskránni fyrst þijú
þeirra era flutt? -Neinei, það
stendur ábyggilega, jájá.
-Bara gaman að þessu?
-Jájájájá, (hlær).
-Nú, ætli ég sé þá nokkuð að yfir-
heyra þig frekar, þakka þér kær-
lega fyrir spjallið.
-Já, það var ekkert.
-Blessuð.
-Blessuð.

í
Guðlaugur í heimsókn í Reykjavík fyrir ellefu áram.
Stýrimaður á síld,
ritstörfin bíða betri tíma
miótt hefúr verið um rithöfúndinn Guðlaug Arason síðustu árin.
1975-1985 gaf hann út fimm skáldsögur, sem flestar vöktu athygli
og umtal. Er þar skemmst að minnast Eldhúsmellna, sögunnar sem
út kom 1978. En frá því síðsta bók hans, Sóla Sóhi kom út, hefúr
Guðlaugur snúið sér að námi og kennslu á Dalvík og á Akureyri,
þar sem hann býr. Hann útskrifaðist úr Stýrimannaskólanum á
Dalvík í vor og er nú á sfld fyrir austan land. Ritstörfin segist hann
hafa lagt á hiUuna í bUi en hann velti þó ýmsum möguleikum fyrir
sér á meðan hann stundi sjóinn.
Guðlaugur fór að skrifa á ungl-
ingsáranum og gekk í
Menntaskólann við Tjömina, þar
sem hann skrifaði í frítímum.
Nokkra eftir stúdentspróf fluttist
hann til Danmerkur þar sem hann
var við ritstörf frá áranum 1974-
1979. Hann var 25 ára þegar
fyrsta bók hans kom út. „Ritstörf
vora aðalstarf mitt í tíu ár. Mér
falla þau best, annars hefði ég
varla lagt það á mig að skrifa í
allan þennan tíma,“ segir Guð-
laugur.
Umtalið fór firam hjá mér
Vindur, vindur, vinur minn var
gefin út 1975 en það var ekki
fyrr en árið 1978 sem Guðlaugur
vakti verulega athygli með bókun-
um Eldhúsmellum og Víkursam-
félaginu. Pelastikk kom út 1980
og nú nýverið á rússnesku; og
Sóla, Sóla 1985. „Eldhúsmellur
komu óneitanlega við fínu taug-
amar í fólki en umtalið sem bókin
olli fór að nokkra leyti fram hjá
mér þar sem ég var enn búsettur
í Danmörku.“
Allar sögumar, nema sú
síðasta, tengjast sjónum að meira
eða minna leyti. Astæðuna segir
Guðlaugur m.a. þá, að allt of lítið
hafi verið skrifað um sjóinn sem
þó sé svo snar þáttur í lífi íslend-
inga. Guðlaugur er fæddur og
uppalinn á Dalvík og segist
Morgunblaðið/JGG
Guðlaugur Arason, rithöfundur, kennari og stýri
maður, býr sig í að fara á síld frá Höfn í Homafirði.
bregða sér á sjóinn öðru hveiju,
sem kokkur, háseti og nú síðast
stýrimaður á Hrísey SU41, sem
er gerð út frá Höfn í Hornafirði.
„Ég fer á sjóinn bæði til að breyta
til og eiga fyrir vatni í saltið. Það
Kennslan
leiðinleg
Guðlaugur
bjó í Reykjavík
fyrsta árið eftir
heimkomuna
en flutti síðan
til Akureyrar,
þar sem hann
hefur verið bú-
settur síðan.
Hann hefur
kennt við
Stýrimanna-
skólann á
Dalvík og Gler-
árskóla á Ak-
ureyri. „Ég hef .
mestan part
kennt íslensku
og dönsku.
Kennslan er
ákaflega leiðinleg, einkum og sér
í lagi vegna þess hversu illa hún
er launuð." Ekki segist Guðlaugur
vita hvað taki við að síldarvertíð
lokinni, segist láta hveijum degi
nægja sína þjáningu.
Hvar
eruþau
nú?
GUÐLAUGURARASON
RITHÖFUNDUR
er misjafnt á sjónum; gaman ef
vel gengur.“
Um einkalíf sitt vill Guðlaugur
sem minnst ræða. Hann á þijár
stelpur og einn strák. „Þau era
öli á besta aldri,“ segir Guðlaugur
þegar talið berst að þeim. Hann
er nýkvæntur
Signýju Rafns-
dóttur, nema
og húsmóður,
þau höfðu að-
eins verið gift
í fjóra sólar-
hringa er við-
talið var tekið.